บททั้งหมดของ ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา: บทที่ 51 - บทที่ 60

‘หนูเห็นแม่ แม่ตัวเปียกหมดเลย หนูเห็นจริงๆ นะจ๊ะป้า’‘แม่อาบน้ำเสร็จ แม่ก็ไปสวรรค์ค่ะ แม่ไม่หนาว เพราะแม่เปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่แล้ว แม่ของหนูยังมองหนูอยู่บนสวรรค์ทุกวัน แม่บอกให้ขวัญอยู่กับลุงและป้าใช่ไหมคะ เราจะอยู่ด้วยกันที่นี่ ขวัญต้องเป็นเด็กดีให้แม่ชื่นใจนะลูก’เด็กหญิงพยักหน้าหงึกๆ...เธอจำคำสั่งของแม่ได้ แม่บอกให้เธอรอลุงกับป้าอยู่ที่บ้านหลังนั้น ต่อมาลุงกับป้าก็ไปรับเธอมาอยู่ที่นี่ ที่บ้านหลังนี้มีพี่ภัสที่แสนใจดีอยู่อีกคน พี่ภัสเอาของเล่นมาให้เธอมากมาย แถมยังมีเสื้อผ้าชุดใหม่สวยๆ มาให้เธอใส่อีกด้วย“ขวัญจำได้...ขวัญจะอยู่กับลุงและป้า ขวัญจะอยู่กับพี่ภัส”เสียงพึมพำดังชัดเจนขึ้น คนที่คอยเงี่ยหูฟังยื่นมือไปกดสวิตช์โคมไฟตรงหัวเตียงให้ส่องสว่าง เขามองคนที่นอนอยู่ข้างกาย เธอยังหลับตาพริ้ม ขวัญนอนละเมอ...ติณณ์ได้ยินเสียงสะอื้นไห้คลอเสียงพูดพึมพำมาสักพักใหญ่ ในทีแรกคิดว่าขวัญรดารู้สึกตัวตื่น เขาจึงถามไปหลายรอบว่าเธอเป็นอะไรหรือต้องการอะไร แต่เธอยังพูดพึมพำจับใจความไม่ได้เหมือนเดิม นั่นแหละเขาจึงรู้ว่าเธอคงฝันแล

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่ภัส คุณติณณ์ได้ส่วนลดจากเจ้าของที่ดินมาพอสมควร ถือว่าเราได้ประโยชน์ด้วยกันทุกฝ่าย ส่วนคุณติณณ์ก็เลิกแหย่พี่ภัสได้แล้ว และอย่าเอาเรื่องที่พี่ภัสบอกไปฟ้องคุณเอเดนนะ เดี๋ยวจะมองหน้ากันไม่ติด”ขวัญรดารีบเข้ามาสงบศึก...คิดอยู่แล้วเชียวว่าสองคนนี้จะพูดจากันดีๆ ได้สักกี่คำ“หัดมองโลกในแง่ดีอย่างน้องสาวของเธอบ้างนะ” ติณณ์พูดลอยๆ ส่วนภัสสราก็คันปากยิบๆ...เธอมองโลกในแง่ร้ายตรงไหน ก็แค่ไม่อยากให้เขากับน้องสาวเสียผลประโยชน์ให้กับเศรษฐีหน้าใหม่อย่างเอเดนเท่านั้นเอง แต่ใครจะรู้ว่าเธอทำคุณบูชาโทษกันเล่า “คุณก็เลิกกัดพี่ภัสได้แล้ว พี่ภัสหวังดีกับคุณ”“สั่งสอนไปอีกยายขวัญ ให้ผัวของเธอสำนึกได้เสียทีว่าเลือดย่อมข้นกว่าน้ำ” คนอย่างภัสสราถนัดซ้ำเติมคนอื่นอยู่แล้ว“เคยได้ยินคำว่าผัวเมียถือเป็นคนคนเดียวกันไหมครับคุณภัสสรา” ติณณ์ย้อน ก่อนจะวิเคราะห์อย่างคนรู้ดี “เธอช่วยต่อราคารถให้เอเดน มันถือเป็นเรื่องธรรมดาของเธอ ยังไงก็ช่วยกันรักษาผลประโยชน์อยู่แล้ว ฉันกับขวัญถือเป็นคนนอก เราเข

“ขอให้จริงเถอะ”“ผมพูดจริง”“ขวัญรู้ คุณพูดเรื่องจริงทุกครั้ง แม้กระทั่งตอนที่ไม่ได้รักก็บอกว่าไม่รัก”“ตอนนี้รักขวัญ” ติณณ์ย้ำให้เธอเข้าใจและรับรู้ถึงความรู้สึกของตัวเองการต้องอยู่โดยไม่รู้อะไรเลย ทั้งที่แบกความสงสัยไว้เต็มอก มันคงทรมานใจและอึดอัดใจสิ้นดี ที่ร้ายกว่านั้นมันอาจทำให้สถานการณ์บานปลาย เพราะอีกฝ่ายอาจจะคิดไปเอง ซึ่งมันเคยเกิดขึ้นกับเขาและขวัญรดาแล้ว ติณณ์รู้ซึ้งดีแล้ว เขาไม่โทษใคร นอกจากโทษตัวเองที่ไม่แสดงความชัดเจนและไม่ยอมเปิดปากพูดให้เธอเข้าใจในเรื่องที่สงสัยเอง ความสุขของครอบครัวเป็นอย่างนี้เองหลังจากได้พบเจอสิ่งนี้จากบ้านของพ่อวิจัยและแม่จงกล ขวัญรดาก็ไม่คาดหวังว่าตนจะได้รับโชคเป็นครั้งที่สอง ดังนั้นในช่วงแรกหลังจากแต่งงาน เธอถึงได้ไม่หวังว่าติณณ์จะมอบมันให้กับเธอ ขวัญรดาหวังเพียงว่าเธอและเขาอยู่ร่วมกันโดยไม่ทำร้ายจิตใจกัน เพราะเธอไม่อยากมีชีวิตเหมือนแม่แท้ๆ ของตัวเอง ทว่าในวันนี้ สิ่งที่ได้รับกลับมานั้นเหนือจากความคาดหมาย หลังจากที่ทั้งสองหนุ่ม

“กว้างไปค่ะ” คำตอบช่างไม่คุ้มกับเวลาที่รอคอยนานนับนาที “เรามองอนาคตไม่เหมือนกัน แถมระยะหลังเวลาผมมองแคท ผมก็คอยแต่นึกถึงแม่ของผม มันไม่ยุติธรรมกับผู้หญิงทั้งสองคนหรอก แต่ผมก็รู้ว่าตัวเองคงหาความอบอุ่นหรือที่พักใจจากพวกเธอได้ยาก...ผมเคยถามแคทถึงภาพในอนาคต ตอนนั้นผมกับแคทยังคบหากันดี ขวัญต้องรู้ว่าผมรวบรวมความกล้ามากแค่ไหนถึงกล้าถามคำถามนี้ออกไป เพราะผมเองก็มีธงในใจวางไว้แล้ว” ขวัญรดารับฟังนิ่งๆ พยายามไม่ตัดสินคนรักเก่าของเขาเร็วเกินไป เธอวางอคติลง เพราะอยากเข้าใจเรื่องราวของเขาให้ถ่องแท้ “แคทเรียนจบมาจากต่างประเทศ ได้ตำแหน่งนางงามมาครอง และตอนนั้นเธอเพิ่งพ้นหน้าที่หลังจากการครองตำแหน่งมาเป็นเวลาหนึ่งปี มีข้อเสนอดีๆ ทั้งในประเทศและต่างประเทศมาให้เธอเลือก ขวัญคงเดาได้ว่าแคทเลือกอะไร ผมเข้าใจแคทได้ แต่พอผมถามแคทว่ามีภาพของครอบครัวเรายังไง แคทหัวเราะ เธอหาว่าผมบ้า เธอไม่เคยมีภาพนั้นในหัว ยังไม่รู้เลยว่าตัวเธอเองจะเดินไปถึงจุดนั้นหรือเปล่าด้วยซ้ำ” “มันก็ไม่มีใครผิด คุณแคทมีต้นทุนชีวิตที่สูง เธอเติบโตมาดี มีรูปสมบัติและความสามารถครบ เธอจึงมีสิทธิ์เลือก เชื่อว่าเธอมั่นใจ

“มานี่มา…จุ๊บแตงโมทีหนึ่ง”คนที่เดินเข้ามาในบ้านด้วยสภาพเหงื่อไหลซ่กทั้งตัวกวักมือเรียกคนในชุดเสื้อกล้ามกับกางเกงขายาวผ้ายืดให้เดินมาหา เจ้าหล่อนก็แสนน่ารัก รีบปรี่ตรงไปอย่างไม่รอช้าติณณ์โอบกอดภรรยา แล้วก้มลงจูบท้องนูนๆ ของเธอ วันนี้ขวัญรดามีอายุครรภ์ได้ห้าเดือนแล้ว เห็นท้องป่องชัดเจนขึ้น หากแขนขาของเธอยังเรียวเล็ก แทบไม่มีส่วนใดเปลี่ยนแปลงนอกจากหน้าท้อง...น้ำหนักที่หมอสั่งควบคุมไม่ให้เกินเดือนละสองกิโลกรัม เธอก็ทำได้อย่างดี ตอนนี้สุขภาพของแม่และลูกก็แข็งแรง ซึ่งเป็นที่น่าพอใจสำหรับคุณหมอ“รั้วคาวบอยเป็นยังไงบ้างคะ”“ช่างบอกว่าอีกสองวันก็เสร็จแล้ว”พื้นที่เกือบสองไร่ที่ได้มาใหม่กำลังจะถูกล้อมรั้ว ขวัญรดามีความฝันอยากมีทุ่งหญ้าที่ถูกห้อมล้อมด้วยรั้วคาวบอย เธอจดจำภาพนั้นมาตั้งแต่เด็กเมื่อคราวครอบครัวไปพักผ่อนที่เขาใหญ่ พอถึงวันนี้เธอจึงอยากสร้างรั้วคาวบอยไว้ในอาณาจักรเล็กๆ ของตัวเอง“ดีเลยค่ะ ขวัญทำผังไว้แล้วว่าตรงไหนจะปลูกผักอะไร พอช่างทำรั้วเสร็จ ขวัญจะให้คนงานทำโรงเรือนปลูกต้นไม้และกระบะปลูกผักไว้ให้ขวั