All Chapters of เสน่หาวิชามาร: Chapter 11 - Chapter 20

นับแต่วันที่เขาโอนทุกอย่างคืนให้กับผู้เป็นทายาทและเจ้าของที่แท้จริงของเศวต กรุ๊ป แดนไตรไม่เหยียบย่างเข้าไปในบริษัทแห่งนั้นอีกเลย ปล่อยให้บัวหอมจัดการร่วมกับที่ปรึกษาใหม่อย่างนพพล นอกจากนี้เขาเริ่มหมางเมินเย็นชากับภรรยา วันทั้งวันแม้จะอยู่ร่วมบ้านกันกลับไม่มีบทสนทนาใดๆร่วมกันเลย แดนไตรเอาแต่นั่งหน้าคอมพิวเตอร์ ทำงานและโทรศัพท์และช่วยดูแลนางอุบลเท่าที่ทำได้ แต่ทั้งคู่จะแสดงความรักใคร่กลมเกลียวเอาใจใส่เพื่อให้นางอุบลสบายใจ ถึงเวลาไม่มีบุคคลอื่นเขาจะไม่พูดจาหวานหูด้วยสักคำ แม้กระทั่งมองหน้ายังเมินหลบไม่สบตาจริงอยู่ว่าตอนนี้สามีภรรยาต่างใช้ชีวิตเหมือนเป็นคนแปลกหน้าที่อยู่ร่วมบ้านกัน ยามปรกติหมางเมินเย็นชาแต่พอแผ่นหลังสัมผัสเตียงนอนถึงเข้ามาแนบชิด กิจกรรมต่างๆยังคงทำอะไรๆกันเหมือนเดิมเหมือนครั้งเป็นสามีภรรยา เหตุผลเดียวคือเขายังรักและเสน่หาในตัวภรรยามากล้นไม่เสื่อคลาย เพียงแต่มันมีเหตุการณ์ที่ทำให้เกลียดชังกันมากขึ้นเท่านั้นเอง เป็นแบบนี้ใช่ว่าคนเจ็บปวดจะมีเพียงฝ่ายชาย จากที่มั่นอกมั่นใจและสาแก่ใจที่ทวงทุกอย่างคืนจากคนเนรคุณและทรยศหักหลังเขาเป็นการแก้แค้นคืนได้ ตอนนี้เริ่มเจ็บปวดในใจแปลบๆเ

“มันก็อร่อยพอๆกับที่คุณกินจากฉันกับตุ่นแหละค่ะ” เถียงกลับหวังจะให้เขาโกรธจนเต้นเหมือนเธอบ้าง จ้องตาประสานกันร้อนแรงแผดเผา ทีเขายังไปมาหาสู่และติดต่อกับบัวหอมได้และเธอยังไม่ได้คิดอกุศลแบบนั้น แล้วทำไมเธอจะติดต่อกับแดนไตรไม่ได้ ในเมื่อเธอกับเพื่อนคนนี้สนิทกันมากกว่าสิบปี “ฉันรักตุ่นและสนิทสนมกับเขามาเป็นสิบปี นานเสียยิ่งกว่าจะรู้ว่ามีคนอย่างคุณอยู่บนโลกใบนี้เสียอีก” หวังจะให้เขาเจ็บแสบบ้างแต่นั่นมันเหมือนดาบสองคมที่จะย้อนกลับมาทำร้ายเธอทีหลัง“รีน” เสียงเข้มข้นเรียกชื่อหญิงสาว เป็นการปรามว่าเธอดูถูกผู้ชายอย่างเขามากเกินไป จนลืมตัวไปว่า ตนนั้นก็ดูถูกเธอด้วยประโยคความหมายเดียวกัน แต่แค่เปลี่ยนรูปประโยคเท่านั้น แต่อย่างว่า ด้านตัวเองมักสว่างเสมอ“เรียกทำไมคะ กลัวจะลืมชื่อเมียตีทะเบียนคนนี้เหรอ ฮึ! ฉันเคยเชื่อมาตลอดว่าให้ฟังและทำตามสิ่งที่แม่เตือนฉันอยู่ซ้ำๆ แต่พอฉันทำตามแม่เรื่องแต่งงานกับคนอย่างคุณ!” พูดถึงตรงนี้ก็ได้แต่เงียบ จุกอกพูดไม่ออก ส่งได้แค่สายตาอ้างว้างผิดหวัง เหยียดหยามในความโง่เขลาของตัวเอง“โอ้ย!” ร่างบางถูกจับกระชากเข้ามาเผชิญหน้า สายตาจัดจ้าก้มเข้ามาใกล้ คาดคั้นให้เธอปริปาก

บัวหอมยิ้มอ่อนหวานก่อนจะนิ่วหน้าเมื่อแกงส้มถ้วยหนึ่งถูกเสิร์ฟลงตรงหน้า กลิ่นเครื่องแกงฉุนกึกขึ้นจมูกทะลุไปสมองจนต้องรีบยกมือขึ้นปิดปากบดบังอาการคลื่นเหียนจะอาเจียน ร่างบางลุกขึ้นวิ่งโผเผไปห้องน้ำ ท่ามกลางความตกใจของอติชนและคนแอบมองจากโต๊ะตรงข้าม ในที่สุดแดนไตรก็ไม่อาจเก็บกลั้นสะกดความเป็นห่วงอดีตภรรยาได้จึงรีบลุกขึ้นหมายจะตามไป แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นร่างสูงของอติชนลุกขึ้นและวิ่งตามหญิงสาวไปก่อน ร่างสูงตรึงนิ่งอยู่กับที่เมื่อเห็นภาพความเป็นห่วงเป็นใยที่อีกฝ่ายมีต่อกัน นึกขึ้นได้ว่าตนนั้นไม่มีสิทธิ์แม้แต่เป็นห่วงเธอแล้ว“พี่ตุ่นคะ พี่ตุ่น” สกาวเดือนต้องช่วยเรียกสติเมื่อเห็นว่าเขายืนนิ่งค้าง“พี่ว่าเราไปที่อื่นเถอะนะ” เป็นเขาเองที่ทนไม่ได้ ต้องควักเงินใบพันสองใบออกมาวางเป็นค่าอาหารที่สั่งไปแต่ไม่ได้อยู่รอกิน ร่างสูงรีบเดินไปที่รถรอให้สกาวเดือนขึ้นมานั่งข้างๆเรียบร้อยจึงขับออกไปสุดท้ายแล้วก็ต้องมาจอดรถริมทางเท้าข้างร้านสะดวกซื้อแห่งหนึ่ง สกาวเดือนทำหน้าที่บริการน้ำดื่มและบะหมี่หึ่งสำเร็จรูปคนละถ้วยพร้อมกับพูดปลอบใจให้คลายเศร้ากันไปตามสถานการณ์ เด็กสาวเองก็ไม่เคยมีประสบการณ์รักใคร่แล

พักนี้แดนไตรเริ่มสังเกตว่าสกาวเดือนมักออกไปไหนมาไหนมาไหนกับใครสักคนที่ขับรถเก๋งคันหรูที่คนฐานะธรรมดาไม่อาจซื้อได้ แม้แต่เขาเองยังรู้สึกสิ้นเปลืองไม่คุ้มค่ากับราคาของมัน แต่ไม่มีจังหวะที่จะสอบถามพูดคุยกันเนื่องจากตอนนี้เขางานยุ่งมากไหนจะเรียกคืนความเชื่อมั่นให้ตนเองในงานบริหาร ไหนจะพยายามกู้สถานการณ์หุ้นที่มันร่วงระนาว ไหนจะทำหน้าที่เป็นทรายโอบทะเล คอยแอบช่วยสอดส่องธุรกิจของเศวต กรุ๊ปว่านักบริหารสาวผู้ได้บริษัทกลับคืนจะทำงานไปรอดหรือเปล่าผลของการไม่มีเวลาให้เด็กสาวเลยเริ่มให้ความสนิทสนมและไว้ใจเพื่อนมากขึ้น เพราะเพื่อนคนนี้ฟังทุกสิ่งที่เธอพูด ที่กังวลโดยมากจะเป็นกังวลเรื่องพ่อบุญธรรมที่อาจจะกลับไปเจ็บช้ำจนแทบไม่เป็นผู้เป็นคนอีกครั้งกับผู้หญิงคนเดิมๆ“ไม่ต้องคิดมากหรอกนะถ้าหนูกังวลมากก็เปลี่ยนจากความกังวลมาหาวิธีช่วยให้พี่ของหนูหลุดพ้นจากวังวนของผู้หญิงอย่างบัวหอมเสียเลยดีไหม” เสียงนุ่มนวลให้คำแนะนำ ซึ่งสิ่งที่เขาพูดมามันทำให้เด็กสาวสนใจจนละจากมื้ออาหารมาเงยหน้าฟัง ไม่ใช่ใครที่ไหนที่เข้ามาตีสนิทกับเด็กสาวผู้อ่อนต่อโลก เป็นอติชนที่พกพาความแค้นในอกตามประสาคนที่เกลียดการถูกปฏิเสธและครั้งน

ช่วงเย็นของทุกๆวันสิรินนภาจะมาสอนหนังสือให้กับสกาวเดือนเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับเข้าเรียนมหาวิทยาลัย แต่วันนี้ยังไม่ทันได้เริ่มต้นเรียนพ่อบุญธรรมของเธอได้กลับมาบ้านก่อนเวลา สีหน้าของเขาเคร่งเครียดมายืนมองหน้าอาจารย์ของเธอคล้ายมีเรื่องให้ช่วยเหลือ ก่อนที่ทั้งคู่จะแยกตัวไปคุยกันที่อื่นโดยไม่ให้เด็กสาวได้ยิน แต่ก็ไม่ใช่เรื่องยากที่จะทำในสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อน เช่นแอบฟังเรื่องที่ผู้ใหญ่คุยกันสิ่งที่ได้ยินมันทำให้กังวลจนแทบไม่เป็นอันเรียนหนังสือเมื่อได้ยินสิรินนภาพูดคุยกับพ่อบุญธรรมของเธอถึงเรื่องการกลับมาคืนดีกันและมีแนวโน้มจะกลับมาอยู่ร่วมกันอีกครั้งระหว่างสามีและภรรยาที่หย่าขาดจากกันไป เพราะไหนๆก็ถึงขั้นตั้งท้องแล้วและการจะปล่อยให้คนท้องอยู่บ้านคนเดียวก็น่าเป็นห่วง ด้วยความกังวลร้อนใจเธอรีบเอาเรื่องนี้โทรไปปรึกษาอติชน เขาชี้แนะให้เธอคัดค้านหัวชนฝา หากไม่อยากเห็นพ่อบุญธรรมสุดหล่อเหมือนตกนรกทั้งเป็นจากผู้หญิงเห็นแก่ตัวและไม่เคยรักใครนอกจากตัวเองอย่างบัวหอมวันนี้เธอตัดสินใจแล้วว่าจะคุยกับเขาให้รู้เรื่อง เด็กสาวเลือกทำตามที่อติชนแนะนำขั้นแรกคือบอกออกไปตรงๆ เด็กสาวเลือกใช้เวลาตอนเช้าที่แดน