***
Nagising ako nang maramdaman ang paghinto ng sasakyan. Dinala nila ako sa isang malawak na lugar na napaliligiran ng mataas ang bakod na gawa sa semento. May mga dwarf coconut tree at madaming armadong kalalakihan-- "So you're awake." Napalingon ako sa gwapong nilalang na katabi ko. Bumati agad ang makahulugang ngiti na pumaskil sa mapula niyang mga labi. "Nasaan ako? A-ano'ng gagawin ninyo sa akin?" Hindi siya sumagot. Bumukas ang pinto sa gawi niya at walang imik na bumaba. Hinintay kong bumukas naman ang pinto sa aking side. At nang bumukas nga iyon ay mabilis akong lumusot at tumakbo. Sinubukan pa akong pigilan ng isang tauhan pero nailagan ko ito. Walang lingon-likod akong nagpatuloy. Hindi ako huminto kahit pa pinaputukan na ako ng isa sa mga tauhan ni Lion. Tamaan man ako ng bala o hindi, wala na akong pakialam. Aalis ako sa lugar na ito! Hindi ako papayag na bihagin nila para gawing laruan ng gwapong retarded na iyon. Mamatay man ako pero mamamatay ako nang lumalaban! "Stop her!" sigaw ni Rozz. Lalo kong binilisan ang bawat hakbang kahit pa kumikirot na naman ang paa ko. 'Makakatakas ako!' positibo kong naibulong sa isip. May ilang metro ang layo ng gate mula sa harap ng bahay na hinintuan ng sasakyan. Malaki at mukhang mabigat ang gate kaya mabagal ang pagsara no'n. Kapag nagawa kong makalabas doon ay malaki na ang tyansa ko na makatakas. Makakapagtago ako roon sa tapat, sa may bakanteng lote na maramo at kakahuyan. Batid kong walang kapitbahay rito, at malayo sa highway. Pero susubukan ko pa ring maghanap ng tulong. Hindi ako mawawalan ng pag-asa. Gagawin ko ang lahat para makatakas. Binilisan ko pa ang pagtakbo. Ilang hakbang na lang! Malapit na! Malapit na ako sa gate-- "Hyah!" "Agh!" Isang malakas na sipa ang sumalubong sa akin. Bigla na lang sumulpot 'yong isang tauhan ni Lion sabay palipad ng paa nitong tumama sa sikmura ko. "Aghk!" Kandaubo ako at gumulong sa semento habang sapo ang aking tiyan. Para na naman akong hihimatayin. Malapit na ako, eh. Ilang hakbang na lang sana... Maluha-luha akong gumapang sa pavement papuntang gate nang biglang may umapak sa aking kamay. "Agh!" Diniin nito ang sapatos sa kamay ko. Halos durugin na ang mga buto ko. "Where do you think you're going? Huh?" Dahan-dahan akong nag-angat ng tingin. Si Lion. Umupo siya sa harap ko saka hinawakan ako sa mukha, mariin at halos pigain na ang aking buto. Ganito ba talaga siya? Marahas? "P-pakawalan niyo 'ko! Kailangan ako ng Tatang ko," halos pabulong kong sambit. Pinangko niya ako at sa matitigas niyang mga bisig ay tuluyan na akong nanghina. "You're mine now, darling. M.I.N.E. Death is your only way out." *** HUH! Bumalikwas ako ng bangon nang may bumuhos na malamig na tubig sa aking mukha. Nagising bigla ang diwa ko habang habol ang sariling hininga. Nasaan na naman ako? Nasa loob pala ako ng malaking bathtub. Sa gilid no'n ay nakatayo ang matangkad na lalaking nagsaboy sa akin ng tubig, si Rozz. "Get up, sleeping beauty. It's time to do what you're here for." Buo ang boses niya, seryoso na may bahid na pagkadisgusto. "A-ano'ng..." Magtatanong pa sana ako pero bigla niya akong hinatak sa braso patayo saka niya winarak nang walang paalam ang aking bestida. Napasinghap ako at tinangkang itulak siya pero pinisil niya nang mariin ang braso ko. "Don't move!" Masakit. Pero tiniis ko at nilabanan siya. "B-bitiwan mo 'ko!" "Shut up!" Marahas niyang hinubad ang punit kong bestida. Sinunod niyang binaklas ang aking panloob at wala man lang akong nagawa para pigilan siya. Malakas siya at nanghihina naman ako kaya ngayon ay nakalantad na sa mga mata niya ang hubad kong katawan. Niyakap ko na lang ang sarili para takpan ang pribadong parte pero pwersahan niyang inalis ang mga kamay ko saka niya ako tinulak sa dingding at doon ay ikinandado niya ang aking mga kamay sa may uluhan ko. Para akong tinutunaw ngayon ng kaniyang mga titig na pinasasadahan ang masisilang parte ko, para bang sinusuri niya ang mga iyon nang maigi. Tama, sinusuri niya nga ako. Napasinghap ako nang dakmain niya ang dibdib ko, at salitang minasahe ang mga iyon. Tinangka kong manlaban pero lalo niyang hinigpitan ang pagkakahawak sa akin. "Bitiwan mo 'ko! Ano ba'ng ginagawa mo sa 'kin?!" sigaw ko. Hindi niya ako pinansin. Dinakma niya ang mukha ko at isa-isa naman ngayong ineksamin ang mga tainga at ilong ko pagkatapos ay ang buhok ko naman. "Ano ba?!" iritable kong singhal nang ang batok ko naman ang sinuri niya. Pagkatapos ay bumaba ang mga kamay niya sa pagitan ng mga hita ko. Nanlaki ang mga mata ko nang mapagtanto ang sunod niyang gagawin. Sinubukan ko siyang pigilan pero mabilis niyang napadulas ang kaniyang daliri sa aking butas. Napapiksi ako sa pinaghalong hapdi at... Hindi ko mapangalanan. Bago sa akin ang pakiramdam na ito. "A virgin," mahina niyang sabi habang ang brown niyang mga mata ay nakatitig na ngayon sa aking mukha. Suminghap ako nang ibaon niya lalo ang kaniyang daliri. Hindi pa siya nakontento at nilabas-masok iyon. Bakit parang nakikiliti ako? Parang... Parang... "Ahh!" Hindi ko napigilan ang ungol na kusang lumabas sa aking bibig. Umangat ang sulok ng mapula niyang labi. Hinugot niya ang kaniyang daliri saka niya iyon dinala sa ilong. Inamoy niya! "Hmm." Bigla niya akong kinabig patalikod. "Don't move or I'll shoot you," banta niya. Wala naman siyang dalang baril, ah? Bahagya ko siyang nilingon. May kinuha siyang bagay sa likod niya at pagkatapos ay tinulak niya ako padapa saka niya inangat ang aking balakang. Naramdaman ko na lang na may pumasok na mahaba't payat na bagay sa butas ng pwet ko. Napasigaw ako at muling pumiksi pero pinipigilan niya ang balakang ko. "Ano'ng ginagawa mo?! Agh! Lumayo ka!" Mayamaya'y tumayo siya. Nilingon ko siya at nakita ko ang bagay na inilagay niya sa puting zip bag saka iyon isinara. "Get yourself cleaned up, we don't have maids to pamper you," aniya. Sa halip na sumunod ay sinigawan ko siya, "Pakawalan niyo ako!" Tumingin siya sa akin, gumuhit ang inis sa gwapo niyang mukha saka niya marahas na hinaklit ang aking braso. "Shower now, or I'll make you," mariin niyang sambit. "Hindi ako natatakot sa inyo!" Pero ang totoo ay para na akong hihimatayin sa malakas at mabilis na pintig ng aking puso. Naramdaman niya yata iyon kaya siya napangisi. "Liar." Tinulak niya ako na ikinabagsak ko ulit sa bathtub. "Don't make me bathe you. You will not like it." Bumangon ako habang yakap-yakap ang sarili at matalim siyang tiningnan. Paano ko ba sila matatakasan? Kung palakasan ay wala na akong kalaban-laban. Hihintayin ko na lang ba kung kailan nila ako papatayin? "Move your ass, bitch!" Napaigtad ako sa pagsigaw niya. "Lionzo's waiting." Kailangan kong maging sunud-sunuran sa ngayon dahil kailangan kong mag-survive. Dinampot ko ang shower hose at nanginginig na itinapat iyon sa hubad kong dibdib na natatakpan ng aking kamay. Sinulyapan ko muna si Rozz na wala nang imik habang nakatitig nang mariin sa aking katawan. Kumurap siya kasabay ng pag-alon ng kaniyang lalamunan. Kakaiba na ang titig niya sa akin. "Make it fast!" biglang aniya saka lumabas ng banyo. Lumuwag ang paghinga ko nang makaalis na siya saka ko dahan-dahan na ibinaba ang kamay sa aking pwet. Pinakirandaman ko ang butas doon. Ano ba 'yong ipinasok niya? Para saan? Siguro ay tini-test niya kung malinis ba ako o walang sakit. Dali-dali akong naligo, at habang nagsasabon ay panay ang ikot ng paningin ko sa paligid ng banyo. Naghanap ako ng pwedeng madadaanan pero... Nakakapanlumo dahil walang bintana ang banyo. Maski ang kisame ay masyadong mataas at hindi ko kayang abutin. Sa height kong 5'2, imposibleng maabot ko iyon kahit pa pumatong ako. Parang bahay ng mga higante ang lugar na 'to. Palibhasa matatangkad ang mga nakatira rito. Sa tantiya ko, nasa mahigit anim na talampakan sina Lion at Rozz. Pati si Brook. Mistula silang matayog na puno kapag nasa harap ko. Napayakap agad ako sa sarili nang biglang bumukas ang pinto ng banyo. Mabilis namang umiwas ng tingin si Brook nang makita akong n*******d. Nakalingiw niyang inabot sa akin ang puting tuwalya. "Please hurry up with your shower, it's taking a while." Buti pa 'tong isang 'to. Kahit dalawang beses ko nang binayagan ay hindi man lang ako nagawang saktan. Ang lambot pa ng pakikipag-usap niya sa akin. Kahit na noong inutusan siya ni Rozz na patayin ako, naroon sa mga mata niya ang pag-aalinlangan na saktan ako. Tinanggap ko ang towel at bago pa man niya maisara ang pinto ay mabilis ko nang hinawakan ang maugat niyang kamay na kasingtigas ng bakal. Lumunok ako nang makasalubong ang blanko niyang mga matang kakulay ng dagat. "S-sir..." usal ko, kinakabahan. "P-please... My father is sick. He needs me. No one was there to take care of him. Please, help me. Let me escape. I have to save my father." Sandali pang naglikot ang mga mata niya sa mukha ko, sinusundan ang paggapang ng mga luha sa pisngi ko. Ilang saglit ay dahan-dahan niyang kinalas ang aking kamay na nakahawak sa kaniya. "Please, hurry. You won't like it when Lionzo gets mad." "Sir, pakiusap naman, o... I will do anything, please, set me free," patuloy kong pagsusumamo. Kunti na lang ay luluhod na ako sa harap niya. "Only Lionzo can set you free." Napahikbi na ako. Wala man lang ni isa ang gustong tumulong sa akin. Mamamatay na ba talaga ako sa mga kamay ng abno na Lionzo na iyon? Bumunot ako ng malalim na hininga at pilit na pinapatatag ang sarili. "What does he want, sir? Tell me. I promise I will give it to him. Ibibigay ko po sa kaniya ang gusto niya, basta pakawalan niya lang ako." Naroon sa mga mata ni Brook ang awa. Bumuntong-hininga siya bago nagsalita, "He wants you... In bed." "H-ha?" Kung gano'n... Gusto niya nga talagang makuha ang katawan ko. Kaya ko bang ibigay iyon? "Killing the traitor Mr. Tiongzon is not enough. Lion seeks another outlet for his remaining anger, otherwise he will lose control and start killing everyone in this house. Fortunately and unfortunately, fate has put you in his crosshairs." "A-ano pong ibig niyong sabihin? I... I don't understand po." Tumitig sa akin nang seryoso ang dayuhan niyang mga mata. "He wants your body to release his madness. He wants to fuck you... 'Til you can't walk, 'til you can't breathe. He will kill you, Belleza. And he will do it little by little while fucking you hard. Now tell me, handa ka pa rin ba na ibigay iyon sa kaniya?" Napalunok ako. ***"BELLEZA..." Napahinto ako sa paghakbang sa pintuan ng dining room nang makita si Lionzo. Nakapwesto siya sa kabisera na parang prinsepe. Maayos ang kaniyang suot, parang iyong nakikita ko sa mga magazine noon sa kaklase ko rati. Mga lalaking mayayaman, artista at negosyante na naka-tuxedo, naka-pormal at may suot na mamahaling relo sa kaliwang palapulsuhan. Wala sa sariling napatitig ako sa gwapo niyang mukha. Buong buhay ko, ngayon lang ako nakakita sa personal ng ganito kaperpekto sa panlabas na anyo. Hahanga na sana ako kaso naalala kong halimaw nga pala ang kaharap ko. Ganito ba ang bagong mukha ng isang demonyo? Dinampot ni Lion ang wine glass at swabeng sumimsim ng red wine. Pagkatapos ay ngumiti. "Stunning." Ang mga mata niya ay nangingislap na naman sa pagnanasa habang pinasasadahan ng tingin ang kabuuan ko. Suot ko nga pala ay v-cut sleeveless dress, kulay pula at pinaresan ng pulang sandal na may mataas na takon. Halos iluwa na ang natural na malaman kong dibd
"How does it taste, baby?" Mainit ang mga mata niyang nakatitig sa akin habang ibinabalik sa loob ang sandatang kanina lang ay nasa bibig ko. How does it taste? Nakakasuka! Gusto ko siyang sugurin, kalmutin, sabunutan, saksakin ng tinidor para makaganti pero hindi ko pwedeng gawin dahil tiyak na mapapabilis lang ang buhay ko kapag ginawa iyon. Isa pa, nanginginig din ang kalamnan ko kaya hindi ko pa makuhang tumayo. Napayuko na lang ako habang nagtatagis ang bagang, naiiyak sa galit dahil sa karahasang dinanas sa mga kamay niya. Sarili ko ngang ama ay hindi ako nagawang kurutin o pitikin, eh. Ano'ng karapatan niya para ganituhin ako? Sino ba siya sa inaakala niya? Pinagmamasdan ko ang sariling mga luha na bumabagsak sa sahig. Kumuyom ang aking palad. Nagngingitngit ang loob ko, nanggigigil. Hiling ko sana ay madulas si Lionzo at mabagok ang ulo, magka-brain hemorrhage hanggang sa mamatay! Abusado siya, psychopath, sadista! Ang lalaking kagaya niya ay nababagay lang sa impyerno
***TATLONG araw nang hindi nagpakita ang Lionzo na iyon. Tatlong araw na rin akong nakakulong sa isang kwarto.Maganda ang loob nito, malamig ang Aircon at malambot ang higaan na ni minsan ay hindi ko pa naranasang magkaroon simula nang isilang ako. Isang komportableng kwarto ngunit para sa akin, isa itong nakakasakal na kulungan! Ang lungkot pa ng kulay grey na pinta. Lalo tuloy bumigat ang pakiramdam ko.Gusto ko na talagang makaalis sa lugar na ito at makauwi pero hindi ko alam kung paano gawin. Walang bintana, lagi namang naka-lock sa labas ang pinto. Tapos may nakita pa akong nakatayo roon sa labas, dalawang malalaking lalaki na armado."Agh--aray!" Nakangiwi kong sinilip ang kanang paa at halos maiyak ako sa lungkot nang makitang lumala ang pamamaga ng sugat ko. Sa kalagayan kong ito ay lalo akong mahihirapang tumakas.Napapikit ako sa pinaghalong inis at kawalan ng pag-asa."Tatang, sana ok po kayo. Hintayin niyo lang po ako, Tang, aalis ako rito! Tatakas ako kahit maga na an
"MA'AM BELLEZA! GISING PO!"Madaling-araw ay naalimpungatan ako nang may yumugyog sa akin.Madilim ang paligid at hindi ko maaninag ang mukha ng lalaki pero kilala ko ang boses nito."Ethan?" "Bangon po. Tutulungan kitang makatakas!" Nanlaki ang mga mata ko. Naglaho bigla ang aking antok. Ang katawan kong nanghihina sa gutom ay biglang umigtad dahil sa pag-akyat ng nerbyos sa aking kaugatan. Bumalikwas ako ng bangon. "A-ano'ng sabi mo? Nababaliw ka ba? Mapapahamak ka!" "Huwag po kayong mag-alala, ma'am. May nag-utos ho sa akin. Hindi niya ako hahayaan na mapahamak. Siya ang nasa likod ng pagtulong ho sa inyo. Basta bilisan niyo lang ho habang tulog pa ang mga tao." Sino? Sino ang tumutulong sa akin?"S-sino, Ethan?""Basta. Tara na, ma'am!"Masama man ang pakiramdam ay sinikap kong tumayo. Muntik pa akong matumba Buti na lang at nakaalalay si Ethan sa akin.Lumalala na ang pamamaga ng aking sugat. Hindi ko na maitatago pa ang nararamdamang sakit na kumalat sa bawat himaymay ko pe
Napahaplos ako sa kabila kong braso nang manuot ang lamig sa aking balat.Dahan-dahan akong naglakad, pilit na pinatatag ang sarili at buong tapang na tiniis ang kirot sa namamaga kong paa. Wala kasi akong suot na tsinelas. Nakapaa lang naman ako habang nakakulong doon sa kwarto. Sana pala binigyan ako ng sapin sa paa ni Ethan.Natigil ako sa paghakbang nang makarinig ng malakas na putok. Kasunod no'n ang pagpalahaw ng sigaw ng lalaki. Isang pamilyar na boses...Mabilis na binalot ng matinding kaba ang dibdib ko."Ethan!"Lagot! Nahuli siya!Kumakabog ang dibdib ko habang litong-lito sa gagawin. Tatakbo ba ako? Mgtatago o babalikan si Ethan para saklolohan?Tumingin ako sa unahan, kung saan nakikita ko na ang pag-aagaw ng dilim at liwanag. Makakauwi na ako...Pero maaatim ko bang iwan si Ethan? Sino naman kaya ang nakahuli sa kaniya? Imposible namang mga tauhan iyon dahil aniya ay bukas pa mawawala ang epekto ng pills na nilagay niya sa inumin ng mga ito.Posible kayang...Nakauwi
"Isa!" sigaw ko nang may pagbabanta kay Lion nang hindi niya pa rin ibinaba ang baril na nakatutok kay Ethan.Kumuyom nang mahigpit ang isang kamao niya. "You're gonna regret this!" "Dalawa!" "Ma'am Belleza! Umalis ka na!" Bagaman nanghihina ay nakuha pa ring sumigaw ni Ethan. Sinulyapan ko ito na hirap na hirap na sa posisyon nitong bahagyang nakahiga at nakasandal ang ulo sa pader. Ang berdeng pantulog nito ay nagmistulang pula ang kulay dahil sa sariling dugo."E-Ethan... Tumayo ka. Pakiusap, tayo na. Sumama ka sa akin. Tatakas tayong dalawa!" "M-ma'am, h-hindi ko kaya... Hi-hindi ko na kayang tu-tumayo."Pinigilan ko ang pagbuo ng aking luha. Nasasaktan ako sa sinapit nito. Kung hindi lang ako tinulungan ni Ethan na makatakas ay hindi rin sana siya mapapahamak! Kainis."Ma'am Belleza... Um-alis ka na. Pa-b-bayaan mo na 'ko. Wala ring silbi k-kahit na isama mo'ko. Mapa-ppahamak lang ang p-pamilya ko k-kapag umalis ako rito."Napakurap ako sa kaniyang sinabi saka ko nilingon si
"TIME FOR THAT PUSSY TO BLEED." Pinanlamigan ako sa sinabi ni Lion. Nagpumiglas pa ako nang hatakin ako ni Brook sa braso pero tumigil din agad nang matanto kong kahit ano pang gawin ko ay wala akong binatbat sa lakas nito. Mistula lang akong tuta na kinakaladkad nito pabalik sa loob ng mansion. Iika-ika akong naglakad at pilit na hinahabol ang mga hakbang ni Brook para hindi ako masubsob. "B-Brook, sandali!" Malapit na kami sa third floor nang hindi ko na kinaya ang pagtindi ng kirot sa aking paa. Tiniis ko lang ang sakit pero hindi ko na talaga kaya. Hinawakan ko ang kamay niya para pigilan siya. "Brook--" Ngunit napasinghap ako sa gulat nang bigla niya akong binuhat sa kanyang balikat. Akma akong magpapadyak nang magbanta siya, "Don't move or I'll throw you down the stairs." Hindi ako nakakilos at hindi makapaniwalang magagawa niya iyon sa akin. Sa lahat ng tauhan ni Lion, maliban kay Mang Pablo ay si Brook lang ang laging mahinahon at mabait sa akin. Sa loob ng isang lin
warning ⚠️ 🔞 This content contains graphic descriptions of violence, abuse, and non-consensual sexual activity. Reader discretion is advised. *** "HUWAG!" Sinalubong ko ng tadyak ang noo ni Lion kaya napatingala siya at muntik pang mabuwal. Nailuwa niya ang blade na kagat-kagat niya. Agad naman akong tumakbo palabas ng banyo kahit na iika-ika. Dumiretso ako sa nakasarang pinto ng silid para tumakas pero pagbukas ko ay bumungad ang dalawang malalaking lalaki na nakabantay roon sa labas. Ang dalawang personal bodyguard ni Lion! Nagulat pa ang mga ito nang makitang nakahubo't hubad ako. "Balik sa loob," malalim ang boses na sabi ng isa saka nito hinila ang busol para isara ang pinto. "Hindi! Huwag!" Paulit-ulit kong kinalampag ang pinto pero hindi talaga nila ako pinagbuksan. "Where do you think you're going?" Napasinghap ako sabay harap kay Lion na nakakuyom na lumapit sa akin. Sumiksik ako sa saradong pinto habang nakatingin sa namumula niyang noo. "Tsk. You'r
warning: SPG "Do you like it?" Hindi agad ako nakapagsalita matapos buksan ang inabot niya sa aking maliit na box. Nasa loob no'n ang gintong kwintas na may malaking bato sa pendat nitong heart shape. Nakakasilaw ang kinang, halatang tunay at malaki ang halaga. Ilang araw na ang nagdaan, naging maayos at consistent ang pakikitungo ni Lionzo sa akin. Kung anu-ano na lang ang ibinibigay niya sa akin. Araw-araw ay may bulaklak akong nabubungaran sa paggising. At sa pagkain ay halos subuan niya ako. Wala na iyong dating marahas na Lionzo. Ang walang pasensya, mabangis at hayok sa laman na lalaking kilala ko. Wala na nga ba? O nagtatago lang, nag-aabang kung kailan ulit aatake? "B-bakit mo... Bakit mo ako binibigyan ng mga ganitong bagay?" "I told you, I'd give you everything if you stayed by my side. And you stayed. Hindi ka na nagtangka ulit na tumakas. And that made me happy, Belleza." Umiwas ako ng tingin sa kaniya. So tinupad niya. At ano ang gusto niyang patunayan? "I can
"Kumusta siya?" Nangunot ang noo ni Mang Pablo nang bigla akong magtanong sa kaniya. Sandali lang naman ang pagtataka sa kaniyang mga mata at napalitan agad iyon ng kakaibang kislap. "Si Lionzo ba?" "Oo." "Maayos na ang lagay niya." Bumuntong-hininga ako. May bahagi ng aking puso ang tila guminhawa ngayong alam kong ligtas na si Lion sa kapahamakan ngunit mayroon ding nadidismaya. Ngayong ok na siya, tiyak babalik na rin siya sa dating gawi—sa pangdadahas sa akin.Tumalikod si Mang Pablo sa akin para ligpitin ang pinagkainan ko pero nahuli ko pa rin ang lihim niyang pagngiti.Nagtataka naman ako kung ano'ng nginingiti ng matanda."Bakit po?" hindi ko natiis na tanong. "May nakakatawa po ba?" Natigilan siya at sumulyap. "Wala. May... nasilip lang akong munting pag-asa."Kumunot ang noo ko. Anong munting pag-asa ang pinagsasabi ni Mang Pablo? Sa akin ba? May pag-asa ba akong makaalis dito nang buhay?Gusto ko na talagang makaalis dito. Pakiramdam ko, kung hindi ako mamamatay sa mg
Nakakabingi ang tunog ng mga patalim tuwing nagtatama ang mga ito. Halos takpan ko na ang mga tainga ko at ipikit ang mga mata ko para hindi makita kung sakali mang may isa sa kanila ang masusugatan. Gusto ko sanang tumakbo, pero hindi ko magawa.Parehong magagaling humawak ng ispada sina Rozz at iyong tinawag na Adrian ng Blackhaven. Maliliksi at kapwa determinadong kumitil ng buhay. Para sa akin, walang pinagkaiba kung sino ang mananalo. Pareho kasi silang panganib sa aking buhay. Kailangan ko silang takasan bago pa man magkaroon ng pagkakataon ang isa sa kanila na saktan ako.Bigla akong napatili nang bumagsak sa tabi ko si Rozz na agad hinabol ng ispada ni Adrian. Nakahiga siya at muntik nang mahiwa, ngunit mabilis siyang umiwas. Kasabay naman no'n ang pag-usog ko palayo sa takot na baka pati ako ay tamaan. Bumaba ako ng kama at kahit hirap na hirap na ihakbang ang aking mga paa ay sinikap ko pa ring makarating sa pintuan. Nakabukas iyon. Halos gapangin ko na ang pagitan para lan
NANANAGINIP AKO.Nagbago na raw siya. Mabait na si Lionzo... Hindi na niya ako sinasaktan. Sa katunayan ay hindi na niya kayang gumalaw nang hindi nahahawakan ang kamay ko.Alam kong imposible. Pero gusto kong samantalahin habang nasa loob ako ng aking panaginip. Alam ko kasing kabaliktaran lang ang lahat ng iyon sa totoong pangyayari. Kahit kailan ay hindi na magbabago si Lionzo."Tangina, Lion! Hindi na talaga kita maintindihan. I thought you were planning to kill her? So why are you treating her?""I'm still enjoying her company." Tila kinalabit ako ng malalim na boses na iyon, kasabay ng paggapang ng mainit na palad sa aking daliri."Enjoying... What the hell. Wow. So hintayin ko na lang na makatakas siya ulit?""Relax, Rozzwell. You're paranoid again. Hindi na siya makakatakas ulit. I won't let that happen.""So what if? What if she escapes and exposes your secrets?"Tumawa ang lalaking may-ari ng malalim na boses, ang lalaking may hawak ng aking kamay. "I've got connections. No
"...HINDI KO TALAGA LUBOS MAINTINDIHAN KUNG BAKIT HANGGANG NGAYON AY BUHAY KA PA."Bakit nga ba? Bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin winakasan ni Lionzo ang buhay ko? Masyado yata siyang natuwa na nakikitang nahihirapan ako.UMAGA ay nagising ako na masama ang pakiramdam. Mabigat ang ulo ko, mainit ang aking hininga pero giniginaw ako. Hindi ko na maramdaman ang sugat sa aking paa, marahil ay gumaling na nang kusa. Pero 'yong buong katawan ko naman ang hindi ko maigalaw. Ang bigat. Parang may nakadagan na malaki at mabigat na bagay.May pagkain na ako, masasarap pero wala naman akong gana na kumain. Maghapon akong nakabaluktot sa higaan, nilalamig, nanginginig. Sa tuwing naiidlip ako ay napapanaginipan ko ang nangyari sa pamilya ni Lionzo. Binabangungot ako sa krimeng hindi ko naman nasaksihan at narinig lang sa kwento ni Mang Pablo. Hindi ko sila kilala, hindi ko pa nakita ang kanilang mukha pero sa panaginip ko, para bang kilala ko sila. Parang... Parang parte ako ng pangyayaring
ANG HALIMAW NA ITO AY HINDI KO MASISIKMURA. Kung hahayaan man akong mabuhay na siya ang makakasama, mas gugustuhin ko pang mamatay na lang ako. BANG! Nahigit ko ang aking hininga nang umalingawngaw ang malakas na putok ng baril sa loob kwarto. Bumulagta ang babaeng n*******d. Panibago na namang biktima. Pangatlo na iyon, pangatlong beses na rin na pumabor sa akin ang kapalaran. Pero sa kabila ng tatlong beses na pagkakaligtas ko mula sa kamatayan, hindi man lang ako nakaramdam ng maginhawang paghinga. Ang bigat... Mabigat sa dibdib isipin na ako ang dahilan ng pagkamatay ng ibang babae. Para itong isang sumpa sa akin. Gaya ng dati, lumabas si Lion sa kwarto at iniwan ang nakahandusay na babaeng pinatay. Sumunod namang pumasok ang dalawang tauhan at pinagtulungang alisin ang katawan ng babae. Pagkatapos ay pumalit ang dalawang tagasilbi, kasama ang matandang mayordomo upang linisin ang dugo na bakas ng karahasan ni Lionzo. "Hanggang kailan ito matatapos?" bigla ay tanong ko s
Warning ⚠️🔞ITO NA BA ANG MAGIGING KATAPUSAN KO? "You wanna die now?!" Sobrang diin ng pagkakasakal ni Lionzo sa akin. Para na akong malalagutan ng hininga! Gigil na gigil siya dahil sa pagkagat ko sa kaniyang ari. Pero hindi ko pinagsisihan ang ginawa kong iyon sa kaniya. Kulang pa nga iyon kung tutuusin, eh! Sana pinutol ko nalang para pagdusahan niya habang-buhay."Lion!" awat ni Rozz pero tila wala siyang narinig. Hindi niya pa rin ako binitiwan.Nagtatadyak na ako at pinipilit tanggalin ang kamay niyang mahigpit na nakahawak sa leeg ko. Ramdam ko na ang tila pagkaubos ng hangin sa katawan ko. Hindi na ako makahinga!Pumikit ako at hinayaang dumaloy ang luha sa gilid ng aking mata. Dumating sa putong hindi na ako nanlaban. Pagod na akong magpumiglas, hindi rin naman ako nananalo sa kaniyang lakas. Gusto ko na lang din matapos na ang paghihirap ko sa loob ng Mansion na ito.'Agh!' Umawang ang bibig ko, naghihingalo na sa kakulangan ng hangin. Masakit na sa lalamunan, nahihilo na
HINDI SIYA NAGPAKITA. Maluwag ang paghinga ko dahil magdamag na hindi nagpakita si Lion. Ibig sabihin lang no'n, ligtas ako pansamantala. Umayos ako ng higa sa malapad at malambot niyang kama habang nakabalot sa makapal na kumot. Giniginaw ako. Sira kasi ang suot kong damit dahil pinunit niya kahapon. Tapos, di pa ako marunong mag-off ng Aircon. Tumunganga ako sa kisame na kakulay ng mga mata ni Lion. Bigla kong naalala kung paano tumitig ang mga iyon sa akin kahapon habang hawak ko ang kaniyang mukha. Wala siyang imik, himalang hindi siya nagalit at tila wala rin sa sariling napahawak sa aking kamay na nakadampi sa pisngi niya. Para bang ayaw niyang alisin ko ang kamay ko sa kaniya. Parang... Para siyang tuta na naglalambing sa aking palad. Pumikit pa siya at dinama ang init ng aking palad. Napakainosente niyang tingnan. Napakaamo ng kaniyang mukha kahapon. Para siyang sinaniban ng anghel. Sinubukan ko noong bawiin ang kamay ko pero ayaw niyang pakawalan. Pero natauhan din siya
warning ⚠️ 🔞 This content contains graphic descriptions of violence, abuse, and non-consensual sexual activity. Reader discretion is advised. *** "HUWAG!" Sinalubong ko ng tadyak ang noo ni Lion kaya napatingala siya at muntik pang mabuwal. Nailuwa niya ang blade na kagat-kagat niya. Agad naman akong tumakbo palabas ng banyo kahit na iika-ika. Dumiretso ako sa nakasarang pinto ng silid para tumakas pero pagbukas ko ay bumungad ang dalawang malalaking lalaki na nakabantay roon sa labas. Ang dalawang personal bodyguard ni Lion! Nagulat pa ang mga ito nang makitang nakahubo't hubad ako. "Balik sa loob," malalim ang boses na sabi ng isa saka nito hinila ang busol para isara ang pinto. "Hindi! Huwag!" Paulit-ulit kong kinalampag ang pinto pero hindi talaga nila ako pinagbuksan. "Where do you think you're going?" Napasinghap ako sabay harap kay Lion na nakakuyom na lumapit sa akin. Sumiksik ako sa saradong pinto habang nakatingin sa namumula niyang noo. "Tsk. You'r