บททั้งหมดของ ร้ายรักอันธพาล 20++: บทที่ 61 - บทที่ 70

บทที่ 61 ปลุกวิญญาณเสือหิว"อยากเป็นหมาของอีเนสว่างั้น?" ขุนเขาถามพร้อมเพื่อนแล้วหันไปปริ้นงานออกมาให้โอโซนดู"ก็อยากเป็นหมาของเมียนะ ให้เมียใส่ปอกคอ""เมื่อก่อนเป็นเสือ เดี๋ยวนี้เป็นหมาแล้ว" ขุนเขาถอนหายใจอย่างระอากับรอยยิ้มภูมิใจของเพื่อน "โอเคยัง แก้ตรงไหนไหม" เขาถามโอโซนอีก"โอเคแล้ว สวยเลย""สักตรงไหน""อกซ้าย""ใส่ยาชาไหม" ขุนเขามองหน้าเพื่อนแล้วส่ายหน้าไปมาเบา ๆ"คนอย่างกูอะมีศักดิ์ศรีพอเว้ย"แปะ!ฝ่ามือหนาของขุนเขาตีลงหน้าปากกว้างของโอโซน"ศักดิ์ศรีพ่อมึงสิ มาสักไม่ได้ไปกระทืบคนเหมือนเมื่อก่อน ตกลงจะใส่ไหม""ใส่ครับ""ก็แค่นี้!""ทำไมท่านเกรี้ยวกราดแบบนี้" ขุนเขาพ่นลมหายใจออกหนัก ๆ ระบายความหงุดหงิด"เสียเวลากูทำมาหากินฉิบหาย ยังจะมากวนส้นตีนอีก""กูน้อยใจนะ" โอโซนเบะปากเหมือนจะร้องไห้ "ไม่ง้อกูจริงเหรอ""ไม่!""หายงอนละงั้น ไม่ง้อก็หายเองก็ได้" โอโซนลอยหน้าลอยตาใส่ขุนเขา"กูหนักใจแทนอีเนสที่ได้มึงเป็นผัว""กูไม่ดีตรงไหน""ก็หลายอย่าง พูดถึงเรื่องดีก็มี เหี้ยก็เยอะเหมือนกัน""อ่า..พูดแบบนี้แสดงว่ามึงเป็นเพื่อนรักกู""ก็เป็นมาตลอด และกูก็จะเป็นเพื่อนที่ตีปากมึงด้วยถ้าไม่หยุดพู

บทที่ 63 ครอบครัวสามเดือนต่อมากาเนสอุ้มโซมีเดินเข้ามาในบ้านหลังใหม่ที่เธอกับโอโซนเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ได้ไม่นาน บ้านหลังนี้เป็นน้ำพักน้ำแรงของทั้งสองคนที่หาเงินมาซื้อและตกแต่งเองหมดไปหลายล้านบ้านโซมียิ้มหวานให้ผู้เป็นพ่อแล้วขืนตัวเข้าไปหา"แอ๊ะ~" เด็กน้อยยิ้มหวานที่ตัวเองอยู่ในอ้อมกอดพ่อแล้ว ตอนนี้โซมีค่อนข้างติดพ่อเพราะพ่อจะพาออกไปเที่ยวบ่อย ๆ และยังตามใจลูกบ่อยอีก"ห้ามพากันไปเล่นน้ำนะรู้ไหม คราวก่อนแอบไปเล่นน้ำกันสองคน ดีไม่เป็นไข้" กาเนสห้ามปรามแฟนหนุ่มแล้วหันมาบีบแก้มลูกน้อยที่กำลังทำหน้าอ้อนให้พ่ออยู่ โซมีขยิบตาให้พ่อก่อนที่จะตวัดแขนกอดคอโอโซนไว้แนบแน่น"มาม~" เธอทำเสียงอ้อแอ้แล้วขืนตัวให้พ่อพาไปที่สวนหลังบ้านเพราะที่ตรงนั้นจะมีสนามเด็กเล่นและมีชิงช้าที่โซมีชอบให้พาไปนั่ง เธอยิ้มแป้นโชว์ฟันกระทบสองซี่ที่กำลังขึ้น เมื่อพ่อพานั่งลงแล้วก็ดีดดิ้นไปใหญ่ด้วยความตื่นเต้น"ชอบไหมลูก" โอโซนถามโซมีเสียงหวานแล้วไกลชิงช้าเบา ๆ โซมีกรีดร้องเสียงดังด้วยความชอบใจแล้วซบหน้าลงกับอกพ่อ มือน้อย ๆ กำเสื้อพ่อไว้แน่นก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นมาสบตาแล้วเอาลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองเบา ๆ "อย่าเล่นน้ำลายลูก"

บทที่ 65 หวง(นม)แม่โซมีมองหน้าแม่แล้วหันมาทำตาแป๋วออดอ้อนพ่อราวกับว่าเธอกำลังขอร้องพ่อห้ามแม่ไม่ให้ไปถ่ายแบบอย่างไรอย่างนั้นแหละ"โป๊มากไหม" โอโซนถามอีกครั้ง""ไม่รู้ค่ะ เดี๋ยวต้องไปดูก่อน""โป๊แน่ ๆ" โอโซนทำหน้าไม่พอใจแล้วอุ้มโซมีออกมาจากห้องรับประทานอาหาร เด็กน้อยทำหน้าหงอยซบหน้าลงกับคอพ่อ "ไม่ต้องงอแงนะลูก เดี๋ยวพ่อจะพาหนูไปกำกับแม่ที่สตูดิโอเอง""แอ๊ะ~" โซมีทำเสียงอ้อแอ้ตอบกลับพ่อแล้วหันไปมองแม่ที่นั่งกินข้าวอยู่คนเดียวหนึ่งชั่วโมงต่อมาพรึบ! พรึบ! พรึบ!ชุดชั้นในถูกโยนลงบนเก้าอี้โดยโอโซน ในขณะที่โซมีกับกาเนสมองเขาอยู่ จนกระทั่งโอโซนหยุดแล้วชี้ไปที่ชุดชั้นในที่คล้าย ๆ ทูพีท"ชุดนี้""ชะ..ชุดนี้เหรอคะ" ทีมงานผู้ดูแลกาเนสถามเสียงสั่นพร้อมกับเก็บชุดที่กองอยู่บนเก้าอี้มาอุ้มไว้ โซมียิ้มหวานแล้วขืนตัวไปหาพ่อคล้ายว่าเธอพอใจแล้วที่พ่อเลือกชุดนั้นให้แม่ใส่"ถูกไหมลูก พ่อทำถูกไหม" โอโซนเอ่ยถามลูกสาวอย่างยิ้ม ๆ ขณะที่กาเนสเกรงใจทีมงานมาก ๆ เพราะก่อนหน้านี้โอโซนก็บอกจะจ้างเธออยู่บ้านเองและไม่ให้เธอมาถ่ายแบบโป๊เปลือยแบบนี้"โชน…เกรงใจพี่เขานะ""งั้นไม่ต้องถ่าย กลับบ้านกัน ดีไหมลูก" เขาถามโซ

บทที่ 67 แต่งงานกันนะโอโซนยื่นมือไปลูบแก้มกาเนสเบา ๆ แล้วกระซิบบอกเธอข้างใบหู"ไปเที่ยวกันไหม ไหน ๆ พรุ่งนี้ก็หยุดงานกันทั้งคู่แล้ว ให้เวลาลูก พาลูกไปเที่ยวกันนะ""ก็ดีค่ะ ไปเที่ยวพักผ่อนกันดีกว่า ใครจะไปเที่ยวยกมือขึ้นค่ะ" โซมีชูมือขึ้นทั้งสองข้างอย่างรู้งาน เธอระเบิดเสียงหัวเราะอย่างชอบใจแล้วอ้าแขนออกกว้างเพื่อให้แม่อุ้มขึ้นไปแนบอก"มิ~ มาม~""วันนี้หนูชั่งน้ำหนักได้แปดกิโลแล้วค่ะอ้วนน้อยของแม่""มาม~" โซมีคลี่ยิ้มหวานให้แม่อย่างออดอ้อนแล้วก้มลงไปหอมเนินอกแม่เบา ๆ เป็นการอ้อนเพื่อให้แม่เปิดเต้าให้ตัวเองกินนม"เมื่อไหร่หนูจะออกเต้าเนี่ยลูก""เอาน่า เดี๋ยวให้เงินไปเสริมใหม่" โอโซนยิ้มให้คนรักก่อนที่ทั้งสามคนจะกลับไปที่บ้านเพื่อเก็บเสื้อผ้าเตรียมตัวไปเที่ยวในวันหยุดพักผ่อน"อ้วนลูก หนูไม่ต้องอยากช่วยแม่ก็ได้ค่ะ" กาเนสยิ้มเอ็นดูที่โซมีนั่งดึงทึ่งเสื้อผ้าแล้วโยนไปข้างหลังตัวซึ่งกาเนสนั่งพับผ้าอยู่ โอโซนที่เพิ่งเดินเข้ามาหลุดขำพรืดใหญ่ที่เห็นลูกพังกองเสื้อผ้า"หนูลูก ไม่แกล้งแม่สิเดี๋ยวเราไม่ได้ไปเที่ยวง่ายรู้ไหม""ปะ~" โซมีค่อย ๆ คลานไปหาพ่อ โอโซนอุ้มลูกขึ้นมาแนบอกแล้ว "มิ~""บายแม่ก่อน

บทที่ 69 เตรียมงานหลายวันต่อมาโอโซนนั่งลงบนม้านั่งใต้ต้นดอกเฟื่องฟ้าที่ประจำที่บ้านบดินทร์"สรุปได้ฤกษ์ยัง" บดินทร์เอ่ยถามอย่างจริงจัง"ได้แล้ว อาทิตย์หน้านี้แหละ แต่ดูมันกะทันหันไปไหมวะ""ไม่เท่าไหร่นะ ก็โอเคแล้ว" บดินทร์ตอบคำถามนั้นแล้วหันกลับไปมองแฟนสาวที่เดินเข้ามาพร้อมกับจานขนม"พี่โชนจะแต่งงานแล้ว ส่วนแป้งกับพี่ดินเรายังไม่มีแพลนจะแต่งเลยค่ะ""โธ่..ใครบอกไม่อยากแต่งงาน นี่อยากแต่งจะตายอยู่แล้วแต่หนูยังเรียนไม่จบหนิ""คิกคิก..แต่พี่ดินก็รอได้หนิคะ ไม่นานเลยนะ" แป้งปั้นควงแขนแฟนหนุ่มไว้หลวม ๆ แล้วยิ้มให้โอโซน"ก็รอแหละ ถึงไม่ได้แต่งก็รัก""ค่ะ""นี่ก็หวานไม่เปลี่ยนจริง ๆ ถ้ายังไงมึงไปช่วยงานกูหน่อยนะ""ได้เสมอ แล้วนี่ได้ติดต่อไอ้ขุนไหม""ติดต่ออะไร โทรไปไม่เคยจะรับสายเลย เห็นไอ้ป้องบอกมันลูกค้าเยอะ ติดงานสักจุกจิกเยอะน่ะ""อืม เดี๋ยวก็ไปหามันเอง น่าจะอยู่ร้านนั่นแหละ" บดินทร์อาสาไปหาขุนเขาที่ร้านสักเอง"อืม ขอบใจมากนะเว้ย ขอบคุณน้องแป้งด้วยนะครับ""แป้งเต็มใจช่วยพี่โชนค่ะ สู้ ๆ นะคะพี่โชน""ครับ" โอโซนยิ้มให้สองหนุ่มสาวแล้วหยิบขนมมาใส่ปาก "กลับก่อนนะ วันนี้ต้องไปดูของอีกหลายอย่า