บททั้งหมดของ ร้ายรักอันธพาล 20++: บทที่ 31 - บทที่ 40

บทที่ 30 จองไว้ก่อนโอโซนทิ้งตัวลงบนโซฟาตัวยาวในห้องนั่งเล่นคอนโดกาเนส ก่อนจะรั้งตัวเธอลงมากอดพร้อมกับจูบริมฝีปากจิ้มลิ้มหนัก ๆ"เหนื่อย งดเอากันก่อน""ไม่ใจเลยอะ ปกติเหนื่อยขนาดไหนก็แรงเยอะจะตาย ไม่เอาก็ไม่เอา" เธอสะบัดหน้าหนีทำท่าจะลุกขึ้นแต่ถูกท่อนแขนแกร่งตวัดกอดไว้แน่น "จะไปกินน้ำ""อยากขนาดนั้น?" เขาถาม"ไม่อยากแล้ว ปล่อยจะไปกินน้ำ" เธอแกะแขนเขาออกแล้วลุกออกมา โอโซนมองตามจนกาเนสกลับมานั่งที่เดิมหลังจากกินน้ำเสร็จ "มองอะไรขนาดนั้น ไม่เคยเห็นคนสวยเหรอ" เธอสะบัดผมใส่อย่างยิ้ม ๆ แต่กลับถูกโอโซนใช้ขาแตะหลังเบา ๆ อย่างหยอกล้อ"สวยให้กูชมคนเดียวพอ ไม่ต้องไปสวยให้ใครชม""หวงเหรอ""มาก" เขาตอบอย่างจริงจังแต่กาเนสกลับป้องปากหัวเราะชอบใจที่เห็นโอโซนหวงเธอออกนอกหน้าแบบนี้ แล้วจึงล้มตัวนอนทับร่างหนา เธอลากไล้ปลายนิ้วชี้วนรอบหัวนมเขาเบา ๆ"ให้คิดอีกที จะเอาไหม""ไม่เอา เหนื่อยมากเมื่อคืนไม่ได้นอน""เหรอ..โอเค ไม่เอาก็ไม่เอา" ว่าจบกาเนสก็ซบหน้าลงกับอกแกร่งแล้วสอดมือลงไปใต้เสื้อเขา ลูบไล้แผงอกแกร่งเบา ๆ"ปากบอกไม่เอาแต่ก็ยั่วให้กูขึ้นสินะ ร้ายกาจนักนะยัยจิ้งจอก!""ฮ่า ๆ ถามจริง ใครให้แกเรียกฉัน

บทที่ 32 ความแตกรอยยิ้มบนใบหน้าขุนเริ่มจางหายเมื่อเขาเห็นปกป้องเดินตรงมาหา"ไมยังไม่กลับวะ" ขุนเขาเอ่ยถาม"ลืมของเลยไปเอา ไปกลับบ้านกันเถอะ" ปกป้องเดินเลี่ยงไปเอารถตัวเองขณะที่ขุนเขายังยืนนิ่ง"กูต้องไปร้านอะ วันนี้นัดลูกค้าไว้สี่คน""เออ…งั้นกูไปร้านกับมึงดีกว่า" ปกป้องยิ้มกว้างแล้วขับรถตามขุนเขาไปที่ร้านครืด~ ครืด~โอโซนละสายตาจากจอโทรศัพท์มือถือของกาเนสมามองโทรศัพท์ตัวเองที่กำลังส่งเสียงร้องดัง เขากดรับสายเมื่อเห็นว่าเป็นบดินทร์"มีไรวะ"(ไอ้ขุนมันรู้แล้วนะว่ามึงกับกาเนสเป็นอะไรกัน)"รู้ได้ไงวะ"(มึงคิดว่าเพื่อนทุกคนโง่เหมือนมึงเหรอ)"เอ้า หลอกด่ากูเปล่าเนี่ย"(ไปเล่นไกล ๆ ตีนกูไป)"เออ…รู้ก็รู้ดิ เดี๋ยวดูอธิบายให้มันฟังเองแต่ขออย่าให้มันไปบอกคยอื่นเถอะนะ"(ฮึฮึ..สิบเอ็ดนาที)"สิบเอ็ดนาทีคืออะไรวะ" โอโซนเอียงคอถามบดินทร์(สิบเอ็ดนาทีที่ความลับไม่เป็นความลับ ไอ้พวกเหี้ย!)"เอ้า…" บดินทร์กดวางสายไปอย่างหัวร้อนเมื่อนึกถึงอดีต โอโซนหันไปมองกาเนสที่กำลังออกกำลังกายอยู่"ใครโทรมาเหรอ" เธอเอ่ยถามเสียงติดหอบ โอโซนยักไหล่แล้วลุกขึ้นเดินมายืนอยู่ด้านหน้าลู่วิ่ง "ใครโทรมา" เธอถามย้ำอีกครั้ง

บทที่ 34 รักทุกคนอึ้งกับสิ่งที่โอโซนพูดออกมารวมถึงกาเนสด้วย เธออยากปรบมือให้เขาในความกล้านี้แต่อีกใจก็อยากห้ามปรามเพราะยิ่งเขาทำแบบนี้แม่เธอยิ่งไม่ชอบใจเข้าไปใหญ่"ฉันอนุญาตตั้งแต่ตอนไหนว่าให้นายหมั้นกับลูกสาวฉัน" อัญชลีว่าขึ้นด้วยความโกรธ"ผมไม่ได้ขออนุญาตใครครับ แค่แฟนผมตกลงที่จะหมั้นหมายกันผมก็โอเคแล้ว""แต่ฉันไม่อนุญาต!" เธอเค้นเสียงว่าลอดไรฟันด้วยความโกรธสุด ๆ แล้วเดินไปจูงมือกาเนสออกมาให้ห่างจากโอโซน"แต่หนูเต็มใจนะคะ หนูจะไม่ให้ใครเอาแหวนมาสวมทับแหวนวงนี้อีกแน่!" เธอยืนกรานที่จะอยู่เคียงข้างโอโซนจนอัญชลีรู้สึกโกรธที่ลูกสาวดื้อรั้นไม่ฟังความเธอ"กาเนส! มันจะมากไปแล้วนะลูก""แม่คะ..""จะมาหมั้นอะไรกัน แม่ไม่อนุญาต" เรื่องเริ่มบานปลายไปใหญ่อธิปจึงเข้ามาห้ามปรามไว้ แต่โอโซนก็ไม่พอใจ"รู้ทั้งรู้ว่ากูกับเนสกำลังคบกันแต่มึงก็ยังเข้ามาสอดจะเอาเมียกูให้ได้ จิตใจมึงทำด้วยอะไรวะ" โอโซนกระชากคอเสื้ออธิปอย่างแรง "ทำเป็นไม่รู้เรื่องแต่ความจริงคืออยากให้กูกับกาเนสเลิกกัน มึงนี่แม่ง..""นายเข้าใจอะไรผิดไปไหม" อธิปเอียงคอถามโอโซน "จริง ๆ ฉันกับน้องกาเนสเราสองคนรู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก ๆ และเราสอ

บทที่ 36 โชนครับทุกคนพร้อมใจกันสาดทำท่าคลื่นไส้อาเจียนกับคำหวานที่โอโซนหยอกเย้ากาเนสแต่สองหนุ่มสาวกลับยิ้มหน้าระรื่นไม่สนใจสีหน้าเอือมระอาของเพื่อนเลย"รู้แบบนี้ไม่ให้พวกมึงสองคนคบกันซะก็ดี น่ารำคาญ!" ปรินเบ้ปากใส่พลางเขวี้ยงกระดาษใส่โอโซนอย่างนึกหมั่นไส้"พรุ่งนี้..พรุ่งนี้เราก็หยุดแล้ว" ธันวาพูดขึ้นและเว้นวรรคไปนานขณะที่เพื่อนทุกคนรอฟังเขาพูดใจจะขาดแล้ว"ไอ้สัตว์ ยังไงวะ!""ไปเที่ยวกันไหม เที่ยวเขา เที่ยวทะเลใกล้ ๆ บ้านเราอะไปไหม""เที่ยวทะเลเหรอ ตัวเล็กอยากไปอยู่พอดีเลย" บดินทร์พูดเสียงเบา"ตัวเล็ก…ไอ้ห่านี่ก็หลงเมียไม่ไหว!" ปรินกระแนะกระแหนบดินทร์ก่อนที่กาเนสจะพูดขึ้นมาด้วยท่าทางตื่นเต้น"ไปทะเลไหม อยากไปเที่ยวทะเลอยู่เหมือนกัน""ทะเลเหรอ.." โอโซนทำหน้าครุ่นคิดแต่เมื่อเห็นสีหน้าออดอ้อนกาเนสเขาก็รีบพยักหน้าให้เพื่อนเป็นอันตกลงที่จะไปทะเล บดินทร์ก็เห็นด้วยเพราะอยากพาแป้งปั้นไปอยู่พอดี ส่วนปกป้องกับปรินรีบชูมือขึ้นอย่างรวดเร็ว"โอเค งั้นไปทะเลกันนะ" ธันวาผู้ออกความคิดเห็นดีดนิ้วเสียงดังด้วยความดีใจที่เพื่อนเห็นด้วย "เดี๋ยวกูโทรบอกไอ้ขุนเอง""เดี๋ยวนี้มันแปลก ๆ ไหมวะ" โอโซนขมวดคิ้วถา

บทที่ 38 ท้องโอโซนยิ้มหวานขณะที่มือหนาสอดลงไปใต้กระโปรงนักศึกษาทรงเอรัดรูป แล้วค่อย ๆ เกี่ยวแพนตี้ตัวน้อยออกไปให้พ้นทาง"อ๊ะ! โชน..ไม่เล่นแรงนะ" เธอหลุดอุทานเพราะโอโซนจับพลิกตัวให้นอนคว่ำหน้าแล้วกดไหล่เธอลงกับโซฟา โอโซนรีบร้อนปลดปล่อยสิ่งที่แข็งขันอยู่ภายใต้กางเกงนีนส์ออกมาแล้วถกกระโปรงกาเนสขึ้นไปเหนือแก้มก้นเล็กน้อย เขาค่อย ๆ ดันส่วนหัวเห็ดแดงก่ำเข้าไปในกายหญิงสาวจนสุดความยาว"อ๊า~…" โอโซนทำหน้าเคลิ้มที่สอดใส่ตัวตนเข้าไปในกายกาเนสได้แล้ว และเริ่มเคลื่อนไหวสะโพกเนิบนาบและรัวเร็วขึ้นตามจังหวะ"อ๊า! แบบนี้สิ" โอโซนกัดปากแน่นด้วยความเสียวซ่านที่ได้ปลดปล่อยความอยากในขณะที่กาเนสเปล่งเสียงครางด้วยความเสียวซ่านก่อนจะถูกโอโซนจัดท่วงท่าให้อยู่ในท่าคุกเข่า สองมือเรียวจับพนักโซฟาแน่น"อื้อ~ โชนเดี๋ยวกระโปรงแหกหรอก ทำดี ๆ ได้ไหม" กาเนสเอี้ยวหน้ามาดุโอโซนอย่างไม่จริงจังนัก เธอตวัดมือไปตีเอวสอบให้เขาทำเบา ๆ ทว่าโอโซนกลับก้มลงมากระซิบบอกแฟนสาวเสียงพร่า"ทำเบามันไม่ได้อารมณ์น่ะสิ" เขายิ้มมุมปากแล้วกระแทกกระทั้นแก่นกายใหญ่เข้าหากายสาวอย่างหนักหน่วง เสียงครางของทั้งสองสอดประสานกันดังก้องไปทั่วห้องพักข