แชร์

บทที่ 47 หายไป

บทที่ 47 หายไป

พาเวลนั่งก้มหน้ารอหมออยู่หน้าห้องผ่าตัดร่วมสี่ชั่วโมงเข้าแล้ว ไม่มีวี่แววของการเปิดประตูออกมารายงานอาการของคนข้างในเลย

ครืด~ ครืด~

โทรศัพท์เครื่องหรูสั่นสะเทือนอยู่ในกระเป๋ากางเกงเขา เป็นซินซินที่โทรเข้ามา พาเวลจึงรีบกดรับสายเธอ

(น้องชายฉันเป็นยังไงบ้าง) น้ำเสียงของคนปลายสายตื่นตระหนกกรอกเข้ามาในสายทันที

“ตอนนี้ยังไม่ออกมาจากห้องผ่าตัดเลยครับคุณซิน หมอบอกว่า...ให้ทำใจเพราะนายอาการสาหัสมาก ๆ”

(...) ปลายสายเงียบไปนับนาทีก่อนเสียงสะอื้นไห้จะเล็ดลอดเข้ามาในสาย

(ทำไมมันต้องเจออะไรแย่ ๆ แบบนี้วะ แล้วไอ้เลวนั่นมันยังมีชีวิตอยู่ไหม)

“ไม่ครับ”

(คนโปรดไปไหน คนโปรดปลอดภัยไหม)

“ตอนนี้ยังหาคนโปรดไม่เจอเลยครับ ไม่รู้เธอหายไปไหน”

(ให้ตายสิ แล้วยายกระต่ายน้อยของฉันจะเป็นยังไงบ้าง โอ๊ยกลุ้มใจ)

“งั้นผมขอวางสายก่อนนะครับ”

(เป็นยังไงแล้วอย่าลืมโทรมารายงานด้วยนะพาเวล)

“ครับคุณซิน” หลังจากวางสายกับซินซิน พาเวลก็ลุกไปหาลูกน้องที่รออยู่หน้าโรงพยาบาล

“พี่พาเวล นายเป็นยังไงบ้างครับพี่” ลูกน้องคนหนึ่งเอ่ยถามพาเวล

“ตอนนี้ยังไม่ออกมาจากห้องผ่าตัด น่าจะใช้เวลานานอยู่”

“ครับ”

“เรื่องที่ให้ไปทำเป็นยัง
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status