บททั้งหมดของ เส้นทางสู่ผู้กำชัย: บทที่ 1 - บทที่ 10

เย่หมิงรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังแทรกผ่านในมิติอันลี้ลับและแปลกประหลาดภายในมิติแห่งนี้ ที่พลังอันไร้ขอบเขตไหลทะลักเข้าสู่ร่างกายของเขา ทำให้เส้นชีพจรของเขาปรับเปลี่ยน กระดูกแปรสภาพยิ่งกว่านั้น ยังมีวิชาฝึกตนยุคบรรพกาล ศาสตร์การแพทย์มหัศจรรย์ ศาสตร์อาคมสุดพิสดาร...ทั้งหมดต่างพรั่งพรูเข้าสู่จิตสำนึกของเขาจากนั้น ร่างของเขาที่นอนอยู่ในกองขยะ พลันฟื้นคืนสติบาดแผลทั้งหมดหายไปอย่างสิ้นเชิง ดวงตาเปล่งประกายเจิดจ้าพลังอันมหาศาลเอ่อล้นไปทั่วร่างกายทั้งหมดนี้...มันเป็นเรื่องจริง!คุณน้า!เขาลุกขึ้น พุ่งตรงไปยังโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว!อย่าได้พูดถึงว่าอีกฝ่ายจะเป็นคนใหญ่คนโตที่ไหน ต่อให้เป็นราชาแห่งสวรรค์ ก็อย่าหวังว่าจะได้แตะต้องหัวใจของคุณน้าของเขาได้!ไม่นาน เย่หมิงก็มาถึงโรงพยาบาลทันทีที่ไปถึง ก็เห็นกลุ่มหมอและพยาบาลหลายคนถูกล้อมด้วยบอดี้การ์ดชุดดำ กำลังเข็นร่างของคุณน้าของเขาออกจากห้องพักคนไข้อย่างเร่งรีบชัดเจนเลยว่าพวกมันกำลังจะพาเธอไปผ่าตัดเอาหัวใจออก“ไสหัวไปให้หมด!”เขาตะโกนลั่น ก่อนจะพุ่งเข้าไปผลักทุกคนให้พ้นทาง“เสี่ยวหมิง นายมาที่นี่ได้ยังไง?” เนี่ยชิงชิงนอนอยู่บนเตี

จ้าวลี่ย่อมไม่มีช่องทางติดต่อของเย่หมิงแต่ทันทีที่เขานึกถึงเนี่ยชิงชิง น้าสาวของเย่หมิงที่เคยมารักษาตัวที่โรงพยาบาลแห่งนี้ ตอนทำเรื่องการรักษา เธอคงทิ้งเบอร์โทรศัพท์ของเย่หมิงเอาไว้เขารีบโทรไปที่โรงพยาบาลทันทีไม่นานก็ได้เบอร์ของเย่หมิงมาเขาจะโทรหาเย่หมิง แต่ก็เกิดลังเลขึ้นมากะทันหัน“คุณหนูครับ หมอนี่มันก็แค่ลูกเขยที่เกาะเมียกิน แค่เข็มเงินสามเล่มอาจจะเป็นเรื่องบังเอิญก็ได้…”“เอามือถือมาให้ฉัน!” จ้าวเมิ่งซินตัดบทเขาอย่างเข้มงวดจ้าวลี่ตกใจ ไม่กล้าพูดอะไรต่อ รีบยื่นมือถือให้ทันที……เย่หมิงอุ้มเนี่ยชิงชิงมาถึงหมู่บ้านที่ลุงอาศัยอยู่ และกำลังมุ่งหน้าไปที่บ้านของลุงในขณะนี้ เนี่ยชิงชิงหลับไปแล้วเนื่องจากบาดเจ็บทันใดนั้นมือถือก็ดังขึ้นเย่หมิงหยิบมือถือขึ้นมาดู เห็นว่าเป็นเบอร์แปลก เขาก็นึกถึงจ้าวเมิ่งซินสาวงามคนนั้นหลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็รับสาย“ใช่คุณเย่ไหมคะ?” จ้าวเมิ่งซินถามด้วยน้ำเสียงเร่งด่วนจากปลายสาย“ใช่ครับ ผมเอง” เย่หมิงตอบ“สวัสดีค่ะ!” จ้าวเมิ่งซินรู้สึกโล่งใจทันที“ก่อนอื่นต้องขอโทษด้วยนะคะ ก่อนหน้านี้ที่โรงพยาบาล คนของฉันได้ทำเรื่องไม่เหมาะส

เย่หมิงชะงักไปทันทีทั้งจ้าวเมิ่งซิน จ้าวลี่ และจ้าวกังต่างก็ประหลาดใจไม่แพ้กัน“ผมชื่อหยางเทียนเฉิน ไม่เคยคิดเลยว่าในชีวิตนี้จะได้พบกับอาจารย์ที่เป็นยอดฝีมือขนาดนี้ ขอท่านอาจารย์โปรดรับเทียนเฉินเป็นศิษย์ด้วย!”หยางเทียนเฉินพูดจบ ก็โขกศีรษะลงกับพื้นตรงหน้าเย่หมิงหน้าผากของเขาถึงกับบวมแดงเพราะโขกหนักเกินไปทั้งสามคนที่ยืนอยู่ต่างก็ตะลึงกับสิ่งที่เห็นหยางเทียนเฉินคนนี้เป็นถึงหมอเทวดาที่โด่งดังไปทั่วเมืองหลวงเชียวนะ ขนาดทั่วประเทศก็แทบจะไม่มีใครที่มีฝีมือเทียบเท่าเขาได้นักการเมืองระดับสูงต่างก็พยายามเอาใจเขา เพื่อที่จะได้ขอร้องให้เขารักษาในยามสำคัญแต่ตอนนี้ ถึงกับ...เย่หมิงรีบพยุงหยางเทียนเฉินขึ้น “หมอเทวดาหยาง คุณอายุมากกว่าผมตั้งเยอะ ผมจะรับคุณเป็นศิษย์ได้ยังไง รีบลุกขึ้นเถอะครับ”“ถ้าท่านอาจารย์ไม่รับเทียนเฉินเป็นศิษย์ เทียนเฉินก็จะไม่ยอมลุกขึ้น” หยางเทียนเฉินยังคงโขกหัวลงกับพื้นและพูดโดยไม่เงยหน้าชายชราคนนี้ ทำตัวเหมือนเด็กดื้อจริงๆ ทำเอาเย่หมิงลำบากใจไม่น้อยจะให้เขารับชายชรานี่เป็นศิษย์จริงๆ เหรอ?“ท่านอาจารย์ ความสามารถไม่ได้วัดกันที่อายุ แม้ว่าเทียนเฉินจะแก่

เมื่อคำพูดนั้นจบลง ทั้งสี่คนก็มองไปที่กุญแจบ้านพักตากอากาศที่เย่หมิงถืออยู่ในมือโดยไม่รู้ตัวฉินลี่หย่าเหยียดหยามทันที “ไม่รู้ไปเก็บกุญแจจากขยะกองไหนของข้างถนนมาทำเป็นกุญแจบ้านพักตากอากาศ ทำไม อยากจะบอกว่านี่คือกุญแจบ้านพักตากอากาศหลังนี้ของนายเหรอ อยากบอกว่านี่คือบ้านพักตากอากาศของนาย แล้วนายกับน้าของนายก็จะย้ายมาอยู่ที่นี่งั้นสิ? รู้ไหมว่านี่คือบ้านพักตากอากาศของใคร? ก็ไม่ยอมตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาตัวเองซะบ้าง”“ใช่แล้ว” เจี่ยงหงกล่าวเสริมอย่างดูถูก“นี่คือบ้านพักตากอากาศที่แพงที่สุดและดีที่สุดของทั้งโครงการบ้านพักตากอากาศซินเทียนเซี่ย ตั้งอยู่ใจกลางของทั้งย่านบ้านพักตากอากาศ มีมูลค่าหลายพันล้านเลยทีเดียว พวกฉันก็ยังได้แค่ยืนมองไกลๆ พวกไร้ค่าอย่างนายนี่นะ ต่อให้ชาตินี้ ชาติหน้า หรือชาติต่อๆ ไปของนาย หรือแม้กระทั่งอีกหลายหมื่นชาติ นายก็ไม่มีทางซื้อบ้านพักที่นี่ได้หรอก!"“พวกคุณก็อย่าพูดจาดูถูกคนอื่นอีกเลย” เสียงของเนี่ยชิงชิงดังขึ้น เธอทนไม่ไหวจึงอดพูดออกไปไม่ได้“พวกเราไม่ได้มาที่นี่เอง มีคนขับรถโรลส์-รอยซ์มาส่งพวกเราที่นี่ กุญแจนี่ก็ไม่ใช่ของปลอม คนที่พาพวกเรามาเป็นคนให้กุญ

ไม่นาน พวกหลี่หยางทั้งสามคนก็มาพบกับจ้าวลี่ที่เดินมาพร้อมกับบอดี้การ์ดเมื่อเห็นว่าจ้าวลี่เป็นชายวัยกลางคนที่มีพลังและกระฉับกระเฉง อีกทั้งยังดูมีเสน่ห์อยู่บ้าง ดวงตาของเจี่ยงหงก็เป็นประกายขึ้นมาทันที เธอรีบจัดทรงผมที่ยุ่งเหยิงเล็กน้อยและจัดเสื้อผ้าให้ดูเรียบร้อย ทั้งยังสวมท่าทางของสตรีวัยกลางคนที่อ่อนโยนและมีคุณสมบัติเป็นภรรยาที่ดีเธอเป็นม่ายมานานหลายปี และตอนนี้เธอรู้สึกว่าเธอต้องการผู้ชายถ้าเธอสามารถดึงดูดความสนใจจากจ้าวลี่ที่อยู่ข้างๆ จ้าวเมิ่งซินได้ล่ะก็ นั่นจะถือว่าเธอโชคดีมากชีวิตหลังจากนี้จะได้สุขสบาย หลี่หยางก็แสดงสีหน้าฉายแววคาดหวังเช่นกัน ราวกับว่าได้เห็นแล้วว่าหลังจากที่ทำงานสำเร็จ จ้าวเมิ่งซินจะมอบรางวัลใหญ่ให้เขาไม่นานหลังจากนั้น จ้าวลี่ก็หยุดอยู่ตรงหน้าทั้งสามคนเจี่ยงหงรีบส่งสายตาหวานเยิ้มใส่เขาทันที จ้าวลี่ทำเป็นมองไม่เห็น ก่อนจะจ้องไปที่หลี่หยาง “นายมาหาคุณหนูใหญ่เหรอ?”“ใช่ครับๆ” หลี่หยางรีบพยักหน้า “คุณเป็นผู้ดูแลใกล้ชิดของคุณหนูใหญ่จ้าวใช่ไหมครับ? ผมมีเรื่องสำคัญและเร่งด่วนจะรายงาน คุณต้องพาผมไปพบคุณหนูใหญ่จ้าวเดี๋ยวนี้เลย” “หึๆ...” จ้าวลี่ห