All Chapters of ภรรยา(ไม่)ไร้เสน่หา: Chapter 41 - Chapter 50

“ขวัญไม่มีประจำเดือน...”คนที่กำลังก้มหน้าก้มตากินอกไก่พริกไทยดำพูดขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย มันทำให้คนที่กินสลัดผักซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงกันข้ามโต๊ะม้าหินอ่อนต้องชะงักมือ หัวใจดวงน้อยเต้นโครมคราม ถ้าหากเขาเงยหน้าขึ้นมาสักนิดก็คงได้เห็นดวงหน้าหวานเลิ่กลั่กอย่างเก็บอาการไม่อยู่“ฉันฉีดยาคุม”นึกขอบคุณไหวพริบตัวเอง...ขวัญรดาคิดว่าคำตอบนี้มันสมเหตุสมผลดี แต่อีกฝ่ายก็ยังถามซอกแซกถึงร่างกายของเธออยู่นั่นแหละ“เดือนแรกยังมีประจำเดือน”“ช่วงแรกก็ต้องมีประจำเดือนสิ แต่หลังๆ มันจะหายไป”ติณณ์พยักหน้าเออออตาม แต่สีหน้าของเขายังคงครุ่นคิด ขวัญรดารู้สึกอึดอัด เธออยากลุกหนี…แต่อย่าเลย เพราะมันจะส่อพิรุธกันไปใหญ่“ฉีดกี่เข็มแล้ว”“สอง”“ฉีดอีกเมื่อไร”“ทำไมต้องถามเยอะด้วย”ไม่รู้ว่าเขากำลังจับผิดหรืออยากรู้เรื่องของเธอจริงๆ แต่ขวัญรดาไม่ขอเสี่ยงดีกว่า ถึงเธอจะรู้เรื่องพวกนี้ดี เพราะแม่ให้ความรู้เรื่องการคุมกำเนิดกับเธอและพี่สาวมาตั้งแต่ย่างเข้าว

“มันคือผักหวานป่า ขวัญไปเก็บมาจากริมรั้วบ้านคุณป้า คุณรู้จักผักหวานป่าหรือเปล่า”อดที่จะย้อนถามไม่ได้ หากพอเห็นคนที่เดินตามเข้ามาในครัวตีสีหน้าเก้อเขิน ขวัญรดาก็นึกอยากหัวเราะ เพราะเธอขำเขาจริงๆ“รู้จักสิ ผมเคยกิน มันก็อร่อยดี”“คุณเคยเห็นตอนมันอยู่ในถ้วยแกงแล้วใช่ไหม ขวัญว่าในซูเปอร์มาร์เก็ตก็น่าจะมีขาย คุณสำรวจสินค้าที่วางขายครบทุกแผนกหรือยัง”“ผมไม่แน่ใจ...แต่คิดว่าน่าจะยังไม่ครบนะ”ขวัญรดาส่งค้อน ส่วนติณณ์เห็นโอกาสเพียงน้อยนิดก็รีบฉวยไว้“ขวัญพาผมไปทัวร์สิ ยังไงคุณก็รู้เรื่องภายในห้างฯ ของเรามากกว่าผม ผมมันน้องใหม่เพิ่งเข้ามาทำงาน ไหนจะสู้คนที่ทำงานมาหลายปีอย่างคุณได้ล่ะ”“เมื่อก่อนคุณมัวแต่ทำอะไรอยู่”ติณณ์นิ่งค้างอย่างจนมุม เลือกที่จะไม่ตอบคำถาม เพราะกลัวเธอจะโยงคำตอบของเขาไปถึงเรื่องอื่นสำหรับขวัญรดา เมื่อไม่ได้คำตอบ เธอก็เลิกสนใจ หันมาทำกับข้าวมื้อเย็น วันนี้ป้าๆ ของเอเดนใจดีมาก พวกนางเตรียมของที่เธออยากกินไว้ให้ครบถ้วน แค่นึกถึง...ขวัญรดาก็น้ำลายสอแล้ว

ติณณ์ตีสีหน้าแปลกๆ เมื่ออ่านความคิดเห็นต่อไปอีกหลายสิบข้อความ ส่วนใหญ่วิจารณ์ตัวเขา แม้เอนเอียงไปทางชื่นชมว่าเขาหล่อก็ตาม…ส่วนความคิดเห็นที่พูดถึงรายการก็มีแทรกเข้ามา แต่มันมีน้อยนิดเหลือเกิน“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะคุณ ไม่ดีใจหรือที่คนพูดถึงเรา”“ผมว่ามันไม่ใช่นะ ผมทำรายการแก้ปัญหาให้ชาวบ้าน ผมอยากให้รายการมีบทบาทในการช่วยเหลือสังคม แต่แทบไม่มีใครพูดถึงมันเลย”“อย่าเพิ่งสิคุณ ตอนนี้ตัวคุณกำลังเป็นกระแสอยู่ในติ๊กต็อก เราก็ใช้โอกาสนี้มาทำให้รายการเกิดกระแสตามไปด้วยสิ”“คลิปในติ๊กต็อกไม่ใช่ฝีมือของทีมงานเราใช่ไหม“ไม่ใช่ ผมรู้ที่มาของกระแสแล้ว มีป้าคนหนึ่งเป็นดาวติ๊กต็อก แกถ่ายรูปคู่กับคุณแล้วเอามาลง แกบอกว่าเจอคุณโดยบังเอิญ แต่ไม่รู้จักว่าคุณเป็นใคร แกถามว่าคุณเป็นดาราหรือเปล่า คนที่ติดตามแกเลยมาช่วยตอบกันใหญ่ พอคลิปนี้ดัง คนก็ตามมาตัดคลิปรายการไปลงในติ๊กต็อก เนี่ย! ผมยังเสียดายเลยว่าทำไมก่อนหน้านี้เราไม่ตัดคลิปไปลงในติ๊กต็อกเอง ไม่งั้นรายการเราดังไปแล้ว”“ผมขอดูคลิปต้นเรื่องหน่อยสิ”

หนุ่มหล่อตระกูลดัง แต่กระเป๋าสตางค์แฟบ นิ่วคิ้วอย่างคิดไม่ตก…“ผมขอเวลาคิดอีกหน่อยแล้วกันนะครับ ถึงคุณบรรพตจะลดราคาให้แล้ว แต่มันยังเป็นเงินก้อนใหญ่สำหรับผม”“อย่ามาล้อเล่นกันน่า ระดับลูกชายคุณพฤกษ์กับเงินไม่ถึงยี่สิบล้าน มันจะยากตรงไหน”นั่นสิ ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะกรอบขนาดนี้ ถ้าไม่มีบารมีพ่อ สงสัยจริงๆ ว่าเขาจะสามารถใช้ชีวิตได้อย่างทุกวันนี้หรือเปล่า“ซื้อที่ดินให้เมีย ผมจะขอเงินจากพ่อได้ยังไง ผมต้องทุบกระปุกซื้อเลยนะครับ” แม้จะพูดแบบขำๆ แต่มันเป็นเรื่องจริงทุกอย่าง“งั้นผมจะรอคุณติณณ์เจ็ดวันสำหรับราคาที่ผมเสนอวันนี้ ผมบอกไว้เลยนะว่าราคานี้พิเศษมาก มันเป็นราคาต่ำกว่าราคาประเมินหลายล้าน”เจ้าของที่ดินทิ้งท้ายก่อนจะตัดสายจากกัน ติณณ์เดินออกมาจากรถ เขาบิดกายไล่ความเมื่อยขบด้วยท่าทางสบายๆ เอาน่า เดี๋ยวมันก็มีทางออกเอง ตอนนี้ขอไปกอดเมียให้ชื่นใจก่อนหัวใจติดปีกบิน งานกำลังไปได้สวย ที่ดินแปลงสวยที่หมายตาก็ได้เงื่อนไขดี...แม้ติดตรงเงินยังไม่พอ แต่ช่างมันเถอะ เดี๋ยวเขาก็ผ่านมันไปได้ 

“กินข้าวสองมื้อแล้ว ส่วนมื้อเย็นขวัญจะกินมะพร้าวให้หมดทั้งทะลาย”“ไหนตอนอยู่ที่สวนบอกว่าจะกินลูกเดียว”ขัดคอไปอย่างนั้นแหละ แต่มือก็จับมีดอีโต้ตั้งท่าเฉาะลูกมะพร้าวลูกที่สองให้เธอ แต่หวังในใจว่าเธอคงไม่กินทั้งหมดในคราวเดียว การที่เขาแบกมะพร้าวมาให้ทั้งทะลาย เพราะอยากจะให้เธอทยอยกินไปได้หลายวัน “ผมคิดว่าเด็กตัวเล็กๆ น่ารักดี”ติณณ์โพล่งคำตอบที่ยังติดอยู่ในใจ คนที่ตักเนื้อมะพร้าวกินอย่างเพลินใจก็ไม่พลาดที่จะโต้กลับ“ถ้าคุณคิดแค่นี้ก็หาลูกหมาลูกแมวมาเลี้ยงเถอะ”“ผมอยากเลี้ยงเด็กที่หน้าตาเหมือนผมกับขวัญมากกว่า ผมชอบตัวเองตอนที่คิดว่าจะทำอะไรเพื่อครอบครัว มันเหนื่อยก็จริง แต่มันเป็นความสุขที่ผมไม่เคยสัมผัสมาก่อน ถึงตอนนี้แค่คิดว่าผมจะทำงานสร้างความมั่นคงไว้ให้ลูกของเราในอนาคต ผมก็มีแรงเหลือเฟือแล้ว”“ทำไมต้องเป็นขวัญ” คำถามลอยๆ แต่ติณณ์เข้าใจดี“จะต้องให้ผมบอกด้วยเหรอ” เขาตีสีหน้ายิ้มๆ ปรายตามองเธอด้วยสายตามีเลศนัย “ขวัญน่ารัก ถูกตาต้องใจผม แถมหุ่นยังอวบ