บททั้งหมดของ บ้านไร่ปลายตะวัน: บทที่ 41 - บทที่ 50

เมื่อขวัญกลับบ้านแล้ว สิตาไม่มีที่พึ่งจึงไปขอร้องป้าสายให้ช่วย ป้าสายโทรไปรายงานแม่เลี้ยงนวลจันทร์ แม่เลี้ยงนวลจันทร์ก็บอกว่าไม่ต้องช่วยให้สิตาออกได้เลยเพราะว่าเธอไม่มีความจำเป็นที่จะต้องอยู่แล้ว เพราะตอนนี้เห็นตะวันไม่ได้สนใจอะไรในไร่แล้ว ตอนนี้เป็นปลายฝันเองที่เข้ามาทำแทน ถ้าสิตาอยู่ต่อไปก็จะสร้างความเดือดร้อนให้ปลายฝันป่าวๆ หลังจากวันนั้นมาปลายฝันก็รีบตื่นแต่เช้าเพื่อที่จะทำกับข้าวแล้วก็รีบออกไปทำงานเพื่อที่จะได้ไม่พบกับพ่อเลี้ยงตะวันอีก ข่าวที่ว่าสิตาเป็นคนของคุณของขวัญถูกปลายฝันไล่ออกดังไปทั่งไร่ คนงานในไร่ที่เคยกลั่นแกล้งปลายฝันกับพ่อเลี้ยงตอนแรกรู้สึกว่า ในไร่เกิดการเปลี่ยนแปลงแล้วจริงๆ ถ้าพวกเขาไม่หันไปทิศทางคุณปลายฝันน่าจะอยู่ยากแล้ว หลายคนจึงหันมาเอาใจคุณปลายฝันอย่างเห็นได้ชัด บางคนหอบหิ้วข้าวของมาฝากช่วงใกล้ตรุษจีน"ขอบคุณทุกคนที่เอาของมาฝากปลายนะคะ ไม่ต้องมาเอาใจไปถึงเพียงนี้เพียงแค่ทุกคนตั้งใจทำงานปลายก็ไม่ได้ว่าอะไรแล้วล่ะค่ะ ถ้าจะรู้สึกผิดกับเรื่องที่ผ่านมาให้ทุกคนหันมาตั้งใจทำงานนะค่ะ ปลายเองก็จะไม่ต้องถูกแม่เลี้ยงตำหนิที่ดูแลคนงานไม่ได้"ปลายฝันขอบคุณคนงานและบอกให้ค

หลังจากวันเกิดของพ่อเลี้ยงแล้วปลายฝันก็ทำงานแต่เช้าเหมือนเดิม เขาไม่อยากจะพบหน้าพ่อเลี้ยงอีก และอีกอย่างเขากลัววันดีจะแซวเขาด้วย จึงรีบตื่นก่อนที่วันดีจะออกมาทำงาน แต่ตอนเย็นรีบเข้าไปทำกับข้าวตอนที่วันดีล้างห้องน้ำ"ป้าหนูไม่ได้เจอหน้าปลายฝันตั้งหลายวันแล้ว ปลายฝันคงจะโกรธหนูแน่เลยป้า คือวันงานเลี้ยงวันเกิดของพ่อเลี้ยงตะวัน หนูกับคุณพลอยไปหาพ่อเลี้ยงตะวันก็เลยไปบอกปลายฝัน เพื่อที่จะให้ไปช่วยออกตามหา แต่ไม่คิดเลยว่าพ่อเลี้ยงจะอยู่ในห้องของปลายฝัน ตอนพ่อเลี้ยงตะวันวิ่งออกมาจากห้องปลายฝัน เสื้อผ้าพ่อเลี้ยงก็หลุดลุ่ยไปหมด แต่พอเข้าไปข้างในก็เห็นปลายฝันกำลังเก้าผมและเช็ดหน้าเอาเครื่องสำอางออกจากหน้าและขอตัวไปอาบน้ำ ตั้งแต่นั้นมาปลายฝันก็หลบหน้าหนูเลย"วันดีพูด"คุณปลายฝันไม่ได้โกรธแกหรอก แค่กลัวแกจะปากมากไปแซวเขาแค่นั้นแหละ และอีกอย่างเรื่องนี้ก็ไม่สมควรที่จะพูดหรอกนะ เพราะพ่อเลี้ยงกับคุณปลายฝันก็เป็นสามีภรรยากันเรื่องแบบนี้มันก็ปกติ"ป้าสายพูดให้วันดีฟัง แต่ทางด้านวันดีก็คิดต่าง เพราะแต่ไหนแต่ไรมา พ่อเลี้ยงไม่เคยคิดที่จะแตะต้องปลายฝันเลยสักนิดเดียว แต่ทำไมคืนวันเกิดของตัวเองจึงเป็นแบ

ราวๆ 10:00 น. ก็มีรถตู้มาจอดหน้าบ้านป้าสายก็นึกว่าใครจึงวิ่งมาดูก็เห็นคนขับรถเดินออกมาแล้วขึ้นห้องของพ่อเลี้ยงไปพร้อมกับลากกระเป๋า 1 ใบลงมาจากห้องพ่อเลี้ยงและพ่อเลี้ยงก็เดินตามลงมา"ป้าผมจะไปทำธุระ 2-3 วันนะฝากบ้านด้วยนะครับ"ตะวันพูดเสร็จก็ขึ้นรถตู้ไปทันที ป้าสายได้แต่ยืนงง พ่อเลี้ยงเองเมื่อเห็นปลายฝันแล้ว ก็รู้สึกว่าขนาดเขาอยู่กับปลายฝันมาตั้งนาน พอเห็นแต่งตัวแบบนี้ยังเกิดอารมณ์ได้เลย แล้วถ้ามีคนไม่หวังดีกับปลายฝันเข้าจะทำอย่างไร และที่ปลายฝันบอกว่าจะไปเจอเพื่อนที่กรุงเทพฯอาจจะเป็นกลุ่มเดียวที่ใส่ยาพันธ์นั้นกับปลายฝัน เพราะว่าคนอย่างปลายฝันก็คงไม่รู้หรอกว่า ตัวเองถูกยาพันธ์นั้นในคืนนั้นก็คงจะคิดว่าตัวเองเมา จึงรีบที่จะตามปลายฝันไปแต่ตัวเขาไม่ต้องการให้ปลายฝันรู้ ส่วนเรื่องตั๋วเครื่องบินเขาก็โทรไปเช็คแล้วปลายฝันกับหนูดีขึ้นลำนี้แต่เขาต้องพยายามที่จะไม่ให้ทั้งสองรู้ว่าเขาตามไป หลังจากลงจากเครื่องบินแล้วปลายฝันก็รอต้นข้าว เพราะต้นข้าวบอกว่าจะมาถึงพร้อมๆกับเธอ"ปลายฝันคิดถึงจังเลยเมื่อตะกี้เห็นพ่อเลี้ยงด้วยไปไหนแล้วล่ะ"ต้นข้าวพูดขึ้นเมื่อมาถึงเพื่อนแล้ว"ตาฝาดแล้วล่ะเราไม่ได้มากับพ

ทางด้านตะวันเมามายได้ไม่นาน คนที่ผับติดต่อไม่ได้ก็ต้องโทรเข้าเบอร์บ้าน เพราะตอนนี้ของเริ่มหมดสต็อกอีกแล้ว พวกเขาต้องให้พ่อเลี้ยงตะวันอนุมัติเท่านั้นจึงต้องเร่ง"พ่อเลี้ยง คนทีผับโทรมาว่าติดต่อพ่อเลี้ยงไม่ได้ เขาว่ามันสำคัญมากป้าเลยเดินมาบอก"ป้าสายขึ้นมาบอกพ่อเลี้ยง"มีรถไปรับคุณปลายฝันกับวันดีแล้วหรือ เดียวผมจะออกไปผับเลยแล้วกันให้พลอยขึ้นมาเก็บห้องให้ด้วยนะครับเอาของพวกนั้นไปทิ้งให้หมดเลย"ตะวันพูดขึ้นพลางชีไปที่มุมห้อง"คนขับรถไปรับคุณปลายตั้งแต่เช้าแล้ว คุณตะวันจะกินอะไรก่อนไหมเดียวป้าไปทำให้"ป้าสายถามขึ้น"ไม่ต้องครับเดี๋ยวคุณปลายกลับมา แล้วให้เขาทำไว้รอผมแล้วกัน ผมอาบน้ำแล้วจะรีบไปพักเลย"ตะวันพูดขึ้นแล้วรีบไปอาบน้ำ ป้าสายจึงให้พลอยขึ้นมาทำความสะอาด แล้วให้คนงานขึ้นมายกของที่พ่อเลี้ยงต้องการทิ้ง ตะวันออกมาจากห้องน้ำเห็นพวกคนกำลังขนของลงไปเขาก็ไม่ได้ใส่ใจ และออกไปจากบ้านขับรถออกไปทันที"แม่เลี้ยงพ่อเลี้ยงออกไปแล้วค่ะ แล้วก็ให้คนงานขนของในห้องพ่อเลี้ยงออกไปทิ้งเป็นจำนวนหนึ่งน่าจะเป็นของของคุณของขวัญ"ป้าสายโทรไปรายงานแม่เลี้ยง"ดีแล้วล่ะเตรียมตัวรับมือกับของขวัญให้ดีแล้วกันเหมือ

หลังจากที่ตะวันไปที่ผับแล้วก็เอาโทรศัพท์มาดูที่ปลายฝันตั้งหน้าโปรไฟล์ facebook ขึ้นว่าผับตะวันแล้วเขาก็นำรูปที่ตะวันถ่ายไว้ในโทรศัพท์ออกมาเป็นรูปโปรไฟล์ ตะวันจึงโทรไปหามานพเพื่อนที่อยู่นครพนมบอกให้เพิ่มเพื่อนกับเขาทางเฟสบุ๊ค"โถแต่ก่อนมึงไม่อยากจะมีเฟสทำไมตอนนี้ถึงมีเฟสได้ว่ะ"มานพถามขึ้น"แล้วมันไม่ดีหรอวะถ้ากูมีเฟสนะ"ตะวันพูดขึ้น"ก็ดีน่ะสิเพราะมึงทำงานเกี่ยวกับผับถ้ามึงเข้าถึงคนจำนวนมากได้ก็จะเป็นผลดีต่อมึงแล้ว อีกอย่างมันมีประโยชน์กับการที่มึงจะไปหาแหล่งซื้อเหล้าซื้อเบียร์พวกนี้ด้วยจะได้ของที่ถูกและดีขึ้น"มานพพูดแล้วเพิ่มเพื่อนตะวันไป หลังจากที่ตะวันเพิ่มเพื่อนไปหลายๆคน เขาก็นึกสงสัยเกี่ยวกับการแต่งงานของของขวัญจึงเข้าไปดูในเฟสของของขวัญ ก็พบว่าไม่ได้มีการแต่งงานหรืออะไรทั้งนั้น ตะวันจึงเข้าไปดูเฟสของธาวินเขาก็พบกับรูปแต่งงานตรงหน้าโปรไฟล์จึงกดเข้าไปดูก็พบว่าเป็นธาวินกับของขวัญจริงๆด้วย เขาช่างโง่เง้าเสียเหลือเกิน วันนั้นมันน่าจะเป็นข่าวใหญ่พอสมควร แต่เพราะเขามัวแต่อยู่ในไร่ไม่สนใจโทรทัศน์ข่าวคราวใดๆและไม่เล่นโซเชียลจึงทำให้เขาเหมือนคนโง่ มีคนงานในไร่พยายามที่จะพูดแต่พอแม่เลี้ย