"ทำไมเพื่อนพวกเรามันเลวอย่างนี้นะ"
เมื่อไปถึงเรือนปลายฝัน ต้นข้าวก็พูดออกมาและร้องไห้ฟูมฟาย เขาโดนเพื่อนใช้ยาปลุกเซ็กส์ไม่พอเมื่อคืนถูกใครก็ไม่รู้ย้ำยี "แล้วแกเห็นหน้าผู้ชายคนนั้นหรือป่าว" ปลายฝันถามเพื่อนขึ้นและลูบหลังเพื่อน "ไม่รู้หน่ะสิตื่นมาก็ไม่มีใครอยู่แล้วแหละแต่มองสภาพตัวเองก็รู้แล้วแหละว่าเมื่อคืนนั้นมันเกิดอะไรขึ้นพร้อมกับฤทธ์ของยาพวกนั้นก็รู้มันต้องมีสิ่งใดเกิดขึ้นแน่" ต้นข้าวพูดทั้งน้ำตาและตอนนี้ก็คล้ายกับคนเหม่อลอย ปลายฝันเองเลยรู้สึกผิดที่ชวนเพื่อนมาเที่ยวจังหวัดเชียงใหม่ แล้วเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับเพื่อนเป็นเขาเองก็เจ็บปวดไม่น้อย "แล้วแกล่ะถ้าพ่อเลี้ยงรู้เข้าจะเป็นอย่างไร เขาจะไม่หาทางหย่ากับแกหรอกเหรอดูความสัมพันธ์ของพวกแกก็ไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่นิ" ต้นข้าวถามขึ้น เพราะเขาเองก็เป็นห่วงความรู้สึกของเพื่อนเหมือนกัน ทั้งที่มีสามีอยู่แล้วแต่ยังต้องถูกวางยาและไปนอนกับผู้ชายคนไหนก็ไม่รู้ "ถ้าเขารู้เขาคงจะฆ่าเราตายแน่เลยล่ะต้นข้าว ดีหน่อยนะที่เขาหลับอยู่แล้วเราก็หนีออกมาได้ถ้าเขาตื่นมาเห็นเราก่อนเขาคงจะฆ่าเราตั้งแต่ตอนที่เราหลับอยู่นั่นแหละ" ปลายฝันกล่าวขึ้น ทำให้ต้นข้าวรู้สึกเอะใจนิดนึง "อย่าบอกนะว่าผู้ชายคนที่นอนห้องกับเธอเมื่อคืนคือพ่อเลี้ยงแต่วันนั้นน่ะ" ต้นข้าวถามขึ้น "ก็ใช้น่ะสิแต่ถ้าเขารู้เรื่องมันก็ไม่จบแค่นี้หรอก แกรู้ไหมเขาเกลียดเรายิ่งกว่าอะไรดีไปทำงานทุกวันเขาก็บอกไม่ให้เราไปให้เขาเจอหน้าแล้ว เรื่องงานบ้านก็ต้องให้เราตื่นแต่เช้าเพื่อจัดแจงอาหารให้เขาคิดดูสิ เขากลั่นแกล้งเราสารพัด ถ้าพูดถึงว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนี้เป็นตัวเรา เขาจะจัดการกับเรายังไงล่ะ" ปลายฝันกล่าวขึ้นกุ้มใจไม่แพ้กัน "แต่อย่างน้อยคนที่นอนกับแกเมื่อคืนก็ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีแกไม่ได้เหมือนเรา ที่ไม่รู้ไม่เห็นหน้าตาด้วยซ้ำแกว่าผับตรงนั้นมีกล้องวงจรหรือป่าวถ้าเราจะไปขอดู" ต้นข้าวกล่าวขึ้น พลางนั่งคิด "ไม่ใช่ว่าจะเป็นเพื่อนพ่อเลี้ยงคนนั้นหรอหรือ คนที่แกเรียกว่าอะไรนะบอสมานพอะไรนั่นน่ะ ก็เห็นเขานั่งกินเหล้าอยู่ด้วยกันสองคน เขาน่าจะเปิดห้องนอนคนละห้องล่ะมั่ง" ปลายฝันพูดขึ้น ทำให้ต้นข้าวคิดตาม แต่เขาก็ไม่ต้องการให้เป็นบอสเพราะถ้าเป็นบอส เรื่องการงานเธออาจจะมีปัญหาก็ได้ เพราะในการทำงานทุกคนก็คิดว่าต้นข้าวเองเป็นเด็กฝาก จึงไม่ค่อยมีใครชอบต้นข้าวอยู่แล้วและถ้าเรื่องมีความสัมพันธ์กับบอสอีก จะทำให้เธอเป็นที่กลั่นแกล้งของทุกคนยิ่งกว่าเดิม อยากรู้ก็อยากรู้ว่าผู้ชายที่ตนไปนอนด้วยเป็นใครแต่ถ้าผลออกมาเป็นบอสจะให้ทำอย่างไรสู้ไม่รู้เลยจะดีกว่า "ช่างมันเถอะเนาะเรื่องมันก็ผ่านๆมาแล้วแหละ แต่เราว่าเราลืมอะไรหรือป่าวเราต้องไปหายาคุมฉุกเฉินกินใช่ไหม" ต้นข้าวพูดขึ้นทำให้ปลายฝันคิดขึ้นได้ ใช่ถ้าเธอเกิดท้องขึ้นมาก็ซวยแน่ ๆ เพราะเรื่องเมื่อคืนพ่อเลี้ยงก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นตัวเองแล้วถ้าเธอท้องขึ้นมา ก็อาจจะคิดว่าเธอมีชู้และอาจจะหาข้ออ้างไล่เขาออกจากไร่แล้วก็ทวงเงิน 3 ล้านบาทคืน ทั้งสองจึงจัดแจงกับชีวิตตัวเองและวันนี้ทั้งสอง ก็อยู่ภายในห้องแล้วก็เก็บเสื้อผ้า เพื่อที่จะไปนครพนมปลายฝันเองก็ได้รับคำสั่งจากแม่เลี้ยงแล้วว่าให้เขากลับนครพนมได้ ตะวันออกมาจากห้องนอนแล้วไม่เห็นเพื่อนรักที่อยู่ห้องข้าง ๆ และเปิดประตูเข้าไปก็พบกับสภาพไม่ต่างอะไรกับห้องเขาเลย เขาจึงรู้ว่าเกิดเรื่องขึ้นแล้ว แล้วเพื่อนของตนก็หายไปแล้วเพื่อนของตนกกกับใครเมื่อคืนนี้ "มานพมึงอยู่ไหนมึงไม่ได้นอนห้องที่ผับที่กูเปิดให้หรือ" ตะวันถามเพื่อนขึ้น "เกิดเรื่องนิดหน่อยสิมึงเมื่อคืนกูก็นอนอยู่ในห้องนั้นนั่นแหละแล้วพอตื่นเช้ามา แม่งมึงจำเด็กที่กูบอกได้ไหมว่าเด็กฝากนะ แล้วน่าจะเป็นเพื่อนของผู้หญิงที่มึงมองที่ใส่ชุดดำนั้น แล้วเด็กฝากที่กูว่าใส่ชุดสีเทานะดันมานอนข้างๆกูสภาพก็มึงน่าจะรู้นะ แต่ที่กูไม่รู้ก็คือเด็กนั่นไปนอนห้องกูได้ยังไงวะ หรือว่ามันมีสายอยู่ในนั้นหรือเปล่าแล้วมันจะจับกูอ่ะแต่ตื่นขึ้นมากูก็รีบออกมาเลยเพราะกูกลัวว่ามันจะแบ็คเมกูน่ะ" มานพพูดขึ้น ตะวันจึงรู้สึกว่ามีบางอย่างที่ผิดปกติไม่อย่างนั้นผู้หญิงทั้งสองก็คงจะไม่ได้เข้าไปในห้องของพวกเขาจึงสั่งให้ลูกน้องเปิดกล้องวงจรดู ตัวเขาเองก็มานั่งดูกล้องวงจรด้วยโดยที่ยังไม่ได้กลับบ้าน หลังจากดูจากกล้องวงจรก็พบว่ามีผู้ชายผู้หญิงใส่ยาปลุกเซ็กส์ลงไปในแก้วไวน์ของผู้หญิงทั้งสองคน จึงทำให้พวกเขารู้ตัวแล้วกำลังจะกลับแล้วคนของแม่เลี้ยงก็เข้ามาพอด แล้วก็พาทั้งสองขึ้นข้างบนแต่คนของแม่เลี้ยงจนรู้ได้อย่างไรว่าเขาอยู่ในห้องนั้นแล้ว หรือว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นเป็นแผนของแม่เลี้ยงกันแน่ "แม่เลี้ยงครับทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อคืนฝีมือของแม่เลี้ยงหรือป่าวทั้งยาปลุกเซ็กให้ลูกสะใภ้ตัวเองกินแล้วก็ให้คนลากไปไว้ห้องผมทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพราะแม่เลี้ยงหรือป่าวครับ" ตะวันโทรไปถามแม่อย่างโมโหเพราะเขาคิดว่าทุกอย่างต้องเกิดขึ้นเพราะแม่เลี้ยงแน่ ๆ ไม่อย่างนั้นคนของแม่เลี้ยงจะเข้ามาพอดีจะพาคุณทั้งสองคนขึ้นข้างบนหรือ "อะไรของแกตะวัน แม่จะไปทำอย่างนั้นได้อย่างไรแล้วอีกอย่างนะผับของแกน่าจะมีความปลอดภัยมากกว่านี้ ไม่ใช่ว่าปล่อยให้ใครนำยาที่อันตรายแบบนี้เข้ามา แทนที่แกจะมาว่าแม่แกไปสืบก่อนไหมล่ะว่าคนที่ใช้ยานั้นคือพวกที่ค้าผู้หญิง แล้วถ้าเมียแกโดนพวกมันลากไปจะเป็นอย่างไร ดีนะในนั่นมีคนของแม่คอยสอดส่องอยู่ แล้วเรื่องในห้องนั้น แม่ก็ไม่รู้หรอกว่าแกอยู่ในนั่นเพราะคนของแม่ก็ไม่ได้รายงานมา" แม่เลี้ยงพูดขึ้นแต่ใจลึกๆก็ดีใจไม่น้อย อย่างน้อยทั้งสองก็คงจะมีอะไรกันแล้วล่ะ ถ้าเกินเรื่องแบบนี้บ่อย ๆ คนทั้งสองอาจจะเกิดความผูกพันและเกิดความต้องการที่ไม่อาจจะทิ้งกันได้ ส่วนเรื่องของคนที่ใส่ยาพวกนั้นกับปลายฝัน คนเป็นแม่อย่างเขาต้องจัดการอยู่แล้ว "เดี๋ยวแม่จะโทรไปถามปลายฝันเกี่ยวกับเรื่องเพื่อนพวกนั้นแล้วเล่าให้เขาฟังเองว่าเรื่องเมื่อคืนมันเป็นอย่างไร" แม่เลี้ยงพูดขึ้น "เรื่องเมื่อคืนแม่ถามปลายฝันเกี่ยวกับเรื่องเพื่อนได้เลยแต่เรื่องที่ผมถามแม่ไม่ต้องการให้แม่เล่าให้เขาฟัง" ตะวันพูดขึ้นและวางสายไป ในเมื่อปลายฝันไม่อยากให้เขารู้ ว่าเป็นเธอเขาเองก็จะแกล้งไม่รู้ก็แล้วกัน เขาอยากรู้ว่าปลายฝันจะมาไม้ไหน"ปลายฝันหนูรู้หรือเปล่าว่าเพื่อนหนูที่ชื่อเมษากับป๊อปเขาทำงานอะไรกันหรือ"แม่เลี้ยงถามขึ้นเมื่อปลายฝันรับโทรศัพท์แล้ว"เห็นเขาบอกว่าเขาหานางแบบอะไรสักอย่างนี่แหละค่ะแม่เลี้ยง ทำไมหรอคะ"ปลายฝันตอบขึ้นจึงทำให้ต้นข้าวที่นั่งอยู่ด้วยกันเกิดความสงสัยว่าใครกันถึงอยากรู้เรื่องเกี่ยวกับเพื่อนของพวกเขา"ก็ที่แม่สืบได้พวกเขาสองคนนั้นเป็นกลุ่มค้ามนุษย์ที่จะหาผู้หญิงสวยๆไปให้เสี่ย แต่บางคนก็ไปส่งที่กลุ่มคนขายบริการทางเพศ แม่จึงถามหนูดูเฉยๆเพราะว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนแม่จึงให้คนไปสืบดู"แม่เลี้ยงพูดขึ้น ทำให้ปลายฝันตกใจแล้วแม่เลี้ยงจะรู้หรือเปล่าว่าเมื่อคืนเขากับพ่อเลี้ยงทำอะไรกัน"แม่เลี้ยงรู้หมดเลยหรือคะ"ปลายฝันกล่าวขึ้น"ก็คนของแม่เขาดูแลหนูตลอดนั่นแหละ ตั้งแต่ที่หนูต้องการที่จะออกจากไร่ไปเที่ยววัด แม่ก็ให้คนตามดูแลพวกหนู รวมกับอยู่ที่ผับแม่ก็ให้พวกเขาเฝ้าตลอด แล้วเขาก็รายงานแม่ แม่เองก็ขอโทษนะให้คนติดตามหนูแต่แม่เองก็กลัวอันตราย เพราะแถบนี้ก็มีศัตรูของแม่ก็เยอะศัตรูของตะวันเองก็เยอะพอสมควร แล้วเรื่องผับเมื่อคืนความจริงมันก็เป็นความผิดของตะวันนั้นแหละเพราะผับนั้นมันเป็นของตะวัน ซ
"ปลายฝันพ่อเลี้ยงเรียกเธอนะ"วันดีเดินเข้ามาหาปลายฝันที่เรือนและพูดขึ้น"พ่อเลี้ยงเรียกเรามีอะไรหรือป่าว พ่อเลี้ยงท่าทีโมโหไหม"ปลายฝันถามขึ้น"ไม่นะ เห็นออกจะอารมณ์ดี เมื่อคืนไม่ได้กลับบ้านทั้งคืนกลับมาอารมณ์ดีเลย แต่เธอนะแปลกๆนะ ปกติไม่เคยสนอารมณ์ของพ่อเลี้ยงวันนี้ไปทำอะไรมาหรือป่าวเมื่อคืนก็หายไปทั้งคืน"วันดีถามขึ้นอย่างสงสัย"ป่าวหรอกปกติไม่เคยเห็นพ่อเลี้ยงเรียกหาจึงแปลกใจนะเลยถามถึงอารมณ์ก่อนไง"ปลายฝันกล่าวขึ้น"ตอนนี้ยังอารมณ์ดีอยู่แต่ถ้าเธอไปหาเขาช้าอีก ก็คงจะได้เจอกับอารมณ์เสียแล้วล่ะ"หนูดีพูดขึ้น ปลายฝันจึงรีบเดินไปหาพ่อเลี้ยงที่ห้องทำงาน พอมาถึงห้องทำงานก็มีคนโทรรายงานพ่อเลี้ยงตามเคยและพ่อเลี้ยงก็ให้ปลายฝันเข้าไป พอเห็นหน้าพ่อเลี้ยงปลายฝันก็เผลอ คิดถึงเรื่องเมื่อคืน จึงให้ตัวปลายฝันนั้นหน้าแดงออกมา"ยืนหน้าแดงอะไรอยู่ตรงนั้นมานั่งก่อนสิ ผมมีอะไรจะคุยด้วย"ตะวันพูดขึ้นเมื่อหันไปมองหน้าหญิงสาวที่ตอนนี้ไร้เครื่องสำอางบนใบหน้า แต่ก็น่ามองอยู่เขาเองกับคิดไม่ถึงเลยว่า คนที่อยู่ด้วยกันทุกวันจะมีความสวยอยู่ในตัวแต่เขาไม่ได้มองเห็นมันเองก็เท่านั้น"พ่อเลี้ยงมีอะไรหรือป่าวคะ"ปล
"ยอดเงินของคุณตะวันโอนไปสองที่ค่ะแม่เลี้ยงที่แรกก็โอนไปสิบห้าล้านบาทไปยังบัญชีผับที่คุณตะวันทำอยู่และอีกที่นึงโอนไปเพียงห้าล้านชื่อบัญชีปลายฝัน อัครเมธา (ไกลอักษร)"เสียงผู้หญิงรายงานต่อแม่เลี้ยง ทำไมตะวันต้องโอนเงินให้ปลายฝันด้วย หรือว่าจะเป็นเรื่องคืนนั้นกันนะแม่เลี้ยงคิดแล้วก็ยืมทางด้านปลายฝันกลับมาที่บ้านวันแรกหลังจากออกเรือนไป ทำให้พ่อกับแม่ดีใจยิ่งนักที่ได้เจอลูกสาวมาพร้อมกับสามี ทั้งสองยิ้มชื่นด้วยความชื่นชม วันนี้แม่ของปลายฝันทำกับข้าวไว้ให้ลูกและลูกเขยกินตอนเย็นกัน แม่ทำต้มยำทะเล ผัดฉ่าเนื้อปลากระพง ปลากระพงราดน้ำปลา ยําวุ้นเส้น ยำตีนไก่ และส้มตำใส่ปูปลาร้าให้กับลูกสาว"สวัสดีค่ะพ่อสวัสดีค่ะแม่ ปลายฝันคิดถึงพ่อกับแม่นะคะ"ปลายฝันไหว้พ่อและแม่แล้วก็วิ่งเข้าไปกอดผู้เป็นแม่"สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่"ตะวันทำตาม และทั้งสี่ก็เข้าบ้าน ตะวันให้คนขับรถไปซื้อเหล้ามาเพื่อเขาจะได้กินกับพ่อตา เมื่อพงษ์เห็นคนของตะวันถือเหล้ามาก็ยิ้มกลิ่ม"พ่อไม่ค่อยได้กินนานแล้วแหละ แม่เขาไม่ค่อยให้พ่อกินหรอกถ้าไม่มีงานอะไรก็ไม่ได้กิน"ผู้เป็นพ่อพูดขึ้นจึงทำให้ผู้เป็นแม่มองด้วยสายตาไม่พอใจ"คุณตะวันก็ให้
ปลายฝันลงมานั่งกินอาหารบุฟเฟ่ต์ที่ตัวเองเคยอยากกิน เพราะเรื่องเล่าของโรงแรมดังแห่งนี้ มีคนว่าอาหารเช้าอร่อย ปลายฝันตักอาหารมานั่งกิน อาหารที่ว่าอร่อยนั้นมันก็จริงๆนั้นแหละ ข้าวผัดอเมริกัน น้ำฝักทอง สลัดผัก ถูกปลายฝันตักมาตรงหน้า เขานั่งกินอย่างเอร็ดอร่อย พ่อเลี้ยงตะวันลงมาก็เห็นปลายฝันกำลังกินอย่างมีความสุข เมื่อคืนคงจะสมใจคนตัวเล็กไม่น้อยถึงได้มีความสุขกับการกินขนาดนี้"มีความสุขอะไรขนาดนั้นหรือ "พ่อเลี้ยงถามขึ้น พลางวางแก้วกาแฟกับขนมปังเพียงสามชิ้น"ก็อาหารมันอร่อยนิค่ะ ที่นี่ขึ้นชื่อเรื่องอาหารเช้าเลยรู้ไหมค่ะ"ปลายฝันพูดขึ้น พ่อเลี้ยงทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นจึงทำให้ปลายฝันทำตามเขา หลังจากินของตรงหน้าเสร็จปลายฝันจึงไปตักของหวาน วันนี้มีทับทิมกรอบ ปลายฝันนั่งกินอย่างเอร็ดอร่อย พอทั้งสองกินเสร็จก็ออกจากโรงแรมเพื่อไปรับพ่อกับแม่ไปกราบพระที่วัด เมื่อคุณตะวันเกิดวันอาทิตย์พ่อจึงชวนทั้งสามไปสักการะพระธาตุพนม"พระธาตุมีลักษณะเป็นเจดีย์รูปสี่เหลี่ยมจตุรัสก่อด้วยอิฐ สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นระหว่าง พ.ศ. 1200-1400 เป็นพระธาตุเก่าแก่ที่เป็นศาสนสถานศักดิ์สิทธิ์แห่งภาคอีสาน เป็นเสมือนเครื่อง
หลังจากประชุมเสร็จแล้วพิภพก็สั่งให้พ่อครัวทำอาหารเย็นไว้สำหรับเขาตะวันและปลายฝัน ทั้งสามร่วมรับประทานอาหารกัน"ขอบคุณพี่มากสำหรับโรงแรมแห่งนี้ เรื่องเมื่อคืนที่เกิดขึ้นจึงทำให้พี่ได้มีโอกาสมอบโรงแรมนี้เป็นของขวัญสำหรับการแต่งงานของเราสองคนเลยนะครับ"ตะวันกล่างขึ้น"แกก็รู้ทันไปซะทุกเรื่องนะ พี่ก็อยากจะให้อะไรน้องชายบ้างแค่นั้นเอง แต่ถ้าเป็นชื่อของแกแม่เองก็ไม่ไว้ใจก็เลยให้เป็นชื่อของเมียแกดีกว่า"พิภพพูดขึ้น ทั้งสามกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อย ตะวันกับพิภพแทบไม่ค่อยได้กินข้าวด้วยกันเลยด้วยซ้ำ ขนาดวันเกิดทั้งสองยังแค่โทรหากัน และให้ของขวัญแก่กันแค่นั้น ไม่เคยที่จะมีการกินข้าวร่วมกันแบบนี้ตามลำพัง"ทำไมคุณพิภพถึงยกโรงแรมนี้ให้พ่อเลี้ยงตะวันกับคุณปลายฝันเลยล่ะ เรื่องมันใหญ่โตขนาดนั้นเลยหรือ"พนักงานคนหนึ่งถามขึ้น พลางมองไปยังแม่บ้านที่ถูกไล่ออกกำลังจัดการกับของตัวเอง ตอนนี้เขาเองก็รู้สึกหวาดหวั่นแล้ว"ก็เพื่อธุระกิจตัวอื่นล่ะมั้ง โรงแรมของคุณพิภพก็มีจำนวนมากถึงจะยกโรงแรมนี้ให้คนอื่นก็ยังมีตัวอื่นอยู่ดี อาจจะเป็นแบบว่าเพื่อเอาตัวเองรอดหรือป่าว พ่อเลี้ยงตะวันกับภรรยาไม่เท่าไหร่หรอก แต่แม่เลี้
ปกติขวัญไม่ชอบให้ตะวันเล่นโซเชียลแต่ทำไมขวัญถึงได้ข่าวพวกนี้จากโซเชียลนะ หรือว่าขวัญเล่นโซเชียลแต่ห้ามเขากัน ตะวันได้แต่คิดแต่เขาก็ไม่มีเวลาที่จะมาใส่ใจ ทางด้านปลายฝันรู้ข่าวตั้งแต่วันแรกที่เป็นข่าวแล้ว แต่เขาเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆจะทำอะไรได้ ถ้าเธอคิดไม่ผิดเรื่องคืนนั้น พี่พิภพต้องเอาไปเล่าอีกครั้งเพื่อให้ข่าวจบลงไม่อย่างนั้นแม่เลี้ยงก็จะออกโรงมาปกป้องตัวเธอเองและทำการฟ้องคุณพิภพที่เป็นลูกชายแน่ เรื่องนี้ก็จะจบแบบทางธุระกิจแต่อาจเกิดความบาดหมางกันในครอบครัว ปลายฝันก็รอให้ข่าวจบลงอยู่ประมาณอาทิตย์เดียวก็หายไปจากโซเชียล คนมีเงินนี้ก็ดีจริงๆนะ แป๊บๆก็จัดการเรื่องข่าวนี้ได้ แต่ปลายฝันก็ไม่รู้ว่าเขาจัดการด้วยวิธีใด หลังจากที่ข่าวจบลงของขวัญเองก็ไม่แน่ใจว่าตกลงว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือไม่ เมื่อถามตะวันก็ไม่ปริปากพูดแม้แต่คำเดียว จะให้เขาสืบเองเขาก็ไม่ได้มีอำนาจที่จะสืบขนาดนั้น ตอนนี้ขวัญก็มีวิธีเดียวก็คือเขาหาคนพิภพ ตะวันก็อย่ามาโทษขวัญแล้วกัน เพราะตะวันเองไม่สามารถช่วยอะไรขวัญได้เลย ของขวัญได้แต่คิดในใจ หลังจากผ่านปีใหม่มา ปลายฝันก็ทำกับข้าวตอนเช้าและออกไปทำงานที่ไร่ซึ่งตอนนี้ปลายฝันไม่ไ
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นมาก็ไม่มีใครลาออกและทุกคนก็ตั้งใจทำงานมากกว่าเดิม แต่ถามว่าเคืองไหมบอกเลยว่ามีคนงานยังเคืองปลายฝันอยู่ไม่น้อย พวกเขาไม่สามารถทำอะไรได้เพราะพ่อเลี้ยงเองก็ไม่ได้ว่าอะไรคุณปลายฝัน แถมช่วงนี้ให้คุณปลายฝันเข้าไร่แทนตลอด ทางด้านพ่อเลี้ยงตอนนี้ผับของเขาก็ดำเนินไปในทิศทางที่ดีขึ้น เพราะได้เงินจากแม่เลี้ยงก้อนนั้นก็นำมาหมุนให้คล่องตัวอีกครั้งแล้วแม่เลี้ยงให้เวลาเพียงแค่ 3 เดือนก็จะให้เขาบริหารไร่เอง แต่เขาดูดูแล้วปลายฝันจัดการคนในไร่ได้ดีกว่าเขามากนัก เพราะตอนที่เขาทำงานเขาก็ไปช่วยคนงานทำ แต่ไม่ได้จัดแจงอะไรให้คนงานมากนักเพียงแค่ช่วยทำงานตกเย็น มาก็กินเหล้ากันบ้าง ส่วนปลายฝันจะดูนู่นดูนี่ตรงไหนขาดตกบกพร่องเธอก็จะเป็นคนเข้าไปจัดแจง คนงานต้องทำสิ่งใดก่อนหลัง และตอนนี้คนงานก็เชื่อฟังเธอมากขึ้นเพราะเมื่อครั้งใดที่คนงานไม่เชื่อเธอก็จะอ้างถึงแม่เลี้ยง"คุณขวัญค่ะตอนนี้คุณตะวันให้เด็กปลายฝันนั่นดูแลไร่ยังไงอย่างนั้น แล้วตัวเองก็ไม่ค่อยอยู่ไร่ด้วยค่ะไม่รู้ว่าตอนนี้พ่อเลี้ยงอาจจะลืมคุณขวัญแล้วก็ได้ค่ะ"สิตาเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นจึงโทรไปรายงานของขวัญ เดิมทีตอนนี้ของขวัญเริ่
เมื่อขวัญกลับบ้านแล้ว สิตาไม่มีที่พึ่งจึงไปขอร้องป้าสายให้ช่วย ป้าสายโทรไปรายงานแม่เลี้ยงนวลจันทร์ แม่เลี้ยงนวลจันทร์ก็บอกว่าไม่ต้องช่วยให้สิตาออกได้เลยเพราะว่าเธอไม่มีความจำเป็นที่จะต้องอยู่แล้ว เพราะตอนนี้เห็นตะวันไม่ได้สนใจอะไรในไร่แล้ว ตอนนี้เป็นปลายฝันเองที่เข้ามาทำแทน ถ้าสิตาอยู่ต่อไปก็จะสร้างความเดือดร้อนให้ปลายฝันป่าวๆ หลังจากวันนั้นมาปลายฝันก็รีบตื่นแต่เช้าเพื่อที่จะทำกับข้าวแล้วก็รีบออกไปทำงานเพื่อที่จะได้ไม่พบกับพ่อเลี้ยงตะวันอีก ข่าวที่ว่าสิตาเป็นคนของคุณของขวัญถูกปลายฝันไล่ออกดังไปทั่งไร่ คนงานในไร่ที่เคยกลั่นแกล้งปลายฝันกับพ่อเลี้ยงตอนแรกรู้สึกว่า ในไร่เกิดการเปลี่ยนแปลงแล้วจริงๆ ถ้าพวกเขาไม่หันไปทิศทางคุณปลายฝันน่าจะอยู่ยากแล้ว หลายคนจึงหันมาเอาใจคุณปลายฝันอย่างเห็นได้ชัด บางคนหอบหิ้วข้าวของมาฝากช่วงใกล้ตรุษจีน"ขอบคุณทุกคนที่เอาของมาฝากปลายนะคะ ไม่ต้องมาเอาใจไปถึงเพียงนี้เพียงแค่ทุกคนตั้งใจทำงานปลายก็ไม่ได้ว่าอะไรแล้วล่ะค่ะ ถ้าจะรู้สึกผิดกับเรื่องที่ผ่านมาให้ทุกคนหันมาตั้งใจทำงานนะค่ะ ปลายเองก็จะไม่ต้องถูกแม่เลี้ยงตำหนิที่ดูแลคนงานไม่ได้"ปลายฝันขอบคุณคนงานและบอกให้ค
"ต้นข้าวถ้าว่างโทรมานะ"ปลายฝันทิ้งข้อความไว้ให้ต้นข้าว พอรู้ว่าเรื่องนี้ไม่อยากจะพิมพ์ผ่านข้อความเพราะข้อมูลพวกนี้จะมีคนอื่นรู้เห็นต้องโทรคุยกันเท่านั้น"ปลายฝันว่าอย่างไรหรือ"ต้นข้าวถามขึ้นขณะโทรมาหาปลายฝัน"เราได้คอนโดแล้วนะชื่อว่าวรโชติอยู่แถวๆสยามถ้าแกหางานก็น่าจะหาแถวๆนั้นเผื่อจะได้สะดวกต่อการเดินทางสิ้นเดือนนี้ย้ายของเข้ามาได้เลย จะให้เราไปรับแกที่นครพนมหรือว่าแกจะมาหาเราที่เชียงใหม่หรือว่าเราจะนัดเจอกันที่กรุงเทพฯเลย"ปลายฝันรีบพูดเรื่องของตัวเอง เพราะกลัวว่าเพื่อนจะลำบากใจในการพูด"งั้นเรานัดเจอกันที่กรุงเทพฯก็แล้วกันนะ แกว่างวันเสาร์อาทิตย์ใช่ไหมงั้นวันอาทิตย์ที่ 31 เจอกันนะ"ต้นข้าวพูดขึ้น ใจชื้นขึ้นมาบ้างอย่างน้อยก็ยังมีที่อยู่และตอนนี้เขาต้องทำการยื่นสมัครงานไปแถวๆคอนโดที่พักถึงแม้จะสงสัยอยู่ไม่น้อย ว่าทำไมปลายฝันถึงหาคอนโดได้ แต่ในระดับพ่อเลี้ยงแล้วก็คงจะหาได้ไม่ยากแต่ไม่ใช่ว่าปลายฝันจะคุยกับพ่อเลี้ยงแล้วหรือเรื่องของเธอ และเธอเองก็ไม่ได้ถามอะไรมากเพราะไม่สะดวกคุยกันผ่านโทรศัพท์จึงคิดว่าเดี๋ยวไปคุยกันที่นู่นจะดีกว่า"เห็นว่าคุณปลายฝันจะให้คนเข้าพักนะครับ ทางคอนโดก็ไม่ไ
หลังจากวันเกิดของพ่อเลี้ยงแล้วปลายฝันก็ทำงานแต่เช้าเหมือนเดิม เขาไม่อยากจะพบหน้าพ่อเลี้ยงอีก และอีกอย่างเขากลัววันดีจะแซวเขาด้วย จึงรีบตื่นก่อนที่วันดีจะออกมาทำงาน แต่ตอนเย็นรีบเข้าไปทำกับข้าวตอนที่วันดีล้างห้องน้ำ"ป้าหนูไม่ได้เจอหน้าปลายฝันตั้งหลายวันแล้ว ปลายฝันคงจะโกรธหนูแน่เลยป้า คือวันงานเลี้ยงวันเกิดของพ่อเลี้ยงตะวัน หนูกับคุณพลอยไปหาพ่อเลี้ยงตะวันก็เลยไปบอกปลายฝัน เพื่อที่จะให้ไปช่วยออกตามหา แต่ไม่คิดเลยว่าพ่อเลี้ยงจะอยู่ในห้องของปลายฝัน ตอนพ่อเลี้ยงตะวันวิ่งออกมาจากห้องปลายฝัน เสื้อผ้าพ่อเลี้ยงก็หลุดลุ่ยไปหมด แต่พอเข้าไปข้างในก็เห็นปลายฝันกำลังเก้าผมและเช็ดหน้าเอาเครื่องสำอางออกจากหน้าและขอตัวไปอาบน้ำ ตั้งแต่นั้นมาปลายฝันก็หลบหน้าหนูเลย"วันดีพูด"คุณปลายฝันไม่ได้โกรธแกหรอก แค่กลัวแกจะปากมากไปแซวเขาแค่นั้นแหละ และอีกอย่างเรื่องนี้ก็ไม่สมควรที่จะพูดหรอกนะ เพราะพ่อเลี้ยงกับคุณปลายฝันก็เป็นสามีภรรยากันเรื่องแบบนี้มันก็ปกติ"ป้าสายพูดให้วันดีฟัง แต่ทางด้านวันดีก็คิดต่าง เพราะแต่ไหนแต่ไรมา พ่อเลี้ยงไม่เคยคิดที่จะแตะต้องปลายฝันเลยสักนิดเดียว แต่ทำไมคืนวันเกิดของตัวเองจึงเป็นแบ
เมื่อถึงงานวันเกิดของพ่อเลี้ยงตะวัน ของขวัญดีใจมากที่ได้เข้าร่วมงานวันเกิดของเขา แต่พอเข้ามาจริงๆก็พบว่าคุณพิภพและภรรยาก็อยู่ที่นั่นด้วย ของขวัญจึงนำกล่องของขวัญไปให้ตะวัน แล้วก็ขอตัวกลับเขาอ้างว่าแม่เลี้ยงไม่ค่อยชอบเขา วันสำคัญของตะวันอย่างนี้เขาจึงอยากให้เป็นวันพิเศษไม่สมควรที่จะต้องมาทะเลาะเบาะแว้งกับแม่เลี้ยง ของขวัญจึงเดินออกจากงานไปทั้งที่เสียดายเพราะตัวเองก็แต่งตัวมาสวยมาก"คุณพิภพคะเมื่อตะกี้พลอยเห็นคุณของขวัญมาด้วยค่ะแต่ก็น่าจะกลับไปแล้วน่าเสียดายจริงๆ"พลอยไพลินพูดขึ้น"ปลายเองก็เห็นค่ะพี่พลอย แต่เหมือนเขาจะรีบๆยังไงไม่รู้ สงสัยเขากลัวแม่เลี้ยงเห็นเข้าแนๆ เพราะแม่เลี้ยงไม่ค่อยชอบเขา"ปลายฝันพูดขึ้น"ไม่ใช่หรอกค่ะน้องปลาย เขากลัวคุณพิภพเห็นต่างหากเขากลัวคนพิภพรู้ว่าเขารู้จักพ่อเลี้ยงตะวันมั้ง หรือไม่ก็กลัวว่าทั้งสองจะเกิดปัญหากันก็เลยรีบกลับ"พลอยไพลินพูดอีก"ทำไมล่ะค่ะพี่พลอย ไม่ใช่ว่าคุณพิภพก็ชอบคุณของขวัญหรือคะ"ปลายฝันถามขึ้น"ไม่ใช่ไม่ใช่ แต่ตอนนี้คุณของขวัญตามติดคุณพิภพแจเลยแหละ สงสัยเธอต้องการอะไรบางอย่างจากคุณพิภพ บางครั้งเธอแทบจะมาหาเรื่องพี่เลยนะปลายฝัน ความจร
เมื่อขวัญกลับบ้านแล้ว สิตาไม่มีที่พึ่งจึงไปขอร้องป้าสายให้ช่วย ป้าสายโทรไปรายงานแม่เลี้ยงนวลจันทร์ แม่เลี้ยงนวลจันทร์ก็บอกว่าไม่ต้องช่วยให้สิตาออกได้เลยเพราะว่าเธอไม่มีความจำเป็นที่จะต้องอยู่แล้ว เพราะตอนนี้เห็นตะวันไม่ได้สนใจอะไรในไร่แล้ว ตอนนี้เป็นปลายฝันเองที่เข้ามาทำแทน ถ้าสิตาอยู่ต่อไปก็จะสร้างความเดือดร้อนให้ปลายฝันป่าวๆ หลังจากวันนั้นมาปลายฝันก็รีบตื่นแต่เช้าเพื่อที่จะทำกับข้าวแล้วก็รีบออกไปทำงานเพื่อที่จะได้ไม่พบกับพ่อเลี้ยงตะวันอีก ข่าวที่ว่าสิตาเป็นคนของคุณของขวัญถูกปลายฝันไล่ออกดังไปทั่งไร่ คนงานในไร่ที่เคยกลั่นแกล้งปลายฝันกับพ่อเลี้ยงตอนแรกรู้สึกว่า ในไร่เกิดการเปลี่ยนแปลงแล้วจริงๆ ถ้าพวกเขาไม่หันไปทิศทางคุณปลายฝันน่าจะอยู่ยากแล้ว หลายคนจึงหันมาเอาใจคุณปลายฝันอย่างเห็นได้ชัด บางคนหอบหิ้วข้าวของมาฝากช่วงใกล้ตรุษจีน"ขอบคุณทุกคนที่เอาของมาฝากปลายนะคะ ไม่ต้องมาเอาใจไปถึงเพียงนี้เพียงแค่ทุกคนตั้งใจทำงานปลายก็ไม่ได้ว่าอะไรแล้วล่ะค่ะ ถ้าจะรู้สึกผิดกับเรื่องที่ผ่านมาให้ทุกคนหันมาตั้งใจทำงานนะค่ะ ปลายเองก็จะไม่ต้องถูกแม่เลี้ยงตำหนิที่ดูแลคนงานไม่ได้"ปลายฝันขอบคุณคนงานและบอกให้ค
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นมาก็ไม่มีใครลาออกและทุกคนก็ตั้งใจทำงานมากกว่าเดิม แต่ถามว่าเคืองไหมบอกเลยว่ามีคนงานยังเคืองปลายฝันอยู่ไม่น้อย พวกเขาไม่สามารถทำอะไรได้เพราะพ่อเลี้ยงเองก็ไม่ได้ว่าอะไรคุณปลายฝัน แถมช่วงนี้ให้คุณปลายฝันเข้าไร่แทนตลอด ทางด้านพ่อเลี้ยงตอนนี้ผับของเขาก็ดำเนินไปในทิศทางที่ดีขึ้น เพราะได้เงินจากแม่เลี้ยงก้อนนั้นก็นำมาหมุนให้คล่องตัวอีกครั้งแล้วแม่เลี้ยงให้เวลาเพียงแค่ 3 เดือนก็จะให้เขาบริหารไร่เอง แต่เขาดูดูแล้วปลายฝันจัดการคนในไร่ได้ดีกว่าเขามากนัก เพราะตอนที่เขาทำงานเขาก็ไปช่วยคนงานทำ แต่ไม่ได้จัดแจงอะไรให้คนงานมากนักเพียงแค่ช่วยทำงานตกเย็น มาก็กินเหล้ากันบ้าง ส่วนปลายฝันจะดูนู่นดูนี่ตรงไหนขาดตกบกพร่องเธอก็จะเป็นคนเข้าไปจัดแจง คนงานต้องทำสิ่งใดก่อนหลัง และตอนนี้คนงานก็เชื่อฟังเธอมากขึ้นเพราะเมื่อครั้งใดที่คนงานไม่เชื่อเธอก็จะอ้างถึงแม่เลี้ยง"คุณขวัญค่ะตอนนี้คุณตะวันให้เด็กปลายฝันนั่นดูแลไร่ยังไงอย่างนั้น แล้วตัวเองก็ไม่ค่อยอยู่ไร่ด้วยค่ะไม่รู้ว่าตอนนี้พ่อเลี้ยงอาจจะลืมคุณขวัญแล้วก็ได้ค่ะ"สิตาเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นจึงโทรไปรายงานของขวัญ เดิมทีตอนนี้ของขวัญเริ่
ปกติขวัญไม่ชอบให้ตะวันเล่นโซเชียลแต่ทำไมขวัญถึงได้ข่าวพวกนี้จากโซเชียลนะ หรือว่าขวัญเล่นโซเชียลแต่ห้ามเขากัน ตะวันได้แต่คิดแต่เขาก็ไม่มีเวลาที่จะมาใส่ใจ ทางด้านปลายฝันรู้ข่าวตั้งแต่วันแรกที่เป็นข่าวแล้ว แต่เขาเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆจะทำอะไรได้ ถ้าเธอคิดไม่ผิดเรื่องคืนนั้น พี่พิภพต้องเอาไปเล่าอีกครั้งเพื่อให้ข่าวจบลงไม่อย่างนั้นแม่เลี้ยงก็จะออกโรงมาปกป้องตัวเธอเองและทำการฟ้องคุณพิภพที่เป็นลูกชายแน่ เรื่องนี้ก็จะจบแบบทางธุระกิจแต่อาจเกิดความบาดหมางกันในครอบครัว ปลายฝันก็รอให้ข่าวจบลงอยู่ประมาณอาทิตย์เดียวก็หายไปจากโซเชียล คนมีเงินนี้ก็ดีจริงๆนะ แป๊บๆก็จัดการเรื่องข่าวนี้ได้ แต่ปลายฝันก็ไม่รู้ว่าเขาจัดการด้วยวิธีใด หลังจากที่ข่าวจบลงของขวัญเองก็ไม่แน่ใจว่าตกลงว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือไม่ เมื่อถามตะวันก็ไม่ปริปากพูดแม้แต่คำเดียว จะให้เขาสืบเองเขาก็ไม่ได้มีอำนาจที่จะสืบขนาดนั้น ตอนนี้ขวัญก็มีวิธีเดียวก็คือเขาหาคนพิภพ ตะวันก็อย่ามาโทษขวัญแล้วกัน เพราะตะวันเองไม่สามารถช่วยอะไรขวัญได้เลย ของขวัญได้แต่คิดในใจ หลังจากผ่านปีใหม่มา ปลายฝันก็ทำกับข้าวตอนเช้าและออกไปทำงานที่ไร่ซึ่งตอนนี้ปลายฝันไม่ไ
หลังจากประชุมเสร็จแล้วพิภพก็สั่งให้พ่อครัวทำอาหารเย็นไว้สำหรับเขาตะวันและปลายฝัน ทั้งสามร่วมรับประทานอาหารกัน"ขอบคุณพี่มากสำหรับโรงแรมแห่งนี้ เรื่องเมื่อคืนที่เกิดขึ้นจึงทำให้พี่ได้มีโอกาสมอบโรงแรมนี้เป็นของขวัญสำหรับการแต่งงานของเราสองคนเลยนะครับ"ตะวันกล่างขึ้น"แกก็รู้ทันไปซะทุกเรื่องนะ พี่ก็อยากจะให้อะไรน้องชายบ้างแค่นั้นเอง แต่ถ้าเป็นชื่อของแกแม่เองก็ไม่ไว้ใจก็เลยให้เป็นชื่อของเมียแกดีกว่า"พิภพพูดขึ้น ทั้งสามกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อย ตะวันกับพิภพแทบไม่ค่อยได้กินข้าวด้วยกันเลยด้วยซ้ำ ขนาดวันเกิดทั้งสองยังแค่โทรหากัน และให้ของขวัญแก่กันแค่นั้น ไม่เคยที่จะมีการกินข้าวร่วมกันแบบนี้ตามลำพัง"ทำไมคุณพิภพถึงยกโรงแรมนี้ให้พ่อเลี้ยงตะวันกับคุณปลายฝันเลยล่ะ เรื่องมันใหญ่โตขนาดนั้นเลยหรือ"พนักงานคนหนึ่งถามขึ้น พลางมองไปยังแม่บ้านที่ถูกไล่ออกกำลังจัดการกับของตัวเอง ตอนนี้เขาเองก็รู้สึกหวาดหวั่นแล้ว"ก็เพื่อธุระกิจตัวอื่นล่ะมั้ง โรงแรมของคุณพิภพก็มีจำนวนมากถึงจะยกโรงแรมนี้ให้คนอื่นก็ยังมีตัวอื่นอยู่ดี อาจจะเป็นแบบว่าเพื่อเอาตัวเองรอดหรือป่าว พ่อเลี้ยงตะวันกับภรรยาไม่เท่าไหร่หรอก แต่แม่เลี้
ปลายฝันลงมานั่งกินอาหารบุฟเฟ่ต์ที่ตัวเองเคยอยากกิน เพราะเรื่องเล่าของโรงแรมดังแห่งนี้ มีคนว่าอาหารเช้าอร่อย ปลายฝันตักอาหารมานั่งกิน อาหารที่ว่าอร่อยนั้นมันก็จริงๆนั้นแหละ ข้าวผัดอเมริกัน น้ำฝักทอง สลัดผัก ถูกปลายฝันตักมาตรงหน้า เขานั่งกินอย่างเอร็ดอร่อย พ่อเลี้ยงตะวันลงมาก็เห็นปลายฝันกำลังกินอย่างมีความสุข เมื่อคืนคงจะสมใจคนตัวเล็กไม่น้อยถึงได้มีความสุขกับการกินขนาดนี้"มีความสุขอะไรขนาดนั้นหรือ "พ่อเลี้ยงถามขึ้น พลางวางแก้วกาแฟกับขนมปังเพียงสามชิ้น"ก็อาหารมันอร่อยนิค่ะ ที่นี่ขึ้นชื่อเรื่องอาหารเช้าเลยรู้ไหมค่ะ"ปลายฝันพูดขึ้น พ่อเลี้ยงทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นจึงทำให้ปลายฝันทำตามเขา หลังจากินของตรงหน้าเสร็จปลายฝันจึงไปตักของหวาน วันนี้มีทับทิมกรอบ ปลายฝันนั่งกินอย่างเอร็ดอร่อย พอทั้งสองกินเสร็จก็ออกจากโรงแรมเพื่อไปรับพ่อกับแม่ไปกราบพระที่วัด เมื่อคุณตะวันเกิดวันอาทิตย์พ่อจึงชวนทั้งสามไปสักการะพระธาตุพนม"พระธาตุมีลักษณะเป็นเจดีย์รูปสี่เหลี่ยมจตุรัสก่อด้วยอิฐ สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นระหว่าง พ.ศ. 1200-1400 เป็นพระธาตุเก่าแก่ที่เป็นศาสนสถานศักดิ์สิทธิ์แห่งภาคอีสาน เป็นเสมือนเครื่อง
"ยอดเงินของคุณตะวันโอนไปสองที่ค่ะแม่เลี้ยงที่แรกก็โอนไปสิบห้าล้านบาทไปยังบัญชีผับที่คุณตะวันทำอยู่และอีกที่นึงโอนไปเพียงห้าล้านชื่อบัญชีปลายฝัน อัครเมธา (ไกลอักษร)"เสียงผู้หญิงรายงานต่อแม่เลี้ยง ทำไมตะวันต้องโอนเงินให้ปลายฝันด้วย หรือว่าจะเป็นเรื่องคืนนั้นกันนะแม่เลี้ยงคิดแล้วก็ยืมทางด้านปลายฝันกลับมาที่บ้านวันแรกหลังจากออกเรือนไป ทำให้พ่อกับแม่ดีใจยิ่งนักที่ได้เจอลูกสาวมาพร้อมกับสามี ทั้งสองยิ้มชื่นด้วยความชื่นชม วันนี้แม่ของปลายฝันทำกับข้าวไว้ให้ลูกและลูกเขยกินตอนเย็นกัน แม่ทำต้มยำทะเล ผัดฉ่าเนื้อปลากระพง ปลากระพงราดน้ำปลา ยําวุ้นเส้น ยำตีนไก่ และส้มตำใส่ปูปลาร้าให้กับลูกสาว"สวัสดีค่ะพ่อสวัสดีค่ะแม่ ปลายฝันคิดถึงพ่อกับแม่นะคะ"ปลายฝันไหว้พ่อและแม่แล้วก็วิ่งเข้าไปกอดผู้เป็นแม่"สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่"ตะวันทำตาม และทั้งสี่ก็เข้าบ้าน ตะวันให้คนขับรถไปซื้อเหล้ามาเพื่อเขาจะได้กินกับพ่อตา เมื่อพงษ์เห็นคนของตะวันถือเหล้ามาก็ยิ้มกลิ่ม"พ่อไม่ค่อยได้กินนานแล้วแหละ แม่เขาไม่ค่อยให้พ่อกินหรอกถ้าไม่มีงานอะไรก็ไม่ได้กิน"ผู้เป็นพ่อพูดขึ้นจึงทำให้ผู้เป็นแม่มองด้วยสายตาไม่พอใจ"คุณตะวันก็ให้