All Chapters of เส้นทางสู่ผู้กำชัย: Chapter 31 - Chapter 40

ถึงแม้ว่าเย่หมิงจะเริ่มมีความรู้สึกดี ๆ ให้กับเธอแล้วก็ตาม แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะยอมฝ่าฟันอุปสรรคมากมาย เพียงเพื่อจะได้แต่งงานกับเธอจ้าวเมิ่งซินเงยหน้าขึ้น มองออกไปยังความมืดมิดนอกหน้าต่างเย่หมิง เขาจะมีท่าทีอย่างไรต่อเธอกันแน่ และเขาจะ... เลือกตัดสินใจอย่างไร?……ในขณะเดียวกันบ้านพักตากอากาศหมายเลขหนึ่งของซินเทียนเซี่ยเนี่ยชิงชิงกำลังเพลิดเพลินกับอาหารที่เย่หมิงซื้อมาฝาก“อาหารจากร้านอวิ๋นติ่งนี่อร่อยจริง ๆ เลย”“ถ้าน้าชอบ คราวหน้าผมจะพาน้าไปทานที่ร้านเอง” เย่หมิงยิ้มตอบ“ไม่ต้องเปลืองเงินขนาดนั้นหรอก เธอไปกับคุณหนูใหญ่จ้าวบ่อย ๆ เถอะ” เนี่ยชิงชิงพูดยิ้ม ๆ“หืม?” เย่หมิงถึงกับชะงักเนี่ยชิงชิงยิ้มเจ้าเล่ห์พลางพูดขึ้นว่า"คุณหนูใหญ่จ้าวเป็นคนที่ดีมากเลยนะ ทั้งมีชาติตระกูลสูงส่ง ท่าทางสง่างาม และยังอ่อนโยนใจดีมากอีกด้วย เธอคงชอบเธอเข้าแล้วใช่ไหม?"เย่หมิงใจเต้นขึ้นมาทันที"คุณน้าอย่าพูดเล่นเลย ผมเป็นแค่ผู้ชายที่เคยหย่ามาแล้ว จะไปคู่ควรกับเขาได้ยังไง"พอได้ยินแบบนี้ เนี่ยชิงชิงถึงกับหมดอารมณ์กิน เธอวางช้อนส้อมลงก่อนจะทำหน้าเคร่งขรึม"เสี่ยวหมิง ที่เธอพูดดูถู

เรื่องนี้ย่อมเป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อการพัฒนาของพวกเขาในอนาคตในขณะนั้น หลี่หยาง ฉินลี่หย่า และเจี่ยงหง กำลังนั่งอยู่ที่ตำแหน่งกลางของห้องจัดเลี้ยงหลัก บรรดาผู้นำของตระกูลใหญ่และบริษัทยักษ์ใหญ่ต่างพากันมาประจบ“พี่หยาง คุณหนูใหญ่จ้าวลงทุนตั้งบริษัทย่อยด้วยเงินเป็นแสนล้าน นี่เป็นเพราะอยากช่วยสนับสนุนพี่จริงๆ เหรอ?”“พี่หยาง พี่มีบุญคุณอะไรกับคุณหนูใหญ่จ้าวหรือเปล่า?”……“แน่นอนว่าจริง!” หลี่หยางเชิดหน้าขึ้นด้วยท่าทีภาคภูมิใจ“พวกนายยังกล้าสงสัยฉันอีกเหรอ? ดูสิ บัตรเชิญของพวกเรา เราสามคนได้รับบัตรเชิญสีฟ้า ในขณะที่ของพวกนายเป็นสีทอง แค่สีของบัตรก็แยกความแตกต่างได้ชัดเจนแล้ว”พูดจบ เขากับฉินลี่หย่าแม่ลูกก็ยกบัตรเชิญในมือขึ้นโชว์ทุกคนมองไปแล้วก็เห็นจริงว่าบัตรเชิญของทั้งสามคนเป็นสีฟ้าที่ต่างกันจริงๆทันใดนั้น ทุกคนก็พากันยกยอปอปั้นต่อ“พี่หยาง เมื่อกี้ผมปากพล่อยเอง ไม่น่าสงสัยพี่เลย หลังจากพี่รุ่งเรืองแล้ว อย่าลืมช่วยเหลือพวกเราบ้างนะ”“ใช่ๆ พวกเราก็ถือว่ารู้จักกันมานาน บัตรนี้มีเงินอยู่สามล้านหยวน พี่เอาไปใช้จ่ายสบายๆ ซื้อบุหรี่สักหน่อย”“พี่หยาง นี่เป็นโรเล็กซ์รุ่นลิมิเต็ด ผ

“ท่าน...ท่านหัวหน้าตระกูลหวัง คุณ...อย่ามาล้อเล่นกับผมนะ แบบนี้จะเป็นคุณหนูใหญ่จ้าวได้ยังไง คุณหนูใหญ่จ้าวจะมาคบหากับไอ้ขยะไร้ค่าแบบนี้ได้ยังไง!""ใช่แล้ว ท่านหัวหน้าตระกูลหวัง" ฉินลี่หย่าถึงกับตัวสั่น"เขาเป็นใคร? แค่คนที่ฉันไล่ออกจากบ้าน! แล้วคุณหนูใหญ่จ้าวเป็นใคร? จะเป็นไปได้ยังไงที่จะพาคนแบบนั้นเข้ามาอยู่ด้วยกัน แถมยังดูสนิทสนมกันอีก! ต่อให้ตายก็เป็นไปไม่ได้!"เจี่ยงหงหน้าซีด รีบพูดเสริมทันที"ถูกต้องที่สุด! เป็นไปไม่ได้เด็ดขาดว่าคนคนนั้นจะเป็นคุณหนูใหญ่จ้าว! ถ้าคุณหนูใหญ่จ้าวจะชอบใครสักคน ก็คงไม่มีวันเป็นไอ้ขยะคนนี้แน่ๆ!""หัวหน้าตระกูลหวัง ผมว่าคุณคงจะล้อเล่นกับพวกเรา ตั้งใจจะทำให้เรากลัวใช่ไหม" หลี่หยางยิ่งคิดยิ่งเชื่อว่าเป็นไปไม่ได้ ยิ้มเยาะใส่หัวหน้าตระกูลหวัง"ไสหัวไปให้พ้น!" แต่หัวหน้าตระกูลหวังกลับมีสีหน้าดุดันเหมือนน้ำแข็ง กระทืบหลี่หยางจนล้มลงไปกับพื้น"พวกแกกินขี้จนสมองพังกันไปหมดแล้วหรือไง! โง่สิ้นดี! เตรียมตัวรอถูกจัดการได้เลย!"พูดจบ หัวหน้าตระกูลหวังก็เบือนหน้าหนี มองหลี่หยางกับพวกเหมือนเป็นตัวซวย ไม่กล้าอยู่ใกล้พวกเขา รีบหลบไปทันที กลัวว่าจะถูกเข้าใจผิดว่าร่

กลุ่มคนที่มีชื่อเสียงเหล่านี้รู้สึกถูกหลอกลวงอย่างมาก แต่ละคนไม่เพียงเลิกเอาใจหรือประจบเท่านั้น แต่ยังกลับมาเหยียบซ้ำ เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจ ไม่ให้ใครเข้าใจผิดว่ามีความเกี่ยวข้องกับพวกหลี่หยางทั้งสามคนจนตัวเองต้องเดือดร้อนไปด้วยสามคนที่เมื่อครู่ยังดูสง่าผ่าเผยอย่างหลี่หยาง ตอนนี้กลับกลายเป็นพวกหน้าแตก หมดท่า หมดศักดิ์ศรี"พี่หยาง ทำคุณหนูใหญ่จ้าวขุ่นเคือง พวกเราจบเห่แล้ว จะทำยังไงดีล่ะ?" ฉินลี่หย่าพูดพลางมองหลี่หยางเหมือนเป็นที่พึ่งสุดท้าย ด้วยความหมดหวังแต่หลี่หยางที่อารมณ์เดือดดาลเต็มที่ กลับระบายความโกรธลงที่เธอด้วยการเตะเธอออกไป"ยังมีหน้ามาถามฉันอีกเหรอ! ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าจะทำยังไง! ที่เป็นแบบนี้มันก็เพราะเธอนั่นแหละ ตอนแรกเป็นเธอที่ดันไปเล็งบ้านเก่าเย่หมิงไว้ แล้วคิดจะหลอกแต่งงาน!""ฉันเล็งที่ไหนกันล่ะ เป็นแกชัดๆ เป็นแกที่ให้ฉันแต่งงานกับเขา แล้วช่วยเล่นละครให้แกต่างหาก ฮือๆ..." ฉินลี่หย่าพูดพลางกุมท้องที่โดนเตะจนปวดไม่หยุดแล้วร้องไห้"หึ! ตอนนี้พูดอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์แล้ว!" หลี่หยางตะคอกอย่างเย็นชา"แกอยู่กับไอ้เย่หมิงขี้แพ้นั่นมาตั้งสามปี คงรู้จักมันดีสินะ! ฉันถา

"เหลวไหล! ช่างเหลวไหลสิ้นดี!" หนิงเทียนหมิงโมโหจนแทบระเบิด ลุกขึ้นยืนทันที“ฉันต้อง...เอ๊ะ! ไม่ถูก!”“มีอะไรเหรอครับ?" หลี่หยางถามด้วยความงุนงง"เรื่องที่คุณหนูใหญ่จ้าวป่วย ก็รู้อยู่แล้วว่าเป็นโรคที่รักษาได้ยากมาก และที่ผ่านมาไม่มีทางรักษาหาย แต่ตอนนี้กลับหายดีแล้ว?" หนิงเทียนหมิงครุ่นคิด"อาการป่วยที่ดีขึ้นกะทันหัน ถ้าไม่ใช่เพราะไอ้เย่หมิงนี่รักษาแล้วจะเป็นเพราะอะไร อีกอย่างคุณหนูใหญ่จ้าวซึ่งตอนนี้เป็นผู้นำตระกูลจ้าว มีความเด็ดขาดและชาญฉลาดจะโดนหลอกง่ายๆ อย่างนั้นหรือ?""ถูก" หูเจี้ยนกั๋วที่สวมชุดเครื่องแบบทหารพยักหน้า"ธุรกิจของตระกูลจ้าวมีขนาดใหญ่มาก แต่คุณหนูจ้าวที่ยังอายุน้อยสามารถบริหารได้อย่างดีเยี่ยม แสดงว่ามีความเฉลียวฉลาดมากพอ ไม่น่าจะโดนหลอกง่ายๆ เรื่องนี้ต้องมีเบื้องหลังที่เราไม่รู้แน่นอน"เมื่อได้ยินดังนี้ ฉินหลี่หย่าก็ร้อนรนขึ้นมาแล้ว รีบพูดแทรก"คุณชายหนิง ท่านนายพลหู ไอ้คนขี้แพ้นี่ไม่มีพ่อมาตั้งแต่เด็ก โตมากับยายและแม่ แต่เมื่อสิบปีก่อนทั้งยายและแม่ของมันเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนตร์ มันถูกน้าที่ยังเรียนมหาวิทยาลัยต้องลาออกมาดูแล จะไปมีโอกาสเรียนรู้วิชาแพทย์