All Chapters of บ้านไร่ปลายตะวัน: Chapter 31 - Chapter 40

เมื่อคนของแม่เลี้ยงลากปลายฝันเข้าห้อง ก็ทิ้งปลายฝันไว้ตรงประตูห้องโดยที่พวกเขาไม่ได้เข้าห้องเลยแม้แต่นิดเดียวเขาทิ้งปลายฝันไว้อย่างนั้น โดยที่ไม่ได้ลากปลายฝันขึ้นเตียงพวกเขาจึงไม่รู้ว่าในห้องนั้นมีคนอยู่แล้ว พวกเขาก็ล็อคห้องไป หลังจากที่ปลายฝันรู้สึกตัวก็รู้สึกร้อนๆเขาจึงพยายามดึงเสื้อของตัวเองออกแล้วก็แนบกับพื้นห้องที่เย็นๆรู้สึกดีขึ้นไม่น้อย ปลายฝันต้องการน้ำเขาต้องการเข้าไปในห้องน้ำเพื่อแช่น้ำให้ตัวเย็นขึ้นปลายฝันถึงเดินสะเปะสะปะแต่ก็ไปสะดุดอยู่ที่เตียงจึงลมลงและก็ทับไปบนตัวของตะวันที่ตัวเย็นจากการตากแอร์อยู่ ตะวันเองไม่ชอบใส่เสื้อนอนอยู่แล้วพอร่างที่ร้อนของปลายฝันถูกกับความเย็นของตะวันเธอก็ได้ใจ ความแนบชิดของทั้งสองที่ไม่รู้ตัว ฤทธิ์ยาในตัวของปลายฝันก็รุนแรงมากขึ้นทำให้เธอร้อนรนไปหมด ประจวบด้วยที่เธอต้องการความเย็นในตัวตะวัน ทางด้านตะวันก็สลึมสลือด้วยความเมาเมื่อร่างอุ่นๆเข้ามาปะทะก็เกิดความรู้สึกดี หญิงสาวที่อยู่ไม่สุขถูไถไปบนร่างชายหนุ่ม ทำให้ชายหนุ่มที่หลับอยู่ดีๆก็ฟุ้มซานขึ้น ขนาดนอนอยู่ยังฝันดีขนาดนี้ ปากของทั้งคู่ประกบกันทำให้ตะวันตื่นเต็มตาพร้อมด้วยแรงปรารถนาในกายก็ตื่นขึ้น

"ปลายฝันหนูรู้หรือเปล่าว่าเพื่อนหนูที่ชื่อเมษากับป๊อปเขาทำงานอะไรกันหรือ"แม่เลี้ยงถามขึ้นเมื่อปลายฝันรับโทรศัพท์แล้ว"เห็นเขาบอกว่าเขาหานางแบบอะไรสักอย่างนี่แหละค่ะแม่เลี้ยง ทำไมหรอคะ"ปลายฝันตอบขึ้นจึงทำให้ต้นข้าวที่นั่งอยู่ด้วยกันเกิดความสงสัยว่าใครกันถึงอยากรู้เรื่องเกี่ยวกับเพื่อนของพวกเขา"ก็ที่แม่สืบได้พวกเขาสองคนนั้นเป็นกลุ่มค้ามนุษย์ที่จะหาผู้หญิงสวยๆไปให้เสี่ย แต่บางคนก็ไปส่งที่กลุ่มคนขายบริการทางเพศ แม่จึงถามหนูดูเฉยๆเพราะว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนแม่จึงให้คนไปสืบดู"แม่เลี้ยงพูดขึ้น ทำให้ปลายฝันตกใจแล้วแม่เลี้ยงจะรู้หรือเปล่าว่าเมื่อคืนเขากับพ่อเลี้ยงทำอะไรกัน"แม่เลี้ยงรู้หมดเลยหรือคะ"ปลายฝันกล่าวขึ้น"ก็คนของแม่เขาดูแลหนูตลอดนั่นแหละ ตั้งแต่ที่หนูต้องการที่จะออกจากไร่ไปเที่ยววัด แม่ก็ให้คนตามดูแลพวกหนู รวมกับอยู่ที่ผับแม่ก็ให้พวกเขาเฝ้าตลอด แล้วเขาก็รายงานแม่ แม่เองก็ขอโทษนะให้คนติดตามหนูแต่แม่เองก็กลัวอันตราย เพราะแถบนี้ก็มีศัตรูของแม่ก็เยอะศัตรูของตะวันเองก็เยอะพอสมควร แล้วเรื่องผับเมื่อคืนความจริงมันก็เป็นความผิดของตะวันนั้นแหละเพราะผับนั้นมันเป็นของตะวัน ซ

"ยอดเงินของคุณตะวันโอนไปสองที่ค่ะแม่เลี้ยงที่แรกก็โอนไปสิบห้าล้านบาทไปยังบัญชีผับที่คุณตะวันทำอยู่และอีกที่นึงโอนไปเพียงห้าล้านชื่อบัญชีปลายฝัน อัครเมธา (ไกลอักษร)"เสียงผู้หญิงรายงานต่อแม่เลี้ยง ทำไมตะวันต้องโอนเงินให้ปลายฝันด้วย หรือว่าจะเป็นเรื่องคืนนั้นกันนะแม่เลี้ยงคิดแล้วก็ยืมทางด้านปลายฝันกลับมาที่บ้านวันแรกหลังจากออกเรือนไป ทำให้พ่อกับแม่ดีใจยิ่งนักที่ได้เจอลูกสาวมาพร้อมกับสามี ทั้งสองยิ้มชื่นด้วยความชื่นชม วันนี้แม่ของปลายฝันทำกับข้าวไว้ให้ลูกและลูกเขยกินตอนเย็นกัน แม่ทำต้มยำทะเล ผัดฉ่าเนื้อปลากระพง ปลากระพงราดน้ำปลา ยําวุ้นเส้น ยำตีนไก่ และส้มตำใส่ปูปลาร้าให้กับลูกสาว"สวัสดีค่ะพ่อสวัสดีค่ะแม่ ปลายฝันคิดถึงพ่อกับแม่นะคะ"ปลายฝันไหว้พ่อและแม่แล้วก็วิ่งเข้าไปกอดผู้เป็นแม่"สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่"ตะวันทำตาม และทั้งสี่ก็เข้าบ้าน ตะวันให้คนขับรถไปซื้อเหล้ามาเพื่อเขาจะได้กินกับพ่อตา เมื่อพงษ์เห็นคนของตะวันถือเหล้ามาก็ยิ้มกลิ่ม"พ่อไม่ค่อยได้กินนานแล้วแหละ แม่เขาไม่ค่อยให้พ่อกินหรอกถ้าไม่มีงานอะไรก็ไม่ได้กิน"ผู้เป็นพ่อพูดขึ้นจึงทำให้ผู้เป็นแม่มองด้วยสายตาไม่พอใจ"คุณตะวันก็ให้

หลังจากประชุมเสร็จแล้วพิภพก็สั่งให้พ่อครัวทำอาหารเย็นไว้สำหรับเขาตะวันและปลายฝัน ทั้งสามร่วมรับประทานอาหารกัน"ขอบคุณพี่มากสำหรับโรงแรมแห่งนี้ เรื่องเมื่อคืนที่เกิดขึ้นจึงทำให้พี่ได้มีโอกาสมอบโรงแรมนี้เป็นของขวัญสำหรับการแต่งงานของเราสองคนเลยนะครับ"ตะวันกล่างขึ้น"แกก็รู้ทันไปซะทุกเรื่องนะ พี่ก็อยากจะให้อะไรน้องชายบ้างแค่นั้นเอง แต่ถ้าเป็นชื่อของแกแม่เองก็ไม่ไว้ใจก็เลยให้เป็นชื่อของเมียแกดีกว่า"พิภพพูดขึ้น ทั้งสามกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อย ตะวันกับพิภพแทบไม่ค่อยได้กินข้าวด้วยกันเลยด้วยซ้ำ ขนาดวันเกิดทั้งสองยังแค่โทรหากัน และให้ของขวัญแก่กันแค่นั้น ไม่เคยที่จะมีการกินข้าวร่วมกันแบบนี้ตามลำพัง"ทำไมคุณพิภพถึงยกโรงแรมนี้ให้พ่อเลี้ยงตะวันกับคุณปลายฝันเลยล่ะ เรื่องมันใหญ่โตขนาดนั้นเลยหรือ"พนักงานคนหนึ่งถามขึ้น พลางมองไปยังแม่บ้านที่ถูกไล่ออกกำลังจัดการกับของตัวเอง ตอนนี้เขาเองก็รู้สึกหวาดหวั่นแล้ว"ก็เพื่อธุระกิจตัวอื่นล่ะมั้ง โรงแรมของคุณพิภพก็มีจำนวนมากถึงจะยกโรงแรมนี้ให้คนอื่นก็ยังมีตัวอื่นอยู่ดี อาจจะเป็นแบบว่าเพื่อเอาตัวเองรอดหรือป่าว พ่อเลี้ยงตะวันกับภรรยาไม่เท่าไหร่หรอก แต่แม่เลี้

หลังจากเหตุการณ์วันนั้นมาก็ไม่มีใครลาออกและทุกคนก็ตั้งใจทำงานมากกว่าเดิม แต่ถามว่าเคืองไหมบอกเลยว่ามีคนงานยังเคืองปลายฝันอยู่ไม่น้อย พวกเขาไม่สามารถทำอะไรได้เพราะพ่อเลี้ยงเองก็ไม่ได้ว่าอะไรคุณปลายฝัน แถมช่วงนี้ให้คุณปลายฝันเข้าไร่แทนตลอด ทางด้านพ่อเลี้ยงตอนนี้ผับของเขาก็ดำเนินไปในทิศทางที่ดีขึ้น เพราะได้เงินจากแม่เลี้ยงก้อนนั้นก็นำมาหมุนให้คล่องตัวอีกครั้งแล้วแม่เลี้ยงให้เวลาเพียงแค่ 3 เดือนก็จะให้เขาบริหารไร่เอง แต่เขาดูดูแล้วปลายฝันจัดการคนในไร่ได้ดีกว่าเขามากนัก เพราะตอนที่เขาทำงานเขาก็ไปช่วยคนงานทำ แต่ไม่ได้จัดแจงอะไรให้คนงานมากนักเพียงแค่ช่วยทำงานตกเย็น มาก็กินเหล้ากันบ้าง ส่วนปลายฝันจะดูนู่นดูนี่ตรงไหนขาดตกบกพร่องเธอก็จะเป็นคนเข้าไปจัดแจง คนงานต้องทำสิ่งใดก่อนหลัง และตอนนี้คนงานก็เชื่อฟังเธอมากขึ้นเพราะเมื่อครั้งใดที่คนงานไม่เชื่อเธอก็จะอ้างถึงแม่เลี้ยง"คุณขวัญค่ะตอนนี้คุณตะวันให้เด็กปลายฝันนั่นดูแลไร่ยังไงอย่างนั้น แล้วตัวเองก็ไม่ค่อยอยู่ไร่ด้วยค่ะไม่รู้ว่าตอนนี้พ่อเลี้ยงอาจจะลืมคุณขวัญแล้วก็ได้ค่ะ"สิตาเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นจึงโทรไปรายงานของขวัญ เดิมทีตอนนี้ของขวัญเริ่