All Chapters of ผู้หญิงขัดดอก: Chapter 1 - Chapter 10

ณ ประเทศอังกฤษ ห้องสี่เหลี่ยมที่ประดับด้วยเครื่องใช้สมัยใหม่ บ่งบอกถึงฐานะและความเป็นอยู่ของเจ้าของห้องได้ดี และห้องนี้น้อยคนนักที่จะได้ย่างกรายเข้ามา นอกจากสาวสวยที่เขาควง และเต็มใจขึ้นเตียงโดยไม่มีข้อผูกมัดใด ๆ เท่านั้น และใช่ว่าเจ้าของห้องจะมั่วจนไม่เลือกว่าหญิงที่เขาควงมาจะผ่านศึกมามากแค่ไหนก็รับหมด นั่นไม่ใช่นิสัยชายหนุ่มอย่างเขา ผู้หญิงที่ควงทุกคนจะต้องมีที่มาที่ไป โดยเฉพาะผู้หญิงที่กำลังปรนเปรอไฟสวาทที่กำลังลุกโหมอยู่ในขณะนี้สาวผมทองร่างอวบอั๋น ทรวดทรงไหวสะท้านยามขยับโยกย้ายอยู่บนร่างแกร่งมันทำให้กายหนุ่มร้อนรุ่มเหมือนไฟสุม กำลังรอลุ้นว่าเมื่อไหร่สาวร่างอวบจะพาตนไปถึงแอ่งน้ำเพื่อดับไฟราคะที่กำลังโหมเข้ามาครั้งแล้วครั้งเล่ายามเธอขยับโยกขึ้นและกระแทกเข้าหาความเป็นชายที่ชูชันรอการตอบรับอย่างไม่ลดละมือหนาทำหน้าที่กอบกุมสิ่งที่ไหวสะท้านขึ้นลงตามแรงจังหวะที่เจ้าของขยับโยกลงมา ริมฝีปากหนาได้รูปตอบรับโดยการครางเสียงต่ำ ๆ อย่างพอใจ เขาลากไล้สัมผัสกอบกุมบั้นท้ายเด้งงอนพร้อมกับกดขยำจนเกิดรอยนิ้วมือ ผิวเนื้อเนียนถูกฟอนเฟ้นกดขยำไปด้วยแรงกระหาย ก่อนจะเลื่อนมือหนากอบกุมหน้าอกที่ใหญ่จนล้นมือ

เมื่อเจอสายตาออดอ้อนกับคำพูดหวาน ๆ ของหล่อน ทำให้สายตาที่ค้อนอย่างไม่จริงจังนักของผู้สูงอายุกว่าเปลี่ยนเป็นประกายอ่อนโยนที่แฝงไปด้วยความเมตตา แล้วทั้งสองก็ประคองกันเดินเข้าไปตึกใหญ่ทันทีทุกคนที่นั่งอยู่ในห้องรับแขกหันมอง โดยเฉพาะเจ้าของตึกที่ส่งสายตาไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด “ฉันนึกว่าคนตาม กับคนที่ถูกตามจะหายหัวไม่กลับมาข้างในแล้วเสียอีก”เสียงกระแนะกระแหนของคุณหญิงผู้เป็นเจ้าของคฤหาสน์ดังขึ้นทันทีที่สองคนต่างวัยโผล่หน้าให้เห็น พร้อม ๆ กับสายตาอีกสองคู่ของหนุ่มสาวหันมามองแวบหนึ่งแล้วหันกลับไปป้าจุ้มก้มหน้ารับคำเหมือนกับบีที่ได้แต่ทำใจไม่ให้คิดมากเรื่องนี้ เพราะเป็นประจำที่คุณหญิงปราณีจะต่อว่าหล่อนและหาเรื่องแขวะหล่อนอยู่บ่อยครั้งหากมีโอกาส คงเป็นเพราะความหมั่นไส้ในตัวหล่อนที่คุณลูกชายแผ่เมตตามายังหล่อนมากเกินไปกระมัง นางจึงรู้สึกไม่ถูกชะตากับหล่อนตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาเหยียบในตึกหลังนี้“ใหญ่! เอาเด็กอะไรที่ไหนมา?”ดวงตาเบิกกว้างพร้อมกับคำถามของนางผู้เป็นแม่ที่นั่งอยู่ในตึก“คือ ... เด็ก ...”ชายหนุ่มเองก็ยากที่จะตอบ มองผู้เป็นแม่นิ่งแล้วหันมามองเด็กสาวที่ยืนประหม่าอยู่ด้านหลังของเขา

มนธิราก้มหน้านิ่ง รีบยื่นถ้วยของหวานให้แต่ละคนด้วยมือไม้สั่น ธาดารีบหยิบของหวานตักเข้าปาก ทำเป็นลืมเรื่องที่ยังตอบค้างคาอยู่ แล้วไม่สนใจอะไรอีกผิดกับเมรียังที่เก็บอารมณ์โกธรไว้ไม่หมดพานระบายด้วยสายตาใส่หญิงสาวตรงหน้าเมรีมองสำรวจหญิงสาวร่างสมส่วนในชุดเรียบง่ายตรงหน้า ก่อนหน้านี้หล่อนไม่คิดสนใจหญิงสาวตรงหน้านักเพราะคิดว่าสาวใช้ หรือไม่ก็ลูกคนใช้ในบ้าน แต่เมื่อพินิจดูตอนนี้ หญิงสาวคนนี้แม้ไร้เครื่องสำอางยังดูโดดเด่นสวยน่ามอง“ผู้หญิงคนนี้ ลูกคนใช้ในบ้านหรือคะ?”เมรีเอ่ยถามทันที ไม่อยากปล่อยให้ความสงสัยอยู่ในหัวนานเกินไปธาดาเกือบสำลักของหวานเมื่อได้ยินคำถาม มนธิราเองก็ตกใจกับคำถามของสาวสวย ไม่คิดว่าผู้หญิงที่คุณใหญ่ควงมาด้วยจะสนใจอะไรในตัวเธอ แต่สายตาทุกคู่มองตวัดส่งมาที่เธอ เหมือนเธอเป็นตัวต้นเหตุ ที่ทำให้เป็นคำถาม พร้อมกับเป็นคำตอบที่ยากจะตอบนางปราณีถึงกับปิดปากเงียบ กำลังหาคำตอบอยู่ในใจ สายตาของนางมองไปยังลูกชายที่เงียบไม่ต่างอะไรกับนางมนธิรารีบก้าวเท้าออกห่างไม่อยากรับฟังคำตอบ และการสนทนาของเจ้านายมากไปกว่านี้ เพราะการที่หล่อนเป็นอยู่ทุกวันนี้ มันก็เจ็บปวดพออยู่แล้ว แค่เขาผู้ชายท

“เฮ้ เฮ้ น้องฉันเที่ยวบาร์แล้วหรือนี่ พ่อแม่รู้หรือยังเนี่ย” เมื่อแน่ใจว่าไม่ใช่ร้านอาหารอย่างที่คิดไว้ ชายหนุ่มถึงกับอ้าแขนขวางทางเดินทันที“มันดูไม่ดีเลยนะที่ผู้หญิงจะเข้ามาในที่แบบนี้”ชายหนุ่มอดที่จะต่อว่าไม่ได้ ส่งสายตาตำหนิไปยังน้องสาวอย่างจริงจัง แต่ชายหนุ่มไม่คิดจะส่งสายตาตำหนิไปยังผู้หญิงอีกคน เพราะเขารู้และแน่ใจว่าไม่ใช่ความคิดของมนธิราแน่ ...เมื่อโดนสายตาตำหนิจริงจังของพี่ชาย สาวสวยก็อดที่จะเถียงไม่ได้“พี่คะ น้องโตพอที่จะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร และตอนนี้มันก็เป็นกลางวันอยู่นะคะ พี่อย่าคิดมากสิ”ว่าไปก็ดึงเพื่อนรักที่ยืนนิ่งเหมือนจะเห็นด้วยกับคำพูดของพี่ชายแล้วเพื่อนรักของเราหัวอ่อนเสียด้วยสิ ... ดึงร่างเพื่อนรักแล้วกระแทกพี่ชายที่ยืนกั้นทางด้านหน้าไปเบา ๆ เดินฉับ ๆ เข้าด้านในทันที ปล่อยให้พี่ชายยืนอึ้งเหมือนเห็นผีตอนกลางวันไปพักหนึ่ง“ยายณี งานนี้ต้องเป็นความคิดเธอแน่ ๆ”ชายหนุ่มมั่นใจอย่างนั้น เกาศีรษะตัวเอง เหนื่อยหน่ายกับความดื้อรั้นของน้องสาวสุดสวยคนเดียวของตัวเองเมื่อห้ามไม่ได้ก็เข้าไปร่วมดูเหตุการณ์ก็แล้วกัน ... ชายหนุ่มยกยิ้มเพราะรู้จักนิสัยห้าว ๆ ไม่กลัวอะไร ผิดกับ

การแต่งตัวที่ธรรมดาอย่างกางเกงยีนเสื้อยืดแต่มันก็ทำให้เขาสะดุดตา มันแปลกดีนะ พวกสาว ๆ ที่ใส่สายเดี่ยวเกาะอกเขาไม่ยักจะติดใจจะเพ่งมองด้วยซ้ำ ... แต่กลับไปสนใจกับท่าทีเงอะงะนั้น... ชายหนุ่มนึกถึงใบหน้าของใครบางคนขึ้นมาทันที ... หน้าคล้ายกันมาก“มีอะไรหรือเปล่าคะ?”เสียงหวานกระซิบถาม และมองตามสายตานั้นเช่นกัน เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มดูจะมองและสนใจคนกลุ่มใหญ่นั้นนานเกินไปแล้ว“เปล่า ...”ชายหนุ่มละสายตาแล้วกลับมาคว้าแก้วไวน์ยกดื่มพรวดเดียวหมดแก้วกลบเกลื่อนอะไรบางอย่าง“สนใจใครในกลุ่มนั้นหรือเปล่า?”เสียงหวานยังเอ่ยต่อ ทำให้คนถูกถามถึงกับสะดุ้งน้อย ๆโชคดีที่คนพูดอย่างทีเล่นทีจริงไม่ได้หันมาสนใจคู่สนทนา หากสายตายังจับจ้องหนุ่มสาวกลุ่มนั้นไม่วางตา แต่แล้วสายตาของหล่อนเหมือนจะสะดุดกับสาวร่างบาง แม้จะไม่ค่อยถูกชะตากับสาวใช้ที่พบเมื่อตอนเช้า แต่รูปร่างหน้าตาหล่อนจำได้ติดตานั่นมันแม่คนใช้บ้านคุณใหญ่นิ แล้วคุณใหญ่ไม่เห็นหรือไงว่าคนใช้ในบ้านออกมาหาความสำราญในที่แบบนี้ มันไม่สมควร ...สาวสวยอย่างเมรีเหยียดยิ้ม เมื่อแน่ใจว่าตัวเองจำไม่ผิดคนไม่ผิดตัว แผนอยากแกล้งใครบางคนก็เริ่มผุดขึ้น อย่างไม่ต้องเสีย