บททั้งหมดของ กรงรักในมือซาตาน: บทที่ 21 - บทที่ 30

กรงรักในมือซาตานตอนที่ 21(ห้องแดง)...ห้องแดงที่มีไว้สำหรับกิจกรรมพิเศษ ห้องต้องห้ามที่คนนอกจะเข้ามาได้ต้องได้รับอนุญาตจาก เชคฮ อานัส เพียงคนเดียวเท่านั้น หากใครฝ่าฝืนหรือลักลอบเข้ามาต้องถูกคาดโทษหนัก"ห้ามใครเข้ามาวุ่นวายกับเรา หากเราอยู่จนพอใจแล้วจะออกไปเอง" อานัสสั่งการกับคนสนิทอยู่ประตูหน้าห้อง"ครับท่าน" อัมกาสรับคำสั่งพร้อมก้มหัวเล็กน้อยด้วยความเคารพ"ให้คนดูแลฟาตินให้ดี อย่าได้มีอะไรบกพร่อง หากเธอต้องการอะไรก็ให้รีบตามใจหามาให้เธอ...ยกเว้นก็แต่..." คำสั่งการถึงอีกคนที่นึกห่วงใย แม้จะตีตัวออกมาก็ยังมีเธอในห้วงความคิดเสมอ"ครับท่านกระผมทราบดี จะกระชับซาดียะห์ให้อย่างดีครับ"ว่าจบประตูห้องแดงก็ถูกปิดลงสนิทเมื่อสิ้นคำตอบรับของอัมกาส ห้องที่ถูกสร้างขึ้นมาเป็นอย่างดี แม้เสียงที่อยู่ภายในจะดังแค่ไหนก็ไม่สามารถเล็ดลอดออกมาได้...เชคฮ อานัส ขลุกตัวอยู่ในห้องนั้นนานจวบจนข้ามวัน ยังไม่มีทีท่าจะออกมาแม้แต่น้อย ห้องแดงที่ทุกคนรู้ดีว่ามีไว้เพื่อการใด หญิงรับใช้ที่เคยอยู่เฝ้าปรนนิบัติหน้าห้องถูกสั่งให้ออกไปทั้งหมด////////"จะไปไหนหรือคะ?" ซาดียะห์ที่คอยรับใช้ฟาติน เธอเอ่ยถามเมื่อเห็นฟาตินพ

กรงรักในมือซาตานตอนที่ 23(เถียงเก่ง)...สองขายาวก้าวเดินเข้าทายังห้องนอนที่โอ่อ่าในยามราตรีอย่างเงียบ ๆ หลังจากที่จัดการชำระร่างกายจนสะอาดตามที่ใจปรารถนา อานัสเปิดประตูเข้ามาแล้วกวาดสายตามองหาคนที่เฝ้ารอ คนที่ร่างกายยังไม่หายดีนั่งหลังพนักเก้าอี้นุ่มตรงระเบียง สายตามองสูงไปยังดวงจันทร์ที่ส่องแสงที่เหลืองนวลเต็มดวง เฝ้าคิดใคร่ครวญทบทวนเรื่องราวต่าง ๆ ที่พบเจอมา ไม่รู้ว่าโชคชะตากำลังทดสอบสิ่งใดต่อเธอกันแน่ ถึงได้พบเจอแต่สิ่งเลวร้ายทำลายทั้งจิตใจและร่างกาย"ทำไมต้องเจออะไรแบบนี้ด้วยนะ" เธอพูดเสียงเบาหวิวดั่งสายลมเพียงลำพัง ท่ามกลางแสงไฟและดวงจันทร์ที่สลัวในยามค่ำคืน นึกน้อยใจในโชคชะตาที่ทำให้ต้องเจอเรื่องราวที่เลวร้ายเช่นนี้ เวรกรรมอันใดทำให้ไม่เคยได้พบกับคำว่าความสุขที่แท้จริง"ทำไมออกมาข้างนอกแบบนี้ อากาศเย็นแล้วเข้าข้างในเถอะ" อานัสที่เดินมาหาใกล้ เอื้อนเอ่ยวาจาด้วยสีหน้าและน้ำเสียงนิ่งเรียบ"............" เสียงพูดทำให้ฟาตินนั้นหยุดนิ่งความคิดทุกอย่าง เธอไม่แม้แต่จะมองหน้าเขาเพียงเสี้ยวสายตา ได้ยินทุกวาจาคำพูดที่เขาเอื้อนเอ่ยแต่ไม่คิดสนใจ ทำเพียงหยัดตัวลุกยืนแล้วเดินกลับเข้ามา

กรงรักในมือซาตานตอนที่ 25(หน้าด้าน!)"อย่าดื้อกับเราอีกเข้าใจไหม?" อานัสที่คลายความรุนแรงในการบีบแก้มสวย กลีบปากละออกห่างในระยะประชิด เอื้อยเอ่ยวาจาอย่างออกคำสั่งกับคนที่อยู่ในอาณัติ แต่.....เพี๊ยะ!!!!ฝ่ามือเรียวยาวฟาดลงแก้มสากจนเต็มแรง ทำให้ใบหน้าคมนั้นหันไปตามแรงตบ จนกระทุ้งลิ้นดันกระพุ้งแก้มเพราะเจ็บแสบ"มือหนักใช้ได้เลยนี่ฟาติน" เขาไม่ด่าทอใด ๆ ใช้ลูบแก้มเบา ๆ ให้คลายบรรเทาความเจ็บแล้วยกยิ้มมุมปาก เอ่ยวาจาเรียบนิ่งมองหน้าฟาตินอย่างยั่วโทสะ"ท่านมัน!...ไร้ความเป็นสุภาพบุรษ ชอบฉวยโอกาสทั้งที่ร่างกายตัวเองเปรอะเปื้อนราคี" คนที่ถูกลวนลามโมโหเลือดขึ้นหน้า ฟาตินที่หลุดจากพันธนาการ ชี้หน้าต่อว่าคนที่ยืนท่วมสูงอย่างเจ็บใจ ยิ่งเห็นรอยยิ้มร้ายนั้นยิ่งบันดาลโทสะเธอเป็นอย่างดี"แล้วไงล่ะ?" อานัสย้อนถามตาใส ไม่ได้สะทกสะท้านต่อสายตาที่ดูไม่พอใจของฟาตินแม้แต่น้อย"หน้าด้าน!" เธอหมดคำด่าจนไม่รู้จะสรรหาคำไหนต่อว่า"เราจะถือว่านั่นคือคำชมแล้วกัน" อานัสที่เห็นสีหน้าอีกมุมของเธอ ท่าทางที่ดูเกรี้ยวโกรธ เมื่อไม่อยากทำร้ายเธออีก จึงพยายามมองข้ามแม้จะนึกไม่พอใจกับคำด่านั้นที่หลุดจากปากของเธอก็ตามที"

กรงรักในมือซาตานตอนที่ 27(ช่วยเหลือ)"ตามคนทุกคนที่ทำความสะอาดห้องนี้ไปรอเราข้างล่าง!..." อานัสสั่งการเสียงเข้มดุดัน สีหน้าแสดงถึงความเกรี้ยวโกรธสุดแสน"ค่ะ" ซาดียะห์รับคำแล้วเดินจากไปด้วยอาการสั่นกลัว...ใครก็รู้หากว่านายเหนือหัวผู้นี้ได้เกรี้ยสโกรธ คฤหาสน์หลังนี้คงเหมือนฟ้าพิโรธเป็นแน่แท้"เจ็บมากไหม?" น้ำเสียงที่เปลี่ยนไปจากจากก่อนหน้า วาจาที่ทำเอาคนฟังนั้นต้องปรายตามอง อานัสยืนจ้องหน้าฟาตินด้วยแววตาห่วงใย ในขณะที่หมอกำลังทำการรักษาบาดแผลในห้องที่มีเครื่องมือพร้อม คฤหาสน์ที่พร้อมด้วยเครื่องมือแพทย์มากมาย จนแทบไม่ต้องไปโรงพยาบาลหากไม่หนักหนาจริง ๆ"อืม" เธอแค่นเสียงตอบรับสั้น ๆ เท่านั้น โดยไม่มองหน้าคนถาม ทำเพียงก้มมองบาดแผลของตัวเองที่หมอกำลังกระทำ แม้จะเจ็บแสบแต่ยังคงกัดฟันแน่นอย่างอดทน"จะทำการเอาเศษแก้วออกค่ะ...อาจจะเจ็บสักนิดนะคะ" หมอที่ทำการรักษาเอ่ยบอก"ค่ะ" ฟาตินหลับตาปี๋ กำมือเกร็งแน่นด้วยความกลัว ทันทีเมื่อรู้ว่ามือของหมอสัมผัสลงเนื้อผิว ยิ่งทำให้เธอนั้นเกร็งจนต้องยกแขนตัวเองขึ้นมากัดไว้เพื่อเบี่ยงเบน...คนที่ยืนมองทุกอิริยาบถของหญิงสาว การที่เธอจะเกิดบาดแผลและเห็นว่าเธอ

กรงรักในมือซาตานตอนที่ 29(เลวก็มีหัวใจ)"ใครเป็นคนทำสะอาดห้องของนายหญิง" ใบหน้าเคร่งขรึม น้ำเสียงกร้าวดุดัน เอื้อนเอ่ยต่อเหล่าบริวารที่ยืนก้มมองต่ำเรียงหน้ากระดาน เพราะเหตุการณ์ที่ทำให้ผู้หญิงของนายเหนือหัวนั้นได้รับบาดเจ็บเลือดตกยางออก"ดิฉันกับซาติย่าค่ะ" หญิงรับใช้ที่ได้รับมอบหมายยกมือเสนอตัว เพราะเธอคือคนที่ทำความสะอาดห้องนั้นจริง ๆ"ทำงานภาษาอะไรทำไมในห้องของฟาตินยังมีเศษแก้วแหลมคมอยู่บนพื้นพรม จนเธอเหยียบย่ำได้รับบาดเจ็บเพียงนี้!!" อานัสตะเบ็งเสียงแข็งดังลั่นก้องกังวานทั่วคฤหาสน์ต่อว่าด้วยความเกรี้ยวโกรธ กล่าวตำหนิอย่างดุดัน น้ำเสียงที่เปล่งออกมาแทบเฉือนคนฟังให้สั่นกลัว"ดิฉันทำความสะอาดอย่างดี มั่นใจว่าไม่มีอะไรที่เป็นดั่งนายท่านว่าแน่นอนค่ะ ดิฉันกับซาติย่าสาบานได้ค่ะ""จริงค่ะนายท่านพวกเราทำจนสะอาดเรียบร้อยจริง ๆ ค่ะ"หญิงรับใช้ทั้งสองคนเข่าทรุดกับพื้น โค้งตัวก้มหัวอย่างหวาดกลัว รีบบอกเล่าในสิ่งที่กระทำด้วยความมั่นใจ แต่ตอนนี้ผู้เป็นนายกลับไร้ความเชื่อมั่นในสิ่งที่หญิงรับใช้กล่าวอ้าง"ทำงานได้สะเพร่าขนาดนี้ ก็ไม่ควรที่จะได้อยู่ที่นี่อีกต่อไป และต้องได้รับโทษหนัก" อานัสว่าด้ว