All Chapters of Slave to His Slave: Chapter 1 - Chapter 10

His intense eyes sparkled, his full soft lips curved into a sweet smile. "Was it pleasurable?" tanong nito sa mapang-akit na tono, habang ang kamay ay ekspertong pinasasadahan ang kaniyang hiwa.Ungol lang ang naisagot niya sa tanong nito. Ang mga mata niya ay namumungay habang pinagmamasdan ang perpekto nitong kabuuan."You are so wet and ready." Confidence radiated from his taut frame as his tongue languidly traced his moist upper lip, lapping up the remaining juice that her flower had released earlier. "Do you want more, darling?" "Yes," wala sa sariling naiusal niya. "Beg me then. I want you to beg." Nakagat niya ang labi nang ipasok nito ang daliri sa kaniyang kasilanan at pinanginig iyon doon sa loob.His skills are making her addicted to him——in bed. At naiinis siya sa sarili dahil hindi niya ito kayang kontrolin sa tuwing nilalamas nito ang mga pribadong parte ng kaniyang katawan. "Beg, Belleza," marahas nitong bulong at nilabas pasok ang daliri nito sa kaniya. "Beg!" Na

TANGHALING tapat ngunit hindi masisilayan ang araw dahil sa makapal at maitim na ulap sa kalangitan. Nagpakawala ito ng malakas na buhos ng ulan na sinabayan pa ng kulog at kidlat. Sa kabila ng nakababahalang panahon at nakakatakot na talim na gumuguhit sa kalangitan ay tumungo pa rin ako sa kagubatan. Tinawid ko iyon para humingi ng tulong sa sinumang makakatulong. Lumala ang pamamaga sa paa ni Tatang. Sinubukan niyang gamutin ang sugat gamit lang ang mga dahon-dahon na nakikita sa paligid pero lalo lamang iyon lumala. Hanggang sa dumating sa punto na nilagnat na siya nang mataas at ngayon nga ay kinumbulsyon. Natatakot akong baka may mangyaring masama sa kaniya. Paano na ako? Pinahid ko ang aking luha nang sa wakas ay nakarating na ako sa highway. Hindi ako mapakali, paroo't parito ako sa kalsada habang nag-aabang ng sasakyang dadaan doon. Kahit sino pa 'yan, hindi ako mangingiming parahin para hingan ng tulong. Napayakap ako bigla sa sarili nang makaramdam ng ginaw saka nagtu

"Hingang malalim, Belleza." Pumikit ako at maluha-luhang isinandal ang ulo sa puno saka paulit-ulit na huminga nang malalim. Bumunot lang ako ng tapang para tanggalin ang nakabaon sa aking talampakan. Hinawakan ko ang basag na piraso ng bote saka hinila. Dahan-dahan... "Ahh!" Napabitaw ako dahil sa pagtindi ng kirot. Lumaki pa yata ang hiwa dahil sa paghila ko. Muli akong huminga saka ko binunot ulit ang natirang parte. Kunti na lang... Halos hindi na ako humihinga. Ang sakit! Sobrang hapdi. Awtomatiko akong napalinga sa paligid nang makarinig ng kaluskos. Kumabog ang dibdib ko sa takot. Nandiyan na sila! Taranta kong hinawakan ulit ang basag na bote at kagat-labing hinila ito. "Agh!" Tiis lang, Belleza. Malapit na! "Huh!" Bumulwak ang sariwang pulang likido sa aking sugat matapos matanggal ang nakatusok doon. Halos himatayin ako pero pilit kong nilalabanan ang panghihina ng aking sikmura. Kailangan kong magpakatatag! Kailangan kong maging matapang. Para kay Tatang

"BELLEZA..." Napahinto ako sa paghakbang sa pintuan ng dining room nang makita si Lionzo. Nakapwesto siya sa kabisera na parang prinsepe. Maayos ang kaniyang suot, parang iyong nakikita ko sa mga magazine noon sa kaklase ko rati. Mga lalaking mayayaman, artista at negosyante na naka-tuxedo, naka-pormal at may suot na mamahaling relo sa kaliwang palapulsuhan. Wala sa sariling napatitig ako sa gwapo niyang mukha. Buong buhay ko, ngayon lang ako nakakita sa personal ng ganito kaperpekto sa panlabas na anyo. Hahanga na sana ako kaso naalala kong halimaw nga pala ang kaharap ko. Ganito ba ang bagong mukha ng isang demonyo? Dinampot ni Lion ang wine glass at swabeng sumimsim ng red wine. Pagkatapos ay ngumiti. "Stunning." Ang mga mata niya ay nangingislap na naman sa pagnanasa habang pinasasadahan ng tingin ang kabuuan ko. Suot ko nga pala ay v-cut sleeveless dress, kulay pula at pinaresan ng pulang sandal na may mataas na takon. Halos iluwa na ang natural na malaman kong dibd

***TATLONG araw nang hindi nagpakita ang Lionzo na iyon. Tatlong araw na rin akong nakakulong sa isang kwarto.Maganda ang loob nito, malamig ang Aircon at malambot ang higaan na ni minsan ay hindi ko pa naranasang magkaroon simula nang isilang ako. Isang komportableng kwarto ngunit para sa akin, isa itong nakakasakal na kulungan! Ang lungkot pa ng kulay grey na pinta. Lalo tuloy bumigat ang pakiramdam ko.Gusto ko na talagang makaalis sa lugar na ito at makauwi pero hindi ko alam kung paano gawin. Walang bintana, lagi namang naka-lock sa labas ang pinto. Tapos may nakita pa akong nakatayo roon sa labas, dalawang malalaking lalaki na armado."Agh--aray!" Nakangiwi kong sinilip ang kanang paa at halos maiyak ako sa lungkot nang makitang lumala ang pamamaga ng sugat ko. Sa kalagayan kong ito ay lalo akong mahihirapang tumakas.Napapikit ako sa pinaghalong inis at kawalan ng pag-asa."Tatang, sana ok po kayo. Hintayin niyo lang po ako, Tang, aalis ako rito! Tatakas ako kahit maga na an