Novels by KokoyIsMyLife

"Hello?""O, bakit?" asik niyang tugon sa pagtawag ni Gabe sa kaniya."Highblood naman agad 'to," nagtatampong himig ng kaibigan sa kabilang linya."Bakit ka napatawag?""Ala'y kung magmamaganda ka na naman para mag-deliver ako riyan. Hay, naku, ngayon pa lang, sorry na agad!"Patuloy lamang si Sylvia sa paglilinis ng lamesa. Maaga siyang nagising para agad na makatulong sa kanilang business. Sa hapon kasi ay kailangan na niyang magpunta sa date nila ng naka-matched."Ito naman. Napakasungit!""Nag-me-menopouse ka na ba ha?"Malamlam ang mga mata niyang ibinato ang hawak na basahang kasalukuyan niyang ipunupunas sa ibabaw no'n. Tumikwas ang kilay niya habang nakapameywang."Alam mo, ikaw, Gabe!""Lumayo-layo ka sa CEO ng Ledesma Company, kasi namamana mo na 'yong ugali niya," pikon niyang wika."Joke lang!""Bakit ba ang init-init ng ulo mo?!""Minsan na nga lang maglambing sa iyo, na dalhan mo kami rito ng kape, e.""Para naman makita ka namin, miss ko na rin kasi ang chikahan natin

"Ano 'yan, ha?"Awtomatikong ibinaba, at itinago ni Sylvia ang hawak na cellphone. Bago tiningala si Sol na galing sa likuran. Itinago niya ang pagkabigla, at pilit na sumeryoso."Wa-wala," nagkakandautal niyang sagot, at inilagay sa likod ang kamay na may hawak-hawak."Wala raw?" singit ni Spike na nasa harapan nila at nakain."Ilang araw ka ng tutok na tutok diyan sa cellphone mo. Baka kung ano na 'yan, ha?" panimulang pang-aasar ng nakatatandang kapatid."Wa-wala ito, nagbabasa lang ako ng-"Napatili si Sylvia nang basta na lamang may humablot ng cellphone niya mula sa likuran. Nang tingnan niya iyon ay si Spike ang may hawak, at kinukutkut na ito."Ano ka ba?!""Akin na nga 'yan!" agaw niya.Para silang mga batang nagkakasatan sa harap ng kanilang tindahan. Binabawi niya ang gamit pero dahil mas matangkad ang bunsong kapatid ay hindi niya iyon makuha."Spike, akin na 'yan!""Make me yours, and I'll make you mine app!" malakas, at nagsasalpukang mga kilay na pagbabasa nito."Ano?"

"Benz," patamad na tawag ni Troye sa kaibigan na nakatalikod, at nag-aayos ng mga alak sa counter."Dude, whats good in the hood?" tuwang-tuwang sagot nito nang mapaharap sa kaniya.Dahil magbubukas pa ay walang masyadong customer ang bar ni Benzon. Nanatili pa rin ang blankong ekspresyon nang ihagis niya ang isang folder. Napatingin doon ang kaniyang kaibigan."Ano 'yan?" usisa nito habang may hawak na baso at pinupunasan iyon.Ang isang kamay ni Troye ay nasa loob ng bulsa. Tinatamad pa rin siyang umupo sa isa sa mga stool chair."Bakit ba ganiyan ka makatingin, galit ka ba?" nagtatakang wika ni Benzon."Why did you send that woman?" matabang niyang saad."Are you talking about, Amari?Tumango siya nang bahagya habang hindi pa rin inaalis ang mga matang walang mabasang nararamdaman niya sa loob."Cause you need a secretary, a new assistant."Nagpatuloy na si Benzon sa ginagawa. Habang siya ay nanood lamang dito. Sa maghapon na nagdaan ay pagod na pagod siya. Sa Mansion naman ay wala

Pabagsak na isinarado ni Troye ang pinto ng opisina. Inalis niya rin ang pagkakabutones ng itim na suit bago hinubad. Agad niya iyong ibinato nang ubod ng lakas sa sahig habang hingal na hingal dahil sa galit.Nagtungo siya sa glass wall, umaasang maiibasan ng magandang tanawin ang hindi niya kayang dalhin na emosyon.Bakit wala siyang makitang pagsisisi sa mukha ng dating sekretarya?Kahit konti, o lungkot man lang.Ganoon ba siya kasamang amo para hindi ma-appreciate nito ang samahan nila sa mga nakalipas na taon?"That old maid is unfair," gigil niyang bigkas."Sir!"Lumingon ang binata nang bumukas ang pinto. Pumasok si Amari sa loob habang may dalang folders."Don't you know how to knock on the door?" anas niya habang may patong-patong ang mga linya sa noo."I did, Sir. Before I went inside," kalmado nitong rason."You should wait for my response, if I will you let you in or not," pagtuturo niya rito bago inirapan.Dahil pakiramdam ng binata ay nanghihina siya ay nagtungo ito sa

Naasiwa naman si Sylvia sa pagkatitig ni Troye. Para na siyang ice cream na nalulusaw. Nang mapansin na pinagmamasdan sila nila Gabe habang pangisi-ngisi ay napilitan na siyang basagin ang katahimikan."Hi, Mr. Ledesma," alangang bati niya habang nahihiya pa rin salubungin ang tingin nito."That is inappropriate outfit," weird na sagot nito, at pinasadahan pa siya ng tingin.Na-conscious naman si Sylvia, at inayos ang pagkakatindig. Muli niyang pinagtagpo ang mga mata nila."Siguro naman po, ayos lamang ito. Nag-deliver lang naman ako ng kapeng barako sa mga customer."Tumaas ang sulok ng labi ng binata. Na- disappoint siya sa narinig. Napahiya rin siya sa sarili dahil sa iniisip na bumalik na ito.Kinontrol niya ang sarili nang pumamulsa. Huminga rin siya ng malalim, inalis niya muna rito ang tingin. Binalik niya rin habang walang emosyon ang hitsura."Mauna na po ako," paalam ni Sylvia, at naglakad na."Really, you chose to deliver that coffee rather than to work for me?"Nag-reac

"Inang!" Sinipat ng tingin ni Sylvia si Sonia.May hawak itong planggana ng tubig, at bimpo. Napakunotnoo siya, tinitigan niya ang mga mata ng ina habang nagtatanong ang histura."Para saan 'yan?""Sino'ng maysakit?" sunod-sunod niyang usisa."Si Spike, nilalagnat.""Areng bata!" nababahala niyang bulalas kasabay nang pagbaling ng tingin sa nakasaradong pinto ng bunso."Bumaba ka muna roon, at magtinda. Tulungan mo si Kuya Sol mo sa pagtitinda," utos ng kaniyang ina."Sige po."Nang pumasok na si Sonia ay saglit niyang sinilip si Spike, tulog ito kaya minabuti niya na lamang lumabas. Tumulong sa kapatid at asawa nito."Kuya!""Nasaan si Ate Jellie, atsaka si Sophia?"Nilibot niya ng tingin ang paligid. May mga customer pero wala ang hipag, at pamangkin."Dinala saglit ni Jellie roon sa kaibigan niya. Ninang kasi iyon ni Sophia," paliwanag nito habang busy sa pag-aayos ng tindahan."Eto nga pala!"Napilitan si Sylvia na abutin ang inabot nitong isang plastic na may mga kape. Umangat an

Papungas-pungas ang bata at itinaas ang dalawang kamay para magpakarga.Ngumiti si Laurise at binuhat si Gideon."What do you want for breakfast?" tanong n'ya at lumabas ng kwarto.Tinuro ng bata ang nilulutong pancake ni Kyla sa maliit na kusina."You want pancake huh?" Inilagay n'ya ang anak sa isang bangko kaharap ng 4 round small table."Ma'am, heto po," saad ni Kyla at pinatong ang plato."W-wow!" utal na sambit ni Gideon.Nagkatawanan si Laurise at Kyla nang may marinig na doorbell."Ako na, alalayan mo na lang si Gideon," utos n'ya.Pagbukas ng pinto ay si Lawrence ang nabungaran."Kuya,"Pumasok ang binata at yumakap sa kanya."Come here, join us!" yaya ni Laurise at ginayak ang kapatid sa lamesa."Good morning my big boy Gideon!" masiglang bati ni Lawrence sa pamangkin at lumapit.Napalingon ang bata at awtomatikong ngumiti ng maluwag."U-uncle!" nahihirapang bulalas ng bata."What's up big boy?" Niyakap ni Lawrence ang bata at kinarga habang ngumunguya.Napangiti si Laurise

Napakunotnoo ang dalaga. Boses babae ang sumagot, saglit pa niyang sinilip ang screen ng phone umaasang mali ang na-dial na numero."Who's this?" irita niyang dinig na tanong mula sa kabilang linya.Mabilis na itinapat muli ni Laurise ang phone sa tenga."Ahmm. Hi! Where's Allison?" pinakaswal niya ang boses kahit gumagaralgal na iyon."Allison? May I know who I am talking to?" tanong muli nito.Ngayon niya lang napagtanto na wala pa silang malinaw na relasyon ng binata.They kissed twice and shared one night but she had never heard 'I love you' from him. He only left her a promise."Anyway, my baby wasn't here. And whoever I am talking to, please stop pestering my boyfriend!" binigyang diin pa nito ang bawat salita.Parang dinaklot ang puso niya sa narinig. Nagawa pa rin ibaba ni Laurise ang hawak na cellphone kasabay ng mga nag-uunahang luha."Sam!" Pumasok si Allison sa loob ng office.Lihim na ibinalik ni Sam

"At nang kaswal mo na ibinalita na lilipad ka na papunta sa Australia!" may hinanakit na pahayag ni Laurise at hindi napigilan ang mga luha."Nagseselos yata ang Little Laurise Ann ko," malambing na sagot ni Allison at niyakap ang dalaga."No! I am not!" guilty niyang sambit at kumalas sa pagkakayakap.Nakangiti lamang ang binata habang pinagmamasdan siya."I'm sorry for not telling you about it over the phone. Gusto ko sana sabihin sa iyo ng personal.""I want you to know that I never ever cheated on you in the past three years. And I will not, okay?" seryosong pahayag nito habang nakatitig sa mga mata ni Laurise.Ang sandali at mga salitang iyon ay sapat na para maniwala ang batang puso ng dalaga. Maniniwala siyang hindi ito gagawa ng ikasasakit ng damdamin niya.Natigilan si Laurise sa masuyong pagkakatitig ni Allison, tila kinakabisa nito ang bawat parte ng kaniyang mukha. Nakadama siya ng ibang kaba ng mga oras na iyon lalo na na

Ipinatong ni Maricel ang tasa ng umuusok na sinigang sa ibabaw ng mesa."Yes, uuwi raw sina Lawrence at Allison next week!"Napangiti si Laurise. Tatlong taon na rin ang lumipas nang huling niyang makita ang kapatid na si Lawrence at siyempre si Allison."Bakit daw ma? Biglaan naman yata," takang tanong niya sa ina.Nagkibit-balikat lamang ang ginang at nagsimula na kumain.Hindi niya maiwasan mag-isip kung bakit uuwi si Allison pero mas nangingibabaw ang saya sa kaniyang puso dahil masisilayan na niya muli ang binata.Hinagod ng tingin ni Laurise ang sarili sa harap ng salamin. Suot niya ang bagong damit na yellow floral lace up backless, pinakulayan niya ang buhok at bahagyang kinulot ang dulo nito. She put a light make up on her face na dahilan para mangibabaw ang gandang mayroon siya."Wow!" manghang sambit ni Maricel sa anak sa venue ng party.Nahihiya siyang ngumiti sa ina. Ngayon lamang niya napansin na mas

"Bitiwan mo nga ako!" Piglas ni Laurise."Kaya ba hindi ka na nagpapakita, may iba ka na ha?" punong-puno hinanakit na sagot ni Allison."Shut up Allison! Huwag mo akong itulad sa'yo!" hindi na niya napigilan singhalan ito.Napatingin ang binata sa paligid kaya minabuti n'yang isakay si Laurise sa loob ng sasakyan."Bakit hindi ka na nagpupunta rito?" seryosong tanong agad ni Allison nang makapasok sa loob ng tree house."Tapos na ang exam, so there's no reason to!" pinakaswal ni Laurise ang sagot at tumingin sa labas ng bintana.Hindi na sinubukan ng dalaga salubungin ang tingin ni Allison.Simula ng araw na iyon ay hindi na nagpakita ang binata kay Laurise.Tahimik siyang nasaktan sa nangyari.Tuwing hapon ay pumupunta pa rin siya sa tree house at rito na siya nagpapalipas ng gabi.Tinanggap ni Laurise na baka awa lang talaga ang nararamdaman ni Allison para sa kaniya at 'di katulad ng nasa puso niya. Na-realize na sigu

Dahan-dahang binaba ni Allison ang kamay habang nakasimangot. "I-isa pa si Xyriel baka nawawalan ka na ng oras sa kaniya dahil lang sa akin," nahihiyang aniya ni Laurise at binaling ang tingin sa mga dumaraang mga sasakyan sa kalsada. "Dont mind her. We're already done like almost a month," kaswal nitong sagot. Mabilis siyang napatingin sa mukha ni Allison. "T-totoo?" paninigurado ng dalaga. Panunuksong ngiti lamang ang sinagot ng binata. Parang turumpong paikot-ikot si Allison sa loob ng tree house. Hindi na siya mapalagay, ngayon ang results ng exam ni Laurise at tensyonado siya dahil doon. "Hey," bati nito nang bumukas ang pinto. Nakayuko si Laurise at bagsak ang balikat na lumapit sa binata. "Come here," mahinang wika ni Allison at hinawakan ang kamay niya. "What happened?" tanong muli nito. Tinuon ni Laurise ang malulungkot na mga mata kay Allison. "Oh, that's okay. My