Narnia Melpomene Alvarez—ang tinaguriang "rebelde" na kakambal ni Urania, ayon sa kaniyang tiyuhin na si Luis Grimaldi. Buong buhay niya, iisa lang ang kanyang layunin: ang makamit ang hustisya para sa kanyang mga magulang, anuman ang kapalit. Sa murang edad pa lamang, buo na ang kanyang loob na ipaglaban ito, kahit sariling buhay ang isugal, lalo na para sa natitira niyang pamilya—ang kakambal niyang si Urania. Kaya’t hindi na nakapagtataka nang sumali siya sa isang lihim na grupo na konektado sa underground society. Alam niyang delikado ito, pero iyon ang tanging paraan para maabot ang matagal niyang pinapangarap. Ngunit isang gabi ang nagbago ng lahat—isang gabing ginulo ng hindi inaasahang estranghero. Ang pagtulong niya kay Zuhair Eros Smith ay tila isang maling hakbang na hinding-hindi niya makakalimutan. Bigla na lang napasok si Eros sa buhay niya—isang lalaking misteryoso, mapang-asar, at puno ng mga lihim. Wala sa plano ni Narnia ang pagbukas ng kanyang puso para sa sinuman, lalo pa’t hindi niya lubos kilala ang lalaking tila may koneksyon sa kanyang madilim na nakaraan. Hanggang saan ang kaya niyang isugal para sa pangako niya sa kanyang pamilya? Paano kung ang taong nagbubukas ng pintuan sa pagmamahal ay isa ring susi sa kasinungalingan? At paano kung ang laban para sa hustisya ay makasira sa pag-ibig na unti-unting namumuo? Ngayong nagbabanggaan ang kanyang puso at prinsipyo, kailangan niyang pumili: ipaglaban ang nakaraan o tanggapin ang pagmamahal na dala ng lalaking hindi niya sigurado kung kaibigan o kalaban.
View More"P*ta ka! Pakyu times two. Di ako p*ta. Bartender ako. Alam kong maganda ako. Wag niyo ng ipagmukha sa akin." Naiinis kong sambit sa dalawang ugok na nakatitig sa akin habang pinaghalo ko ang mga alak.
Di naman ito bago sa akin pero putcha talaga. Di ko sila bet at di ko rin sila bati. Pakialam ko sa kanila? Punyemas talaga. Kapag ako sasabog, pati titi nila ubos. Sumulyap ako sa kanila at nakitang nakatitig pa rin sa akin. May histura pero wala akong paki. Nakakunot ang noo kong napatingin sa suot ko. Di naman nakakasaludo ng talong ang suot ko ah. Ano ba nakain ng mga ito? I'm wearing black shirt at black pants. Litaw ang kaputian ng balat ko, napakakinis at napakalinis din tignan ang tattoo sa kaliwang banda ng collarbone ko, a minimalist of my name, Narnia. Patuloy akong naghalo ng mga alak habang pilit na hinahawi ang inis na bumabalot sa akin. Kung tutuusin, hindi na bago ang mga ganitong klaseng titig sa bar na ito. Pero iba ang araw na 'to, iba ang pakiramdam. Hindi ko maipaliwanag. "Ano ba naman yan. L*tche talaga," bulong ko sa sarili ko habang pinapanood kong bumubula ang shaker sa bawat alog ko. Sinubukan kong huwag pansinin ang mga manyakis na tila ba wala nang ibang gawin kundi magnasa. Bigla kong narinig ang tawanan ng mga kasama nila, mas malakas ngayon, at ramdam kong mas papalapit sila. Nag-init lalo ang ulo ko. Hindi ako magpapadala sa mga gago. Hindi ako magpapatalo sa ganito. Pero sa totoo lang, nasa dulo na ng pasensya ko. Mabilis akong bumuga ng hangin, tinakpan ang naiinis kong mukha ng isang pilit na ngiti. Tumalikod ako at inabot ang basong gagamitin ko, nagpopokus na lang sa trabaho. Ilang segundo pa at natapos ko rin ang inumin. Nang humarap ako, nakatayo na sa harap ko ang isa sa kanila, ang mukha niya palapit na sa mukha ko. "Miss, baka naman pwedeng..." hindi niya natapos ang sinasabi niya dahil bago pa siya makalapit pa lalo, nagawa kong maibuhos sa mukha niya ang hawak kong shaker. "Ayos ba?" Mataray kong tanong habang nakapamewang. Ang mga kasama niya ay napahinto sa tawanan at gulat na gulat sa ginawa ko. "Put*ngina, ano ba problema mo?!?" sigaw ng basang-basa at amoy alak na lalaki. Lumayo ako nang kaunti, handa kung sakaling may balak silang gumanti. Pero bago pa sila makagalaw, pumasok sa eksena si Mang Tano, isa sa mga bouncer ng bar. "Oy! Ano to? May gulo ba dito?" boses niya na may halong banta. Napatingin sa kanya ang mga lalaki, at parang mga basang sisiw na umurong at tahimik na tumabi. "Huwag kayong mag-iskandalo rito kung ayaw niyong magkabukingan," seryosong sabi ni Mang Tano. Alam ng lahat na hindi siya dapat binabastos. Tumahimik ang buong bar, tila ba natuto na silang lahat na wag nang magkamali sa harap ni Mang Tano. Sumulyap ako kay Mang Tano at tumango nang pasasalamat. "Salamat," bulong ko habang nagpapakawala ng matamis na ngiti. Tumalikod ako muli sa kanila at nagpatuloy sa trabaho. Maingay sa bar, normal na yun. Pero itong bar hindi yung tipong kagaya ng mga elite. Simple lang at mura para sa mga tao. Yung tipong para lang sa middle class at lower class. Di naman talaga ako dito nagtatrabaho eh. Sa ibang bar pero kilala ko ang manager dito at kailangan nila ng temporary bartender dahil absent ang bartender nila. Di ako makatanggi dahil malaki offer eh, sayang pera. Pera na yun. Mukha pa naman akong pera. Matapos ang oras ko, mabilis akong nagpaalam sa manager matapos niya akong bayaran. Nakangisi akong lumabas ng bar habang binibilang ang papel na kulay asul. Tiba-tiba ang linggo ko ngayon ah! Naks. Mabilis ko itong inilagay sa wallet at umangkas sa motor. Agad kong sinuot ang helmet sabay andar ng motor. Habang nasa byahe ay tahimik ang lugar. Walang gulo. Mahigpit ang kapulisan dahil sa riot noong nakaraang gabi. May gang wars na nagaganap sa pagitan ng dalawang grupo at maraming sugatan. Wala naman kaming pakialam sa kanila dahil mga weaklings lang naman yun. Naghahanap lang ng gulo para magpakitang gilas. Nek nek nila. Kung magpakitang gilas sila dapat sa underground para makita talaga ng ibang gang kung hanggang saan ang kaya nila. Sayang energy. Napalunok ulit ako ng laway. Kanina pa 'to. Medyo nabaguhan ang bibig ko dahil walang kahit ano sa bibig ko. Di kase pwedeng magsigarilyo dahil bawal. Wala. Choice ko lang ma di muna mag sisigarilyo baka di ako abutin ng ilang years at patay na ako. Nangangati na lalamunan ko. Di pwede 'to. Pambirang hobbitat na yan. Naisipan kong huminto sa isang convenience store. Buti't may bukas pa kahit madaling araw na. Tinignan ko muna ang store at wala namang nakatambay sa labas. Naghanap ako ng mapaparkingan ng motor pero wala. Mukhang okay naman magpark sa harap nito dahil walang sign na bawal magpark. Nagkibit-balikat akong hinubad ang helmet kasabay nito ang bagsak ng medyo mahaba kong buhok. Bumaba ako sa motor habang nagsusuklay ng buhok gamit daliri at sa isa kong kamay naman ay ang helmet. Matapos kung suklayan ang buhok ay pumasok ako sa loob ng store. Naghanap agad ako ng coins sa back pocket habang hinahanap ang pwesto ng mga lollipop. Meron naman akong nakita kaya agad akong kumuha ng isang pack. Dinala ko agad ito sa cashier na nanonood ng TikTok. Di ako napansin kaya kinatok ko ang lamesa niya ng tatlong beses. Napaigtad ito at tinignan ako ng nakanganga. Tinaasan ko siya ng kilay. "Magkano?" Tanong ko. Kumurap-kurap siya. "Ah, wait lang." Kinuha niya ang pack at nagscan. Pinagmasdan ko lang siya habang panaka-naka niya akong sinulyapan. Di ko na lang pinansin. "99 pesos." Sagot nito. Napakamot ako sa ulo. S***a! Piso na lang sukli sa one hundred. "Di pwedeng isa na lang kunin ko dyan?" Umiling siya. "Hindi pwede. Dapat one package talaga. Ano? Bibili ka ba?" Kinunutan ko siya ng noo. "May choice ba ako?" Kumuha ako ng one hundred sa wallet ko at binigay sa kanya habang may binubulong ang cashier. "Bibigay pala tapos dami pa sinabi. Hmmp! Kababaeng tao nasa labas pa rin. Porket ang astig niyang tignan kung makaasta parang gangster." Bulong nito. Tinignan ko lang siya. "Ito po piso. Salamat po." Sabi nito at inabot sa akin ang piso at ang nakabalot na package. Tumango ako at inabot ito. Iniwan ko siyang walang lingon-lingon at agad umangkas sa motor. Binuksan ko ang plastic sabay kuha ng isang lollipop sabay sabit nito sa holder. Matapos kong pakpakan ang lollipop agad ko itong sinubo at dinukot ang phone sa bulsa. Titignan ko lang kung anong oras na. 2 am na pala sa madaling araw. Napailing ako. Pinili kong tumambay muna sa harap ng convenience store dahil tinamaad akong bumyahe. Pahinga muna tayo. Umupo ako sa motorbike habang nagbubuklat ng kung ano-ano sa phone. Nakapasak pa rin sa bibig ko ang lollipop, tamang chill lang. Pero habang nakakunot ang noo ko sa pagbabasa ng mga memes sa feed, bigla akong nakarinig ng commotion sa di kalayuan. Napalingon ako at nakita ang isang lalaki, naka-all black, tumatakbo na parang hinahabol ng demonyo. Pero teka, hindi pala dem*nyo—isang grupo ng malalaking lalaki ang naghahabol sa kanya. Malalaki ang katawan, parang mga bouncer na galit na galit. Bago pa ako makapagsalita o mag-react, bigla na lang siyang tumalon sa likod ng motor ko. Agad niyang kinuha ang helmet ko at sinuot ito sa ulo ko. "Andar na! Bilis!" madiin niyang sabi, halata ang pagmamadali. Nanlaki ang mata ko, hindi makapaniwala sa bilis ng pangyayari. "Ano?! Siraulo ka ba? Sino ka ba para utusan ako?! Baba h*******k kang sino ka man!" pero hindi ko rin napigilan na mapaangat ang tingin sa malalaking lalaki na papalapit na. Mukha silang mga gangster—maton, galit, at handang gumulpi. Nagulat ako, at sa sobrang taranta, pinaandar ko agad ang motor. "Bilisan mo, pre! Mga g*go ‘yan, di ata alam ang salitang talo." sigaw ng lalaking nakasakay sa likod. Nataranta ako lalo nang makita kong isa sa mga humahabol ay halos aabot na sa motor namin. Napakapit ako nang mahigpit sa manibela habang pinipilit takasan ang mga naghahabol. Pero bago pa makalapit nang husto ang isang lalaki, bigla siyang sinipa ng lalaking nakasakay sa likod ko. Napunta ang paa niya diretso sa mukha ng humahabol, at bumagsak ito sa kalsada na parang troso. "Hahaha, sh*t pakshet ka!" sigaw ng lalaki sa likod ko, halatang enjoy na enjoy. Hindi ko alam kung matatawa ako o maiinis sa kanya lalo na ngayon na dikit na dikit ang katawan niya sa likuran ko at may naramdaman akong bagay sa ibaba. Puny*ta! Manyak ata 'to. "Pist*ng y*wa ka! Wag mong idikit yang katawan mo sa likuran ko! Yung talong mo dumikit! Kadiri!" Naiinis kong sigaw sa kanya habang napabuga pa ako ng lollipop na nasa bibig ko. Di ko alam kung saan tumalsik yun. Sayang! Napatigil siya sa pagtawa. Ilang segundo lang yun pero napalitan ng mas malakas na halakhak. Ang kapal ng mukha! Ang walanghiya, nakuha pang yumakap ng mahigpit sa bewang ko. Mas lalo pa siyang dumikit sa akin, kaya sa sobrang inis ko, naapakan ko ang preno ng wala sa oras. "Put*ngina! Ano ba! Gusto mo tayong maaksidente?!" sigaw niya habang muntik kaming matumba. Lumingon ako nang bahagya para sungitan siya. "Aksidente ka diyan! Dumikit ka pa ulit at saks*kan kita ng clutch lever sa mukha mo! Di kita kilala, g*go ka ba?!" "Huy, relax ka lang, miss sexy. Ako nga 'tong inaalalayan ka baka matumba ka eh. Nakakaawa ka naman kung mahulog ka, di ba?" sagot niya, sabay ngisi na parang nang-aasar. "Alalay? Eh parang ikaw pa magpapahamak sa akin! At wag mo akong tawaging sexy!" Hirit ko habang pinilit kong hindi masiraan ng bait. Ang mga humahabol sa amin kanina ay mukhang nawalan na ng tsansa na abutan kami, pero itong lalaking ito? Siya ang tunay na problema ngayon. Sino ba 'to? At ang kapal ng mukha. Nakalimutan atang siya ang biglang umangkas sa motor ko! Nilingon ko siya at ang piste naka ngisi nga. Nainis ako lalo. "Bumaba ka, g*go! At wag mo akong yakapin, p*ste!" Utos ko sa kanya. Mas hinigpitan ang yakap niya sa bewang ko at ang baliw dikit la talaga sa pwetan ko ang talong niya. Kinakilabutan ako sa ginawa niya. "Chill ka lang, miss sexy? Ako lang 'to, ang pinakapoging anak ni tatay D—" sabi niya, may halong yabang sa boses niya ngunit agad kong pinutol. "Wala akong pakialam sayo! Bababa ka o ihuhulog kita sa tulay?!" banta ko. "Okay, okay, fine! Chill, miss sexy. Pero seryoso, salamat sa pagligtas sa akin. Kung wala ka, baka nilapa na ako ng mga buhaya kanina," seryoso niyang sabi. Napasimangot ako. Hindi ko alam kung totoo o nagpapaka-drama lang siya, pero napabuntong-hininga ako. "Tsk. Pakialam ko kung malapa ka. Bumaba ka na, g*go! At pwede ba, kumalas ka? Higpit ng yakap mo, ah! Parang bakla." "Anong bakla? Ako? Oh, ito. Feel mo yan? Bakla ba ako sa lagay na yan? In fairness, ngayon lang nangyari 'to, miss sexy. Bilib na ako sayo! Astig pa, napatigas pa natutulog kong talong. Finally!" Tumawa siya ng parang baliw at mas yumakap pa sa akin. Halos sumabog ang ulo ko sa sinabi ng gago. Walang alinlangang siniko ko siya sa tagiliran, dahilan para mapaungol siya sa sakit. "Araaaay! Grabe ka naman, miss sexy! Ang sakit nun, ha!" reklamo niya habang nakahawak sa tagiliran. "Eh ano ngayon? Akala mo ba matutuwa ako sa kalokohan mo? Bumaba ka na bago ko ipitin yang natutulog mong talong sa kickstand ng motor ko!" galit kong banta, kahit halata naman sa boses ko na nawawalan na ako ng pasensya. "Okay, okay, relax. Joke lang naman, miss sexy. Pero grabe ka, astig mo talaga. Crush na kita," aniya habang umiiling, pero halata pa rin ang pilyong ngiti sa mukha niya. "Bumaba ka na!" ulit ko habang tumigil sa gilid ng daan. Tinuro ko ang tabi ng kalsada, nagbabadyang itulak siya kung hindi siya susunod. Pero bago pa siya makababa, may narinig kaming tunog ng mga makina mula sa likuran. Dumilim ang ekspresyon niya, at naramdaman ko ang biglang pagtaas ng tensyon. Napalingon ako at nakita ang isang grupo ng mga motor na mabilis na papalapit sa amin. "Miss sexy, mukhang hindi pa ako pwedeng bumaba," sabi niya, seryoso na ang mukha, na para bang nawala ang kaninang pagbibiro niya. "Kung gusto mong mabuhay, tapak na! Tiwala lang." "Put*ngina, tiwala agad? Di nga kita kilala, g*go!" reklamo ko pero wala na akong oras para mag-isip. Naramdaman ko ang matinding kaba sa dibdib ko, kaya wala na akong nagawa kundi ang i-twist ang throttle at tumakbo nang mabilis. Ang bilis ng tibok ng puso ko, hindi ko alam kung dahil sa takot o sa inis sa lalaking ito. "Hawak ka, miss sexy! Ituturo ko ang daan!" sigaw niya habang nakatingin sa likod namin, ang mga mata nakatutok sa paparating na grupo. Ano bang napasukan ko?! Walanghiya talaga. B*gbugin ko ang gago na 'to mamaya. Makikita niya talaga kung paano magalit ang isang Narnia.Paglabas namin ng pinto, agad kong nakita ang nakahandang sasakyan — may driver, oo, pero hindi ko siya kilala. At hindi lang 'yon ang ikinagulat ko. May isang batang lalaki na nakatayo sa tabi ng kotse, mga pito o walong taon siguro ang edad. Maputi, kulay asul ang mga mata, seryoso ang mukha — at sa isang iglap, para akong nakakita ng batang Eros. Sino 'to? Nagkaanak ulit si Tita Cassy?! May hindi ba sila sinasabi sa akin?! "The bag is ready in the car, Mom," anito, seryosong-seryoso ang tono, para bang sanay na sanay sa emergency. Mom?? Napanganga ako. Nagkakamali ba ako ng dinig? Bago pa ako makapag-react, isang mas matinding contraction ang umatake sa akin, halos mawalan ako ng ulirat sa sakit. Napasinghap ako nang malalim at napakapit kay Athena. "Focus, Narnia. Dahan-dahan lang," bulong niya habang mahinahong inalalayan akong sumakay sa backseat ng sasakyan. Siya naman, parang isang sundalong sanay na sa gera, agad na tumabi sa akin at sinigurong nakaupo ako nang maayos.
"Athena!" Gulat kong bulalas makita ang babaeng nasa sala. "Ba't ka nandito? Nasaan si Eros?" "He left for a meeting with some mafias." Hindi niya inaalis ang kanyang mga mata sa laban ng women's volleyball sa TV. "May kailangan ka ba?" Huminto ako sa harap ng screen, ang tanging paraan para makuha ang atensyon niya. Sumilip siya sa gilid ko. "There's no need to show off your big belly, Narnia. I know you're nine months pregnant and ready to give birth." "Alam mo pala eh. Ba't hinayaan mong umalis si Eros? Paano kung manganak ako ngayon?" Umirap si Athena at nag-inat pa habang nakaupo. "Hindi ka naman biglang hihiga diyan sa sahig. Relax ka lang, Narnia." Napapikit ako sa sobrang inis. "Hindi 'to biro, Athena. Paano kung sumakit na 'to bigla? Paano kung mabasag 'yung panubigan ko?!" Tumayo siya sa wakas, pero hindi pa rin nawawala ang mabigat na aura niya. Nilapitan niya ako at tinapik ang balikat ko. "Chill. Naka-standby 'yung driver. May nakahanda nang emergency bag. Ready na
"Naman!" Napatawa siya, pero mabilis ding naging seryoso ang mukha niya. "Gusto ko kasi... meaningful ang pangalan niya. Yung tipong may kwento." Tumango ako, iniisip ko rin naman yun. "Kung babae, anong gusto mong pangalan?" tanong niya, habang marahan niyang hinihimas ang tiyan ko. Nag-isip ako sandali. "Hmm... Gusto ko ng pangalan na malakas pero maganda. Parang... Althea. Ang ibig sabihin nun, healer. Maganda, diba?" "Althea..." Tila sinasabi niya sa isip niya. "Ganda nga. Bagay sa anak natin. Kasi... ikaw din naman yung healer ko." Hindi ko napigilan ang mapangiti, at bahagyang gumuhit ang init sa pisngi ko. "E kung lalaki?" balik-tanong ko naman sa kanya. Nag-isip siya ng ilang segundo bago ngumiti. "Gusto ko....Aslan." "Aslan?" Kumunot ang noo ko, halos mapatigil sa paghinga. "Nang-iinis ka ba?" Umiling siya agad-agad, pero bakas sa mukha niya ang pigil na tawa. "Hindi, seryoso ako! Aslan. Di ba cool? Para siyang hari... parang sa Narnia." Napataas ako ng ki
"Iba kasi magalit kapag buntis. Mararanasan nila ang galit ng isang buntis," ani Eros, habang nagmo-mop ng sahig sa sala, kaswal na para bang walang sinabi. Mabilis kong pinihit ang ulo ko papunta sa direksyon niya, halos mapigtas ang leeg ko sa bilis ng reaksyon. Sumingkit ang mga mata ko, hindi makapaniwala sa narinig. "Teka lang, may sinabi ka ba d'yan?!" bulyaw ko, ang boses ko halos tumalsik sa hangin. Napaayos siya ng tayo, para bang nadulas, at mabilis na umiling habang nanlaki ang mga mata. "Wala, madame. Wala po akong sinabi," inosenteng sagot niya, may kasamang kunwaring ngiti na lalo lang nagpataas ng kilay ko. Umirap ako, halatang di kumbinsido, bago muling bumalik sa pagsusulat sa Pregnancy Notebook ko. "Pakibilisan mo, ha? Maglalaba ka pa pagkatapos mo d'yan," utos ko habang sinusulat ko ang mga updates sa maliit kong journal. Narinig ko ang mumunting bulong niya mula sa likuran ko. "Gusto mo ba ng snacks, Bebelabs? Ay, wag pala, masama sa tiyan..." pero hindi ko
Napakagat ako sa labi, pinipigilang humagulgol. Pinilit kong maging matatag, pero ang mga salitang binitiwan niya ay tila kalasag na winasak ang binuo kong napakakapal na pader."Marami akong kasalanan, Smith," mahina kong sabi, halos pabulong na lang.Kumunot ang noo niya. Dahan-dahan siyang tumingala sa akin, bakas sa mga mata niya ang isang emosyon na matagal ko nang hinahanap—pag-unawa. Walang galit, walang paninisi. Puro pagmamahal at sakit.Hindi ko inasahan ang sumunod niyang ginawa.Marahan siyang yumuko at hinalikan ang bilugan kong tiyan. Napasinghap ako. Parang biglang naglaho ang lahat ng ingay sa mundo. Nakalimutan kong huminga. Tumigil ang oras sa pagitan naming dalawa.Ganito pala ang pakiramdam.Ganito pala ang pakiramdam ng may isang taong tatanggapin ka kahit basag na basag ka na. Ganito pala ang pakiramdam ng may isang nilalang sa loob mo, isang maliit na buhay na bunga ng pagmamahalan ninyo—at siya, ang ama nito, buong pusong tinatanggap ang lahat.“Hindi mo kailan
Napailing siya. “Ikaw..Tsaka ko lang nalaman na ikaw pala ang anak ni Umberto Magal Rothschild Alvarez. Ang ipapakasal sa next head ng American Mafia sana. I’m glad I killed that son of a bitch.”Natigilan ako. Hindi ko alam kung anong mas masakit—ang malaman kung ano talaga ang nangyari, o ang katotohanang pinaglaruan ako ng buong buhay ko.“Gusto ng papá mo na lumayo sa gulo. Nagsisisi siya, pero huli na ang lahat. Hindi mo siya dapat sisihin. Hindi niya ginusto ang mundong ’yon—pero minsan, kahit anong pilit mong lumayo, kinakain ka pa rin.”Tumawa ako—mapakla, halos may luha sa tawa kong walang saya. “Wala palang silbi ang lahat ng paghahanap ko ng hustisya, no? Simula’t sapul, para lang akong laruang pinapaikot sa gitna ng mas malaking laro. Isang pawn sa chessboard ng mga hayop na ‘to.”Ramdam ko ang pait sa dibdib ko, para bang lahat ng sakripisyo ko, lahat ng luha at sakit—wala lang. Isang parte lang ng masalimuot na plano ng mga taong hindi ko lubusang kilala.Pero naiintindi
“Anong ibig mong sabihin?” Tumigil siya sa harap ng selda. Ilang segundong katahimikan bago siya tumingin sa akin—mata niyang punô ng mga emosyon na naglalaban-laban. Lungkot, takot, galit... at pagmamahal? “Tinawag mo pa rin akong Eros,” aniya sa tinig na mababa pero ramdam ang pighati. “Sapat na ’yon para malaman kong may natitira pa... na baka maayos pa tayo pagkatapos ng lahat.” Napakurap ako, saglit na napatigil. Pero agad kong sinamaan ng tingin. “Magseryoso ka!” mariin kong singhal, pilit tinatago ang nag-uumapaw kong emosyon. Hindi niya ako sinagot, sa halip ay bumuntong-hininga siya. Tumitig kay Hussein sa loob ng selda, bago muling bumaling sa akin. “Saan ba ako magsisimula, Alvarez? Hmmm?” tanong niya na tila mas para sa sarili niya kaysa para sa akin. “Malay ko sa’yo!” iritado kong sagot. Isa pang malalim na buntong-hininga. Tapos tumitig siya sa akin—diretso, walang iwas, walang takot. Para bang handa na siyang buhusan ako ng katotohanang ilang ulit na niyang ini
Gusto kong magtanong. Gusto kong pilitin si Alcyone na sabihin ang lahat ng alam niya. Pero pinigilan ko ang sarili ko. Hindi ito ang tamang oras. Hindi ito ang tamang lugar. Biglang kumalabog ang isang bala sa pader sa tabi namin. Mabilis ang reflex ko—binaril ko ang lalaking nakatago sa likod ng metal beam na patakas sanang babaril kay Alcyone. Tumama ang bala ko sa balikat niya, napaatras ito at bumagsak. Hindi nagulat si Alcyone. Parang inaasahan niyang handa ako. Agad niya akong hinila palayo sa gulo habang patuloy ang putukan at sigawan sa itaas. Hindi ako mapakali habang tumatakbo kami. Naguguluhan ako. Lito ang utak ko. Dapat magalit ako sa lalaking yun—kay Eros, sa lahat ng sangkot sa gulong 'to. Pero bakit ako nag-alala sa kanya? Bakit ako sumugod dito para sa kanya? Tangina! Humigpit ang hawak ko sa tiyan ko. Hindi ko pwedeng hayaang madamay ang anak ko. Hindi ngayon. Hindi dito. Masyadong pasikot-sikot ang dinaanan namin. Ilang pinto ang binuksan ni Alcyone gamit ang
Pero bago pa man ako muling makasagot, isang malakas na pagsabog ang yumanig sa paligid.Napahawak ako sa tiyan ko habang nayanig ang buong underground arena. Mabilis ang naging reaksyon ni Smith—hinarang niya ako gamit ang katawan niya at itinulak kami sa likod ng mga kahong bakal na nakatambak sa gilid.“Shit!” sigaw niya. “They found us!”Bago ko pa man maitanong kung sino, sunod-sunod nang putok ng baril ang umalingawngaw.“Counselors,” bulong niya sa tainga ko. “They’re here for me… and maybe for you.”Nanlaki ang mga mata ko.The Counselors. Mga tagapagpatupad ng batas ng Mafia. Sila ang nagsasagawa ng parusa. Walang awa. Walang tanong. Basta utos ng itaas, tutupad sila.“Dumapa ka!” sigaw ni Smith habang binunot ang isa pang baril sa likod niya at gumapang palayo. “Wag kang lalabas hangga’t di ko sinasabi.”Pero hindi ko siya sinunod. Hawak ko pa rin ang baril ko. Basang-basa sa pawis ang mga palad ko pero matatag ang kapit ko sa hawakan nito.“Hindi ko kayang maupo lang haban
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments