All Chapters of เมียขายฝาก: Chapter 11 - Chapter 20

106 Chapters

11

“ดีล่ะที่นายมาถึง ยังดีกว่าไม่มา”“เอ ไม่มาได้ยังไงโทชินาดะ บอกมาก็ต้องมาสิ คนอย่างฉันนัดคำไหนเป็นคำนั้น”โทชินาดะดูเหมือนจะสัมผัสความรู้สึกและตัวตนเพื่อนคนเดิมเมื่อครั้งเรียนอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่นเป็นอย่างดี ปางภูเป็นคนที่พูดจริงทำจริง อารมณ์มุทะลุบ้าง ไม่ชอบทำอะไรค้างคา“นายก็ยังเป็นปางภู คนเดิม”“กับแฟนสาวของนายล่ะ”โทชินาดะรับรู้ว่าปางภูมีแฟนสาวแล้วตั้งแต่เรียนอยู่ด้วยกันที่ต่างประเทศ ก่อนจะจบและจากกันมา เพราะมีอะไรนั้น ปางภูไม่ค่อยที่จะปิดบังเพื่อนรักชาวอาทิตย์อุทัย เช่นเดียวกับโทชินาดะเช่นกัน ทั้งคู่จึงคบกันได้สนิทใจและเปิดเผย“เธออยู่ที่ต่างประเทศ ทำงานอยู่ แล้วฉันกับเธอ ก็ห่างกันสักพักหนึ่งแล้ว”“อ้อ เหรอ เพราะทีแรกนึกว่านายแต่งงานแล้ว”โทชินาดะพยักหน้ารับหลังจากได้ยินฟังอารมณ์เศร้าจากน้ำเสียงที่เรียบเป็นปกติ“ไม่ถึงขั้นนั้นหรอกโทชินาดะ เคยบอกนายแล้วไม่ใช่เหรอ ถ้าเราจะแต่งงานกับใคร คงต้องโทร.ไปบอกนายก่อน นายอยากจะมาร่วมงานแต่งของเราไม่ใช่หรือ”ปางภูก็พูดเผื่ออนาคต เพราะยังไม่มีวี่แววบังเกิด งานเขียนที่ค่อนหนักซึ่งเขารับผิดชอบ มันก็รัดตัวพอสมควร กับพอๆกับงานธุรกิจส่วนตัวที
Read more

12

รู้สึกชื่นชอบสาวไทย แต่ความเป็นจริงก็เป็นได้แค่นั้นเพราะคนไทยกับคนญี่ปุ่น มีประเพณีวิถีชีวิต ความเป็นอยู่สังคมแวดล้อม ที่สำคัญขนบธรรมเนียมประเพณีต่างกัน เป็นอย่างมาก กลัวว่าความแตกต่างทางฐานะจะทำให้ไปด้วยกันไม่รอด หลายคู่หลายคนทีเดียวที่เป็นเพื่อนรุ่นพี่หรือรุ่นน้าและลุงที่โทชินาดะให้ความสนิทสนมคุ้นเคย ท่านเหล่านั้นเคยแต่งงานกับสาวไทย แต่ใช่ว่าจะมีพลัดพรากแตกแยกไปหมดคู่ คู่รักหนุ่มญี่ปุ่นสาวไทยที่ครองรักครองเรือนจนแก่เฒ่าและตายจากกันก็มากมี ในประเทศญี่ปุ่นที่มีประชากรคนไทยปะปนนอกจากทำงานเป็นแม่บ้าน ยังมีสาวเสิร์ฟสาวขายบริการ พนักงานบริษัท โดยเฉพาะเครือข่ายสำนักงานใหญ่ในญี่ปุ่นมักจะส่งลูกจ้างคนงานไทยเข้ามาเรียนรู้งานครั้งละสิบยี่สิบคน แต่ละบริษัท ญี่ปุ่นเป็นประเทศที่มีค่าครองชีพสูงลิบลิ่ว“ส่วนฉันชอบสาวไทยรูปร่างผอม บางเพรียวคนนั้นมากกว่า เพิ่งได้เห็นว่า มีผู้หญิงหน้าตาดีๆแบบนี้อยู่แถวนี้ด้วย ชักอยากจะรู้จักแล้วสิ ขอเบอร์โทร.ดีไหม?”สองหนุ่มต่างภาษาสนทนากันเรื่องหุ่นและสรีระของสองสาวตรงหน้าด้วยความสนุกปากเป็นอาหารตาของทั้งคู่แต่นึกไปในสายตาของปางภู ก็บังเกิดความสนใจในตัว
Read more

13

เขาปกติเป็นคนขี้อาย แต่ความที่เป็นนักเขียนจึงค่อนข้างกล้าพูดมากกว่าเดิม ไม่ใช่อะไรหรอก พลังข้างในมันมีมากกว่าเดิม ถ้าหากเขาไม่เป็นนักเขียน คงเงียบกริบอึกอักไม่มีเล่ห์ทางคำพูด หรือคลังคำพูดประสานักเขียนที่มีทั้งจินตนาการ ความเพ้อฝันและสำนวนคำพูด ที่คนปกติธรรมดาไม่มีกันอย่างน้อยก็ทราบว่า หล่อนทำงานอยู่ที่บริษัทแถวชิดลม ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากนี้ โทชินาดะพลอยตื่นเต้นกับสาวไทยสองนางด้วย เขาเป็นหนุ่มญี่ปุ่นเคยพบพานผู้หญิงมามากพอสมควรหากแต่เป็นในแบบญี่ปุ่นด้วยกัน สังคมและวัฒนธรรมเดียวกัน การได้พบสาวต่างชาติและต่างวัฒนธรรมก็ปลุกใจให้เกิดอารมณ์หวือหวาประมาณว่าเหมือนครั้งแรกที่ได้เจอ เหมือนมีมนต์สะกด เพราะสองสาวนั้นน่ารัก แม้จะต่างความสวยกัน โทชินาดะไม่สามารถสื่อภาษาออกมาตรงได้ เลยได้อาศัยไหว้วานปางภูเป็นล่ามแปลเรื่องทุกอย่างให้ จนเข้าใจปรุโปร่ง เพราะแม้ว่าเขาจะเอ่ยเป็นภาษาอังกฤษออกมาแบบสำนวนการออกเสียงแบบชาวญี่ปุ่น ก็ไม่ทราบว่าหล่อนจะจับใจความได้หรือเปล่า ขณะเดียวกันก็แนะนำเพื่อนที่ใช้โปรแกรมบางอย่างของโน๊ตบุ๊ค รุ่นสัมผัสนี้ไม่เป็น จนกระทั่งปางภูเข้าใจทุกอย่างเพราะถ้าเกิดมีปัญหานั้นใน
Read more

14

“สีต้องไปทำงานค่ะ”ในคอนโดรังรัก หลังจากที่สวรรค์สีตื่นหล่อนเงยหน้ามองธีรคาม ที่เพิ่งตื่นขึ้นมาเช่นกัน เขาไม่ได้กลับบ้าน เป็นเพราะหล่อนไม่อยากให้เขาไปด้วยอยากให้อยู่ค้างกับหล่อน แต่งกายเสร็จแล้วด้วยใบหน้าที่เข้ม“งั้นผัวก็ต้องกลับเหมือนกัน ไม่รู้จะเป็นไงบ้างป่านนี้ ที่บ้านของคุณ” “ ไม่มีใครจะมาคิดถึงฉัน ห่วงฉันหรอก บ้านนั้น เอ้อวันนี้ตอนเย็น ฉันไม่ได้แวะไปหา คงเข้าใจนะสวรรค์สี”ธีรคามพูดหล่อนพยักหน้า เข้าใจอะไรง่าย สำหรับธีรคาม หล่อนจะเข้าใจเสมอ นั่นเพราะรักเขาท่วมหัวใจ ถึงเขาไม่แยแสหล่อน บ้างเลยก็ตาม เป็นรักของโสเภณี ที่วาดหวังว่าเขาจะเหลือบแล หันมาดูแลหล่อนบ้าง“แล้วเงินล่ะ”“ค่ะ ค่าแท็กซี่ของคุณ สีแคะกระปุกออมสินไว้ให้แล้ว สามร้อยคงพอนะคะ นี่สีเองคงต้องไปยืมนังแป๊ดเหมือนเคย ได้มาซักสี่ซ้าห้าร้อยก็ยังดี ได้ข่าวว่าเมื่อคืนนี้ เสี่ยเงินหนาออฟมันไปค้างคืนนี่”หล่อนคงจะหวังเงินได้จากเพื่อนร่วมอาชีพเดียวกัน มีคำพูดหลุดจากปากธีรคามนิดหนึ่งว่า“ขอบใจ”เพียงแค่นี้หล่อนก็ดีใจนัก บอกอีกว่า“ถ้าหิว มีมาม่าค่ะ คุณยังไม่กลับ รองท้องไปก่อนเถอะ สีตั้งกระติกน้ำร้อนเอาไว้ ก่อนไป อย่าลืม
Read more

15

ธีรคามกระหยิ่มยิ้ม สาวสวยไม่รู้หรอกว่าเขาจะพาหล่อนไปไหนคุณสนมนาถพยักหน้าและยิ้มอย่างเข้าใจ เมื่อใบฟางก้าวอ้อมมานั่งข้างเบาะคนขับ ธีรคามก็สตาร์ทรถทันที เขาออกตัวแรงมาก และแล่นออกจากบ้านรวดเร็ว จนใบฟางรู้สึกแปลกใจ เหมือนธีรคามเร่งถอยหนีบางสิ่งบางอย่าง หรือว่าเขาจงใจล้อเล่น ล้อเล่นแบบนี้รู้สึกอันตราย“ทำไมหรือจ้ะ น้องฟางไม่ดีใจหรือที่จะออกมากับพี่ ดูทำหน้าเข้าสิ”ใบฟางแค่ชำเลืองเขาผ่านสายตาเท่านั้น ไม่ได้บ่นตำหนิ แต่พี่ธีรคามก็ออกตัวเหมือนคนร้อนรน ทวนคำพูดของเขาอีกครั้งตอบ“ทำไมพี่ธี คิดอย่างนั้นล่ะคะ เหมือนคนร้อนตัวจังเลย”ใบฟางพูดให้เห็นขำมากกว่าจะเอ่ยจริงจัง ทำให้หนุ่มคนขับอารมณ์กระฟัดกระเฟียดขึ้นมาทันที เหมือนใบฟางจี้จุดในใจของเขา เพราะความจริงหาทางจัดการกับสาวสวยอย่างไรดี ซึ่งความจริงเขาอยากจะรวบหัวรวบหางหล่อนด้วยซ้ำ แต่มันไม่ง่ายอย่างนั้น จึงต้องใช้ไม้อ่อน สวมหน้ากากสุภาพบุรุษที่ตรงกับความรู้สึกแท้ในใจของตนเอง ฉุกใจคิด ใบฟางมีความรู้สึกว่าคำพูดของธีรคามเอ่ยแปลก ไม่เหมือนน้ำเสียงที่ใช้กับมารดาหล่อน“พี่ธีอยากได้อะไรหรือคะ ถึงได้ชวนฟางไปห้างด้วย”“อ้าว แล้วฟางไม่อย
Read more

16

ก็ไม่ได้ใส่ใจในอารมณ์ แต่ก็ขอบคุณมันนิดหนึ่งที่หวังดีต่อหล่อนรู้สึกไม่พอใจทุกครั้ง ที่ธีรคามนอกใจหล่อน ปากของเขาบอกเสมอว่า รักหล่อนทุกเมื่อเชื่อวัน รักหล่อนบนเตียงนอนน่ะสิ เมื่อกามราคะสิงสู่ เวลาที่หล่อนและเขาต้องมาปลดปล่อยอารมณ์ให้แก่กันและกัน เขาดูจะชอบ รสชาติสวาทที่หล่อนป้อนปรุงบำเรอให้จนเอมอิ่มทุกครั้งแต่ นี่เขาก็ยังดิ้นรนไปมีคนอื่น ให้หล่อนระแคะระคายหูอีกเรื่องนี้ไม่อยากทะเลาะกับเขาหรอก ปล่อยเขาบ้าง เพราะไม่อยากสูญเสียเขาฟ้าเบื้องนอก เมื่อออกพ้นจากเขตบ้านในรถคันหรู ที่ชายหนุ่มตั้งใจตะลอนไปเรื่อย มันไม่มีปลายทางอย่างแน่นอน จนว่าเขาตั้งใจจะหยุด ที่ไหนสักแห่งถึงจะหยุด อารมณ์ดีขึ้น ไม่หงุดหงิด รัศมีของแสงจันทร์นวลผ่องยะเยือกอาบไล้ผ่านหมู่ตึกและอาคารสำนักงาน ประชันกับแสงไฟสีฉูดฉาดของสถานบันเทิงยามราตรี รู้สึกหายเครีย แต่ก็มีเรื่องปวดสมองอีก เมื่อโทร.ดังขึ้นเขาสบถออกมาทันที ธีรคามจอมเจ้าเล่ห์นี่เองเหมือนอยู่ในสถานที่แห่งหนึ่ง น้ำเสียงที่โทร.ทักทายเหมือนเย้าสนุก บอกกำลังอารมณ์ดีเต็มขั้น แต่เขาอารมณ์เสีย และจะเสียมากกว่านี้ ถ้าจะคุยกับหมอนี่นาน“นายโทร.มาทำไมไม่ทราบ ฉันไม
Read more

17

ถ้าเป็นแบบสวรรค์สี ผู้หญิงกร้านกล้าเจนจัดแบบนั้น เอาไปไกลๆเขาเลย เขาไม่ใช่พวกคลำไม่เป็นหางเป็นใช้ได้อย่างธีรคามอย่างน้อยเรื่องนี้ เขาต้องสะอาดและคัดเลือก ไม่บ่อยครั้งนักที่เขาอยากจะปลดเปลื้อง แลกความเป็นหนุ่มแน่นของตนเองกับสาวสวยที่ไหนแลกร่างกายกันด้วยเซ็กซ์ นอกจากคราวก่อน ก็หลายปีมาแล้ว สองสามครั้ง ช่วงนั้นเขายังมีภามิญาอยู่ แต่ตอนนี้ไม่มีแล้วล่ะพันธะหัวใจของหล่อนกับเขามันขาดผึงไปทันที ตั้งแต่ที่ทราบข่าวว่า หัวใจของหล่อนไปอยู่กับคนอื่นเลยเตลิดไปไกลต่อไกล เพราะสังคมแบบนั้นก็เอื้ออำนวยให้ผู้ชายผู้หญิงมีเซ็กซ์กันง่าย วัฒนธรรมมันเปิดอิสระเสรีเรื่องแบบนี้ผู้ชายผู้หญิงเขาเห็นกันเป็นเรื่องธรรมดา เหมือนกินข้าวไปเที่ยวเฮอะ เขาจะมานั่งตอกย้ำตัวเองไปทำไม แค่นี้มันเจ็บปวดไม่เพียงพอหรือไง เขากระอักเลือดไม่พอล่ะสิ ถึงดิ้นรนหาเรื่องที่จะทำให้ตัวเองน้ำตาไหลออกมาคำว่าบาดเจ็บจากการอกหัก มันก็มีพิษสงร้ายแรงจนเขาต้องจัดการระบายหาทางออกให้ตัวเองในบางสิ่งบางอย่าง เพราะห่างร้างไปนาน เหมือนปลุกอารมณ์อีกครั้งในเมื่อธีรคามบอก ผู้หญิงที่เป็นชิ้นเนื้อสด จะนอนคอยเขาที่โรงแรมประจำ ซึ่งมันไปใช้
Read more

18

แต่สำหรับธีรคาม ถ้าให้เขาคาดหน้าหมอนี่ไว้ ห่ามมุทะลุและมักจะโอ้อวดตัวเอง คงไม่พ้นแพ้เช่นเดิม“ส่วนเงิน ฉันจ่ายครั้งเดียวนะ ไม่ต้องทวงซ้ำ”“ขอบคุณครับเสี่ย แค่นี้ก็เป็นบุญของผม”ฮึ นายธีรคามพินอบพิเทาเอาอกเอาใจและเคารพเขาเหมือนเป็นผู้ยิ่งใหญ่เหลือเกิน แต่ปางภูไม่สนใจหรอก เขาไม่สลักใส่ใจในเรื่องนี้“เอาล่ะ พูดถึงเงื่อนไขต่อนะ เสี่ย ผู้หญิงคนนี้เป็นผู้หญิงที่ผมรักอย่างมาก หมายหวังด้วยว่าอยากจะแต่งงานกับเธอ”เขาแปลกใจที่ธีรคามพูดอย่างนี้ถึงกับยับยั้งชั่งใจตนเอง พร้อมชะงักนี่หมอนี่ คิดจะเล่นตลก หรือไม่ซื่อกับเขาหรือเปล่า อย่างที่บอกคนอย่างธีรคามไว้ใจยากแต่คนอย่างปางภู พร้อมที่จะหว่านเล่ห์เหลี่ยมรอก่อนเพราะรู้อยู่แล้ว ธีรคามแพ้เขาทุกประตู เงินไงที่มันต้องการ ขนาดยกมือกราบกรานเขา มันก็ทำได้ ยังจะพูดด้วยว่า ผู้หญิงคนที่มันคิดจะขายตัว ให้กับเขา นี่ มันจะเอาเป็นเป็นเมียบ้าที่สุด ผู้หญิงคนนี้ก็โง่สิ้นดี ที่ถูกเจ้าธีรคามหลอกลวงความรักแล้วมันยังมีแก่ใจต้องการของเหลือเดนเพื่อรอวันเอากลับคืน ด้วยการหาเงินจำนวนหนึ่งมาชำระ เพราะเขาจ่ายเงินไปแล้ว เขาย่อมต้องการผลประโยชน์ที่ตัวเองควรจะไ
Read more

19

เขายอมซูฮกให้เลยกับพวกคอทองแดง ผู้หญิงก็เป็นอย่างนี้ด้วยหรือเปล่า หรือว่าเป็นอาชีพลำไพ่พิเศษ ของหนุ่มสาวถังแตกสมัยนี้ด้วยการจับยัดเยียดตัวเองเป็นสินค้า พลีกายอยู่กับกองกาม คงปางภูจงชังรังเกียจนัก และเขาอยากจะเล่นด้วย ด้วยความสนุกและสะใจในอารมณ์วางหล่อนไว้บนเตียงนุ่มแล้วพิจารณาชั่วครู่ด้วยความเสียดาย ก่อนหักใจเดินออกไป ปิดประตูล็อกกลอนสนิท ปางภูออกมาจากห้องน้ำ ในสภาพที่เนื้อตัวเปียกชื้นเส้นผมเปียกลู่ นุ่งผ้าขนหนูเดินผ่านเตียงกว้าง ไม่ได้หันมองจ้องสาวสวย ที่ทราบดีว่า ธีรคามจัดส่งตัวหล่อนมาไว้บนเตียงนานพอสมควร เนื่องจากพื้นที่ของห้องนี้กว้าง ก่อนจะทรุดกายนั่งลงขอบเตียง ชำเลืองมองสาวสวยที่นอนคว่ำ ดูจากลักษณะหุ่นของหล่อนแล้วดูสมส่วนแบบ เอวบางร่างน้อย เป็นที่พึงพอใจแก่ปางภู สินค้าที่ธีรคามจัดให้นับว่าไม่เลว หมอนี่เข้าใจความต้องการรสนิยมของเขามากทีเดียวปางภูจะเริ่มทำอะไรก่อนอับดับแรก ทำให้สาวน้อยที่อยู่เบื้องหน้าเขา นี่ตื่นขึ้นก่อน เพราะเขาอยากนอนกับผู้หญิงที่มีเลือดเนื้อหัวใจไม่ใช่ท่อนไม้ เขาไม่ได้กระหายในเรื่องนี้มานานแล้ว จู่มันก็ตงิดมีความต้องการขึ้นมา ธีรคามเป็นคนจุดข้อเส
Read more

20

ซึ่งคราวนี้ใบฟางเริ่มเพ่งมองชายโฉดผู้นี้ ให้ดีอีกครั้ง เพิ่งฉุกใจคิด คลับคล้ายคลับคลาขณะที่หนุ่มหล่อถูกจ้อง เขาก็ชะงักเหมือนกัน“เอ๊ะ คุณนี่เอง อีตาบ้า ฉันจำได้ว่า ฉันเคยเจอคุณที่คอนโดใกล้โรงแรม อ๋อ นี่แปลว่าคุณสะกดรอยตามฉันมา พอสบโอกาสคุณก็ฉกฉวย ตอนที่ฉันไม่รู้สึกตัว คุณมันเป็นผู้ชายทราม คอยดูเถอะจะแจ้งความ”“แจ้งความ” เขาทวนคำของหล่อน เห็นเป็นตลกมากกว่าจึงหัวเราะออกมา ใบฟางไม่มีอารมณ์จะเล่นด้วย หล่อนเครียดและโกรธจัด คงเป็นแผนการของเขาที่มอมมา และทำร้ายหล่อน“คิดถูกหรือคิดผิด ช่วยคิดใหม่ก็ได้นะสาวน้อย เธอมันสมยอมไม่ใช่หรือ ค่าตัวฉันก็จ่ายไปแล้ว แต่ที่ไหนได้ของย้อมแมวขาย ยังกล้าเล่นตัวอีกนะ หรือว่าฉันให้น้อยไป ไม่คุ้มที่เสีย”ใบฟางอ้าปากค้างเหวอไปเลย หล่อนงง หัวคิ้วขมวดที่ถูกเขาด่าประณาม และดูถูกซึ่งหน้าหล่อนน่ะหรือจะทอดกายให้ผู้ชายเล่นบนเตียงนอน เพราะหล่อนจำเรื่องราวไม่ได้ พยายามลำดับความว่าเกิดอะไรขึ้น“แกต้องมอมยาฉันแน่”จากคำว่าคุณ เปลี่ยนกลายเป็นแกส่วนปางภูไม่กล้าเผยรายละเอียด ว่าเขาจ่ายเงินให้ใคร คิดว่าไม่จำเป็น เขาต้องการเก็บความลับนี้ไว้ เพราะหล่อนชื่อ ใบฟางและใ
Read more
PREV
123456
...
11
DMCA.com Protection Status