เมื่อเวินเยวี่ยได้ยินก็จำเสียงนี้ได้ทันทีเป็นพี่สาวคนดีที่ออกบวชไปแล้วของนางไม่ใช่หรือไรนางยืนหัวเราะหยันโดยที่มีประตูกั้นกลาง สีหน้าฉายแววดูแคลน “ในเมื่อพี่หญิงได้ยินว่าข้ามาแล้ว เหตุใดจึงยังไม่กล้าออกมาพบกันอีกเล่า? หรือว่าพี่หญิงรู้สึกละอายใจต่อคนในครอบครัวตัวเอง?”คนที่เพิ่งกล่าวคือเวินซื่อถูกต้องแล้วจริง ๆ เดิมทีนางเพียงเดินผ่านตรงนี้ ในมือยังคงถือถังน้ำเตรียมตัวกลับไปหลังจากวันที่ออกบวช นางก็ปรับตัวเข้ากับอารามสุ่ยเยว่ได้อย่างรวดเร็วการสวดมนต์ขอพรที่ควรทำทั้งเช้าและเย็น งานทำความสะอาดจิปาถะที่นางควรทำก็ไม่เคยขาดตกบกพร่องอย่างไรเสียหลังจากที่เคยมีประสบการณ์เร่ร่อนข้างถนนในชาติก่อน นางในตอนนี้สามารถมีที่อยู่อาศัย มีกินมีดื่มก็รู้สึกนับว่าไม่เลวแล้วนอกจากนี้ยังจัดเรือนขนาดเล็กที่เรียบง่ายสงบเงียบในอารามแยกต่างหากให้นาง อีกทั้งยังมีพื้นที่ขนาดเล็กที่สามารถปลูกผักได้อีกด้วยเดิมทีวันนี้นางตั้งใจจะจัดการพื้นที่ขนาดเล็กผืนนั้น แต่คิดไม่ถึงว่าขณะที่ถือน้ำเดินผ่านประตูใหญ่ก็ได้ยินเสียงของเวินเยวี่ยอีกทั้งยังอ้างเรื่อง ‘ความห่วงใย’ อะไรนั่นเพื่อขอพบพี่น้องอย่างนาง?แค่ฟั
Read more