Semua Bab เสน่หาวิชามาร: Bab 51 - Bab 60

เหตุการณ์วันนั้นยังตรึงใจ วันที่เธอถูกแดนไตรไล่ออกจากบ้าน และฟาดฝ่ามือหนักๆใส่แก้มบางสองครั้งซ้อนจนแดงช้ำก่อนมุมปากจะปริแตกเลือดซึม หลังจากที่จับได้ว่าเธอวางยานอนหลับและจับเขาเปลือยกายก่อนจะลงนอนเคียงข้างเพื่อให้ภรรยาอย่างบัวหอมมาพบ แผนเลวร้ายทั้งหมดนั้น มีคนชั่วช้าอย่างเขาเป็นคนคิดขึ้นมา ยานอนหลับเขาเป็นคนสรรหาและยื่นให้เธอเองกับมือ อาศัยเพียงความเปราะบางของเด็กขาดความอบอุ่นและกำลังสับสนกับความกลัวที่จะต้องเสียพ่อบุญธรรมไป อีกทั้งยุยงให้บัวหอมอาละวาดและฟ้องหย่า จนทุกข์ทั้งปวงตกอยู่ที่เด็กสาวผู้อ่อนหัดต่อโลกเพียงคนเดียว วันนั้นแดนไตรด่าประณามเธอ คนๆเดียวที่เธอไว้ใจตบเธอเสียคว่ำลงกับพื้น ซ้ำยังไล่ถีบหัวออกจากบ้านให้ไปตายที่อื่น วินาทีนั้นคงใจสลายจนไม่เหลือชิ้นดี และวันที่เธอไร้ที่พึ่งมากที่สุด ก็เป็นวันที่มารร้ายอย่างเขาผลักไล่ไสส่งเธอไปตายที่อื่น พอได้มองใบหน้านวลเนียนไร้เดียงสา ความรู้สึกผิดเริ่มไหลบ่าเข้ามาในหัวใจที่แม้แต่เจ้าตัวยังไม่คาดคิดว่ามันจะรู้สึกรุนแรงขนาดนี้ มันคือความเวทนาสกาวเดือนช้อนตามองเขา แววตาสุกใสสลดลงกับความคะนองชั่วครู่ รอยสักเล็กๆนี้เธอได้มาตอนเพื่อนในบาร์เหล้า

สิรินนภาคลอดลูกชาย ท่ามกลางความเข้มแข็งและกำลังใจจากคนรอบข้าง เด็กชายโรม เลี้ยงง่าย กินง่ายสุขภาพแข็งแรงเพราะคนเป็นแม่และคนรอบข้างทุ่มเทความรักและเอาใจใส่ ส่วนนพพลนั้นหลังจากได้ใบหย่าเขาก็ขอลาพักร้อนกับครอบครัวเพื่อไปท่องเที่ยวทั่วโลกเป็นเวลาหนึ่งปี แต่แล้ววันหนึ่งโลกกลมๆก็ทำให้สิรินนภาได้เจอกับนพพลอีกหน หลังจากที่เขากลับมาไทยและได้มาเป็นวิทยากรพิเศษให้กับหลักสูตรการตลาดของมหาวิทยาลัยทั้งคู่เจอกันที่คณะในมหาลัยที่อาจารย์สาวกลับมาสอนหนังสือ เขาเห็นเธอแบกอุปกรณ์ปั๊มนมลูกก็พูดจายียวน ทั้งหมั่นไส้ทั้งรู้สึกสับสนพิลึกที่เห็นเธอคลอดลูกแล้ว “เป็นแม่คนแล้ว เลิกแรดได้แล้วนะอาจารย์รีน เดี๋ยวลูกจะสงสัยว่าใครเป็นพ่อกันแน่” นี่คือคำทักทายคำแรกหลังจากที่เขาหายไปเป็นปี ทิ้งเธอกระเตงท้องกระเตงลูกเพียงลำพัง เขาจงใจใช้เสียงที่พอได้ยินกันแค่สองคนมายียวน เสียงกระซิบนั้นทำให้เธอโกรธจัด เขาทำร้ายเธอมากเกินไปแล้วยังลามปามถึงลูก หญิงสาวหันมาส่งสายตาจัดจ้า ก่อนจะรัวเสียงใส่ไม่ยั้ง ไม่อายเพื่อนอาจารย์และนักศึกษาที่ยืนอยู่บริเวณนั้น“หมามันยังรักลูกของมัน คุณเบลเป็นคนแท้ๆแต่ยังมีหน้ามาดูถูกลูกตัวเอง สะใจมากนัก

“ถะ...ถอยไปนะ” เสียงท้วงแค่นี้มีหรือที่เขาจะรับฟัง ยิ่งเธอท้วงกลับยิ่งออกแรงเคล้นคลึงจนร่างบางอ่อนระทวยอ้อนแอ้นแทบยืนไม่อยู่ สติกับร่างกายเริ่มทำงานขัดแย้งกัน ในหัวเฝ้าพะวงว่าจะมีใครเปิดประตูเข้ามาเห็นฉากสยิวนี้ อาจจะเป็นเพื่อนอาจารย์หรือนักศึกษา ก็เป็นไปได้ทั้งนั้นยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ฝ่ามือเรียวปลดเคลื่อนภูษาที่ปกปิดเนินอกของอีกฝ่ายให้เปิดกว้างออก เนื่องจากอยู่ในชุดชั้นในสำหรับให้นมบุตรมันเลยไม่ค่อยรัดกุมแน่นหนา ทั้งยังขยับเขยื้อนง่ายจนเพียงแค่นิ้วแกร่งเกี่ยวมันเล็กน้อยก็เผยให้เห็นสีสันหรรษาที่ครั้งหนึ่งเขาลิ้มชิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า เรียกร้องจะลิ้มรสอีกซ้ำแล้วซ้ำเล่า“มันจะอร่อยไหมนะ” เขาหมายถึงน้ำนมสีนวลที่กำลังซึมหมาดอยู่รอบๆปลายฐานกลมหนั่นแน่น เพราะความรีบร้อนตอนปั๊มนมเสร็จเลยไม่ทันได้เช็ดให้เรียบร้อย“คุณเบล ถอยออกไป” เสียหวานฉายชัดถึงความตื่นเต้นเมื่อริมฝีปากร้อนโฉบลงไปเพื่อลิ้มชิมรสชาติให้หายฉงน แข้งขาอ้อนแรงกับเรียวลิ้นร้ายกาจจนแทบล้มทั้งยืน แต่มีอ้อมแขนแข็งแรงรั้งแนบไว้อยู่ หญิงสาวเกร็งตัวกับเสียงพึมพำที่ดังลอดลำคอแกร่งออกมาเป็นระยะ นพพลถูกใจในรสชาติที่หวานอ่อนๆ ออกมันๆเลี่ยนๆรา

“รีนครับ” เรียกเสียงแผ่วออดอ้อนหวังให้สาวเจ้าใจละลาย อีกทั้งยังยกมือบางขึ้นจุมพิตนุ่มนวล สื่อให้เธอรู้ว่าเขารักเธอมากขนาดไหน แต่สำหรับเจ้าของจุมพิตคือคาสโนวาตัวพ่อ เรื่องอะไรที่คนอย่าง ดร.สิรินนภา ที่ผ่านเขาทำให้เจ็บใจจนชาชินเกินกว่าจะหลงเชื่อง่ายๆ เล็บคมหงายขึ้นหยิกไปที่ปากของเขาด้วยความหมั่นไส้ จนเจ้าของปากคมถึงกับร้องจ้า รีบปัดเล็บคมที่จิกปากตนอยู่ออกให้พ้น“รีน! ผมเจ็บนะ” รีบปล่อยมืออีกฝ่าย ก่อนจะเลี้ยวรถจอดข้างทาง สำรวจอาการบาดเจ็บของตนเองในกระจกมองหลัง จะเสียโฉมไหมนะ“สมน้ำหน้า” สิรินนภายิ้มเยาะด้วยความสะใจ“รีนครับดูสิ ทำผมปากเจ่อเลยเนี่ย รีนดูสิปากบวมเลย เลือดออกเลย”ใบหน้างามหยดหันไปดูเพื่อพิสูจน์ว่าอาการบาดเจ็บของเขาเป็นอย่างไรบ้าง แต่คาสโนวาเจ้าเล่ห์กลับยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนจมูกกับปากทั้งคู่ชนกันโดยฝ่ายชายจงใจ นพพลอมยิ้มในตาพร้อมทั้งสูดดมกลิ่นหอมหวานของผิวหน้านุ่มนิ่มและกลิ่นเครื่องสำอางที่แต่งไว้อ่อนๆ พอกระชุ่มกระชวยค่อยถอยออกมาเล็กน้อย “ดูสิครับ คนงามๆแท้ๆแต่ทำไมดุอย่างนี้ เกิดเล็บคุณมาข่วนปากผมเสียโฉมขึ้นมา ผมจะเอาปากที่ไหนมาจูบคุณล่ะครับคนดี”หญิงสาวรีบบีบมือตนเองเพื่อให

นพพลปรือตามองไปรอบๆเพื่อหาอดีตภรรยา ปวดหัวระบมราวกับถูกทุบด้วยของแข็ง แน่ล่ะเขาโดนของแข็งมา จนเย็บหลายเข็มด้วย “เอาไว้ก่อนเถอะครับ ผมกินไม่ไหว” ตอบเหนื่อยๆ ปวดตึงสลับกับรวดร้าวไปตั้งแต่กลางหัวจรดสันกราม ไม่อยากขยับอ้าปากด้วยซ้ำ“เดี๋ยวรีนป้อนค่ะ กินสักหน่อยเถอะนะคะ” เป่าข้าวต้มเพื่อคลายความร้อนก่อนจะค่อยๆป้อนช้าๆ“มันร้อน เอาไว้ก่อนนะครับ” หลับตาตอบหลังกินไปหนึ่งคำสิรินนภาอ่อนใจ รู้สึกผิดมากขึ้นที่ทำเขาเลือดตกยางออก นพพลเป็นผู้ชายเจ้าสำอาง บอบบางเพราะถูกเลี้ยงมาอย่างประคบประหงมประสาลูกชายคนเดียวตระกูลเชื้อสายขุนนางในรั้วในวัง เขาไม่เคยถูกทำร้ายให้เจ็บปวดเพราะมีแต่ทำให้คนอื่นเจ็บ แต่เรื่องในอดีตก็ส่วนอดีตแม้มันจะมีผลต่อปัจจุบันแต่ก็ไม่ต้องทำร้ายกันจนถึงขั้นนี้ก็ได้ เป็นอีกครั้งที่เธอเอาอารมณ์อยู่เหนือเหตุผลนั่งเฝ้าไข้ไปสักพักคนเจ็บเริ่มเพ้อเพราะยาชาหมดฤทธิ์ แผลอักเสบขึ้นจนมันเริ่มปวดตุบๆ หญิงสาวจัดยาแก้อักเสบให้กินแล้ว แต่ดูเหมือนมันจะไม่เพียงพอ “หนาว...หนาวรีนครับ ผมหนาว รีนอยู่ไหน รีน” ห่อกายกอดตัวเองเพื่อบรรเทาความหนาวเหน็บ พิษไข้เล่นงานจนตัวสั่นน่าสงสาร“คุณเบล รีนอยู่นี่นะคะ” รี