บทที่ 67 แต่งงานกันนะ

บทที่ 67 แต่งงานกันนะ

โอโซนยื่นมือไปลูบแก้มกาเนสเบา ๆ แล้วกระซิบบอกเธอข้างใบหู

"ไปเที่ยวกันไหม ไหน ๆ พรุ่งนี้ก็หยุดงานกันทั้งคู่แล้ว ให้เวลาลูก พาลูกไปเที่ยวกันนะ"

"ก็ดีค่ะ ไปเที่ยวพักผ่อนกันดีกว่า ใครจะไปเที่ยวยกมือขึ้นค่ะ" โซมีชูมือขึ้นทั้งสองข้างอย่างรู้งาน เธอระเบิดเสียงหัวเราะอย่างชอบใจแล้วอ้าแขนออกกว้างเพื่อให้แม่อุ้มขึ้นไปแนบอก

"มิ~ มาม~"

"วันนี้หนูชั่งน้ำหนักได้แปดกิโลแล้วค่ะอ้วนน้อยของแม่"

"มาม~" โซมีคลี่ยิ้มหวานให้แม่อย่างออดอ้อนแล้วก้มลงไปหอมเนินอกแม่เบา ๆ เป็นการอ้อนเพื่อให้แม่เปิดเต้าให้ตัวเองกินนม

"เมื่อไหร่หนูจะออกเต้าเนี่ยลูก"

"เอาน่า เดี๋ยวให้เงินไปเสริมใหม่" โอโซนยิ้มให้คนรักก่อนที่ทั้งสามคนจะกลับไปที่บ้านเพื่อเก็บเสื้อผ้าเตรียมตัวไปเที่ยวในวันหยุดพักผ่อน

"อ้วนลูก หนูไม่ต้องอยากช่วยแม่ก็ได้ค่ะ" กาเนสยิ้มเอ็นดูที่โซมีนั่งดึงทึ่งเสื้อผ้าแล้วโยนไปข้างหลังตัวซึ่งกาเนสนั่งพับผ้าอยู่ โอโซนที่เพิ่งเดินเข้ามาหลุดขำพรืดใหญ่ที่เห็นลูกพังกองเสื้อผ้า

"หนูลูก ไม่แกล้งแม่สิเดี๋ยวเราไม่ได้ไปเที่ยวง่ายรู้ไหม"

"ปะ~" โซมีค่อย ๆ คลานไปหาพ่อ โอโซนอุ้มลูกขึ้นมาแนบอกแล้ว "มิ~"

"บายแม่ก่อน