บททั้งหมดของ ร้ายรักอันธพาล 20++: บทที่ 1 - บทที่ 10

บทนำการทำงานของเครื่องปรับอากาศยังคงทำหน้าที่ของมันได้ดี ภายในห้องพักสี่เหลี่ยมแคบ ๆ ของโรงแรมม่านรูดแห่งหนึ่งในทางกลับคอนโดฯ หรูของหญิงสาวที่กำลังหยัดกายขึ้นมาคร่อมตัวชายหนุ่มคนที่เอาแต่นอนทำหน้าเคลิ้มอยู่ใต้ร่างเธอส่วนกลางกายแข็งแรงถูกดันเข้ามาในช่องทางรักคับแน่นจนสุดความยาว แม้จะเป็นความสัมพันธ์อันลึกซึ้งครั้งแรกของฝ่ายหญิง แต่เธอกลับไม่ได้แสดงท่าทางอ่อนปวกเปียกให้อีกฝ่ายออมแรงเลย กาเนสแสยะยิ้มมุมปากอย่างพอใจ ใบหน้าสวยขึ้นริ้วแดงซ่านด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปมากพอสมควร ไม่ต่างจากคนใต้ร่างที่เมาจนสติสัมปชัญญะไม่เต็มร้อยบทรักเร่าร้อนถูกบรรเลงมาเรื่อย ๆ จนถึงสองชั่วโมงเต็ม แต่ความกระสันกลับไม่เบาลงเลย อาจเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เข้าไปทำปฏิกิริยากับจุดอ่อนไหวบวกกับเลือดลมในร่างกายให้สูบฉีดฝ่ามือหนาลูบไล้ตามเอวคอดบางขึ้นมาเรื่อย ๆ จนมาหยุดอยู่ที่ราวนมด้านซ้าย ปลายนิ้วชี้เกลี่ยรอยแผลเป็นจากการผ่าตัดเสริมหน้าอกเบา ๆ ก่อนจะถูกมือเรียวเล็กปัดออก"อ๊า~" เสียงครางถูกเปล่งออกจากริมฝีปากหนาเมื่อสัมผัสถึงความเสียวซ่าน จากกลางกายแล่นพล่านไปทั่วร่างกาย ริมฝีปากหนาห่อเข้าและเปล่งเสียงครา

บทที่ 2 อยากรู้อยากลองโอโซนเดินลงมาชั้นล่างอย่างเอื่อย ๆ ดวงตากวาดมองไปรอบ ๆ และหยุดไว้ที่แผ่นหลังบอบบางที่ถูกฝ่ามือหนาของชายหนุ่มผิวสีน้ำผึ้งลูบไปมาเบา ๆ เขาไม่ได้ใส่ใจและเดินไปเข้าห้องน้ำและทำธุระส่วนตัวจนเสร็จสรรพ พอเดินออกมาสองหนุ่มสาวที่นั่งอยู่หน้าบาร์ก็หายไปแล้ว เหลือไว้เพียงร่องรอยเท่านั้น โอโซนกดโทรหาขุนเขาทันที(ไง อยู่ไหนทำไมต้องโทรมา)"อีเนสไปไหน"(มันก็อยู่ที่บาร์ไม่ใช่เหรอ อ้าว) ปลายสายอุทานออกมาเบา ๆ เมื่อมองไปที่บาร์แล้วไม่เห็นกาเนสอยู่หน้าบาร์อย่างที่ควรจะเป็น (ไม่รู้ว่ะ กูไม่ได้มองมันตลอดเวลาขนาดนั้น แต่ช่างเถอะเดี๋ยวมันก็คงกลับมา)"อืม" เมื่อวางสายจากขุนเขาแล้วโอโซนก็เดินขึ้นมาชั้นสองเหมือนเดิม นั่งดื่มอยู่ครู่หนึ่งก็มีเสียงเอะอะโวยวายดังมาจากด้านล่าง ทุกคนต่างให้ความสนใจรวมถึงกลุ่มโอโซนด้วย ทุกคนลุกขึ้นมาดูแต่พอดูดี ๆ แล้วคนที่ถูกรั้งตัวไว้คือกาเนส ทั้งหกหนุ่มรีบวิ่งลงไปเคลียร์สถานการณ์แล้วพาตัวเพื่อนสาวออกมาจากตรงนั้น"ปล่อยดิวะ จะตบปากอีนั่นให้เลือดกลบปาก!""มันเกิดอะไรขึ้นวะ" ขุนเขาเอ่ยถามเมื่อเดินมาถึงลานจอดรถแล้ว แต่กาเนสกลับยืนกำหมัดแน่นอย่างโกรธจัด เธอพ่นลม

บทที่ 4 จุดเปลี่ยนหญิงสาวชักสีหน้าใส่คนที่นั่งทำหน้าเอ๋อ ๆ อยู่กลางหว่างขาก่อนจะลุกขึ้นแล้วเป็นฝ่ายดันตัวโอโซนนอนลง เธอก้าวขึ้นมาคร่อมตัวเขาไว้ด้วยความมั่นใจ"ถ้าไม่ทำ เดี๋ยวทำเองแล้วกัน" ว่าจบจึงบดเบียดสะโพกลงไปเบา ๆ พร้อมกับจับแก่นกายใหญ่สอดใส่เข้ามาในช่องทางรักคับแน่น โอโซนกะพริบตาไล่คราบน้ำตาจากการเบิกตากว้างเป็นเวลานานแล้วจ้องหน้ากาเนส เขารั้งสะโพกมนไว้แน่น"เดี๋ยว! มึงทำแบบนี้เพื่ออะไรวะเนส" คำถามที่ไร้ซึ่งคำตอบจากคนที่กำลังขย่มตัวเองลงมาอยู่บนตัวเขา กาเนสไม่สนใจอะไรแถมยังปัดมือหนาออกจากเอวตัวเองแล้ววางมือลงบนหน้าท้องแกร่ง ในขณะที่ร่างกายกำลังเคลื่อนไหวตามกลไกของมัน จนถึงจุดที่เธอรับรู้สึกถึงความเสียวซ่านแต่เป็นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น"ไม่ตะ..ต้องห่วงหรอก ฉันไม่บอกใครและมันจะเป็นความลับของเราสองคนตลอดไป" เธอเชิดใบหน้าขึ้นเปล่งเสียงครางหวานเมื่อได้รับความเสียวซ่านเป็นครั้งแรก มันแตกต่างไปจากที่เคยใช้เครื่องเล่นเสียว โอโซนขบกรามแน่นแล้วจับมือเรียวไว้"มึงทำแบบนี้เราจะมองหน้ากันไม่ติด""ปกติเคยมองหน้าเหรอ เห็นแต่มองนม" เธอตอบตามสิ่งที่เห็น ปกติโอโซนเคยมองหน้าเธอที่ไหน เขาทักทายด้วย

บทที่ 6 ไม่สบายกาเนสหันหลังให้อธิปแล้วหลังจากร่ำลากันเสร็จ เธอเดินมาตรงเคาน์เตอร์ด้านหน้าเพื่อรับกล่องพัสดุแล้วเข้ามาในลิฟต์"เฮ้อ~ จะมาตายเพราะถูกเอาไม่ได้นะ!" เธอยืนพิงผนังลิฟต์แล้วอ่านชื่อคนที่ส่งของมาให้แต่หัวคิ้วกลับขมวดยุ่ง "โชน!" เธอพูดชื่อโอโซนออกมาด้วยความมึนงงก่อนจะร้องอ๋อในใจ เพราะเมื่ออาทิตย์ก่อนโอโซนเคยโทรมาบอกว่าจะมีพัสดุมาส่งที่คอนโด ให้เธอรับไว้ให้ครืด~ ครืด~โทรศัพท์เครื่องหรูสั่นสะเทือนอยู่ในกระเป๋าสะพายข้าง เธอพอจะเดาออกว่าคนที่โทรมาเป็นใคร และเดาไม่ผิดจริง ๆ"ไง"(ของไปถึงแล้วใช่ไหม)"อืม รับไว้ให้แล้วล่ะ มาเอาตอนไหน"(แล้วจะให้กูไปเอาตอนไหนล่ะ) กาเนสกรอกตาไปมาอย่างเหนื่อยหน่าย (ทำไม เงียบเพราะไม่อยากเจอหน้ากูเหรอ)"คืนนี้ละกัน"(อืม) ตกลงกันเสร็จกาเนสก็วางสายก่อน เธอเปิดประตูเข้ามาในห้องและถอดเสื้อเพื่อจะอาบน้ำและได้กินยานอนพักผ่อน01:00 น.โอโซนเดินช้า ๆ มาหยุดยืนหน้าห้องกาเนสหลังจากเลิกดื่มแล้วเขาก็ขับรถมาหาเธอที่คอนโดทันที ก่อนจะกดกริ่งสองครั้ง"ทำไมไม่มาเปิดสักทีวะ" โอโซนพึมพำกับตัวเองเพราะปกติกาเนสไม่เคยมาเปิดประตูช้าเกินหนึ่งนาทีเลย หางตาเหลือบมองเวลาบนข้อ

บทที่ 8 ความสัมพันธ์ลับ ๆมือเล็กผลักอกแกร่งออกห่าง ตอนนี้ในหัวเธอมีแต่เครื่องหมายคำถามเต็มไปหมดกับการของโอโซน"ทำบ้าอะไรเนี่ย""กูแค่อยากจูบเหมือนที่มึงเคยจูบกูแค่นั้น""แล้วมันใช่เรื่องไหมเนี่ย""กูหวงมึงนะ ไม่อยากให้คบกับไอ้นั่นเท่าไหร่เลย" เขาถือวิสาสะนั่งลงบนโซฟาแถมยังเอนหลังพิงพนักโซฟาคล้ายว่าจะไม่ไปไหนง่าย กาเนสหย่อนสะโพกนั่งลงบนโซฟาตัวถัดมาจากเขาพร้อมกับกอดอก"เปลี่ยนไปมากจริง ๆ จะบอกว่าชอบฉันเหรอ""เปล่า""โกหกอะ รู้ไหมว่าแกไม่เคยโกหกฉันได้สักครั้ง""…" เขาเงียบไปนานนับนาทีก่อนจะพูดขึ้น "ขยับมานี่""ไม่""มาเถอะน่า มึงอย่าดื้อกับกู""แล้วมีสิทธิ์อะไรมาสั่ง แฟนก็ไม่ใช่สักหน่อย ผัวก็ไม่ใช่""เนส อย่าดื้อกับกูขยับเข้ามานี่""ชิ!" กาเนสฮึดฮัดในลำคอแล้วขยับมานั่งข้างโอโซนก่อนจะถูกเขาช้อนตัวขึ้นมานั่งบนหน้าตัก มือหนาวางลงบนสะโพกมนเบา ๆ จนเธอแปลกใจกับความอ่อนโยนนี้ "ไม่ได้อยากพูดอะไรแรง ๆ นะแต่แกกับฉันมันไปด้วยกันไม่ได้อะ อีกอย่างเราสองคนก็..ไม่ค่อยลงรอยกันเลย อยู่ด้วยกันมีแต่จะปวดหัวเปล่า ๆ""ไม่ลงรอยยังไง คืนนั้นกูกับมึงยังเอากันอยู่เลย""ข้ออ้างนี้จะใช้กี่เดือนกี่ปี?" เธอถามอย่าง