บทที่ 64 คำว่ารัก

บทที่ 64 คำว่ารัก

“เป็นยังไงบ้างลูก” ฮาน่ารีบหาน้ำหาของกินมาให้อีริคกินบรรเทาอาการพะอืดพะอม “ดื่มน้ำแล้วก็กินอันนี้นะลูก เดี๋ยวก็ดีขึ้น” อีริคพยักหน้ารับรู้แล้วทำตามที่แม่บอกอย่างว่าง่าย

เขากระดกน้ำเย็นเจี๊ยบเข้าปากแล้วบ้วนออกมา จากนั้นก็กระดกดื่มจนหมดขวด ก่อนจะอ้าปากกินมะยมคลุกเกลือที่แม่ป้อนใส่ปาก ทุกคนลุ้นกับอีริคจนตัวเกร็งหลังจากเขาเคี้ยวมะยมเปรี้ยวจี๊ดด้วยใบหน้านิ่งเรียบ

“เป็นยังไงคะ” คนโปรดกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เห็นอีริคเคี้ยวมะยมเปรี้ยว ๆ แบบไม่แสดงออกถึงความเปรี้ยวของมันแล้วน้ำลายสอตาม

“ดีขึ้นมาก อะไรอะมี๊ ผมกินแล้วรู้สึกดีมากเลย”

“มะยมคลุกเกลือลูก กินแล้วอาการที่ลูกเป็นจะดีขึ้น”

คราวนี้คนโปรดชะงักกับคำพูดของฮาน่า เธอเม้มปากแล้วก้มหน้าหลบสายตา หัวใจสั่นระรัวรับรู้ว่าฮาน่าอาจจะรู้ว่าเธอท้องแล้วก็ได้

“คุณท่าน”

“ไม่ต้องพูดอะไรหรอก เข้าไปข้างในกันเถอะ”

“กลิ่นยังไม่หายเลยมี๊” อีริคหวั่นว่าได้กลิ่นนั้นแล้วจะอ้วกออกมาอีก เขาจึงส่ายหน้าปฏิเสธแล้วขึ้นไปบนชั้นสอง

“คุณริคอาการเหมือนโปรดเลย”

“ฉันคงพักผ่อนไม่เพียงพอ”

“...”! เธอเอาผ้าเย็นซับเหงื่อออกจากใบหน้าคมคาย หวังให้เขารู้สึกสดชื่นขึ้น