KABANATA 7

"Anak."

"Heather," naputol ang usapan nila nang dumating ang alalang-alala na si Grace.

"Mama," niyakap agad nito si Heather. Pagkatapos ay humarap at sinipat-sipat ng tingin. "Anong nangyari sa iyo? Ayos ka lang ba?"

Nahihiya siyang tumango.

"Dex, anak," nilinga naman ni Grace ang panganay. Lumapit si Dexter dito, awtomatikong yumakap ang ina.

"Ikaw, ayos ka lang?"

"Yes, Mama. I'm fine. Iyang anak niyo ang hindi," tiningan ni Dexter si Heather na agad umirap.

"Heather, anak. Tungkol na naman saan ito?" umupo si Grace sa tapat ng dalagita.

"Heather."

Sinalubong niya ang mga mata ng ina.

"Ano bang ginawa sa iyo ni Joanne para sampalin mo siya ng maraming beses?"

"Mama, kulang ang sampal na 'yon sa sakit na nararamdaman ko sa tuwing tinatawag niya akong ampon."

Napakurap si Grace. "Anak-"

"Mama, alam ko iyon ang totoo kaya nga masakit, e. Hindi ko alam kung bakit kailangan niyang ipaalala ang pilit kong kinakalimutan," tumulo ang luha ni Heather.

Iniwasan naman ni Dexter ng tingin ang kapatid. Pinunasan ni Grace ang luha ng dalagita.

"Makinig ka sa akin, Heather dahil ako ang nagsasabi ng totoo. Anak kita, tunay kitang anak. Mahal kita nang higit pa sa dugo't laman ko."

Mas maraming luha ang tumulo kay Heather.

"Kaya puwede bang sa akin ka lang makining? Anak kita, at mahal kita na higit pa sa buhay ko."

"Mama," umiiyak na yumakap si Heather sa ina.

"Naalala mo ang sinabi ko noong kinuha kita sa ampunan?" bulong nito sa kanya. Mahigpit ang kapit niya sa ina habang patuloy ang mga luha.

"Magiging pamilya tayo. Ako ang pamilya mo."

Mas hinigpitan niya ang yakap sa ina.

"Salamat, Mama."

Napahinga na lang si Dexter habang pinanood ang dalawang babae sa buhay niya. Tahimik siyang lumabas ng kwarto.

"Ku-Kuya Dex," agad na tumayo si Joanne.

"Kumusta si Heather?" dagdag nito.

Seryosong tumapat siya sa bully ng kapatid.

"You will never call her orphan or even attempt to mention the word in front of my sister," utos niya.

"Opo, Kuya Dex."

"Umalis ka na."

Wala pa rin sa sarili na umalis si Joanne. Siya naman ay kinuha ang cellphone at itinapat sa tenga.

"Hello, Hero?"

"Yes, Dex. Nandito kami sa presinto kasama ng mga lalakeng nang trip sa kapatid mo."

"Hawakan niyo lang. Pupunta ako riyan."

Matapang niyang itinitig ang mata at naglakad.

Nang makarating sa isang kwarto sa presinto ay naroon at nakaupo ang blondeng lalake. Lumapit sa kanya si Hero.

"Released na sila pero katulad ng utos mo, hindi ko pa sila pinauwi," ani kaibigan.

Tumango lang siya at nagtungo sa tapat ng blonde ang buhok. "Sa-salamat hindi niyo na kami-" hindi na niya pinatapos ang sasabihin nito.

Hinaklit ni Dex ang kwelyuhan ng t-shirt nito at agad na sinuntok. Tumalsik ito sa isang sulok, napatayo naman ang dalawang kasama pa nito.

"You are wrong for hurting my sister!" galit na sigaw niya na kahit si Hero at nagulat.

Pinulot niya ang lalakeng blonde na halos tulog na dahil sa suntok niya.

"And the nerve to touch her like that," punong pangigil niya habang kaharap ito at hawak sa t-shirt na halos sira na.

Ngumiti ito at sinalubong ang tingin niya.

"Ang sabi sa akin ni Joanne, ampon siya. Hindi kayo tunay na magkapatid ng batang babae na 'yon. Kaya ba halos mamatay ka sa galit dahil ako nahawakan siya tapos, ikaw. Hindi?"

Isang suntok ang ginawa ni Dexter. Nang bumulagta ito ay pinagsisipa-sipa niya.

"Dex, stop it. Baka mapatay mo 'yang hayop na 'yan," pigil-pigil siya ni Hero.

Hingal na hingal naman siya sa galit at ayaw magpaawat. "Papatayin ko talaga ang hayop na 'yan!"

Itinulak na palabas ni Hero ang nag-wawalang kaibigan. Dinikit nito sa pader si Dexter. "Dex,ano ka ba? Baka nakakalimutan mo magdo-doktor ka? At walang doktor na pumapatay."

Dahan-dahan siyang huminto.

"Nonsense din 'yang pagpatol mo sa taong 'yon. Isa siyang drop out at leader ng isang gang. Kaya halika na," iginiya na siya nitong maglakad.

"Kumusta si Heather?"

Huminto sila sa labas ng police station.

"Maayos na siya."

"Matapang si Heather, hindi niya iindahin ang ginawa ng lalakeng 'yon. Kaya kumalma ka na," hinawakan at pinisil siya nito sa balikat.

"Heather, bumaba ka na!"

"Opo, Mama!"

Patakbong bumaba si Heather ng hagdan habang nakasabit sa leeg ang DSLR camera.

"Ang ganda naman ng anak ko. Bagay na bagay ang bestida sa iyo."

Nakangiting umikot siya.

Natigilan naman si Dexter na bitbit ang ice cooler at pinanood ang kapatid.

"Maganda ba ako, Mama?" tanong ng dalagita ay hinawakan pa ang magkabilang pisngi kasama nang pagpapaganda ng mga mata.

"Aba, oo naman," tuwang-tuwa sagot ni Grace at tumalikod na.

Napatingin si Heather kay Dexter, kaswal nitong ipinagpatuloy ang paglalakad.

"Nakita ko, Kuya Dex. Nakatingin ka, nagagandahan ka rin sa akin," tukso niya habang sumusunod dito.

"Anong nakatingin?" maang-maangan ng binata.

"Nakita ko, tinitigan mo 'ko. Gandang-ganda ka sa akin 'no? Hindi ka makapaniwala na maganda ang kapatid mo," sinundan niya ito hanggang sa trunk ng SUV.

Ibinaba ni Dexter ang cooler at humarap sa kapatid. "Nakainom ka na ba ng gamot? Inaatake ka na naman ng sakit mo," sagot nito.

"Anong sakit-ahh!" nagulat na sigaw ni Heather nang walang pasabing isinarado ng nakakatandang kapatid ang pinto ng trunk.

"Uminom ka ng gamot bago ka sumama sa amin ni Mama sa park," bilin nito bago nagtungo sa driver seat.

"Tsk."

Napangiti rin siya at itinaas ang kamera para kunan ng litrato ang sasakyan nila patungo sa park.

Sumakay na si Heather sa backseat. "Nasaan si Mama?" tanong niya kay Dexter.

"Baka nasa loob pa."

Magkapanunod silang luminga sa bahay.

"A-aray," hawak ni Grace ang dibdib habang nasa pinto. Sumisikip iyon at halos hindi siya makahinga.

"Ma'am, ito po ang mga prutas na-" hindi na naituloy ni Dorothea ang sasabihin nang maabutan si Grace.

"Ma'am, ayos lang po ba kayo?"

Kumapit ang may iniindang si Grace sa braso ng kasambahay. "Sandali, tatawagin ko lang si Dex-"

"No, Manang," pigil ni Grace.

Nagkatinginan sila ng kaharap.

"Hindi niyo pa ba sinasabi ang tungkol sa sakit niyo sa magkapatid?"

Umiling siya habang hawak ang dibdib.

"Hindi nila alam na maysakit kayo sa puso?"

Pilit na idineretso ni Grace ang likod at ngumiti nang hirap kay Dorothea. "Ayokong mag-alalala sila kaya hindi nila puwedeng malaman."

"Puntahan mo si Mama," kinakabahang utos ni Dexter habang nakapaling ang ulo sa bahay.

"Okay," akmang bubuksan ni Heather ang pinto nang matanaw si Grace na palabas.

"Pasensiya na mga anak at dinagdagan ko 'tong mga prutas natin," inabot ni Heather ang prutas sa ina at inilagay sa tabi niya.

"Is everything fine?" seryosong tanong nI Dexter.

"Oo naman. Halika na sa park."