Simula

His intense eyes sparkled, his full soft lips curved into a sweet smile.

"Was it pleasurable?" tanong nito sa mapang-akit na tono, habang ang kamay ay ekspertong pinasasadahan ang kaniyang hiwa.

Ungol lang ang naisagot niya sa tanong nito. Ang mga mata niya ay namumungay habang pinagmamasdan ang perpekto nitong kabuuan.

"You are so wet and ready." Confidence radiated from his taut frame as his tongue languidly traced his moist upper lip, lapping up the remaining juice that her flower had released earlier. "Do you want more, darling?"

"Yes," wala sa sariling naiusal niya.

"Beg me then. I want you to beg."

Nakagat niya ang labi nang ipasok nito ang daliri sa kaniyang kasilanan at pinanginig iyon doon sa loob.

His skills are making her addicted to him——in bed. At naiinis siya sa sarili dahil hindi niya ito kayang kontrolin sa tuwing nilalamas nito ang mga pribadong parte ng kaniyang katawan.

"Beg, Belleza," marahas nitong bulong at nilabas pasok ang daliri nito sa kaniya. "Beg!"

Napaliyad siya sa nakakakiliting sarap at kung kailan nais niyang magpakalunod sa sarap ay bigla na lang tumigil si Lion.

Nabitin siya at tiningnan niya ito, bakas sa mga mata ang pagmamakaawa. "L-Lion. P-please, ipasok mo na."

Kitang-kita niya ang pagkikislapan ng mga mata nitong napuno ng pagnanasa.

"Your 'beg' sets me on fire, Belleza." Napasinghap si Belleza nang bigla nitong inangat ang kaniyang mga hita sabay hila sa kaniya palapit dito. Diretsong dumugkol sa kaniyang bukana ang matigas nitong sandata. "Now, let's take it further."

His thick arousal sank into her tight, yielding flesh. And damn! It felt so good inside her... so fucking good to be filled with his length.

"Ahh! Lion!"

"Oh, fuck! Belleza!" sambit nitong lalong ibinaon ang pagkalalaki sa kaniya.

"Ahhh! Oh, Lion!"

"I like it when you moan like that," hingal nitong sabi sabay yukod at isinubo ang kasing tigas ng perlas na nasa tuktok ng kaniyang dibdib.

Nilalaro nito iyon gamit ang dila at s********p na parang matamis na candy. She likes it, the way he sucked her mounds. He's totally drowning her in pleasure.

Ipinikit niya ang mga mata sabay liyad, dinadama ang kiliting idinulot nito habang ang kaniyang mga kamay ay dumadaosdos pababa sa balakang ng lalaki na nagsimula na ngayong bumayo sa kaniya, dahan-dahan sa simula hanggang sa unti-unti nang bumibilis.

He spread her thighs further as he buried his cock harder inside. Gumiling ito at inikut-ikot ang pagkalalaki nito sa loob niya, saka nito ibabaon ulit.

"Uhh! Baby, you're so damn tight!"

"L-Lion! Ohh!" Mahigpit siyang napakapit sa bedsheets sa malakas na pag-ulos nito.

Nagpalitan ang ingay ng hampas ng katawan at ng pinaghalong halinghing ng dalawa.

He lifted up her leg, hooked it over his shoulder and plunged deeper and harder. Damang-dama niya ang kahabaan nitong bumabangga sa pader ng kaniyang pagkababae, ang bawat tulak at baon, kabig at diin nito.

"Lion..."

Nakailang ulos pa ito bago nagpalit ulit ng posisyon.

"Kneel, Belleza," hingal nitong utos.

Lumuhod naman siya, sunud-sunuran, hindi makatanggi at bihag ng makapangyarihan nitong karisma.

Marahas nitong tinulak ang kaniyang likod kaya napadapa siya nang tuluyan sa kama. Muntik pang sumubsob ang kaniyang mukha sabay biglang angat nito ng kaniyang balakang at walang paalam na isinalpak ang matigas nitong sandata.

"Ahh!" Hindi niya napigilan ang sigaw nang sumabog ang kakaibang kiliti sa muling pagbaon ng pagkalalaki nitong tila pinaglihi sa b****a.

Mahigpit nitong hinawakan ang kaniyang mahabang buhok, pinapalo naman ng isang kamay nito ang kaniyang pang-upo habang patuloy sa pagbayo sa kaniyang likod

"Oh, Belleza! Fuck! Uhh! Fuck!"

Pigil na pigil niya ang sariling masubsob sa malakas at mabilis na pag-araro ng lalaki sa kaniya.

"B-bilis pa! Ahh!" His passionate movements left her breathless.

She arched her back, intensifying each thrust. Faster, deeper, stronger and rougher. Oh yeah, she likes it rough and hard!

Kung dati ay takot siya sa karahasan nito, ngayon ay tila hinahanap-hanap na niya. Aminin man niya o hindi, ito ang kailangan niya. Ang masarap na ligaya ang nagpapalakas sa kaniya. This was her sanctuary, her survival in her dark dungeon.

"Oh, shit! Lion! Lion!" a primal scream escaped her lips as she reached climax.

Ilang saglit lang ay sumunod naman ang lalaki.

"Fuck! Oh, Belleza! Ohh... Sono innamorato di te."

Napatingala siya sabay pikit nang maramdaman ang paghigpit at ang pagpintig ng pagkalalaki nito sa loob ng kaniyang pagkababae habang ibinubuhos ang mga binhi nito sa kaniya nang walang anumang proteksyon.

"Ohh..." He pulled out his cock and then wiped her flower like a fragile glass.

Pagkatapos ay nanghihina itong dumapa sa kanya, humihingal. Dama niya ang malakas na kabog ng dibdib nito. Pawisan din sa kabila ng malakas na Aircon ngunit kahit ganoon, wala siyang ibang nasasamyo rito kundi ang mabango nitong amoy na pamilyar na sa kaniya.

"I'm fucking going crazy for you, Belleza." Napasandal siya sa matigas at malapad nitong dibdib matapos siyang hapitin patalikod at ikulong sa malalaki nitong mga braso. Bahagya pa siyang napapilig nang bumulong ito sa kaniya, "Take a load off, I'm not through with you yet." Dinilaan nito ang likod ng kaniyang tainga sabay dakot sa kaniyang pagkababae.

Kumuyom ang kaniyang palad habang hinahayaan itong patakan ng halik ang iba't ibang bahagi ng kaniyang balat na animo'y walang kapaguran.

"You belong to me forever, Belleza... Oh, damn, you're driving me crazy!"

Lihim na nagtagis ang kaniyang bagang kapagkuwan ay ngumiti siya nang makahulugan. 'Sige lang, mabaliw ka sa akin... mabaliw ka hanggang sa tuluyan kang masira, Lionzo Mancini! Pagsisisihan mong binuhay mo pa ako!'

Yes, she is his slave. A sex slave who when he wants to fuck, she has no right to say no. He owns her... Body and soul but not her heart.

She is Belleza Cruz, the mafia leader's prisoner, his passion, his own chains... his sweet torment!

***

Two months ago...

"Code Trauma, Code Trauma. Trauma Team report to ED... Dr. Mancini, Dr. Lombardi, Trauma Team to ED, stat." Umalingawngaw ang boses ng isang nurse sa paging system.

Agad na tumayo si Lion at bumuga ng hangin. Matapos ang dalawang taong pamamahinga, tinatawag na naman siya ng kaniyang serbisyo.

"Are you sure you're ready to do surgeries again?" Dr. Rozzwell Lombardi, his assistant surgeon, his best friend and protector asked, worried.

And he just gave him a confident smile. "Don't worry about me, Rozz. After a long vacation, I'm perfectly fine now. I have to. My hospital is counting on me."

Bakas sa kaniyang gwapong mukha ang kompyansa kaya naman ay napapanatag agad ang loob ni Rozz. May tiwala ito sa kaniyang salita. Nagkaproblema man siya noon, pero hindi pa siya kailanman nagkamali sa operasyon.

Sa hallway ay mistulang naninigas na yelo ang mga staff at ibang panauhin sa pagdaan ng mga nagugwapuhan at nagtatangkarang mga doctor. Nagkikislapan ang mga mata na para bang isang dyamante ang nakikita ng mga ito.

Kahit saan magpunta, nakukuha talaga nila ang atensyon ng mga tao.

They are Italian by birth and citizenship, but following a family tragedy, they chose to start anew in the Philippines. Nasa lahi ang natural na angking kakisigan na hinahangaan ng lahat. Ngunit sa likod ng magandang mukha ay may nakatagong kadiliman na pilit na pinipigilang lumabas.

"What's the situation?" tanong agad ni Lionzo sa kaniyang team.

"Male, mid-40s, gunshot wound from .45 caliber, vital signs unstable," sagot naman ng isang nurse na babae.

His attention was focused on the stretcher bed where the said male patient was lying, unconscious. Halos hindi ito makahinga nang maayos, eyes tightly closed as his arms and legs trembled. His skin is pale and sweaty. Kunti na lang ay kakalabitin na ito ni kamatayan.

"Get him to the OR 3 stat," malakas niyang utos.

"Let's move, team! Time to save lives," mahinang sambit ni Rozz.

"Prepare for emergency thoracotomy," dagdag naman niya na seryoso ang mukha.

Inihanda na muna niya ang sarili at ang lahat ng kinailangang suotin bago tumuloy.

Pagpasok nila sa operating room ay bumungad ang hanging may dalang amoy ng pinaghalong dugo at disinfectant. Nauna na roon ang kaniyang Pilipino anesthesiologist na si Dr. Malindig, kasama ang dalawa pang nurse sa kanilang team.

"What's the update?" tanong niya.

"Naka-prep na po ang pasyente, Dok. Anesthesia ready na rin."

"General anesthesia administered na, Dok," wika naman ni Dr. Malindig.

Tumayo siya sa operating table, handang-handa at ganoon din ang kaniyang buong team.

"Sterile gloves," utos niya na agad din namang ibinigay ng nurse.

Saka niya tiningnan ang pasyente. Sira ang balat nito.sa may dibdib at may butas ng bala. Blood flows from the wound, showing serious damage to the nerves and tissues.

"Scalpel," aniya.

Inabot sa kanya ng Surgical Tech ang instrumento habang ang mga mata ay nakatutok sa kaniya. "Scalpel, Dok."

Mahigpit na hinawakan ni Lion ang scalpel at gumawa ng isang tumpak na paghiwa.

Mataman namang nakamasid ang buong team sa pagbubukas ng sugat ng pasyente. Lalong-lalo na si Rozz. Naroon ang tensyon, na sa bawat hininga ay may halong kaba.

"Retractors," ani Rozz na agad namang tinuguan ng ST.

"Retractors ready, Dok."

Maingat na ipinasok ni Lion ang mga retractor and he gently pulling back the tissue. He is careful and precise in his procedures while his team is alert, waiting for his next command.

Malalim at malapad ang sugat na tinamo ng pasyente, delikado ang lagay nito.

After two years, ngayon lang ulit siya sumalang sa operasyon at critical na agad ang sitwasyon. Medyo pinagpapawisan na siya.

"Expose the wound," aniya habang ang mga mata ay nanatiling nakatuon sa sugat.

Titingnan niya ang loob upang malaman ang sanhi ng problema habang si Rozz, ang kaniyang kaibigan at assistant surgeon ay nag-aaplay naman ng mga paraan upang mapigilan ang pagdurugo.

"BP 120/80, Dok," mahinahong sabi ng nurse na nakasubaybay sa vital signs ng pasyente.

Tumango siya. "Continue monitoring."

The team worked flawlessly, with Lionzo focused on finding the source of bleeding.

"Clamp!" biglang utos niya.

"Clamp, Dok!" tugon naman agad ng nurse.

Ang kaniyang hininga ay nagsimula nang bumigat habang pinagmamasdan ang pagdurugo, na agad namang napansin ni Rozz dahilan para mas mag-alala ito sa kaniya kaysa sa sitwasyon ng pasyente.

He knows Lionzo is good at this job but he also knows his hidden agony.

Tinitiis ni Lion ang trauma sa tuwing nakakaramdam siya ng dugo sa kaniyang mga kamay, sinisikap na makalimutan saglit ang bangungot ng kaniyang nakaraan habang nagsasagawa ng surgery.

'Come on, Lion!' sa isip niya habang abala ang kaniyang mga kamay.

Mabuti na lang at nagagawa na rin niyang pakalmahin ang sarili. With the help of taking medicine before proceeding with the operation, he, a top-notch surgeon, is now able to maintain his composure amidst personal demons. The ghosts of his past lingered, yet his professional excellence remained unshaken. Ni minsan ay hindi niya hinahayaan ang sariling sakit na maapektuhan ang kaniyang trabaho. Malaking bagay rin ang pagkakadiskubre niya ng mas epektebong gamot para sa pagpapakalma niya. Kailangan niya iyon para maituloy ang normal na buhay na gusto niya.

Lumuwag ang kaniyang paghinga nang matagumpay niyang kontrolin ang pagdurugo. He made it! Isang buhay na naman ang nailigtas.

"Suture," utos niya.

Agad ding sinimulang tahiin ni Rozz ang sugat ng pasyente, maingat at tiyak. Isa si Rozz sa dahilan kung bakit laging successful ang lahat ng surgery na pini-perform niya.

Surgeon is his passion, ngunit hindi ni Rozz. Pero dahil sa malasakit at pag-aalala nito sa kaniya ay nag-switch ito noon ng kurso para lang makasama siya at mabantayan ang bawat kilos. Rozz is his best friend, kababata na mas nakakakilala sa kaniya at nakakaalam ng itinatago niyang totoong katauhan.

Another successful surgery! At lahat sa loob ay tila nabunutan ng tinik.

"Good job, everyone!" sigaw ni Rozz sa mga kasama pagkatapos ay binalingan siya. Naroon sa mga ngiti nito ang paghanga dahil pagkatapos ng dalawang taon, pinatunayan niyang wala pa rin talaga siyang kupas. "Welcome back, doctor Mancini. Welcome back to the old you."

Ngumiti siya at hinubad ang suot na glove saka niya ito tinapik. "I'm drawn to my true self, Rozz."

Pagbalik nila sa opisina ay sakto namang tumunog ang phone ni Rozz. Nagkatinginan silang dalawa.

"It's Brook," ani Rozz saka sinagot ang tawag.

Matamang nakikinig si Lion habang nakapamulsa sa suot na pantalon, tuwid na nakatayo at ang paningin ay nakatuon sa labas ng salaming bintana, tanaw ang ibang nagtatayugang gusali.

"D'accordo, informerò Lionzo," rinig niyang sabi ni Rozz.

Tinapos nito ang tawag saka bumuntong-hininga.

Pagharap niya rito ay nakasalubong niya ang seryoso nitong mukha.

"The traitor's been revealed," nagtagis ang bagang na sabi nito.

Tumaas ang kaniyang isang kilay, inaabangan ang pinakamahalagang bagay na sasabihin nito.

"It's Tiongzon."

"Hmm." Humigpit ang kaniyang panga. Ang tarantadong Tiongzon, hindi man lang nangiming traydurin siya.

Ramdam niya ang mabilis na pag-init ng kaniyang paligid ngunit sa kabila no'n ay nanatili siyang kalmado.

Lumapit siya sa kaniyang table, hinugot ang drawer at inilabas ang nakatago niyang baril. "We've saved a life, it's time to take one."