All Chapters of เมื่อ playboy ตัวร้ายต้องแพ้พ่ายยัยตัวเล็ก (แอลตัน-สายป่าน: Chapter 41 - Chapter 50

หลังจากวางสายจากมาลารินทร์แล้ว สายป่านก็นึกขึ้นได้ว่าเธอไม่ได้เตรียมชุดว่ายน้ำมาด้วยสักชุด เพราะไม่ได้คิดว่าจะได้มาเที่ยวทะเลแบบนี้ เธอจึงชวนเจออกไปเดินเล่น เพื่อดูชุดว่ายน้ำที่มีขายอยู่ที่บริเวณพลาซ่า ซึ่งอยู่ในรีสอร์ทแห่งนี้นี่เองห้องทำงานของแอลตัน @ ออฟฟิศมาร์ตินกรุ๊ป “คุณแอลตันคะ คุณเดมี่มาขอพบค่ะ” เสียงอินเตอร์คอมของเลขาหน้าห้องแอลตันดังขึ้นทำลายความเงียบของบรรยากาศในห้องแอร์เย็นฉ่ำ “เชิญครับ” แอลตันตอบไปสั้นๆ เพียงครู่เดียวร่างสูงหุ่นดีของเดมี่ก็เดินเยื้องย่างเข้ามาแล้วนั่งลงที่ตักแกร่งของแอลตันอย่างถือวิสาสะ “เป็นอะไรไปคะแอล ทำหน้าบอกบุญไม่รับ เดมี่โทรหาก็ไม่รับสาย ไม่โทรกลับ ปล่อยให้เดมี่อยู่ห้องคนเดียวตลอดเลย เดมี่เบื่อนะคะ” เธอบ่นกระปอดกระแปด “ผมว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะเดมี่ เรื่องระหว่างเรามันจบไปนานแล้วและไม่มีวันที่จะเป็นไปได้อีก ตอนนี้ผมมีคนรักแล้ว ส่วนคุณเองก็มีสามีอยู่แล้ว อันที่จริงมันก็ไม่เหมาะนักหรอกที่คุณจะหนีสามีมาอยู่ที่นี่แบบนี้ ถ้าคุณมีปัญหาอะไรกันผมว่าคุณน่าจะกลับไปหาเขา ไปเปิดใจคุยกันดีกว่าหนีปัญหานะ” แอลตันพูดพลางดันตัวเธอขึ้นให้ลุกออกจากตักข

เช้าวันใหม่บรรยากาศสดใส พระอาทิตย์กำลังจะโผล่พ้นขอบฟ้า แสงสีส้มอ่อนๆ ค่อยๆ สาดแสงเข้ามาในห้องนอนที่กั้นด้วยกระจกใส ที่ตอนนี้ผ้าม่านถูกเปิดอยู่ ดวงตาคู่สวยของสายป่านค่อยๆ ลืมตาขึ้นเพื่อปรับแสง ร่างเล็กเปลือยเปล่าของเธอถูกกอดรัดด้วยร่างเปลือยของคนตัวโต"อุ่นจัง" คนตัวเล็กค่อยๆ ขยับตัวเปลี่ยนท่าเพราะรู้สึกเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวไปหมด เธอพลิกตัวหันหลังโดยมีร่างแกร่งซ้อนหลังเธออยู่"อุ๊ย" สายป่านร้องอุทานขึ้นเมื่อรู้สึกได้ถึงแท่งรักที่กำลังขยายตัวเต็มที่ ที่ตอนนี้ถูไถอยู่บริเวณรอยแยกของกลีบดอกไม้งามทางด้านหลัง"อ๊าาา..~~.." สายป่านครางเบาๆ เมื่อฝ่ามือหนาที่โอบเอวกิ่วของเธออยู่ได้เลื่อนต่ำลงมาบดคลึงที่ยอดเกสรเบาๆ จนน้ำหวานสีใสค่อยๆ ไหลออกมาหล่อลื่นจนเต็มร่องสวาทร่างแกร่งค่อยๆ ขยับกายขึ้นแล้วยกขาเรียวของคนตัวเล็กไว้ที่แขนแกร่ง และดันสะโพกหนาให้แท่งรักสอดใส่เข้าไปยังร่องสวาทจนมิดลำ"Morning Sex กันหน่อยนะครับเมีย" แอลตันกระซิบเสียงแหบพร่า แล้วค่อยๆ ขยับกระแทกแท่งรักตอกอัดร่องสวาทของสายป่าน จนคนตัวเล็กหัวสั่นหัวคลอน" อ๊ะ อ๊ะ ... ~ ซี๊ดดด" สายป่านร้องครางเสียงหวานปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก เสียงเนื้อกร

หลังจากทานอาหารเย็นเรียบร้อยแล้ว แอลตันก็พาคนตัวเล็กไปเดินเล่นที่ห้างสรรพสินค้าหรูกลางใจเมือง เขาขอให้เธอแวะโซนซุปเปอร์มาร์เก็ตเพื่อเลือกซื้อของสดเข้าครัวที่เพนต์เฮาส์ เพราะหลังจากนี้สายป่านจะต้องไปอยู่กับเขาตามสัญญา เพราะตอนนี้สอบเสร็จและปิดเทอมแล้ว"คราวนี้แหละ พี่จะได้ทานอาหารไทยฝีมือเมียแบบไอ้เซดริกทุกวันมั่ง หมั่นไส้มันชอบมาอวดว่าเมียทำอาหารให้กินตลอด" แอลตันบอกคนตัวเล็ก เธอส่ายหน้าเบาๆ ให้กับคนตัวโตที่ยังทำนิสัยเป็นเด็กๆ อยู่ได้ สายป่านเดินหาซื้อของสดและของแห้งได้ครบจำนวนแล้วก็พากันเดินออกไปชำระเงินแล้วเตรียมเดินทางกลับรถสปอตคันหรูพุ่งทะยานออกจากลานจอดรถของห้างแล้วมุ่งหน้าสู่เพนต์เฮาส์ทันที"อ้าว..พี่แอลคะ ทำไมไม่ไปส่งป่านที่หอล่ะคะ พรุ่งนี้ป่านมีนัดกับรินทร์นะ" สายป่านถามแฟนหนุ่ม"ก็พี่คิดถึงหนิ ไม่ได้นอนกอดมาเป็นอาทิตย์แล้วนะ ไม่สงสารพี่บ้างเลยเหรอ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ขับรถไปส่งก็ได้ครับ นะ..คนดีนะ" แอลตันออดอ้อน สายป่านกรอกตาเป็นเลขแปด เหนื่อยหน่ายกับความเจ้าเล่ห์ของแฟนหนุ่มหลังจากเก็บของสดและของแห้งใส่ตู้เรียบร้อยแล้ว แอลตันก็อาบน้ำและใส่กางเกงนอนผ้าพริ้วเพียงตัวเดียวส่วนด้านบ

สายป่านใช้ชีวิตช่วงนี้อยู่แต่ที่เพนท์เฮาส์ของแอลตัน ตอนเช้าก็ทำอาหารง่าย ๆ ให้แอลตันทานก่อนไปทำงาน ส่วนเวลากลางวันก็มีออกไปช้อปปิ้งหรือซื้อของสดเข้าครัวบ้าง บางวันก็มีนัดทานข้าวกับเจษนิพิฐและมิกกี้ ซึ่งแอลตันก็ไม่ได้ห้ามอะไร เขาปล่อยอิสระให้กับเธออย่างเต็มที่ ส่วนช่วงบ่าย เธอจะเข้าครัวเพื่อเตรียมทำอาหารเย็นไว้รอกินข้าวเย็นกับแอลตัน ซึ่งเขาก็มักจะให้ทำอาหารไทยชนิดนั้นชนิดนี้ที่ได้ยินเซดริกเอามาขิงว่ารินทร์ทำให้เขากินแล้วอร่อยมาก มาขอให้เธอทำให้กินอยู่เสมอวันนี้หลังจากแอลตันไปทำงานแล้ว สายป่านก็ทำงานบ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ เสร็จแล้วก็มานั่งเล่นอยู่มุมห้องด้านที่เป็นกระจกทั้งหมด เพ้นท์เฮาส์นี้อยู่ชั้นบนสุดของตึกซึ่งอยู่ริมแม่น้ำ จึงเห็นวิวมุมสูงได้ค่อนข้างกว้างและสวยมาก ๆ เลยทีเดียวครืดดดด...ครืดดดดด..เสียงโทรศัพท์ของสายป่านสั่นขึ้น หน้าจอบอกชื่อของกิตติยศ พี่ชายของเธอ“เฮลโหลวววว พี่ชายที่รัก ว่ายังงัยคะ” เธอกรอกเสียงไปยังปลายสายด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม“ว่างัยยัยสายป่วน เงียบหายไปเลย ไม่โทรหากันเลยนะ” กิตติยศค่อนขอดน้องสาว“ป่านยุ่งๆ เรื่องเรียนกับสอบน่ะค่ะพี่ยศ แต่ตอนนี้สอบเสร็จแล้วนะ คิดถึงพี่

"อ๊ะ~อ๊ะ~อ๊าาาา~"เสียงครวญครางด้วยความเสียวกระสัน พร้อมกับเสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั่วห้องนอนขนาดใหญ่ ร่างแกร่งยืนซ้อนหลังคนตัวเล็ก ในขณะที่เธอใช้ฝ่ามือดันผนังห้องเอาไว้เพื่อรองรับแรงกระแทกกระทั้นของคนตัวโต"อื้มมมม"เสียงทุ้มต่ำของแอลตันร้องครางออกมา เนื่องจากช่องทางรักของคนตัวเล็กที่ตอดรัดความเป็นชายของเขาแน่นๆ จนหวิดจะเสร็จอยู่รอมร่อ"อื๊อ.. พี่แอลขา ไปต่อที่เตียงได้ไหมคะ ป่านยืนไม่ไหวแล้ว ขาสั่นไปหมดเลย"สายป่านออดอ้อนคนรัก ก็จะให้เธอยืนไหวได้อย่างไร เพราะเมื่อคืนเขาจับเธอกินเกือบทั้งคืน พอเสร็จสมก็พากันนอนหลับไปพร้อมกัน พอเขารู้สึกตัวตื่นก็จับเธอกินต่อ วนลูปไปเรื่อยๆ จนตอนนี้เกือบจะสิบโมงเช้าอยู่แล้วร่างแกร่งอุ้มกระเตงคนตัวเล็กเดินไปที่เตียง แล้ววางเธอลงอย่างนุ่มนวล เขาจับคนตัวเล็กคุกเข่าแล้วหันหลังมาทางเขา แอลตันจับแท่งรักสอดเข้าไปยังร่องสวาทที่ตอนนี้เป็นสีแดงเข้มจากการเสียดสีมาเกือบทั้งคืน ครืดดดด~ครืดดดด เสียงโทรศัพท์ของสายป่านสั่นอยู่ใกล้ๆ เธอมองไปที่หน้าจอแสดงชื่อของมาลารินทร์เธอจึงรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันที ในขณะที่คนตัวโตยังกระแทกแท่งรักเข้าใส่เธออย่างต่อเนื่อง"อ๊ะ..อ๊า