13

ความสัมพันธ์ติดลบของแดนไตรและบัวหอมเริ่มเป็นที่รับรู้และส่งผลกระทบต่อคนกลางอย่างสกาวเดือน เด็กสาวรับรู้ความผิดปรกติเหล่านี้ดีแต่ไม่อาจช่วยอะไรได้ วันที่พ่อบุญธรรมเก็บของย้ายออกจากบ้านของอดีตภรรยา คืนนั้นทั้งคืนเขากลับมานั่งชันเข่าอยู่บ้านและร้องไห้อย่างหมดยางอายลูกผู้ชายและหลังจากร้องจนสาแก่ใจก็เปลี่ยนเป็นคนนิ่งขรึมแต่ดูอมทุกข์และเหนื่อยล้าตลอดเวลา

“อย่าคิดมากเลยนะ” เสียงนุ่มนวลปลอบประโลมเด็กสาวตรงหน้าหลังจากเห็นเธอถอนใจรอบที่ร้อยของวันนี้ไม่อาจรวบรวมสมาธิตั้งใจติวหนังสือเตรียมพร้อมสำหรับการเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้

“หนูสงสารพี่ตุ่นค่ะพี่รีน” เด็กสาวบอกกับเพื่อนสนิทของแดนไตรที่พักนี้กลายเป็นแขกประจำของบ้านอีกครั้ง หลังจากที่เขาย้ายกลับมาพักประจำที่บ้านของตนเองตามคำร้องขอของสกาวเดือนที่ต้องการติวเนื้อหาวิชาต่างๆก่อนเข้าเรียนระดับมหาวิทยาลัยโดยให้อาจารย์สาวมาช่วยติวเข้มเตรียมความพร้อมสำหรับนิสิตคณะบริหารธุรกิจ วันนี้ก็เช่นกันที่สิรินนภามาเยี่ยมและอยู่เป็นเพื่อนคนอกหักพึ่งหย่าเมีย เธอรู้ว่าช่วงนี้เพื่อนรักต้อการกำลังใจมากที่สุด พร้อมๆกับต้องการหม้อไฟแมงกะพรุนของโปรดของเขาด้วย

“ไม่ต้องคิดมากนะลูกจัน เราให้กำลังใจเขาไปเรื่อยๆเดี๋ยวพอได้ทำงานก็ทำให้ลืมได้เองแหละ” ช่วงนี้เป็นช่วงเรียกคืนความเชื่อมั่นให้กับแดนไตร วิริยะกิจ หลังจากที่เขาเสียเครดิตอยู่นานจากการทำเศวต กรุ๊ปหุ้นตกและขาดทุนยับเยินจากการขายสินค้าที่ผลิตไม่ได้ ด้วยคำปรึกษาพิเศษจากอาจารย์สิรินนภาและบรรดาผู้เชี่ยวชาญด้านธุรกิจทำให้ทุกอย่างเริ่มฟื้นตัวตามลำดับ

เย็นนี้แดนไตรกินข้าวได้มากกว่าเดิมเพราะได้กินแมงกะพรุนหม้อไฟของโปรด และในช่วงมรสุมชีวิตยังเจอโชคชะตาเห็นใจบ้าง วันนี้เขาได้รับข่าวดีว่าสามารถซื้อหุ้นดาวเทียมที่กำลังมาแรงได้และมีสิทธิสัมปทานเครือข่ายดาวเทียมที่จะนำมาทำสื่อดิจิตอลได้อีกด้วย การลงทุนครั้งนี้ประสบความสำเร็จในเบื้องต้นอย่างงดงามเพราะเอกสารทุกอย่างบริษัทคู่แข่งไม่มีโอกาสนำไปศึกษาก่อนและไม่มีหนอนบ่อนไส้คอยนำข่าวทิศทางเศรษฐกิจไปบอกใครให้ไปซื้อตัดหน้าเขา และผลกำไรจะงอกเงยออกมาในไม่ช้านี้อย่างแน่นอน

“เห็นพี่ตุ่นเป็นแบบนี้ค่อยสบายใจหน่อยค่ะ” สกาวเดือนยิ้มออกเมื่อเห็นสีหน้าสดชื่นขึ้นของพ่อบุญธรรม แดนไตรมีบุญคุณกับเธอมากเพราะให้โอกาสให้เลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่เด็ก ตอนเขาร่ำรวยมั่งมีก็ส่งเสียให้โอกาสที่ดีแก่เธอ ดังนั้นอะไรที่จะทำให้คนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเธอมีความสุขจึงยินดียิ่งที่จะทำ

“ขอโทษนะที่ทำให้เป็นห่วง แล้วเป็นไงบ้างล่ะเรา ตั้งใจติวหรือเปล่า เอาให้เข้าใจนะไม่งั้นจะเหนื่อยเวลาเข้าไปเรียนจริงๆนะ” การเรียนเกี่ยวกับบริหารธุรกิจนั้นยากมาก ทั้งแดนไตรและสิรินนภาต่างรู้ดี เพื่อให้ไม่เหนื่อยมากการเตรียมตัวไปก่อนจึงเป็นสิ่งที่สำคัญและควรทำในเมื่อมีอาจารย์สอนบริหารมาคอยสอนเป็นการส่วนตัว

“ตั้งใจสิคะ หนูเข้าใจหลักการคำนวณความคุ้มทุนแล้วนะ”

“โอ้โหว!” แดนไตรและสิรินนภาหัวเราะขำขันกับภาพความกระตือรือร้นและรักดีของเด็กที่พวกเขารู้จักมาตั้งแต่เล็กๆ สายสัมพันธ์พี่น้องแน่นแฟ้นกลมเกลียวแม้จะไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆ

ภาพและเสียงหัวเราะอย่างมีความสุขของทั้งสามคนถูกแอบบันทึกวีดิโอโดยลูกน้องที่ถูกสั่งให้แอบติดตามความเคลื่อนไหวเนื่องจากช่วงนี้แดนไตรหย่าขาดกับบัวหอมและสิรินนภาก็กลับมาสนิทสนมเข้าออกบ้านของเพื่อนสนิทแทบทุกวันในช่วงเย็น แม้ว่าการที่เธอมาบ้านแดนไตรบ่อยๆเขาจะได้ทราบข้อมูลการค้าการลงทุนที่อีกฝ่ายกำลังทำอยู่ แต่เขารู้สึกว่ามันเกินไปสำหรับผู้หญิงที่เฝ้าตามรักผู้ชายคนหนึ่งมาเนิ่นนาน

ทันทีที่นพพลเห็นคลิปวีดิโอที่ลูกน้องส่งมา ความโกรธและโมโหที่มีอยู่ก่อนกับข่าวน่าผิดหวังที่ไม่สามารถชนะการประมูลสื่อดาวเทียม ได้ถูกเพิ่มด้วยอารมณ์ไม่พอใจในพฤติกรรมของภรรยาที่ประทุมากขึ้น ผู้หญิงคนนี้ทำเหมือนตนเองยังไม่แต่งงาน เข้าออกบ้านผู้ชายที่เป็นคนที่เธอเฝ้าสารภาพรักมาเป็นสิบๆปีได้อย่างคล่องแคล่วทั้งๆที่พึ่งจะแต่งงานกับเขาหม้อข้าวยังไม่ทันดำ หมาป่าเจ้าเล่ห์รู้สึกเหมือนเสียรู้ละคนกับเสียหน้าที่อีกฝ่ายไปมาหาสู่กับเพื่อนสนิทนอกเหนือคำสั่งของเขา

ตั้งแต่แต่งงานไม่มีสักครั้งที่นพพลจะกลับบ้านก่อนตะวันตกดิน กิจวัตรประจำวันของเรือนหอหลังใหม่กลิ่นสียังไม่จางหลังนี้คือภรรยาขับรถกลับบ้านก่อน กินมื้อเย็นเพียงลำพังและขึ้นไปจัดเตรียมการเรียนการสอนล่วงหน้า แต่ทว่าวันนี้ฝ่ายชายกลับมาถึงบ้านก่อน หนำซ้ำยังมาถึงบ้านด้วยอารมณ์ขุ่นมัวโมโหพร้อมที่จะโวยวายต่อทุกสิ่ง

“อ้าวคุณเบล กลับมาแล้วเหรอคะกินข้าวมาหรือยัง” แม้จะกินมื้อเย็นกับสกาวเดือนและแดนไตรมาแล้วแต่ถ้าหากสามีจะพาไปร้านอาหารก็ยังสามารถกินเป็นเพื่อนได้ แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับตาขวางใส่ วันนี้คือวันที่รู้ว่าผู้ชนะการสัมปทานดาวเทียมคือแดนไตรไม่ใช่ตนเอง ทั้งๆที่เขาส่งสิรินนภาไปหาเพื่อนสนิทเพื่อดูความเคลื่อนไหวเกี่ยวกับการเจรจาธุรกิจ หากแต่เรื่องสำคัญอย่างการไปสัมปทานดาวเทียมสื่อดิจิตอลเธอกลับไม่รายงานเขา

“คุณรู้ไหมว่ามันคือเงินกี่พันล้านถึงได้ปล่อยให้ไอ้ตุ่นมันสัมปทานได้ไป”

“เกี่ยวกับรีนที่ไหนล่ะคะ ใครเปิดซองมากกว่าคนนั้นก็ได้สิ” รีบเถียงกลับ หากให้สู้กันอย่างใสสะอาดผลจะเป็นอย่างไรก็ต้องยอมรับอย่างมีน้ำใจนักกีฬาสิ แต่ทำไมเขาถึงมาขึ้นเสียงตาขวางใส่เธอแบบนี้ล่ะ

“มันจะไม่เกี่ยวได้ยังไง ถ้ารีนบอกผมว่าไอ้ตุ่นมันจะร่วมประมูลสัมปทานหุ้นดาวเทียมนี้ผมก็จะได้ร่วมประมูลตัดราคามันก่อนไง”

“นั่นแหละค่ะรีนถึงไม่บอกคุณ งานนี้ตุ่นควรจะเป็นคนได้ค่ะเพราะเขาถูกคุณปาดหน้าเค้กมาหลายโครงการ มันมากเกินพอแล้ว” ผู้พิทักษ์ลืมดูสถานะตนเองว่าตอนนี้กลายเป็นลูกไก่ในกำมือของสามี

“ฮึ!” เค้นยิ้มเหยียดหยามต่อสิ่งที่ได้ยินเธอตอบ  “คุณไปบ้านไอ้แดนไตรกลางดึก เข้าออกบ้านที่ครั้งหนึ่งเป็นเรือนหอของมันกับคุณบัวได้สนิทใจเหลือเกินนะ ผมให้คุณคอยจับตาดูความเคลื่อนไหวเกี่ยวกับธุรกิจของมันแค่นั้นแต่ดูเหมือนคนจะทำเกินคำสั่งนะรีน ผมไม่ได้บอกให้ไปชู้รักมันสักหน่อย! ถึงมันจะหย่าเมียแล้ว แต่คุณพึ่งแต่งกับผัวนะรีน” เปิดศึกสาดเสียเทเสียทันทีที่ภรรยาเข้าข้างผู้เป็นศัตรูทางธุรกิจและเป็นอริในชีวิตจริง

“เอ๊ะคุณเบล ทำไมคุณพูดแบบนี้!” รีบย้อนถามด้วยความโกรธ แต่ยามนี้ฝ่ายชายหน้ามืดตามัวกับสิ่งที่ลูกน้องรายงานจนไม่สนใจแล้วว่าจะเป็นการปรักปรำหรือเป็นข้อเท็จจริง

 “ที่ผมยอมให้ไปมาหาสู่กับแดนไตร เพราะให้คุณคอยดูความเคลื่อนไหวว่ามันซื้อขายหุ้นอะไรบ้าง แต่กลับกลายเป็นไปสมสู่กันเสียเอง ถึงว่าล่ะงานที่ให้ทำมันดูเป็นการขายเพื่อนแต่ก็เต็มใจเหลือเกินเพราะจะได้ไปเจอกับมันนี่เอง” ยิ่งโมโหน้ำคำยิ่งรุนแรง คนที่ไม่เคยเจอโลกความจริงเท่าไหร่อย่างด๊อกเตอร์สาวถึงกับไปต่อแทบไม่เป็น เธอไม่สอนหนังสือให้สกาวเดือน เด็กคนนั้นเป็นลูกบุญธรรมที่อยู่บ้านของแดนไตร เธอก็ต้องไปที่บ้านของแดนไตรสิ

“น้ำใต้ศอกมันอร่อยนักใช่ไหม!”