All Chapters of BAD GUY ของเล่นใต้อาณัติ NC20++: Chapter 61 - Chapter 70

บทที่ 60 สถานะมียคนโปรดยืนอึ้งกินอยู่กับที่ เธอเพิ่งเคยได้ยินคำคำนั้นจากปากอีริคครั้งแรก แม้ว่าอีริคพูดไปแล้วเกือบหนึ่งนาที แต่เสียงที่ดังก้องในหูเธอเหมือนว่าเขาเพิ่งพูดไปเมื่อไม่กี่วินาทีที่แล้วนี้เอง“คุณริค”“เป็นเมีย?” ฮาน่าทวยคำพูดลูกชายอีกครั้ง ก่อนจะบิดยิ้มมุมปากเป็นอันรู้กัน “อ๋อเหรอ...ที่แท้หนูโปรดก็เป็นเมียลูกชายฉันนี่เอง”“มี๊” อีริคปรามแม่ทางสายตา “ผมขอเวลาคุยกับคนโปรดก่อน”“ได้ คุยกันให้ลงตัว แล้วมี๊จะกลับมาเอาคำตอบอีกทีหนึ่ง” ฮาน่าเดินเข้าไปใกล้ลูกชาย และอีริคก็รู้ว่าแม่นั้นจะหอมแก้มตนจึงเอียงตัวหลบ“มี๊อย่า”“จะอายทำไม หนูเป็นลูกมี๊นะ”อีริคเลิ่กลั่กใหญ่แล้วหันไปมองคนโปรด เธออมยิ้มมองสองแม่ลูกหยอกเย้ากันผ่านรอยยิ้มสดใส“มาให้หอมแก้มก่อน แล้วมี๊จะกลับ”“มี๊” อีริคส่ายหน้า แต่ก็ไม่วายถูกแม่จับใบหน้าให้นิ่งแล้วหอมแก้มไปฟอดใหญ่ จากนั้นฮาน่าก็เดินออกไปจากห้องพักฟื้น “เธอยิ้มอะไร”“ก็ยิ้มให้กับความน่ารักของคุณริคกับคุณฮาน่าไงคะ ที่แท้ฮาน่าที่ว่าก็คือแม่ของคุณริคนี่เอง”“อืม”“ทำไมเหรอคะ กลัวโปรดถูกคุณท่านพากลับต่างประเทศด้วยขนาดนั้นเลยเหรอ ถึงขั้นโกหกว่าโปรดเป็นเมีย”“เปล่า

บทที่ 62 ความจริงอีริคยังไม่คลายความสงสัยจากอาการของคนโปรด เขาเดินมานั่งคิดทบทวนตัวเองอยู่ที่สวนข้างบ้าน หัวคิ้วหนาก็เริ่มขมวดยุ่งเมื่อนึกอะไรออก“เรามีอะไรกันกับโปรดไม่ได้ป้องกันสองครั้ง แต่มันจะท้องได้เหรอวะ” พอนึกถึงเหตุการณ์ที่เขากับคนโปรดประสบอุบัติเหตุมาด้วยกันแล้วนั้น มันแทบจะเป็นไม่ได้เลย ร่างกายคนโปรดได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก หากท้องก็คงหลุดไปแล้ว “หรือว่า…เธอจะท้องจริงวะ” อีริคพึมพำเสียงเบาโดยไม่รู้ว่าแม่ตัวเองนั้นเพิ่งเปิดประตูออกจากรถ“มานั่งทำหน้าอมทุกข์อยู่ตรงนี้ทำไม มีเรื่องอะไรให้คิดอะไรขนาดนั้นลูก”“มี๊มาตอนไหนครับเนี่ย”“มี๊มานานแล้ว หนูไม่รู้สึกตัวเอง แล้วมี๊ถามว่าทำไมมานั่งทำหน้าอมทุกข์อยู่แบบนี้”“ผม…ผมมีเรื่องให้คิดนิดหน่อยครับ"“อะไร ไหนเล่าสิ"“มี๊เคยเป็นอาการแบบนี้ไหมครับ” อีริคเริ่มเล่ารายละเอียดเกี่ยวกับอาการที่คนโปรดเป็นให้แม่ตนเองฟังอย่างออกรส ทำเอาผู้เป็นแม่ถึงกับไม่กล้าวอกแวกไปมองทางอื่น และเธอยังนึกขำกับการเล่าไปและทำท่าทางของอาการอ้วกคนโปรดไป“หนูไปรังแกน้องหรือเปล่า"“มี๊ ผมปรึกษามี๊อยู่นะ"“ก็มี๊ถึงถามนี่ไง ริคไม่ได้กดดันอะไรน้องจนน้องเครียดใช่ไหม”“ไม

บทที่ 64 คำว่ารัก“เป็นยังไงบ้างลูก” ฮาน่ารีบหาน้ำหาของกินมาให้อีริคกินบรรเทาอาการพะอืดพะอม “ดื่มน้ำแล้วก็กินอันนี้นะลูก เดี๋ยวก็ดีขึ้น” อีริคพยักหน้ารับรู้แล้วทำตามที่แม่บอกอย่างว่าง่ายเขากระดกน้ำเย็นเจี๊ยบเข้าปากแล้วบ้วนออกมา จากนั้นก็กระดกดื่มจนหมดขวด ก่อนจะอ้าปากกินมะยมคลุกเกลือที่แม่ป้อนใส่ปาก ทุกคนลุ้นกับอีริคจนตัวเกร็งหลังจากเขาเคี้ยวมะยมเปรี้ยวจี๊ดด้วยใบหน้านิ่งเรียบ“เป็นยังไงคะ” คนโปรดกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เห็นอีริคเคี้ยวมะยมเปรี้ยว ๆ แบบไม่แสดงออกถึงความเปรี้ยวของมันแล้วน้ำลายสอตาม“ดีขึ้นมาก อะไรอะมี๊ ผมกินแล้วรู้สึกดีมากเลย”“มะยมคลุกเกลือลูก กินแล้วอาการที่ลูกเป็นจะดีขึ้น”คราวนี้คนโปรดชะงักกับคำพูดของฮาน่า เธอเม้มปากแล้วก้มหน้าหลบสายตา หัวใจสั่นระรัวรับรู้ว่าฮาน่าอาจจะรู้ว่าเธอท้องแล้วก็ได้“คุณท่าน”“ไม่ต้องพูดอะไรหรอก เข้าไปข้างในกันเถอะ”“กลิ่นยังไม่หายเลยมี๊” อีริคหวั่นว่าได้กลิ่นนั้นแล้วจะอ้วกออกมาอีก เขาจึงส่ายหน้าปฏิเสธแล้วขึ้นไปบนชั้นสอง“คุณริคอาการเหมือนโปรดเลย”“ฉันคงพักผ่อนไม่เพียงพอ”“...”! เธอเอาผ้าเย็นซับเหงื่อออกจากใบหน้าคมคาย หวังให้เขารู้สึกสดชื่นขึ้น

บทที่ 66 ทะนุถนอมสี่เดือนต่อมาหลังจากทราบว่าตัวเองตั้งท้องลูกของอีริคอยู่นั้น ตอนนี้ก็ย่างเข้าสู่เดือนที่ห้าแล้ว จากท้องแบนราบตอนนี้ท้องเธอก็เริ่มโตเท่าลูกแตงโมแล้ว“จะไปไหนเหรอคะ โปรดเตรียมชุดให้ไหม” หญิงสาวเอ่ยถามคนรักด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล วันนี้อีริคตื่นตั้งแต่เช้าไปออกกำลังกาย และเธอเห็นเขาพูดกับพาเวลด้วยสีหน้าเครียดขรึมเหมือนมีเรื่องอะไรกวนใจอยู่ แต่ก็ไม่กล้าถามอะไรเพราะกลัวว่าเรื่องนั้นจะเป็นเรื่องสำคัญ“ไม่เป็นไร เดี๋ยวจะออกไปทำธุระข้างนอก แล้วลูกน้องจะพาเธอไปที่สนามม้านะ” อีริคเดินเข้ามาโอบเอวคนโปรดแล้วหอมขมับเธอไปหนึ่งฟอด จากนั้นจึงเดินไปที่ห้องแต่งตัว เขาใช้เวลาไม่นานก็เดินออกมาด้วยชุดไพรเวตสบาย ๆ โบกมือให้คนโปรดแล้วเดินออกไปจากห้องนอนทันทีร่างอวบอิ่มเดินตามหลังคนรักมาหยุดยืนอยู่ทางลงบันไดบ้าน ครั้นจะถามเอาความให้เข้าใจก็กลัวอีริคหงุดหงิดใส่ เธอจึงไม่ถามอะไรเขาแล้วหันหลังเดินกลับห้องนอน มาหยิบกระเป๋าสะพายข้างเดินลงไปรอลูกน้องที่จะพาไปสนามม้าพักนี้อีริคพาเธอไปพักที่สนามม้าบ่อยมาก เขาให้เหตุผลว่าอากาศที่สนามม้าดีกว่าที่บ้านในเมืองที่อยู่กับควันรถและฝุ่นพีเอ็ม“นายหญิงต้องการ

บทที่ 68 พักผ่อนวันต่อมาหญิงสาวตื่นขึ้นมาในเช้าที่สดใส บรรยากาศที่สนามม้าด้านนอกมีไอหมอกสีขาวปกคลุมไปทั่ว แถมอากาศยังเย็นฉ่ำสบายจนอีริคไม่ยอมตื่น“ตื่นได้แล้วค่ะ” เธอโน้มใบหน้าลงไปหอมแก้มสากสองฟอดเพื่อเป็นการปลุกอีริคให้ตื่น ทว่าชายหนุ่มกลับเบือนหน้าหนีสัมผัสแล้วเอามือมาปิดหน้าไว้ “ขี้เซาจัง”“ให้ฉันนอนเต็มอิ่มบ้าง ไม่ได้นอนหลับสบายแบบนี้มานานมากแล้ว” อีริคพึมพำอยู่ใต้ผ้าห่ม เมื่อได้ฟังแบบนั้นคนโปรดจึงไม่เซ้าซี้เขา เธอก้าวลงจากเตียงแล้วเดินไปเอาผ้าคลุมไหล่มาคลุม จากนั้นก็เดินออกไปข้างนอก“ตื่นแล้วเหรอ” พาเวลกำลังก่อกองไฟอยู่พอดี เขาส่งยิ้มทักทายคนโปรด “ดื่มนมอุ่นหน่อยไหม”“ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้สนามพร้อมกับรับแก้วนมอุ่นมาดื่ม “นมอุ่นนี่อร่อยมากเลยค่ะ”“อืม...แล้วนายยังไม่ตื่นเหรอ”“ยังค่ะ เห็นว่าอยากนอนอีกสักพัก”“อืม สงสัยคงเหนื่อยมาก ทำงานหนักมาหลายวัน”“ครับ”“พี่พาเวลล่ะคะ ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง” เมื่อมีโอกาสได้อยู่กับพาเวลสองต่อสอง เธอจึงถามไถ่สารทุกข์สุกดิบเขาบ้าง“ก็ดี ช่วงนี้ทำงานหนักหน่อยแต่ก็มีความสุข”“เห็นพี่มีความสุขกับการทำงานโปรดก็ดีใจค่ะ”“แล้วจะไปเชีย