Mag-log inShare
KABANATA 56
Huling Na-update:
2025-03-13 21:02:23
Kaugnay na kabanata
Sincerely yours, Leonardo KABANATA 57
"A-anong ba'ng araw ngayon?" bigla na lamang ng tanong ni Leigh.Ibinaba ni Leonardo ang kamay, at ipinatong sa kaniyang hita bago kinuha ang cellphone sa bulsa. Pinagmasdan niya lamang ito habang nakatitig sa screen."We are on the eight of the month.""Oh my God," mahinang bulalas, at bawat kataga ay may takot nang may mapagtanto siya."Why?" mas dumoble ang pag-aalala ni Leonardo dahil sa pagtakas ng kulay sa mukha ni Leigh."What's wrong?""Hey, what's bothering you?" hindi niya humihingang usisa matapos hindi sumagot ito.Napalunok siya habang pinag-aaralan ang mukha ni Leigh. Nanginginig ang labi nito, ganoon na rin ang mga kamay na hinawakan niya.Marahan, at may namumuong mga luha sa mga mata ni Leigh nang magbaling kay Leonardo. Hindi na ito makagpaghintay sa sasabihin niya."I, I should have my monthly period-""What?!" mas naguluhan ang binata sa pahayag niya.Tulo nang tulo ang mga luha niya habang nagtitigan sila nito. Ramdam niya ang mahigpit na pagkakapit nito sa mga ka
Huling Na-update : 2025-03-13Sincerely yours, Leonardo KABANATA 58
"Hunter!"Naroon na agad si Leonardo. Pilit na inaalis ang matatag na mga kamay ng asawa sa leeg niya. At nang nagtagumpay ito ay ang binata naman ang binalingan.Isang suntok ang natamo nito dahilan para bumagsak."Leonardo!" tili niya.Awtomatikong hinawakan ni Hunter ang magkabilang kwelyo ng binata, at walang habas na itinaas.Magkaharap ang mukha ng mga ito."Hanggang kailan mo ba ako aagawan?""Una, sa pamilya ko.""Tapos ngayon, sa asawa ko?""You are such a worthless bitch, Leonardo!""It's better for you to die kaysa mabuhay nang sinisira ang buhay ko!""Hunter!" sigaw ni Leigh nang bigyan na naman sa sikmura si Leonardo na nakapagpayuko ng katawan nito.Kahit walang lakas ay nagtungo siya sa nagwawalang asawa. Nagbabakasakaling mapapakalma ito.Hinawakan niya sa braso si Hunter nang akmang lalapitan ang binatang nakayuko, at iniinda pa ang suntok.Hingal na hingal, at poot na poot ang anyo nito nang maharap sa kaniya."Hunter, please. Tama na," humagulgol na pakiusap ni Leig
Huling Na-update : 2025-03-13Sincerely yours, Leonardo KABANATA 59
"Hu-hunter," hirap hiningang aniya ni Leigh.Nakabalibid sa leeg niya ang wire ng telepono. Nakasampa sa kaniya si Hunter habang nagdidilim ang mukha nito, at determinadong malagutan na siya ng hininga. Gamit ang pananakal ng kable ng kanilang telepono.Namumula siya habang nagkakaroon ng paninikip ng dibdib. Labas na rin ang mga ugat niya, at unti-unting lumalabas ang dila.Naroon ang kanyang mga nangingimay na mga kamay sa kamao nito na pilit sinisikipan ang pagkakatali ng kable sa leeg niya.Sinusubukang niya iyong pigilan pero walang lakas ang kaniyang mga kamay.Tumulo ang mga luha ni Leigh.Ito ba ang kabayaran ng nagawa niyang kasalanan?Ito na ba ang katapusan ng masalimuot niyang buhay?Sa kamay talaga ng asawang napilitan lamang siyang pakasalan?Sa kamay ng lalakeng kahit kailan hindi niya minahal dahil wala siyang makitang kamahal-mahal sa bawat pagkakataon na ibinibigay rito?Paano kung may buhay nga sa tiyan niya?Kakayanin ba niyang madamay ito?Bunga pa naman iyon ng t
Huling Na-update : 2025-03-13Sincerely yours, Leonardo KABANATA 60
Humahangos si Leigh at Maricel habang tulak-tulak ang rolling bed kung saan sakay, at nakahiga ang walang malay na si Leonardo.Hindi niya na-imagine sa buong buhay niya na puwedeng matakot siya nang ganito. Ni hindi humihinto ang mga luha niya sa pagtulo. Hawak-hawak niya ang kamay ng binata."Dr. Guanez!" gulat na sambit ni Dr. San Juan.Agad niyang hinawakan ito sa magkabilang kamay. Tensyonadong tinitigan niya sa mga mata ang kapwa doktora."Amber, please. Save him," Iyak niya.Takang sinulyapan nito ang nakahigang si Leonardo."Take him to the operating room," mando nito sa mga nurse bago siya binalingan.Hinigpitan ni Amber ang kapit sa mga kamay niya. Kabado ito pero pinanatili ang pagiging pormal."I will do everything, Leigh for Leonardo."Tumango siya, binitiwan ng kasamahan ang kamay niya, at nagmamadaling sumunod sa loob."Leigh," tawag ni Maricel."Mama," mas lalo lamang siyang napaiyak nang mapaharap sa biyenan.Nagyakap sila nito habang parehong umaagos ang mga luha. Ra
Huling Na-update : 2025-03-13Sincerely yours, Leonardo KABANATA 61
Marahang iminulat ni Leonardo ang mga mata. Puting kisame ang bumungad sa mga nanlalabong paningin niya.Ramdam pa niya ang kirot sa likod ng kaliwang balikat. Iginala ng binata ang mga mata, siguradong wala pa siya sa langit."Leonardo!"Awtomatikong yumakap si Maricel sa anak."M-ma," hirap niyang aniya."Kumusta na ang pakiramdam mo?" Umiiyak na tanong ng kaniyang ina.Pinilit niyang bumangon paupo habang yapos-yapos ni Maricel. Nang kumalas ito ay nakangiwing tiningnan niya ito."Ayos na ako, Ma.""Huwag na kayong umiyak," saad niya, at pinunasan ang mga luha nito.Saglit na sumilip si Leonardo sa likod ng ginang. Tila may hinahanap, napansin naman iyon ni Maricel."Si, si Leigh, Mama?"Nagkatitigan silang mag-ina.Lumunok siya, bago pilit na inayos ang pagkakaupo kahit na masakit pa ang buong katawan."Where is she?""Is she okay?" sunod-sunod na usisa ni Leonardo."Hey, kumalma ka," Hinawakan nito ang kaniyang mga kamay.Bago sinalubong ang kaniyang tingin."Ayos lang siya."Nap
Huling Na-update : 2025-03-13Sincerely yours, Leonardo KABANATA 62
"Naku, Mare!"Sandaling napapikt siya nang marinig ang malakas na boses ni Grace. Kasalukuyan siyang nagmamaneho pauwi sa kanilang bahay."Buti napatawag ka," dagdag pa nito sa masayang himig."Oo nga, medyo busy lang dito. I-invite sana kita, as well as Amber. Tommorow, magbiyahe na kayo para matulungan ninyo ako sa preparation ng birthday," anang niya."Oo naman! G, kami riyan!"Napangiti si Leigh sa sigla ng boses ni Grace. Kahit may isang taon nang magkahiwalay ay hindi pa rin nagbabago ang closeness nilang dalawa.May pagkakataon na ito ang bumibisita sa kanila, at sobrang na-a-appreciate niya ang butihing kaibigan."What about Amber?" tanong niya nang lumiko ang kaniyang sinasakyan."Excited na excited na nga, e!""After this, puntahan ko na siya sa opisina niya.""Thank you, girls. Ingat kayo sa biyahe.""A, wait, Leigh!"Hindi niya tuluyang hinubad ang earphone na nakalagay sa isang tainga, at pinakinggan ang sasabihin pa ni Grace."Narinig mo na ba, napatawan na ng gulity si
Huling Na-update : 2025-03-13Sincerely yours, Leonardo KABANATA 63
"P-Papa," sambit ni Lewis."Yes, son. I'm your Papa," doon na tuluyang bumigay ang kaniyang mabigat na emosyon.Dinutdut ng anak niya ang luha sa kaniyang pisngi. Tiningnan niya si Leigh bago sila sabay na tumawa.Kung may makakita man sa kanila ngayon ay aakalaing mga baliw sila.Natawa sila kasabay ng mga luha."Narinig mo? He called me Papa?" anang ni Leonardo sa kaniya.Tumango si Leigh.Tila hinaplos ang puso niya nang makita kung paano yakapin nito ang kanilang anak. Walang kasing-higpit iyon. Ang mga braso nito ay pilit na kinukulong si Lewis.At nang mag-angat ang binata, at nasilayang pinanonood lamang sila ni Leigh ay awtomatikong iginaya rin ito ng braso niya palapit.Saglit na nilayo ni Leonardo ang mukha sa anak para halikan ang babaeng nagbigay nito sa kaniya. Isang matagal na halik sa pisngi ang ginawa niya. Pagkaraan muling niyapos nang ubod nang higpit ang dalawang pinakamahalaga sa buhay niya.Napatingala siya sa langit.Hindi niya inasahang ganito ang mararamdaman n
Huling Na-update : 2025-03-13Sincerely yours, Leonardo KABANATA 1
"Congratulations, Dr. Guanez!"Napailing na lang si Leigh habang pababa ng hagdan. Sinalubong agad siya ng kaibigan, at kapwa doktora na si Grace."Ikaw na! Ikaw na ang award winning doctor ng St. Javier Hospital!" pagbibiro nito habang abot-tenga ang ngiti sa labi."Enough, Grace," nahihiya, at mahinang awat ni Leigh sa kaibigan, at hinawakan ito sa braso."Congrats, Leigh."Sabay silang napatingin ng kaibigan sa sumulpot na boquet of pink roses. At nang i-angat niya ang tingin ay nagtama ang mga mata nila ni Hunter."Flowers for you," malambing na sambit ng binata.Hilaw ang ngiting gumuhit sa labi ni Leigh, at napipilitang kunin ang bulaklak na ibinibigay nito."Ang sweet!" kinikilig ngunit impit na panunukso ni Grace sa kanila.Gusto man ng dalaga awatin ang kaibigan ay pinanatili niya ang pormal na mukha lalo na't pinagmamasdan siya ni Hunter."As a Director of this hospital, I'm really happy to have you here. All praises to you, Leigh-""Director, I would not have been able to
Huling Na-update : 2025-01-20
Pinakabagong kabanata
Sincerely yours, Leonardo KABANATA 63
"P-Papa," sambit ni Lewis."Yes, son. I'm your Papa," doon na tuluyang bumigay ang kaniyang mabigat na emosyon.Dinutdut ng anak niya ang luha sa kaniyang pisngi. Tiningnan niya si Leigh bago sila sabay na tumawa.Kung may makakita man sa kanila ngayon ay aakalaing mga baliw sila.Natawa sila kasabay ng mga luha."Narinig mo? He called me Papa?" anang ni Leonardo sa kaniya.Tumango si Leigh.Tila hinaplos ang puso niya nang makita kung paano yakapin nito ang kanilang anak. Walang kasing-higpit iyon. Ang mga braso nito ay pilit na kinukulong si Lewis.At nang mag-angat ang binata, at nasilayang pinanonood lamang sila ni Leigh ay awtomatikong iginaya rin ito ng braso niya palapit.Saglit na nilayo ni Leonardo ang mukha sa anak para halikan ang babaeng nagbigay nito sa kaniya. Isang matagal na halik sa pisngi ang ginawa niya. Pagkaraan muling niyapos nang ubod nang higpit ang dalawang pinakamahalaga sa buhay niya.Napatingala siya sa langit.Hindi niya inasahang ganito ang mararamdaman n
Sincerely yours, Leonardo KABANATA 62
"Naku, Mare!"Sandaling napapikt siya nang marinig ang malakas na boses ni Grace. Kasalukuyan siyang nagmamaneho pauwi sa kanilang bahay."Buti napatawag ka," dagdag pa nito sa masayang himig."Oo nga, medyo busy lang dito. I-invite sana kita, as well as Amber. Tommorow, magbiyahe na kayo para matulungan ninyo ako sa preparation ng birthday," anang niya."Oo naman! G, kami riyan!"Napangiti si Leigh sa sigla ng boses ni Grace. Kahit may isang taon nang magkahiwalay ay hindi pa rin nagbabago ang closeness nilang dalawa.May pagkakataon na ito ang bumibisita sa kanila, at sobrang na-a-appreciate niya ang butihing kaibigan."What about Amber?" tanong niya nang lumiko ang kaniyang sinasakyan."Excited na excited na nga, e!""After this, puntahan ko na siya sa opisina niya.""Thank you, girls. Ingat kayo sa biyahe.""A, wait, Leigh!"Hindi niya tuluyang hinubad ang earphone na nakalagay sa isang tainga, at pinakinggan ang sasabihin pa ni Grace."Narinig mo na ba, napatawan na ng gulity si
Sincerely yours, Leonardo KABANATA 61
Marahang iminulat ni Leonardo ang mga mata. Puting kisame ang bumungad sa mga nanlalabong paningin niya.Ramdam pa niya ang kirot sa likod ng kaliwang balikat. Iginala ng binata ang mga mata, siguradong wala pa siya sa langit."Leonardo!"Awtomatikong yumakap si Maricel sa anak."M-ma," hirap niyang aniya."Kumusta na ang pakiramdam mo?" Umiiyak na tanong ng kaniyang ina.Pinilit niyang bumangon paupo habang yapos-yapos ni Maricel. Nang kumalas ito ay nakangiwing tiningnan niya ito."Ayos na ako, Ma.""Huwag na kayong umiyak," saad niya, at pinunasan ang mga luha nito.Saglit na sumilip si Leonardo sa likod ng ginang. Tila may hinahanap, napansin naman iyon ni Maricel."Si, si Leigh, Mama?"Nagkatitigan silang mag-ina.Lumunok siya, bago pilit na inayos ang pagkakaupo kahit na masakit pa ang buong katawan."Where is she?""Is she okay?" sunod-sunod na usisa ni Leonardo."Hey, kumalma ka," Hinawakan nito ang kaniyang mga kamay.Bago sinalubong ang kaniyang tingin."Ayos lang siya."Nap
Sincerely yours, Leonardo KABANATA 60
Humahangos si Leigh at Maricel habang tulak-tulak ang rolling bed kung saan sakay, at nakahiga ang walang malay na si Leonardo.Hindi niya na-imagine sa buong buhay niya na puwedeng matakot siya nang ganito. Ni hindi humihinto ang mga luha niya sa pagtulo. Hawak-hawak niya ang kamay ng binata."Dr. Guanez!" gulat na sambit ni Dr. San Juan.Agad niyang hinawakan ito sa magkabilang kamay. Tensyonadong tinitigan niya sa mga mata ang kapwa doktora."Amber, please. Save him," Iyak niya.Takang sinulyapan nito ang nakahigang si Leonardo."Take him to the operating room," mando nito sa mga nurse bago siya binalingan.Hinigpitan ni Amber ang kapit sa mga kamay niya. Kabado ito pero pinanatili ang pagiging pormal."I will do everything, Leigh for Leonardo."Tumango siya, binitiwan ng kasamahan ang kamay niya, at nagmamadaling sumunod sa loob."Leigh," tawag ni Maricel."Mama," mas lalo lamang siyang napaiyak nang mapaharap sa biyenan.Nagyakap sila nito habang parehong umaagos ang mga luha. Ra
Sincerely yours, Leonardo KABANATA 59
"Hu-hunter," hirap hiningang aniya ni Leigh.Nakabalibid sa leeg niya ang wire ng telepono. Nakasampa sa kaniya si Hunter habang nagdidilim ang mukha nito, at determinadong malagutan na siya ng hininga. Gamit ang pananakal ng kable ng kanilang telepono.Namumula siya habang nagkakaroon ng paninikip ng dibdib. Labas na rin ang mga ugat niya, at unti-unting lumalabas ang dila.Naroon ang kanyang mga nangingimay na mga kamay sa kamao nito na pilit sinisikipan ang pagkakatali ng kable sa leeg niya.Sinusubukang niya iyong pigilan pero walang lakas ang kaniyang mga kamay.Tumulo ang mga luha ni Leigh.Ito ba ang kabayaran ng nagawa niyang kasalanan?Ito na ba ang katapusan ng masalimuot niyang buhay?Sa kamay talaga ng asawang napilitan lamang siyang pakasalan?Sa kamay ng lalakeng kahit kailan hindi niya minahal dahil wala siyang makitang kamahal-mahal sa bawat pagkakataon na ibinibigay rito?Paano kung may buhay nga sa tiyan niya?Kakayanin ba niyang madamay ito?Bunga pa naman iyon ng t
Sincerely yours, Leonardo KABANATA 58
"Hunter!"Naroon na agad si Leonardo. Pilit na inaalis ang matatag na mga kamay ng asawa sa leeg niya. At nang nagtagumpay ito ay ang binata naman ang binalingan.Isang suntok ang natamo nito dahilan para bumagsak."Leonardo!" tili niya.Awtomatikong hinawakan ni Hunter ang magkabilang kwelyo ng binata, at walang habas na itinaas.Magkaharap ang mukha ng mga ito."Hanggang kailan mo ba ako aagawan?""Una, sa pamilya ko.""Tapos ngayon, sa asawa ko?""You are such a worthless bitch, Leonardo!""It's better for you to die kaysa mabuhay nang sinisira ang buhay ko!""Hunter!" sigaw ni Leigh nang bigyan na naman sa sikmura si Leonardo na nakapagpayuko ng katawan nito.Kahit walang lakas ay nagtungo siya sa nagwawalang asawa. Nagbabakasakaling mapapakalma ito.Hinawakan niya sa braso si Hunter nang akmang lalapitan ang binatang nakayuko, at iniinda pa ang suntok.Hingal na hingal, at poot na poot ang anyo nito nang maharap sa kaniya."Hunter, please. Tama na," humagulgol na pakiusap ni Leig
Sincerely yours, Leonardo KABANATA 57
"A-anong ba'ng araw ngayon?" bigla na lamang ng tanong ni Leigh.Ibinaba ni Leonardo ang kamay, at ipinatong sa kaniyang hita bago kinuha ang cellphone sa bulsa. Pinagmasdan niya lamang ito habang nakatitig sa screen."We are on the eight of the month.""Oh my God," mahinang bulalas, at bawat kataga ay may takot nang may mapagtanto siya."Why?" mas dumoble ang pag-aalala ni Leonardo dahil sa pagtakas ng kulay sa mukha ni Leigh."What's wrong?""Hey, what's bothering you?" hindi niya humihingang usisa matapos hindi sumagot ito.Napalunok siya habang pinag-aaralan ang mukha ni Leigh. Nanginginig ang labi nito, ganoon na rin ang mga kamay na hinawakan niya.Marahan, at may namumuong mga luha sa mga mata ni Leigh nang magbaling kay Leonardo. Hindi na ito makagpaghintay sa sasabihin niya."I, I should have my monthly period-""What?!" mas naguluhan ang binata sa pahayag niya.Tulo nang tulo ang mga luha niya habang nagtitigan sila nito. Ramdam niya ang mahigpit na pagkakapit nito sa mga ka
Sincerely yours, Leonardo KABANATA 56
Muling nagdugtong ang mga kilay ni Leonardo. Malaya niyang pinagmamasdan ang mukha ni Leigh na kaharap niya ngayon sa lamesa.Nakayuko man ito, at halata niya ang laging pag-iwas ay may naaninag siyang parang mali."Leigh, ano'ng nangyari rito?"Matuling napatingin si Leigh sa kamay ni Maricel na nasa braso niyang may pasa. Nakalimutan niyang patungan ito ng foundation.Natatarantang iniwas niya ang braso, at alangang sinalubong ang mga mata ng biyenan. May pag-aalala sa mukha nito habang hinihintay siyang magsalita.Bumaling siya kay Leonardo, mabilis ang pagtahip ng dibdib nito habang nakatitig sa kaniya."Leigh, ano'ng nangyari rito?" mas seryosong tanong ni Maricel."Wa-wala po, Mama," Hinawakan ni Leigh ang braso, at kaswal na itinuloy ang pagkain.Naging tahimik ang kanilang lamesa. Tila ba natakot ang bawat isa na magsalita.Hindi naman na kasi kailangan itanong kung nagsisinungaling ba siya o hindi.At kung sino ang may dahilan ng mga pasang ito."E-excuse me," hindi na nakati
Sincerely yours, Leonardo KABANATA 55
"I am sorry, Hunter.""I can't do this," Umiiyak na aniya ni Leigh.Nagsumiksik siya sa headboard ng kama. Nilagyan ang sarili ng kumot, at takot na takot na binato ng tingin si Hunter.Hati sa pagkadismaya, at gulat ang imahe nito."I-i'm really sorry.""Hindi ko kaya," patuloy niya habang humihikbi."Then," kalmadong sagot nito.Kaswal na bumaba ito sa kama. Hinablot ang unan, at napayuko si Leigh nang ibato ito sa kaniyang ulo."Fuck! Leigh!""Really? Until now?!" nakabibingi ang sigaw ni Hunter."I'm so sorry," paulit-ulit niyang hagulgol habang sabog ang buhok dahil sa pagkakatama ng unan sa kaniya."Can you just tell me, why?"Napatingin si Leigh sa naging mapait na tono ni Hunter. Naroon ang mukha ng kaniyang asawa, galit, at punong-puno ng sakit."I am your husband, Leigh.""But I don't love you, Hunter," seryoson niyang tugon habang nakatitig sa mga mata nito."I have never loved you.""You shouldn't be asking that, Hunter. You already know the answer right from the start."T
