บทที่  63 ครอบครัว

บทที่ 63 ครอบครัว

สามเดือนต่อมา

กาเนสอุ้มโซมีเดินเข้ามาในบ้านหลังใหม่ที่เธอกับโอโซนเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ได้ไม่นาน บ้านหลังนี้เป็นน้ำพักน้ำแรงของทั้งสองคนที่หาเงินมาซื้อและตกแต่งเองหมดไปหลายล้านบ้าน

โซมียิ้มหวานให้ผู้เป็นพ่อแล้วขืนตัวเข้าไปหา

"แอ๊ะ~" เด็กน้อยยิ้มหวานที่ตัวเองอยู่ในอ้อมกอดพ่อแล้ว ตอนนี้โซมีค่อนข้างติดพ่อเพราะพ่อจะพาออกไปเที่ยวบ่อย ๆ และยังตามใจลูกบ่อยอีก

"ห้ามพากันไปเล่นน้ำนะรู้ไหม คราวก่อนแอบไปเล่นน้ำกันสองคน ดีไม่เป็นไข้" กาเนสห้ามปรามแฟนหนุ่มแล้วหันมาบีบแก้มลูกน้อยที่กำลังทำหน้าอ้อนให้พ่ออยู่ โซมีขยิบตาให้พ่อก่อนที่จะตวัดแขนกอดคอโอโซนไว้แนบแน่น

"มาม~" เธอทำเสียงอ้อแอ้แล้วขืนตัวให้พ่อพาไปที่สวนหลังบ้านเพราะที่ตรงนั้นจะมีสนามเด็กเล่นและมีชิงช้าที่โซมีชอบให้พาไปนั่ง เธอยิ้มแป้นโชว์ฟันกระทบสองซี่ที่กำลังขึ้น เมื่อพ่อพานั่งลงแล้วก็ดีดดิ้นไปใหญ่ด้วยความตื่นเต้น

"ชอบไหมลูก" โอโซนถามโซมีเสียงหวานแล้วไกลชิงช้าเบา ๆ โซมีกรีดร้องเสียงดังด้วยความชอบใจแล้วซบหน้าลงกับอกพ่อ มือน้อย ๆ กำเสื้อพ่อไว้แน่นก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นมาสบตาแล้วเอาลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองเบา ๆ "อย่าเล่นน้ำลายลูก"