All Chapters of ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา: Chapter 21 - Chapter 30

ในบ้านสองชั้นหลังขนาดกลาง หลังจากที่พระเอกหนุ่มกลับไปแล้ว คุณวิจัยและคุณจงกลก็กลับมาถึงบ้าน ทั้งสองสามีภรรยายังทำงานในห้างสรรพสินค้าและโรงแรม ถึงแม้ลูกสาวคนโตกลายเป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียงและมีรายได้สูงไปแล้วก็ตาม ซึ่งเธอสามารถดูแลพ่อแม่ให้อยู่อย่างสบายได้ แต่พวกเขาก็มีเหตุผลของตัวเอง‘ภัสทำงานเหนื่อย เขาทำงานตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย เขาควรได้ใช้เงินของเขาอย่างเต็มที่ ไม่ต้องแบกรับภาระเลี้ยงดูใคร ส่วนพ่อกับแม่ก็ยังไม่แก่ เรายังทำงานได้ ที่สำคัญ...บ้านเราไม่ได้ลำบากอะไร’คุณจงกลเคยให้เหตุผลกับรายการโทรทัศน์ที่มีคอนเทนต์บุกบ้านคนดังในคราวนั้น บ้านหลังนี้ไม่ใหญ่โต ทีมงานหลายคนรู้สึกผิดคาด เพราะยังเป็นบ้านหลังเดิมที่สร้างมาจากน้ำพักน้ำแรงของสองสามีภรรยา ปัจจุบันทุกคนยังอาศัยอย่างพร้อมหน้า...เว้นแต่ลูกสาวคนเล็กที่เพิ่งแต่งงานแล้วแยกบ้านออกไป“วันนี้น้องมาที่บ้าน แล้วเอเดนก็มาบ้านของเราด้วยใช่ไหม”“แม่เห็นในกล้องวงจรปิดอยู่แล้ว ยังมาถามภัสอีก”ภัสสราดักคอ คนเป็นแม่ถึงกับค้อนใส่ นางไม่คิดจะสอดส่องความประพฤติของใครหรอก แต่ด้วยความที

“พี่ใบอ้อไม่สบายค่ะ” ขวัญรดาตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ซึ่งนักแสดงเจ้าบทบาทก็ไม่พลาดที่จะขยายความให้“นางปวดท้องเมน”ขวัญรดาปล่อยให้ช่างแต่งหน้าและช่างทำผมรุมล้อมภัสสรา ส่วนตัวเธอเองเดินไปดูเสื้อผ้าที่ทางรายการเตรียมไว้ให้ กระทั่งเห็นว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี เธอจึงกลับไปสมทบกับพี่สาว แล้วจึงเห็นพิธีกรคนดังคุยอยู่กับพี่สาวพอดี เมื่อฝ่ายนั้นเห็นเธอเข้าก็เบิกตาโตเหมือนตื่นเต้น“น้องขวัญหรือเนี่ย สวยขึ้นจนจำไม่ได้ ว่าอย่างไรล่ะเรา สบายดีไหม แล้วทำไมภัสไม่บอกพี่ว่าขวัญจะมากับภัส ไม่งั้นพี่จะขอเวลากับทางรายการไว้คุยกับขวัญด้วย”ฉายฉานพูดรัวไม่เว้นจังหวะให้ขวัญรดาได้ตอบ แถมตอนท้ายยังทิ้งคำพูดให้เธอประหลาดใจ“พี่ฉายจะสัมภาษณ์อะไรขวัญหรือคะ”“อ้าว! น้องขวัญเป็นสะใภ้หลายพันล้าน นาทีนี้ไม่มีใครน่าอิจฉาเกินน้องขวัญแล้วครับ คนแถวนี้อกหักกันเป็นแถบ จู่ๆ สุดหล่อก็ประกาศแต่งงาน ว่าแต่พอแต่งงานแล้ว น้องขวัญก็หายไปเลยนะ”“น้องของภัสไม่ใช่ดารา ทำไมถึงต้องโผล่มาให้พี่ฉายเห็นด้วย ก่อนหน้านี้ขวัญก็มีง

สองทุ่มสิบนาทีเป็นเวลาที่ติณณ์ติดต่อภัสสราได้อีกครั้ง เมื่ออีกฝ่ายรับสาย เขาก็ถามเสียงเรียบ...“ดูหนังเสร็จแล้วใช่ไหม กลับบ้านกันเลยหรือเปล่า”“เธอถามฉันเหรอ ถามผิดคนหรือเปล่า”“ฉันอยากรู้ว่าขวัญจะกลับมาบ้านกี่โมง ยังไงขวัญก็ต้องไปส่งเธอก่อนไม่ใช่เหรอ”“อ๋อ! ฉันเข้าใจแล้ว” เสียงหัวเราะระรื่นแทรกเข้ามาในสาย ติณณ์ทำหน้างง เขาพูดอะไรให้ภัสสราขำได้ขนาดนั้น“คืนนี้ขวัญจะนอนค้างที่บ้าน พอดีฉันจะคุยงานกับขวัญน่ะ ฉันคิดว่าขวัญบอกเธอแล้วเสียอีก”“ฉันยังไม่รู้ ขวัญไม่ได้บอก” ติณณ์ขึ้นเสียงสูง มันเป็นเรื่องที่เขายากจะยอมรับได้...นั่นเมียของเขาทั้งคน ภัสสราเป็นแค่พี่สาว เธอมีสิทธิ์อะไรมายึดเอาเมียของเขาไป “โอ๊ะ! ตายจริง ฉันลืมไปว่าเธอยังไม่รู้ เพราะวันนี้ทั้งวันขวัญติดต่อเธอไม่ได้ แต่ไม่เป็นไร รู้ตอนนี้เลยก็แล้วกันว่าขวัญจะกลับไปที่บ้านของเธอพรุ่งนี้ เพราะคืนนี้ขวัญจะนอนที่บ้านของฉัน”“ภัส! เธอทำอย่างนี้ไม่ได้นะ” “ฉั

เกือบสองทุ่ม ติณณ์เดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงไปยังห้องรับรองแขกที่อยู่คนละฝั่งกับห้องนอนใหญ่ซึ่งถูกขวัญรดาครอบครองไปเรียบร้อยแล้ว‘คุณขวัญให้หนูเปิดห้องไว้ให้คุณติณณ์แล้วค่ะ’เด็กรับใช้บอกด้วยท่าทางกล้าๆ กลัวๆ เมื่อเขาเคาะประตูเรียกขวัญรดารัวๆ อยู่หลายครั้ง ครั้นเรียกหากุญแจสำรองด้วยหวังจะเข้าห้องนอนของตัวเองให้ได้ เขาก็ได้รับคำตอบที่ทำให้หัวเสียยิ่งขึ้นไปอีก‘คุณขวัญเก็บกุญแจสำรองในบ้านไว้หมดแล้วค่ะ’ชายหนุ่มผลักประตูห้องพักที่ถูกเตรียมไว้ให้ แล้วมายืนอยู่กลางห้องพลางกวาดสายตามองไปรอบๆ...ห้องกว้างขวางและสะดวกสบายดี แต่มันเรื่องอะไรกันล่ะที่เขาจะต้องมามุดหัวอยู่ในห้องนี้ แทนที่จะได้อยู่ในห้องนอนของตัวเองชายหนุ่มตรงไปกระชากประตูตู้เสื้อผ้าให้เปิดออก พลันเขาต้องคำรามเสียงเข้มเมื่อเห็นเสื้อผ้าของตัวเองแขวนเรียงรายอยู่ในนี้แล้ว“ขวัญรดา...ตัวแสบจริงๆ”ตอนกลางวันเขาพยายามหลบหน้าขวัญรดาโดยเข้าไปทำงานในห้องทำงาน เขาเลี่ยงที่จะพบหน้าเธอ เพราะไม่อยากตอบคำถามใดๆ หากเจ้าหล่อนกลับฉวยจังหวะนี้ตลบหลังเขา ด้วยการย้ายข้าวของของเขาเข้า

“มึงมายุ่งอะไรกับเรื่องของกู”“ถ้ามึงไม่รักเมีย มึงก็เลิกกับเขาสิวะ มันจะยากอะไร คนบ้านนั้นเขายอมมึงอยู่แล้ว ส่วนเมียของมึงทั้งสาวทั้งสวย แถมยังเด็กอีกด้วย เดี๋ยวเขาก็มีผัวใหม่เอง”“ไม่เด็กแล้ว อายุยี่สิบห้าแล้ว”“เหรอ หน้าตาเหมือนเด็กเพิ่งจบมหา’ลัย”“มึงเลิกวิจารณ์เมียกูได้แล้ว”“ไอ้นี่มีหวง หวงเมียจังเลย แต่ปากบอกไม่รักเมีย ไม่รักแต่เพื่อนพูดถึงก็ไม่ได้ เดี๋ยวเถอะมึง กูจะฟ้องภัส”“อย่าแม้แต่คิด”ติณณ์ชี้ปรามเพื่อนอย่างจริงจัง แค่รับมือเมียคนเดียว เขาก็ไม่ไหว จนต้องเผ่นออกมานั่งดื่มเหล้าอยู่นี่อย่างไรล่ะ ถ้าพ่วงพี่เมียจอมวายร้ายมาด้วย เขาไม่อยากนึกถึงสภาพตัวเอง หลากหลายอารมณ์ที่ถูกเก็บกดอยู่ข้างในทำให้เหล้าแก้วแล้วแก้วเล่าถูกเทลงในลำคอ อวัชมองติณณ์ด้วยสายตาครุ่นคิด ติณณ์เคยมานั่งดื่มเหล้าในผับครั้งล่าสุดก็เป็นตอนที่เลิกกับแฟนเก่า โดยมาติดๆ กันนานเป็นสัปดาห์ จากนั้นเพื่อนก็หายหัวไปเลย หากติดตามข่าวคราวอยู่ห่างๆ เขาก็เห็นว่าติณณ์ก้าวหน้าเร