ตอนที่ 47 มีน้ำยาเหมือนกัน

หลังจากสายป่านลงจากรถไปแล้ว แอลตันก็กำลังจะขับรถออกจากมหาลัย เพื่อจะไปรอคนตัวเล็กอยู่ที่หอพักของเธอก่อน อีกสักสองสามชั่วโมงค่อยไลน์หาว่าเธอเสร็จธุระแล้วหรือยัง แต่ยังไม่ทันจะสตาร์ทรถ เขาก็เห็นรถหรูของเซดริกขับเข้ามาจอดอยู่ตรงบริเวณโดมด้านข้างอีกฝั่งหนึ่ง ไม่ไกลกันมากนัก ชายหนุ่มรั้งร่างเล็กของมาลารินทร์เข้าไปจูบอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่ร่างสูงหุ่นดีในชุดนักศึกษาของเธอจะลงมาจากรถ แล้วก้าวเดินออกไปยังจุดนัดพบที่สองสาวได้นัดกันไว้

ครืดดดด... ครืดดดดด...

เสียงโทรศัพท์ของเซดริกสั่นขึ้น เขาหยิบมาดูชื่อสายเรียกเข้า แล้วกดรับสายทันที

“มาส่งเมียแค่นี้ทำยังกับจะลาไปออกรบเลยนะมึง แหม..ต้องมีเลิฟซีนกันด้วย ไม่ดูสถานที่เลยนะมึง” แอลตันส่งเสียงกระแนะกระแหนมาตามสาย

“แล้วยังงัย อิจฉากู?” เซดริกตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงยียวน พร้อมกับมองหาเจ้าของเสียงกวนประสาทไปรอบ ๆ ก็เห็นรถสปอตคันหรูจอดอยู่อีกฝั่ง

“อ้อ..มึงว่างมากใช่มั้ยไอ้แอล งานการไม่ทำ มาทำเหี้ยอะไรที่นี่”

“กูก็มาส่งเมียกูสิ เมียกูก็มี จะอิจฉามึงทำเหี้ยอะไรล่ะ” แอลตันตอบยียวนแบบคงเส้นคงวา

“เมียมึงเรียนที่นี่เหรอ แหม! ได้เมียเด็กซะด้วย อ๊ะ..หรือว่าเป็นอาจา