All Chapters of ZUHAIR EROS (SMITH BROTHERS #3): Chapter 1 - Chapter 10

Isang malakas na s*ntok ang sinalubong ko sa kanya nang bumaba siya sa motor matapos naming mailigaw ang mga baliw na humahabol sa amin. Di ko na inisip kung nasaan kami, wala akong pakialam. Ang gusto ko lang ay maipasa ang inis at takot na nararamdaman ko, at siya ang tamang target."Araaaay! Ano ba problema mo?!" reklamo niya habang napaatras at napahawak sa kanyang panga. Nakakunot ang noo niya, pero imbes na magalit, napangisi pa siya."Problema ko? Ikaw! Gago ka! Anong akala mo, trip ko ‘tong nangyari? Wala akong paki kung bakit ka hinahabol ng mga g*go na 'yon! Nadamay pa tuloy ako!" sigaw ko habang nakapamewang, ang init ng ulo ko abot hanggang langit.Ngumisi siya, kahit halatang masakit ang suntok ko. "Relax ka lang, miss sexy. Hindi ko naman sinasadya. In fact, nailigtas mo pa nga ako. Kaya dapat nagpapasalamat ka na naging hero ka ngayon," biro niya, pero alam kong hindi ako natutuwa."Hero? Shuta ka! Gusto mo bang sumunod diyan sa mga m*nyakis na 'yon? Hindi ako bayani, g

"Narnia Melpomene Alvarez! You witch!"Napaupo ako sa gulat, dahilan para mauntog ako sa ilalim ng sasakyan. Napahawak ako sa noo at hindi napigilang mapamura. Ay oo nga pala, nasa ilalim ako ng sasakyan, inaayos ang makina. Kung kailan pa naman tahimik ako dito, bigla akong ginulat ng boses na iyon.Napalingon ako sa kanan, kung saan nanggaling ang nakakainis na sigaw. Una kong napansin ang suot nitong kulay pulang heels. Sa heels pa lang, alam ko na agad kung sino ang walang hiyang gumugulo sa akin.Sinamaan ko ng tingin ang baliw na babaeng iyon, pero binalikan lang ako ng matamis na ngiti—isang ngiting puno ng pang-aasar.Sabi ko nga, walang iba kundi si Azyl, with her signature Valentino heels."Ano na naman ang problema mo, Azyl?" inis kong tanong, habang hinila ko ang sarili ko palabas mula sa ilalim ng sasakyan."Problema? Wala. Gusto lang kitang kamustahin, bestie!" sagot niya, sabay ikot ng buhok niya gamit ang daliri. Oh, please. Kung may gusto itong sabihin, diretsohin na

"Inday, dumidiretso siya dito!" sabing excited ni Azyl, na halatang nag-e-enjoy sa sitwasyon."Tumahimik ka," sagot ko, pilit na inayos ang postura ko. Pero sa totoo lang, gusto ko nang maglaho sa kinauupuan ko.Hindi ko alam kung bakit, pero habang papalapit siya, parang mas lalong bumigat ang paligid. Nangingibabaw ang presensya niya, at kahit anong pilit kong huwag magpaapekto, ramdam ko ang kaba sa dibdib ko."Chronicles of Narnia," bati niya nang nakangiti habang tumayo sa harapan ko. Ang boses niya—mababa, malalim, at puno ng kumpiyansa—parang tumagos sa kaluluwa ko.Narinig kong napatawa sa tabi ko si Azyl sa patawag sa akin ng siraulo. Di ko pinansin at baka mabatukan ko pa."Zuhair," sagot ko nang malamig, pilit pinapanatili ang poker face ko. "Anong ginagawa mo dito?"Ngumiti siya ulit, mas malapad. "Bakit, bawal na ba akong mag-enjoy ng gabi ko?"Di ako nagsalita. Nagtitigan lang kami kahit tumikhim si Azyl sa tabi ko ay hindi naputol."Err...grabeng lagkit yan. Iwan ko na

"My goodness! Halos mahimatay ako sa gabing yun, Inday. Parang nasapian ng tatlong bad spirits yung demonyitong Sean. Siraulo talaga! Nakipagbugbugan kay Marquis. Buti na lang nandun bebe boy ko kundi baka nahimatay ako sa gulat. Kawawa nga si Dyosa eh. Sa birthday niya pa talaga nag-away ang dalawa. Di ko alam kung anong rason sa away ng dalawa pero pakshet halos sa hospital ang abot ng dalawa. Akala ata ni Sean, hindi basag ulo si Marquis eh nakikimatch ng boxing yun kay Zephyr. Siraulo talaga!"Kanina pa si Azyl kakakwento sa nangyari noong nakaraang gabi sa birthday ni Dyosa. Pero mabuti na 'to para malaman ko ang detalye kung ano ang nangyari dahil nga nasa loob ako ng comfort room. Paglabas ko kase habang nakasunod sa akin ang siraulong Eros, ay insaktong tumigil ang kaguluhan. Nagsidatingan na rin ang mga kaibigan at kapatid sa magkabilang kampo.Napabuntong-hininga ako habang nakikinig sa walang tigil na kwento ni Azyl. "So, ibig mong sabihin, Azyl, dahil lang sa selos kaya na

Napasinghap ako at napako sa kinatatayuan ko. Si Eros. Ang hinayupak, nandito na naman. Agad akong umatras mula sa pagkakaakbay niya, pero mas lalo lang siyang ngumisi, ang ngisi niyang puno ng kayabangan at kasiguruhan sa sarili."Anong ginagawa mo dito?!" tanong ko, hindi maitatago ang inis sa boses ko."Tinataboy ang mga makakapangahas na sumubok maghubad sa harap mo," sagot niya, walang pakialam kung gaano katarayan ang tingin ko sa kanya. "Baka nakakalimutan mong akin ka, Chronicles of Narnia."Napairap ako. "Akin ka, akin ka! Hindi mo ako pag-aari, Eros! At wala akong pakialam sa mga pambobola mo. Pwede bang umalis ka na at huwag mo nang guluhin ang gabi ko?""Pwede naman," ani niya, habang tinutukso pa rin ang lalaki kanina na mukhang nawalan na ng lakas ng loob at tumakbo na palayo. "Pero paano kung ayoko?"Humakbang siya palapit, masyadong malapit para sa ikakapanatag ko. Hindi ko maiwasang umatras, pero napansin kong nauubusan na ako ng espasyo. Napasandal ako sa pader, at b