บททั้งหมดของ BAD GUY ของเล่นใต้อาณัติ NC20++: บทที่ 41 - บทที่ 50

บทที่ 40 ยากที่จะยอมรับคนโปรดนั่งกอดเข่าอยู่ในห้องพักตัวเอง คิ้วสวยเทียวขมวดเข้าหากันและคลายออกจากกันเพราะกำลังนึกถึงเรื่องที่เธอทำกับอีริคเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา“เรา...กำลังเป็นตัววุ่นวายของคุณริคเหรอ หรือว่าเราควรถอยออกมาอยู่ในที่ตัวเอง ยายโปรดนะยายโปรด ชอบก้าวก่ายความเป็นส่วนตัวคุณริคตลอดเลย ขืนเป็นอย่างนี้...ตำแหน่งของเล่นชิ้นโปรดอาจจะหลุดมือไปเป็นของคนอื่นก็ได้ แล้วเราก็จะถูกเขี่ยตกกระป๋อง” ใบหน้าสวยนิ่งเรียบก่อนที่จะซบลงกับเรียวแขนตัวเอง‘เราต้องรักษาระยะห่างกับคุณริค เพื่อให้เขามีอิสระ’หนึ่งชั่วโมงต่อมาอีริคเดินออกมาจากห้องทำงาน เขามองหน้าแม่บ้านที่เดินผ่านมาพอดีจึงเอ่ยถามเสียงเรียบ“คนโปรดไปไหน”“อ๋อ คุณคนโปรดขึ้นไปพักบนห้องนานแล้วค่ะนาย”“อืม”เมื่อได้ฟังแบบนั้นเขาจึงขึ้นไปหาเธอที่ชั้นสอง พอเปิดประตูเข้ามาในห้องพักกลับเงียบกริบ เหมือนไม่มีคนอยู่ในนี้เลย บนเตียงก็ไม่มีร่างบางนอนอยู่อย่างที่ควรจะเป็นอีริคเดินเข้ามาแล้วเปิดประตูห้องน้ำออกดูว่าคนโปรดอยู่ในนี้หรือเปล่า ปรากฏว่าเธอนอนอยู่ในอ่างอาบน้ำ โดยการเอาผ้านวมมาปูรองนอนในอ่างแล้วก็เอาหมอนมาหนุนศีรษะ โทรศัพท์ในมือกำลังเล

บทที่ 42 คนขี้ขลาด04:00 นคนโปรดลุกขึ้นมานั่งมองดาวที่ริมหน้าต่าง อีริคพูดจบและออกไปจากห้องนานแล้ว แต่เหมือนเขาเพิ่งพูดประโยคนั้นไม่กี่นาทีนี้เอง น้ำเสียงและคำพูดยังดังวนอยู่ในหูเธอ“โปรดเลือกที่จะอยู่ตรงนี้แล้ว โปรดยังเลือกได้อีกเหรอคะ ว่าอยู่ตรงนี้จะอันตรายหรือไม่อันตราย” หญิงสาวตัดพ้อเสียงเศร้าพลางปาดน้ำตาออกจากพวงแก้ม เธอยอมรับความรู้สึกตัวเองอย่างแมน ๆ เลยว่าคิดเกินเลยกับอีริคไปแล้ว และไม่อาจห้ามปรามตัวเองไม่ให้คิดได้ด้วย “แต่เราเป็นได้แค่นี้นี่...จะเอาอะไรไปการันตีกับคุณริคว่าเรารักเขาจริง ๆ ไม่ได้อยากเอาใจหรือเลียแข้งเลียขาเพื่อให้เขาเอ็นดู” ความรู้สึกที่กลั่นออกมานั้นล้วนเป็นความอ่อนไหวที่เธอมีให้อีริค จนเกิดคำว่า 'รัก' ขึ้นมาในใจขณะนั้นประตูก็ถูกเปิดเข้ามาโดยอีริค ชายหนุ่มเดินเข้ามาหาคโปรดและมองเธอด้วยสายตาเต็มไปด้วยคำถาม“ทำไมยังไม่นอน”“เอ่อ โปรดนอนไม่หลับค่ะ เดี๋ยวจะนอนแล้ว”“นอนไม่หลับนานแค่ไหนแล้ว”“ก็...” เธอก้มหน้าหลบสายตาอีริค เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายจับได้ว่าเธอนั้นแกล้งหลับ“งั้นเธอก็ได้ยินที่ฉันพูดน่ะสิ”“...”“ดี จะได้ไม่ต้องพูดอะไรซ้ำรอบสอง”“...”!“หากรักตัวกลัวตายแ

บทที่ 44 ระยะห่างหลายชั่วโมงต่อมาควันสีขาวถูกพ่นออกจากริมฝีปากอุ่นชื้นของอีริค หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจกามแล้วเขาก็ออกมาสูบบุหรี่อย่างสบายใจอยู่ที่ระเบียงห้อง ร่างกำยำที่ยังมีเม็ดเหงื่อเกาะแพรวพราวมีเพียงเสื้อคลุมอาบน้ำตัวเดียวปกปิดความใหญ่โตไว้“เฮ้อ...” อีริคพ่นควันบุหรี่ออกจากปากอีกครั้ง คราวนี้เขาหันหลังให้ราวระเบียงแล้วทิ้งตัวพิง สายตาจับจ้องร่างบางซึ่งยังไม่ยอมลุกไปล้างเนื้อล้างตัว “ลุกไปอาบน้ำเอง หรือให้ฉันอุ้มไปอาบ?” ชายหนุ่มเอ่ยถาม พร้อมกับเดินเข้าไปในห้องนอนอีกครั้ง“...” คนโปรดเงยมองใบหน้าคมเข้มของคนตัวโตด้วยแววตาออดอ้อนขั้นสุด ที่ยังไม่ยอมลุกไปอาบน้ำเพราะกำลังขบคิดอยู่ว่าจะเตรียมชุดไปขึ้นดอยกับอีริคกี่ชุดดี “ไปกี่วันคะ” เธอถามเขาพร้อมชันศอกลุกขึ้นมานั่งพิงหัวเตียง จ้องริมฝีปากหนาที่เริ่มเผยอตอบ“ห้าวัน”“ค่ะ” เมื่อได้คำตอบที่แน่ชัดแล้วจึงก้าวลงจากเตียงนอน เธอเดินผ่านหน้าอีริคเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระล้างคราบกามบนตัวให้สะอาด ระหว่างที่คนโปรดกำลังอาบน้ำ จู่ ๆ อีริคก็เปิดประเดินมาหยุดอยู่ด้านหลัง เขายกมือขึ้นไปค้ำผนังห้องน้ำแล้วก้มมองคนตรงหน้า“โกนหนวดเป็นไหม”“มะ ไม่เคยทำให้ใ

บทที่ 46 คืนให้กลุ่มควันพวยพุ่งออกมาจากรถที่ถูกชนอย่างแรงจนเสียหลักลงข้างถนนมาชนต้นไม้อีกทีหนึ่ง อีริคกับคนโปรดกระเด็นออกมานอกรถ บาดเจ็บทั้งคู่ แต่อีริคเจ็บหนักเพราะแรงเหวี่ยงของรถอัดเข้ากับต้นไม้ฝั่งเขา ส่งผลให้ตัวกระเด็นไปกระแทกกับต้นไม้อย่างจัง“คะ คุณริค” คนโปรดรู้สึกตัวก็รีบคลานไปหาอีริค ตอนนี้อีริคนอนคว่ำหน้าอยู่ข้างต้นไม้ใหญ่ คาดว่าเขากระเด็นออกมาพาดกับต้นไม้และสีข้างมีเศษกระจกรถปักอยู่ “อึก...คุณริค” คนโปรดประคองศีรษะอีริคไว้ และเขย่าตัวเขาเพื่อให้ได้สติ บาดแผลตรงสีข้างกำลังมีเลือดไหลออกมามากมายและแผลที่ศีรษะเขาอีก“อึก...” อีริคได้สติก็รีบเงยหน้ามองคนโปรด ตอนนี้เขาขยับร่างกายไม่ไหว มันเหมือนท่อนล่างชาไปหมด “หนีไป...นะ หนีไปซะ”“ไม่ไป ถ้าจะไปก็ไปด้วยกัน” คนโปรดไม่ได้ห่วงร่างกายตัวเอง เธอเองก็บาดเจ็บที่ศีรษะมีแผลเลือดไหล แต่พยายามพยุงตัวอีริคลุกขึ้นมา “อดทนหน่อยนะคะ นะคะขอร้อง” น้ำตาไหลอาบสองแก้ม“อ๊า!!” อีริคร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เขาพยายามดันตัวเองลุกขึ้นแต่ก็เปล่าประโยชน์ ร่างกายบาดเจ็บสาหัสเกินจะขยับกายลุกไปไหนได้ “หนีไป ขอร้องล่ะ..”ปัง ปังเสียงปืนดังระรัวขึ้นอีกหลายนั

บทที่ 48 สาหัสซินซินนั่งรอหมออยู่หน้าห้องไอซียู เธอได้บอกให้พาเวลไปพักผ่อนเพราะเขาอดหลับอดนอนมาหลายวันแล้ว แพกซ์เองก็นั่งกอดอกอยู่บนเก้าอี้ ดวงตาคมจ้องไปที่ร่างบางของเพื่อนสาวเดินสวนไปมาจนปวดเบ้าตาไปหมด“มานั่ง”“ไม่เอา”“มานั่งเถอะน่า เดี๋ยวหมอก็ออกมาแล้ว”“หมอทำไมตรวจนานแบบนี้ ปกติเขาตรวจคนไข้นานขนาดนี้เลยเหรอ”“ไม่รู้ ฉันไม่ใช่หมอ”“ไม่ได้เรื่อง!”“อ้าว” ในจังหวะที่แพกซ์จะตอบกลับไปหมอกับนางพยาบาลก็เปิดประตูออกมาจากห้องพักฟื้นของอีริคพอดี เขาจึงเบนความสนใจไปที่หมอ“น้องชายเราเป็นยังไงบ้างคะ”“ตอนนี้เลือดในปอดหยุดไหลแล้วนะครับ และร่างกายก็ฟื้นตัวดีมาก หมอว่าพรุ่งนี้ก็ออกจากห้องไอซียูได้แล้ว คนไข้พ้นขีดอันตรายแล้วนะครับ”“ค่อยยังชั่ว แล้วฉันพาน้องกลับไปรักษาที่กรุงเทพได้เลยไหมคะ”“ผมว่ารออีกสักสองวันนะครับ ให้ร่างกายเขาได้ฟื้นตัวเต็มที่ก่อน”“ค่ะ ขอบคุณหมอมาก ๆ นะคะ”“หน้าที่ผมอยู่แล้วครับ งั้นหมอขอตัวนะ”“ค่ะ”แพกซ์มองตามหลังหมอหนุ่มที่เดินออกไป แล้วดึงสายตากลับมามองหน้าซินซิน“มีแฟนเป็นหมอคงจะดีไม่น้อยเลยนะ”“อย่าเลย หมอเขาฉลาดเลือก เขาไม่มาเอาคนแบบเธอหรอก”“ปากดี! เดี๋ยวกูจับทำผัว