บทที่ 66 เสือสิ้นลาย

บทที่ 66 เสือสิ้นลาย

หลายเดือนต่อมา

"สองพ่อลูก ลุกไปอาบน้ำได้แล้วอย่าให้แม่ต้องพูดหลายครั้ง" กาเนสยืนเท้าสะเอวอยู่ปลายเตียง เธอเดินเข้ามาบอกสองพ่อลูกที่นอนเล่นอยู่บนเตียงเป็นครั้งที่สามแล้วแต่ทั้งสองก็ยังเฉยและยังไม่สนใจคำพูดเธออีก โซมีแอบมองหน้าแม่แล้วรีบหันไปเล่นกับพ่อ เธอทำเหมือนแม่ไม่ได้ยืนอยู่ปลายเตียงเพราะอยากจะเล่นอยู่

"มามมิ" โซมีเรียกผู้เป็นแม่เสียงยืดยานคลายว่าตัวเองเพิ่งจะตื่น

"ไม่ต้องมาเจ้าเล่ห์กับแม่เลย ทั้งพ่อทั้งลูก ถ้าไม่ตื่นวันนี้แม่ไม่พาไปหาพี่ขนมนะ"

"อื้อ~" เด็กน้อยงัวเงียลุกขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อได้ยินชื่อขนม

"ทีแบบนี้ลุกเร็วเชียว" กาเนสอ้าแขนออกอุ้มโซมีลงจากเตียงนอน โอโซนเองก็งัวเงียลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง "พ่อก็รีบไปอาบน้ำเลยนะ" โอโซนพยักหน้าให้กาเนสเบา ๆ แล้วก้าวลงจากเตียง เขาเดินเข้ามาหอมแก้มแฟนสาวเบา ๆ เฉกเช่นทุกวันแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ

"มาม~" โซมีทำหน้างัวเงียใส่แม่แล้วอ้าแขนกอดคอผู้เป็นแม่ไว้ "มิ~" เด็กน้อยอ้าปากกัดคอเสื้อแม่เบา ๆ เป็นการเรียกร้องความสนใจ

"อะไรคะ หนูจะเอาอะไร"

"มาม~"

"หม่ำ ๆ อะไรแต่เช้าลูก หนูเพิ่งตื่นนอนนะคะ" กาเนสทำเสียงดุลูกสาวอย่างไม่