Chapter: His Sin"Darling..." Bumuntong-hininga si Nix habang hawak ang mga kamay ko. Halata sa kanyang mukha ang bigat ng loob, parang ang bawat salita niya ay may dalang sakit na pilit niyang pinipigilan.Nasa kwarto kaming dalawa, at ramdam ko ang tensyon sa pagitan namin. Sinabi niyang may ipagtatapat siya, at sa wakas, ito na ang tamang oras para malaman ko ang katotohanan. Ngunit habang nakatingin ako sa kanya, hindi ko maiwasang kabahan. Ano nga ba ang kasalanan niya? At anong kinalaman ni Virgo sa gabing iyon?Ang dami kong tanong na umiikot sa isipan ko, pero sa tingin ko, si Nix lang ang may sagot sa lahat ng ito."Darling, I don't know how to begin. But I want you to know that none of this has been easy for me." nagsimula siya, habang pilit na iniiwas ang tingin niya sa akin. Halatang hirap siya sa sasabihin niya, pero hindi ko siya binigyan ng pagkakataong umatras."Sabihin mo na, Nix," bulong ko. "Kaya ko 'to. Kailangan kong marinig ang totoo."Tumango siya, parang hinihintay niya ang lak
Dernière mise à jour: 2024-11-20
Chapter: Special Chapter 121Ang seryoso at tila galit na si Dr. Montero at isang masayahing lalaki. Pogi, lalaking-lalaki, brown yung mga mata, matangkad, at magulo ang kulay itim nitong mga buhok. May silver earring siya sa kaliwang tenga. Nakatayo lamang kami ni Frozina. Ang mga sanggol ay nasa kanilang duyan mahimbing na natutulog. Napansin ko kung paano hinanap ng mga mata ni Dr. Montero si Frozina. Ang nag-aapoy nitong mga mata ay naging kalmado ngunit saglit lang yun at mabilis sinuntok si Virgo na kinatili naming dalawa. "F*ck! Stop it, motherf*cker. You're damn in my house." Malamig na utos ni Nix sa kanila kung saan ay pilit hinila paalis si Dr. Montero sa ibabaw ni Virgo na tawa lang ng tawa kahit pinag-uulanan na ng suntok. "Grabe ka naman, Doc. Masakit. Ouch! Tama na." Nakangiti nitong turan at umaaktong nasasaktan. "F*ck you, Maranzano. F*ck you!" Malutong na mura ni Doc pero tawa pa rin ng tawa si Virgo habang iniiwasan ang suntok ni Doc na ngayon ay nakatayo na. Nanlaki ang mga mata ko habang
Dernière mise à jour: 2024-11-20
Chapter: Special Chapter 120 Napangiti akong makitang mahimbing natutulog si Athena sa kanyang duyan. Buti’t hindi iyakin ang anak ko dahil hindi ko talaga kaya kapag ako lang ang mag-isa. Kahit may karanasan akong mag-alaga ng sanggol, natataranta pa rin ako. Madalas blanko ang utak ko at hindi alam kung ano ang uunahin. Nung una nga, naiiyak din ako kapag nakita kong umiiyak ang anak ko. Buti na lang nandiyan si Nix. Bagamat minsan nalilito rin siya kung sino ang una niyang papatahanin—ako ba o ang anak namin. Speaking of Nix, wala siya ngayon sa bagong bahay namin. May kailangan siyang asikasuhin. Hindi ko na tinanong kung ano, pero alam kong may kinalaman ito sa kaibigan niyang si Dark. Inilibot ko ang mga mata ko sa bahay namin. Hindi ito ganoon kalaki, pero hindi rin masikip—sakto lang, at higit sa lahat, komportable. Half-cement ang bahay namin, at ang disenyo ay simple lang. Ayokong puro semento ang paligid dahil parang masakit sa mata at naiinitan ako. Napanganga ako saglit habang iniisip kung gaano k
Dernière mise à jour: 2024-11-20
Chapter: Chapter 119 (Lory)SAGLIT akong napasulyap sa katabi ko na humahagikhik habang may pinapanood sa kanyang cellphone. Gusto ko siyang batukan dahil dumagdag siya sa problema ko sa buhay. Stress na stress na nga ako sa kakahintay ng jeep tapos sobrang init pa, dadagdag pa siya. Di na ako natutuwa sa life ko ngayon. Lintek talaga. Kung di lang ako mahirap di sana ako magtatyagang maghintay ng jeep para mag-apply ng trabaho. Gusto ko na lang maging kamote. Napatingala ako. Lord! Bigyan mo naman ako ng sign. Aahon na ba ako sa kahirapan? Di na ba lubog buhay ko? Palaging binabagyo buhay ko kaya baha araw-araw. Lubog na lubog. Huminga ako ng malalim at pinagtitinginan ang mga tao. Busy buhay nila kagaya ko pero nakatutok naman sa phone. Kahit saang sulok ng kalye may hawak silang phone. Ako lang ata ang wala. Di bale very soon magkakaroon din ako niyan. "Naku! Ang dami na naman nakidnap. Halos mga babae." "Oo nga! Kaya di ko pinayagan ang anak ko lumabas ng bahay dis oras ng gabi. Delikado na talag
Dernière mise à jour: 2024-11-15
Chapter: Chapter 118 (Phoenix)The air in the black market was thick with the scent of desperation and greed, a mingling of sweat, smoke, and the sharp tang of illicit transactions. Phoenix Eadmaer Koznetsov, ex-military captain and now the formidable head of La Nera Bratva, navigated the labyrinthine alleys with the ease of a man who had long ago made his peace with the shadows. The market, hidden in the bowels of the city, was a cacophony of haggling voices and the constant buzz of clandestine activity. Stalls and makeshift shops lined the narrow paths, each offering a variety of contraband: we*pons, stolen goods, counterfeit money, and dr*gs. Phoenix was here for the latter, ensuring a major deal went smoothly. Flanked by his trusted underboss and consigliere, Demetri and Grey, Phoenix moved with a purposeful stride. His presence commanded respect and fear in equal measure. Conversations halted and eyes averted as they passed, the crowd parting like the Red Sea. They approached a small, nondescript tent at
Dernière mise à jour: 2024-11-15
Chapter: Chapter 117 (End)As I arrived home from a long day at work, the warmth of my family’s laughter drifted through the door, and I couldn’t help but smile. The second I stepped inside, our son, Poseidon, dashed over, his little face lighting up as he wrapped his arms around my legs. “Daddy!” he cheered, his voice full of excitement and love. His ate Athena quickly followed, the two of them surrounding me, competing for hugs and my attention. Each one of them reminded me why I fought so hard, why I worked tirelessly, and why I pushed through the shadows of my past every single day. I gazed across the room, and there, in the kitchen, was Athenrose, my darling, bustling with dinner preparations. She caught my eye and gave me that gentle smile she always did—one that carried understanding, love, and acceptance, despite knowing the darkness I came from. As I watched her, memories began to flood back. The life I left behind… It was never something I could entirely forget. I was once a man of honor, a soldier
Dernière mise à jour: 2024-11-15
Chapter: EndPaulit-ulit kong binasa ang papeles na nasa harap ko. Ang marriage certificate na nagpapakita ng katotohanan na kasal nga ako kay Rome Benjamin Azcárraga. Walang kurap-kurap ang mga mata ko habang nilalapit ito sa mukha ko, na parang sa bawat pagtingin ay may magbabago. "Is this true, Aria?" tanong ko habang walang emosyon na isinubo ang isang kutsara ng macaroni. Hindi ko siya nilingon, pero ramdam ko ang bigat ng buntong-hininga niya bago niya ako sinagot. "For the 50th time, your grace," madiin niyang sabi, halatang inip na, "your marriage certificate is true. You are legally married to Rome Benjamin Azcárraga. And if you want proof, you can check your CENOMAR ten times a day, just as you always do. Maybe even twenty if it helps you sleep better." Lumingon ako sa kanya, binigyan siya ng masamang tingin bago inikutan ng mga mata. "Don’t be so snappy, Aria. Pregnancy hormones, remember?" sabi ko, sabay muling isinubo ang macaroni. Tinitigan ko ulit ang CENOMAR, na para bang
Dernière mise à jour: 2024-12-27
Chapter: Chapter 74Napalunok ako habang sinasabi ni Antonio ang mga salitang iyon. Sa kabila ng galit at determinasyon kong labanan siya, hindi ko maalis ang kirot na unti-unting bumabalot sa puso ko. Paano kung tama siya? Paano kung magbago ang lahat kapag nalaman ni Rome ang totoo? Ipinikit ko ang aking mga mata, pilit na tinatanggal ang mga pagdududang sinisimulan niyang itanim sa akin. Mahal ako ni Rome, alam ko iyon. Pero sapat na ba ang pagmamahal na iyon para harapin ang katotohanan na matagal ko nang itinago? "You're lying," mahina kong sabi, ngunit nanginginig ang boses ko. "Rome is not like you. He loves me, and he loves our child. Kahit ano pang sabihin mo, Antonio, hindi mo kami kayang sirain." Lumapit si Antonio, mabagal ngunit puno ng awtoridad, hanggang maramdaman ko ang malamig niyang hininga sa gilid ng aking tainga. "Oh, Esmeralda," bulong niya. "Do you really believe that? Love has limits, hija. And when those limits are tested by betrayal, it crumbles. Tandaan mo 'yan." Bigla
Dernière mise à jour: 2024-12-22
Chapter: Chapter 73"Hindi ako papayag, Antonio. I will not do that. I'm not your puppet anymore! Bakit hindi ang anak mong si Agnes ang gumawa niyan?" Tumingin ako kay Ate Agnes. "Hindi ba, ate Agnes?" Diniin ko ang pangalan niya. Nakita ko kung paano namutla at napatras siya habang nagtaka naman ang buong pamilya. Nakita ko kung paano nilingon ng papá si ate na naiiling na lumingon sa kanya. "I..I don't know what she means, dad. Kung anuman ang sasabihin ng gag*ng niyan, don't believe her! She's making me her target." Nagulat ang lahat sa naging reaksyon ni Agnes. Hindi ko napigilan ang mapangisi, kahit pa nanginginig pa rin ako sa galit at takot. “Target? Ate Agnes, bakit ka naman kakabahan kung wala kang itinatago?” Seryoso kong tanong, tinitingnan siya diretso sa mga mata. "Stop it, Margaret!" Singhal ni Agnes, ngunit halata sa boses niya ang kaba. "You don’t know what you’re talking about!" “Really? Wala akong alam?” Hinawakan ko ang mga tali sa kamay ko, pilit na nilalabanan ang pangh
Dernière mise à jour: 2024-12-22
Chapter: Chapter 72Lumayo ito at humalakhak na parang demonyo. Sumabay ang mga anak niya't asawa tila natutuwa sa nangyari. Natutuwa silang makita akong wasak at durog. Para bang nanonood sila ng isang palabas na sila mismo ang nagsulat at dinidirek, at ako ang bida sa kanilang trahedya. Napakapit ako nang mahigpit sa mga tali sa kamay ko, pilit pinipigilan ang pangangatog ng aking katawan. Ayokong ipakita sa kanila na nadadala ako sa kanilang mga laro. Napatingin sa akin si Lilian at binigyan niya ako ng matamis na ngiti. "Don't cry, Ate Margaret? You're strong, right? Why so mad? Why are you crying? Don't tell me, you love him? Aw! So sad. Kawawa ka naman." Hindi ko siya pinansin. Ngunit biglang bumaba ang tingin nito sa aking tiyan. Bumalot muli ang takot sa buo kong katawan sa posibilidad na mangyari. Ngumisi si Lilian, puno ng panunukso at kasamaan. "Oh, what's this?" aniya, tinutukoy ang tiyan ko. "Don't tell me... you're carrying his child?" Napatitig ako sa kanya, pilit iniipit ang takot
Dernière mise à jour: 2024-12-22
Chapter: Chapter 71Lumapit siya nang bahagya at tumigil sa harapan ko, yumuko para tumitig nang diretso sa mga mata ko. "Guess what, hija?" bulong niya, ang boses niya’y malambing ngunit puno ng pananakot. "You’re not married to Azcárraga, Margaret." Parang may bumagsak na bomba sa paligid ko. Ang utak ko’y nagsimulang maglikot, pilit inaalala ang lahat ng nangyari. Hindi maaari. Ang kasal namin ni Rome... ang lahat ng iyon... "You’re lying," madiin kong sabi, pilit pinapakalma ang sarili. "Lahat ng sinasabi mo ay kasinungalingan!" Ngunit tumawa lang siya, malamig at malutong. "Lying? Ako? Hija, ang totoo lang ang sinasabi ko." Tumuwid siya ng tayo at naglakad muli paikot sa akin. "I fake your marriage, Margaret, and never submit your marriage certificate. Wag kang magalit. Tinulungan na nga kita eh. Hindi ba't ayaw mong maikasal din sa kanya? And I think, ganun din siya." Nakangiti ito. "Naalala ko tuloy kung paano sumama ang mukha niya. Kung gaano siya kagalit malaman niyang ikakasal siya sa
Dernière mise à jour: 2024-12-16
Chapter: Chapter 70Nagising ako sa dilim, malamig ang paligid at naramdaman ko ang bigat sa buong katawan ko. Unti-unti akong nagkamalay, pilit inaaninag ang paligid kahit na parang umiikot pa rin ang paningin ko. Amoy kong may kahalong amag at metal sa hangin—isang lugar na malayo sa anumang pamilyar sa akin. Naramdaman ko ang mahigpit na gapos sa aking mga kamay at paa. Nakaupo ako sa isang malamig na upuan, at ang mga tali sa akin ay tila hindi matitinag kahit anong pilit kong igalaw. Ang tiyan ko ang unang pumasok sa isip ko, at napakabilis kong ibinaba ang tingin sa sarili ko. Salamat sa Diyos, ligtas ang baby ko. Pero hindi ko maikakaila ang kaba sa dibdib ko. "Hello? May tao ba rito?" tanong ko, kahit alam kong malabo akong sagutin ng kahit sino. Tahimik. Sobrang tahimik, maliban sa tunog ng mga patak ng tubig sa di kalayuan. Napahinga ako nang malalim, pilit iniipon ang lakas ng loob. Kailangan kong tumakas. Hindi pwedeng magtagal ako rito. Pagkatapos ng ilang minuto, narinig ko ang mahi
Dernière mise à jour: 2024-12-16
ZUHAIR EROS (SMITH BROTHERS #3)
Narnia Melpomene Alvarez—ang tinaguriang "rebelde" na kakambal ni Urania, ayon sa kaniyang tiyuhin na si Luis Grimaldi.
Buong buhay niya, iisa lang ang kanyang layunin: ang makamit ang hustisya para sa kanyang mga magulang, anuman ang kapalit. Sa murang edad pa lamang, buo na ang kanyang loob na ipaglaban ito, kahit sariling buhay ang isugal, lalo na para sa natitira niyang pamilya—ang kakambal niyang si Urania. Kaya’t hindi na nakapagtataka nang sumali siya sa isang lihim na grupo na konektado sa underground society. Alam niyang delikado ito, pero iyon ang tanging paraan para maabot ang matagal niyang pinapangarap.
Ngunit isang gabi ang nagbago ng lahat—isang gabing ginulo ng hindi inaasahang estranghero. Ang pagtulong niya kay Zuhair Eros Smith ay tila isang maling hakbang na hinding-hindi niya makakalimutan. Bigla na lang napasok si Eros sa buhay niya—isang lalaking misteryoso, mapang-asar, at puno ng mga lihim. Wala sa plano ni Narnia ang pagbukas ng kanyang puso para sa sinuman, lalo pa’t hindi niya lubos kilala ang lalaking tila may koneksyon sa kanyang madilim na nakaraan.
Hanggang saan ang kaya niyang isugal para sa pangako niya sa kanyang pamilya? Paano kung ang taong nagbubukas ng pintuan sa pagmamahal ay isa ring susi sa kasinungalingan? At paano kung ang laban para sa hustisya ay makasira sa pag-ibig na unti-unting namumuo?
Ngayong nagbabanggaan ang kanyang puso at prinsipyo, kailangan niyang pumili: ipaglaban ang nakaraan o tanggapin ang pagmamahal na dala ng lalaking hindi niya sigurado kung kaibigan o kalaban.
Lire
Chapter: Kabanata 67 NarniaNapansin kong bahagyang sumilay ang ngiti sa labi ni Tita Cassy bago siya tumango. "Hmm… well, totoo naman ‘yan. Matagal-tagal na rin simula noong huli tayong nagkita." Huminga ako nang maluwag. Mukhang hindi na niya ako pagtutulungan ng mga bodyguard niya. For now. "Halika, pumasok ka. Taman-tama, kakagawa ko lang ng lemon tea," anyaya niya bago lumingon sa isang guwardiya. "Sabihin mo kay Dark na huwag muna siyang magpakita rito, baka tumakbo pabalik ang bisita natin." Nanlaki ang mata ko. "A-Ano po?" Tiningnan ako ni Tita Cassy na may makahulugang ngiti. "Wala, wala. Pasok na." Tangina, bakit parang may binabalak ‘tong si Tita Cassy? "Ahm, may dala po pala akong cupcakes. Tamang-tama po sa lemon tea niyo po." "Ay, gusto ko yan! Hali ka. Usap tayo sa loob. By the way, kumusta na kayo ni Zuhair? Batang yun' di ka ulit dinala dito buti't napadalaw ka." Tangina! Si Eros agad ang topic? Napakamot ako sa batok, pilit na pinapanatili ang ngiti ko kahit gusto kong magla
Dernière mise à jour: 2025-04-03
Chapter: Kabanata 66 NarniaAno daw? Nakasalubong ko ang tingin ni Monroe—nakakunot ang noo niya, para bang seryoso sa sinabi niya. Mas lalong kumulo ang dugo ko. "Ano sabi mo? Pakiulit nga?" Siga kong tanong, may diin ang boses ko. Pero ang mokong? Hindi natinag. Tangina, may lakas pa ng loob ngumisi! "Ma’am, kasi po, para kayong lalaking handang rumatrat ng baril. Baka isipin ng mga tao dito, gera ang pakay niyo imbes na bisita lang kayo ni Ma’am Cassandra." Pinanliitan ko siya ng mata, gusto ko siyang sapakin pero nagtimpi ako. "Putangina ka, Monroe." Nanginginig na ang kamay ko sa gigil pero pinigilan ko ang sarili ko. "Hindi naman po ako nagsisinungaling, ma’am," sagot pa niya, hindi man lang kinakabahan. Napabuntong-hininga ako nang madiin. Hindi ko alam kung may suicidal tendencies lang talaga ‘tong gagong ‘to o trip lang niya akong asarin. "Tumahimik ka na lang, Monroe, kung ayaw mong iwan kita dito bilang peace offering kay Tito Dark." Doon na siya natahimik. Pero ramdam kong pinipigil niya an
Dernière mise à jour: 2025-04-02
Chapter: Kabanata 65 NarniaOo nga pala. Dating Mafia Lord si Tito Dark. Hindi lang basta Mafia Lord—siya ang isa sa mga pinakakinatatakutan at pinakarespetadong pangalan sa ilalim ng lupa. Anong pumasok sa isip kong sumugod dito nang walang babala? Mabilis kong kinapa ang pulso ko. Putcha, ang bilis! Parang ako na mismo ang nag-iihaw sa sarili kong kaluluwa. Buhay pa kaya ako ‘pag lumabas ako rito? Hindi ko alam. Pero andito na ako. Bahala na. Bumukas ang gate, at agad akong sinalubong ng tanawing nagpanginig sa kalamnan ko. Walang kahit anong sigaw o ingay—pero ramdam ko ang mabigat na presensya ng mga taong nakabantay sa paligid. Ang mga mata nilang matatalas ay nakatutok sa amin, para bang sinusuri kung dapat ba kaming patuluyin o hindi. Napalunok ako. Putangina talaga. Ang mansyon nina Tita Cassy at Tito Dark ay parang isang kastilyong itinayo sa gitna ng kadiliman—malawak, marangya, pero may halong hindi maipaliwanag na panganib. Kahit may pagka-elegante ang arkitektura nito, ramdam ko pa rin ang l
Dernière mise à jour: 2025-03-29
Chapter: Kabanata 64 NarniaBumuntong-hininga ako, pilit pinapakalma ang sarili ko habang papalapit kami sa Devil Village. Sa labas, mukhang kalmado lang ako—walang bakas ng kaba o pangamba. Pero sa loob, punong-puno ng tensyon ang dibdib ko. Alam kong hindi basta-basta ang papasukin ko. Ang Devil Village ay hindi lang isang ordinaryong gated community. Isa itong fortress ng mga may pinakamalalakas na pangalan sa mundo ng negosyo—at sa mundo sa ilalim ng lupa. Hindi ka makakapasok dito nang basta-basta. Kailangan ng matinding koneksyon o malakas na dahilan para makalagpas sa security. At ang dahilan ko? Si Tita Cassy. Napatingin ako kay Monroe. Tahimik lang siyang nagmamaneho, pero alam kong alam niya ang bigat ng gagawin ko. Kaya kahit inis ako sa kanya, hindi ko rin siya masisisi kung bakit gusto niyang siguraduhin na kalmado ako. "Tingin mo, papapasukin tayo nang ganito lang?" tanong ko, sinisilip ang labas ng bintana. Kitang-kita ko ang mahahabang pader ng village at ang mga high-tech security cameras n
Dernière mise à jour: 2025-03-28
Chapter: Kabanata 63 NarniaBumagsak ang tingin ko sa nationality niya.Irish and Italian.Napatigil ako. Napaayos ng upo.Possible kaya? Posible kayang anak siya ng Irish Mob o Italian Mafia? Pero kung ganun, ibig sabihin... wala siyang koneksyon sa American Mafia, lalo na sa La Nera Bratva.O baka naman... mas malalim pa ang koneksyon niya kaysa sa inaakala ko?Napahilamos ako, pilit hinahagod ang tensyon sa mukha ko. Takte! Anong gagawin ko? Kailangan ko na talagang makuha ang black folder na 'yon sa lalong madaling panahon.Ang dami nang nangyayari. Ang dami nang dapat kong asikasuhin, pero parang pabigat nang pabigat ang sitwasyon. Hindi ako pwedeng magkamali. Napatigil ako nang marinig ang pag-vibrate ng phone ko sa ibabaw ng lamesa. Monroe calling... Nagtatakang sinagot ko ang tawag. "Bakit, Monroe?" agad kong tanong, ramdam ang kaba sa dibdib ko. "Ma’am, bad news. Lady Esmeralda got kidnapped... by her own biological father." Napatayo ako sa gulat, muntik nang mabangga ang mesa. "Ano?! Kail
Dernière mise à jour: 2025-03-27
Chapter: Kabanata 62 NarniaKaya kahit anong sigaw ng ilang indibidwal laban sa kanila, hangga’t may perang pumapasok, mananatili silang hindi matitinag.Gamit ang pera, pinapatahimik nila ang ingay.Gamit ang impluwensya, binubura nila ang bakas ng kanilang kasalanan.At wala namang nagrereklamo. Wala namang tunay na lumalaban.Dahil sa bansa nating ito, nasanay na ang tao sa ganitong sistema.Naging normal na lang ang maging mahirap,Naging normal na lang ang maging tauhan ng gobyerno,Naging normal na lang ang maging bulag sa tunay na realidad.At kung ang buong mundo ay sanay nang yumuko sa kanila, patuloy lang ang ganitong sistema.Isang sistemang bulok. Isang sistemang walang hustisya. Katulad ng justice system—para saan pa ito kung hindi naman ito para sa mahihirap? Para saan pa ang mga batas kung ang tunay na makapangyarihan ay hindi kailanman hinahatulan?Ang hustisya sa bansang ito ay hindi nagbubulag-bulagan—pilit lang niyang tinatalikuran ang katotohanan.Sa harap ng pera, ang batas ay nagiging isang
Dernière mise à jour: 2025-03-26
Se connecter
