All Chapters of ZUHAIR EROS (SMITH BROTHERS #3): Chapter 31 - Chapter 40

"Saan ka magpapasko?"Napatigil ako sa pagtimpla ng kape. Inangat ang tingin kay Clythie, na nasa harap ko at sumisimsim ng tea. Seryoso ang mukha niya, parang may gustong ipilit.Napatingin ulit ako sa mug at pinagpatuloy ang pagtimpla. "Sa bahay. Katamad lumabas." Kibit-balikat kong sagot."Sama ka sa akin. I'll go sa house ni Diwata." Masaya niyang sabi habang nakangiti nang parang excited na bata.Kumunot ang noo ko. "Mag-iingay lang tayo run." Simangot kong tutol."It's Christmas. Mas masaya nga eh.""Si Noémie kase uuwi sa province. Doon siya magpapasko together with her grandparents." Tukoy niya sa best friend niya.Kilala ko si Noémie, pero hindi kami close. Naiingayan ako sa babaeng 'yon. Maganda siya—chinita girl. Yun lang nagustuhan ko sa kanya."Pinayagan ka ng tita mo?""Yep! Kay Diwata lang naman ako. She knows about Diwata." Confident niyang sagot, sabay kindat.Napailing na lang ako at sumimsim ng kape. Habang tinititigan ko siya, napansin ko kung gaano siya blooming.

Nakita ko na lang ang sarili kong kausap si Clythie sa phone, habang paulit-ulit akong humihingi ng pasensya."It's fine. It's fine. Sasabihin ko kay Diwata na ‘di ka magpapasko kasama namin," mahinahon niyang sagot, kasabay ng mahina niyang tawa sa dulo.Napahilamos ako sa mukha at napakamot sa ulo, ramdam ang bigat ng konsensya."Sorry talaga. Biglaan kasi."Nakakahiya. Sh-t! Bakit ba hindi ako makahindi sa lalaking yun?! Mapapatay ko na talaga si Eros sa inis!"Nah! Just enjoy na lang, okay? Kahit ‘di ko man alam kung saan ka magpapasko at sino kasama mo, I know you're going to be fine and enjoy your Christmas. Merry Christmas, Narnia. Thank you for being kind and sweet to me. Thank you for being part of my life. I love you," malambing niyang sabi, ramdam ko ang sinseridad sa boses niya.Napasandal ako sa cabinet at wala sa sariling napangiti. Ito ang dahilan kung bakit ko siya naging crush—ang sweet niya, ang bait, at plus points na yung pagiging hot niya."Baliw… Merry Christmas

"Oh, nandito na pala si Zuhair at kasama niya ang girlfriend niya!"Agad akong napakurap sa narinig ko pagkalabas ng Mustang. Wait… what?Nang tumingin ako sa katabing si Eros, wala man lang siyang reaksyon. Tangina! Ano 'to?! Kailan ako naging girlfriend ng lalaking to'?! At bakit inaabangan nila kami?Bago ko pa maitama ang nanay ni Eros, biglang lumapit sa akin ang bunsong kapatid niya, isang dalagitang may nakaka-hypnotize na asul na mata."Hi po! I'm Zephy. How are you po? I'm happy to meet you in person po. You're my Girl Crush po talaga!"Nanlaki ang mata ko sa bilis ng bibig nito. Ano daw?"I'm happy na girlfriend ka po ni Kuya Zuhair, but also sad because bakit siya po ang napili niyong maging boyfriend? Eh! I know naman there's someone na better than him for you, Ate Narnia."Putangina! Gusto kong bawiin lahat ng desisyon kong bumaba ng kotse! Ate? Teka, teka, teka—anong nangyayari?!"Ow, sorry! I'm being feeling close. It's okay po ba na tatawagin kitang Ate Narnia?"Parang

"Eros..." mahina kong tawag sa kanya habang nakamasid sa paligid."Hmmm? Bakit, bebelabs?" bulong niya pabalik, malambing ang tinig."Bakit ang gagara ng decorations niyo? Ang astig!" hindi ko mapigilang mapahanga habang iniikot ang tingin sa makukulay at magagarang palamuti."Talagang magara, Alvarez! Mahal 'yan. Pinaghandaan namin." mayabang niyang sagot habang nakapamulsa."Bakit?" nagtataka kong tanong."Competition kasi 'yan. Kung sino ang may pinakamagandang decorations, siya ang mananalo. Lalo pang gumanda ngayon kasi nakisali ang asawa nila Cain at Daemon. Mas competitive tuloy.""Huh? Bakit kailangan pa ng competition? Pwede namang hindi, ‘di ba?""Bebelabs, ganito kasi 'yan. Wala naman talaga kaming pakialam diyan dati. Nagdedecorate kami, pero simpleng mga ilaw at palamuti lang, madalas sa tabing daan lang. Iba ngayon kasi ang magbibigay ng premyo ay si Sean.""Si Sean? E ano naman?"Napangisi si Eros. "Siya kasi ang nabunot para mamigay ng prize. Alam mo namang kung kuripo

It's almost 2 AM, pero buhay na buhay pa rin ang kasiyahan sa labas. May nagvivideoke, ang ilan ay lasing na at naghuhugutan ng kanta, habang ang iba nama’y nagkukwentuhan pa rin sa ilalim ng malamlam na ilaw ng bonfire. Dahan-dahan nang nauubos ang mga tao—yung iba, umuwi na kasama ang mga asawa nila, kasama ang kanilang mga antok na anak. Ako naman, hindi na rin nakaiwas nang hilahin ako ni Eros papasok sa loob ng bahay. Medyo nahihilo na rin ako, dala na rin siguro ng pagod at ng kaunting alak na nainom ko kanina. Sabi niya, sa bahay raw ng mga magulang niya kami matutulog—gusto niyang makita ko ang kwarto niya, sabi nito, para naman malaman ko kung anong klaseng buhay ang meron siya noon. Pagdating namin sa bahay, sumalubong sa amin ang dim light ng sala. Tahimik ang paligid, malayo sa ingay at saya na naiwan namin sa labas. Pero kahit walang tao, ramdam ko pa rin ang init ng selebrasyon—nagniningning pa rin ang Christmas lights na nakapalamuti sa paligid, nagbibigay ng mahina