All Chapters of ล่ารักเทพบุตรมาเฟีย: Chapter 61 - Chapter 70

จากที่วุ่นวายใจก็กลับกลายเป็นความกังวลเมื่อคนของเขารายงานว่าคนถูกจองจำไม่ยอมแตะอาหารแม้แต่อย่างเดียวนับตั้งแต่วันที่เขาก้าวเท้าออกมาจากที่แห่งนั้น นักนิวเคลียร์ฟิสิกส์หนุ่มกำลังตัดสินใจอะไรบางอย่างหากก็ตองชะงักเมื่อร่างระหงในชุดสูทภูมิฐานก้าวเข้ามาภายในห้องโถงขณะที่ชายหนุ่มกำลังจะลุกจากโต๊ะอาหาร“แดเนียล พี่กำลังจะไปไหนหรือคะ?”โมนิกาทักทายญาติผู้พี่ซึ่งน้อยครั้งนักที่เธอจะได้ทานอาหารมื้อเช้าพร้อมกับเขา ชายหนุ่มในชุดลำลองนั่งลงอีกครั้งและแค่ปรายยิ้มจางก่อนพูด“พี่กำลังจะกลับไปที่ห้องทำงาน มีหลายอย่างที่ยังไม่ได้สะสางตอนไปอิตาลี”“หรือคะ?” โมนิกาเลิกคิ้วสูงขณะแม่บ้านยกชุดอาหารซึ่งเป็นไข่ดาวและเบคอนพร้อมชามาวางตรงหน้า “ถ้าอย่างนั้นพี่ก็คงต้องพิจารณาเรื่องการปรับปรุงตึกไพรซ์ บิวดิ้งในนิวยอร์คอย่างเร่งด่วน เอ้อ...ฉันพูดเรื่องนี้กับคุณเพียร์สันแล้ว แต่เขาบอกว่าต้องได้รับการอนุมัติจากประธานบริหาร ไพรซ์ คอร์ป เสียก่อน ฉันก็ไม่เป็นว่ามันจะเป็นเรื่องที่ยุ่งยากนะคะ ก็แค่ปรับปรุงภูมิทัศน์ให้ตึกสำนักงานของเราในนิวยอร์คดูหราขึ้นเพื่อเป็นหน้าตาให้บริษัทของเรา”“พี่ยังไม่เห็นโครงการนี้ แต่ถ้าเธอคิดว

“อาการของคุณเกือบเป็นปกติแล้วนะครับ เพียงแต่ต้องกินอะไรให้มากสักหน่อย อย่างน้อยก็ต้องเป็นอาหารที่มีประโยชน์ ที่สำคัญคงต้องยกความดีให้กับแดเนียลที่ดูแลผู้ป่วยจนหายเป็นปกติ”หมอออซเทิร์กกล่าวขณะตรวจดูนัยน์ตาและจับชีพจรบนข้อมือของหญิงสาวร่างบอบบางที่นั่งบนเตียงเล็กโดยมีร่างสูงใหญ่ในชุดลำลองยืนมองอยู่ข้างๆ ด้วยสีหน้าผ่อนคลายลงกว่าเก่า ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาอีกเกือบสัปดาห์นายแพทย์คนเดิมก็ยังคงเดินทางมาตรวจดูอาการคนไข้ของเขาไม่ได้ขาด แม้เป็นเรื่องน่าประหลาดใจแต่นายแพทย์ก็รู้สึกได้ถึงความห่วงใยที่แดเนียลมีให้กับหญิงสาวเปี่ยมล้นอีกสิ่งหนึ่งที่นายแพทย์วัยห้าสิบห้าสัมผัสได้คือความงามหมดจดของอลินทิราเมื่อเธออยู่ในสภาวะปกติ เธอสวยมากเสียจนเขาแทบไม่นึกสงสัยอีกต่อไปว่าเหตุใดแดเนียลจึใส่ใจผู้หญิงคนนี้นัก เขาไม่ถามเจ้าของคฤหาสน์ถึงที่มาที่ไปว่าเหตุผลอะไรต้องเก็บตัวหญิงสาวแสนสวยไว้ในห้องใต้ดินแบบนี้นอกจากตรวจดูอาการจนแน่ใจว่าไม่มีผลข้างเคียงใดเกิดกับผู้ป่วยอีก“หมอคิดว่าหลังจากนี้แดเนียลคงดูแลคุณต่อไปได้เองแล้วล่ะครับเพราะไม่มีอาการอะไรที่น่าเป็นห่วงแล้ว”“ขอบคุณมากนะคะ คุณหมอ”อลินทิรากล่าวกับนายแพทย

หญิงสาวบอกขณะที่อีกฝ่ายเปิดฝาล๊อคเก็ตออกดู นักนิวเคลียร์ฟิสิกส์หนุ่มนิ่งๆไปชั่วครู่เมื่อเห็นใบหน้าหญิงสูงวัยด้านใน“นี่คงเป็นแม่บุญธรรมของคุณสินะ ซอนญ่า...ท่านเป็นผู้หญิงที่สวยมาก”แดเนียลพูดและบิดรอยยิ้มบนปากหยัก อลินทิรากล่าวขึ้นมาโดยสายตาคู่นั้นไม่ยอมละไปจากใบหน้าหล่อเหลา“ค่ะ...ท่านสวยมากและเป็นผู้หญิงที่เมตตาที่สุดในโลก”“ท่านคงรักคุณมาก”“อาจจะมากกว่าที่ฉันรักท่านด้วยซ้ำ ฉันตั้งความหวังตอนที่เดินทางไปยูทาห์ว่าฉันจะกลับไปหาท่าน ดูแลแม่ของฉันในบั้นปลายชีวิต แต่ตอนนี้ฉันคงทำอย่างที่คิดไม่ได้อีกแล้ว”ทันทีที่น้ำเสียงเศร้าสร้อยนั้นหยุดลงแดเนียลก็พบว่ามีบางสิ่งแอบซ่อนอยู่ด้านหลังล็อคเก็ตที่เปิดออกได้ เขาดึงมันออกมาซึ่งเป็นชิปเก็บข้อมูลขนาดเล็กที่เขากำลังตามหานั่นเอง ชายหนุ่มเลื่อนสายตาไปทางหญิงสาวที่ก้มหน้าลงเล็กน้อย เธอประสานมือเข้าหากันแน่นราวกับรอฟังคำพิพากษา แดเนียลจำเป็นต้องพิสูจน์ชิปในมือด้วยการสอดมันเข้าไปในสมาร์ทโฟนและพบว่าข้อมูลที่ปรากฎหน้าจอเป็นสิ่งที่เขาเก็บรวบรวมขณะทำการทดลองจริง ๆ“ขอโทษนะคะ แดเนียล...ที่จริงฉันควรจะคืนให้คุณนานแล้ว และในเมื่อคุณได้ในสิ่งที่ต้องการกลับไปฉ

“ถ้าอย่างนั้นฉันก็คงเหมือนผู้หญิงทุกคนที่คุณผ่านมา นั่นคือฉันไม่มีอะไรจะบอกคุณอีก”“แต่ผมอยากฟังสิ่งที่คุณกำลังจะพูด...ซอนญ่า”แดเนียลกดไหล่บางที่เริ่มขยับตัวไว้เบา ๆ แววตานุ่มนวลของเขาทำให้หญิงสาวอ่อนยวบ ใบหน้าคร้ามเข้มก้มลงมาจนชิดเพื่อจะกระซิบ“ผมอยากฟังทุกอย่างที่คุณอยากจะบอกผม”เสียงทุ้มลึกนั้นช่างกระตุ้นความอ่อนไหว อลินทิราแทบไม่กล้าทอดถอนลมหายใจ แต่แล้วเธอก็กระซิบกลับไปว่า“ค่ะ...แดน...คุณเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์และน่าหลงใหลที่สุด”นั่นเองที่ช่วยจุดประกายรอยยิ้มเยือนบนใบหน้าหล่อเหลา เขาเลื่อนริมฝีปากไปบนขมับบางและไล้ปลายลิ้นบนใบหูเล็กก่อนขบเม้มปลายติ่งเบา ๆ กระทั่งเลื่อนมาประทับบนเรียวปากนุ่มดุจกำมะหยี่เพื่อแทรกลิ้นหนาเข้าไปปลุกเร้าความหิวกระหายในอุ้งปากหอมหวาน“แดนคะ...อืม” อลินทิราแหงนเงยใบหน้าเมื่อเรียวปากหยักเลื่อนลงมาดูดซับความชื้นจากเนียนผิวบนลำคอขาวผ่อง หญิงสาวร้อนรุ่มขึ้นมาในฉับพลันจนต้องรั้งคอเสื้อของชุดกระโปรงให้อ้ากว้างเพื่อเปิดรับใบหน้าหล่อเหลาที่ฝังจมูกโด่งลงซุกไซ้ราวกับเป็นสิ่งที่เขาหลงใหลหนักหนา“ซอนญา...ผมอยากให้คุณพูดอย่างที่คุณพูดอีกครั้ง”“ค่ะ...แดเนียล...อืม...อ

“ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ แดเนียล”คำกล่าวในตอนท้ายของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มเร่งความเร็ว อลินทิราต้องพบความประหลาดใจเมื่อแดเนียลพารถเอสยูวีทะยานเข้าไปในสถานที่ที่เธอคุ้นเคย เขตอุทยานแห่งชาติแคนยอนแลนด์แสดงความยินดีหรือ...ร่างสูงใหญ่รู้สึกใจหายเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาหันไปมองเธอเมื่อเพลง Home จบไปแล้วและไม่มีการเล่นซ้ำใหม่ รถจอดลงสนิทบนทุ่งหญ้าที่มองไปข้างหน้าเห็นแนวหุบเขากว้างใหญ่ รอยยิ้มอ่อนหวานระบายบนดวงหน้างามทว่าเขาคงไม่ได้คิดไปเองว่าดวงตาคู่นั้นช่างเศร้าสร้อย แดเนียลขบกรามเบา ๆ และกล่าวเสียงเนิบ“คุณจะได้ร่วมแสดงความยินดีกับผมเมื่อธาตุลำดับที่ 119 ที่เราค้นพบผ่านการรับรองจากคณะกรรมาธิการร่วมของสหภาพเคมีบริสุทธิ์และเคมีประยุกต์ระหว่างประเทศ ตอนนี้เราอยู่ในขั้นตอนสุดท้ายนั่นคือสร้างความมั่นใจในการค้นพบครั้งนี้ ผมอยากจะขอบคุณคุณนะซอนญ่า”อลินทิราเลิกคิ้วสูง กลีบปากฉ่ำเผยอออกดูเย้ายวนโดยไม่ตั้งใจ“แต่ฉันสร้างความยุ่งยากให้คุณนะคะ แดน...คุณต้องเสียเวลากับเรื่องนี้ทั้งที่มัน...ควรจะเสร็จสิ้นไปนานแล้ว”“มันมีค่าต่างหาก” ใบหน้าคร้ามเข้มโน้มลงไปหาหญิงสาวซึ่งไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว เธอมองเขาอย