บททั้งหมดของ ร้ายรักอันธพาล 20++: บทที่ 71 - บทที่ 78

บทที่ 70 แต่งงาน03:00ปกป้องนั่งสัปหงกอยู่บนโซฟาในห้องแต่งตัว เมื่อคืนเขาดื่มเยอะไปหน่อยเพราะไม่คิดว่าไอ้เพื่อนตัวดีมันจะโทรเรียกให้มาแต่งตัวเสริมหล่อตั้งแต่เช้ามืดขนาดนี้ ไม่เช้าสิ! นี่มันยังดึกอยู่เลย"ป้อง ไอ้เหี้ยป้องถึงคิวมึงไปทำผมแล้ว""หาว~ เออ ๆ" ปกป้องเดินโซเซเข้าไปนั่งที่เก้าอี้เพื่อรอทำผมส่วนโอโซนกับบดินทร์กำลังช่วยกันเตรียมเสื้อผ้าไว้ให้เพื่อน ๆ ขุนเขาที่ทำผมและแต่งหน้าเสร็จก่อนเดินเข้ามาหาสองหนุ่ม"เขาว่ากันว่า คนที่เป็นคู่เจ้าบ่าวเกินสองครั้งจะไม่ได้แต่งงาน" บดินทร์เงยหน้าขึ้นมองเพื่อนพลางขมวดคิ้วอย่างมึนงง"จริงเหรอวะ" เขาถามขุนเขาอีกครั้ง"มั้ง ได้ยินมาแบบนั้นแต่ไม่ต้องห่วงหรอกมึงอะ ยังไงก็ได้แต่งแน่นอน ถ้าไม่แต่งมีหวังคอได้หลุดออกจากบ่าแน่""เออ น้องแป้งไม่ปล่อยให้มึงลอยนวลแน่นอนเพื่อนรัก" โอโซนแสยะยิ้มมุมปากแล้วตบไหล่กว้างเบา ๆ ก่อนจะเดินไปหาธันวาที่นั่งทำหน้าง่วงอยู่ "อดทนหน่อยนะครับเพื่อน""อดทนมากเลยครับท่าน กูแม่งไม่น่าดื่มเยอะเลย""กูก็ผิดที่ไม่ได้ห้ามพวกมึง เอาไว้เสร็จงานแล้วไปกินต้มเล้งแซ่บ ๆ กันไหม""อ่า..ไม่เอาอะ มึงแต่งงานแล้วก็ต้องอยู่กับเมียกับลูกสิ พวกก

บทที่ 72 เข้าหอเวลาล่วงเลยมาถึงสี่ทุ่มแต่งานเลี้ยงยังไม่เลิก โอโซนเดินเข้ามาคลอเคลียกาเนสเหมือนลูกแมวน้อยที่กำลังออดอ้อนแม่"อะไรคะ" กาเนสถามคนรักเสียงหวานที่เห็นโอโซนออดอ้อนเธออยู่ โอโซนยิ้มมุมปากแล้วเลื่อนใบหน้าเข้ามากระซิบเสียงแผ่ว"ถึงเวลาเราต้องเข้าหอแล้วนะที่รัก""แต่เนสยังสนุกอยู่เลยค่ะ""ไม่เอาดิ ขึ้นห้องกันเถอะนะ" โอโซนเอาหน้ามาซุกลำคอระหงแล้วดึงแขนกาเนสเบา ๆ "นะ ขึ้นห้องเถอะ""แหม…ไอ้เจ้าบ่าวเลือดร้อน เอะอะชวนเมียขึ้นห้องอย่างเดียวเลย""ก็มันถึงเวลาขึ้นหอแล้วนี่หว่า" โอโซนทำหน้าเซ็งใส่ปรินที่เป็นเจ้าของคำพูดนั้น บดินทร์ที่นั่งอยู่ข้างแป้งปั้นรีบสะกิดแฟนสาว"เราก็กลับบ้านดีไหมคะ""ยังค่ะ แป้งยังสนุกอยู่เลย ดื่มกับพี่ ๆ สนุกมากเลยนะ""ไอ้นี่ก็อีกคน รำคาญคนมีแฟนว่ะ" ธันวาเบ้ปากใส่โอโซนกับบดินทร์"ปล่อยพวกมันไปเหอะ" ขุนเขาที่ยืนสูบบุหรี่อยู่อีกที่เอ่ยขึ้น เขาพ่นควันบุหรี่ออกจากปากแล้วเดินเข้ามาหาเพื่อนรัก ยกแก้วเหล้ากระดกดื่มจนหมด "เอาไว้พวกเรามีเมื่อไหร่ค่อยเอามาอวดพวกมัน""เออ! อย่าให้พวกกูมีแฟนนะ จะเอามาอวดให้!" ปกป้องคาดโทษเพื่อนรักแล้วหัวเราะออกมาเบา ๆ "ไปเหอะ ถึงเวลาเข้าห

บทที่ 74 ตอนจบสองเดือนต่อมากาเนสเดินเข้ามานั่งลงบนหน้าตักสามีสุดที่รักขณะที่โอโซนกำลังทำงานอย่างเคร่งเครียด เธอเชยคางเขาขึ้นมาจูบเบา ๆ"ทำงานหนักจนหน้าแก่แล้วเนี่ย" ชายหนุ่มแสยะยิ้มมุมปากแล้วหอมแก้มคนรัก เขาละมือจากงานที่กำลังทำแล้วสวมกอดกาเนสไว้หลวม ๆ"ก็ต้องทำยอดกันหน่อย ธุรกิจที่โชนร่วมมือทำกับรุ่นพี่กำลังไปได้ดีเลย เนสเห็นใช่ไหม""เห็นค่ะ แล้วก็ภูมิใจที่สุดที่งานแฟนเรากำลังไปได้ดี""รักเธอนะ""บอกรักกันทุกวัน เบื่อไหม""เอาอะไรมาเบื่อ ยิ่งรักขึ้นทุกวัน มากขึ้น ๆ ทุกวันเลย""ค่ะ เนสก็เหมือนกันแต่ว่าเดือนนี้ก็…ยังเงียบอยู่นะ" กาเนสยิ้มเจื่อนให้โอโซน ไอ้ที่ว่าเงียบน่ะคือลูกน้อยคนที่สองที่ต่างเฝ้ารอคอยกัน"ไม่เป็นไรเลยค่ะ ถ้าไม่มาก็ไม่เป็นไรเลย เลี้ยงโซมีคนเดียวโชนก็เอาอยู่ ไม่ได้เร่งรัดอยากให้มีเร็ว ๆ เลยไม่ต้องเครียด" โอโซนจับมือเรียวบางขึ้นมาจูบแล้วเกยคางไว้กับไหล่มน "ไม่ต้องกังวลหรอก เพราะโชนไม่อยากให้เนสเครียด รู้ไหม""ขอบคุณนะคะ" นับวันโอโซนยิ่งทำให้เธอหลงใหลเพราะเขาเข้าใจเธอมากขึ้น เป็นผู้ใหญ่และเป็นหัวหน้าครอบครัวที่พึ่งพาได้ เขาเป็นพ่อที่ดีมาก ๆ เลี้ยงลูกดูแลลูกแถมยังเอาใจใ

ตอนพิเศษ 2สองวันต่อมาโซมีดีดดิ้นอยู่ในอ้อมแขนผู้เป็นพ่อขณะที่อยู่ในสนามบิน เธอชี้ไปที่เครื่องบินลำใหญ่ด้วยความตื่นเต้น"หนูเคยเห็นครั้งหนึ่งแล้วไงลูก ยังตื่นเต้นอีกเหรอ" โอโซนถามประชิดแก้มลูกสาวพร้อมกับหอมแก้มโซมีฟอดใหญ่ "อยากได้ไหม ถ้าอยากได้ต้องเป็นเด็กดีนะลูก""เดี๋ยวก็งอแงจะเอาเครื่องบินให้ได้หรอก" กาเนสตำหนิแฟนหนุ่มทางสายตาแล้วเดินเข้ามาเช็ดน้ำลายให้ลูกสาว หนูมาหาแม่ไหม เดี๋ยวให้คุณพ่อไปซื่อน้ำมาให้" โซมีมองหน้าแม่แล้วอมยิ้มหวาน เธอไม่รอช้าที่จะมาสู้อ้อมอกของแม่"งั้นรออยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวโชนไปซื่อน้ำมาให้กิน แล้วก็เดี๋ยวเราเช็กอินเข้าไปในเลานจ์พร้อมกัน""ค่ะ" กาเนสพยักหน้าให้คนรักแล้วพาลูกสาวไปดูเครื่องบินอีกครั้งหนึ่ง เสียงแหลม ๆ ของโซมีเรียกความสนใจจากผู้โดยสารที่มายืนรอเช็กอินพร้อมกันให้หันมามองเธอ ทุกคนต่างยิ้มให้ด้วยความเอ็นดู "หนูหิวไหมลูก หม่ำ ๆ นมไหมคะ""…" โซมีมองหน้าแม่แล้วส่ายหน้าไปมาเบา ๆ เธอหันกลับไปดูเครื่องบินอีกครั้งพร้อมกับชี้นิ้วไปที่มัน"มาแล้วครับ ไหนใครจะกินน้ำสดชื่น ๆ บ้าง" โอโซนเทน้ำใส่ในขวดน้ำสำหรับเด็กเล็กแล้วเอาให้โซมีดูด เธอคาบจุกนมไว้แล้วอ้าแขนออกกว้