หญิงสาวลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว และเมื่อออกไปนอกห้องก็ยังรู้สึกว่าบ้านทั้งหลังเงียบเชียบ แดดอ่อนสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่างทำให้อบอุ่นขึ้นมาบ้าง ร่างบางกำลังจะเดินลงบันไดก็ได้ยินเสียงกุกกักดังมาจากห้องหนึ่ง ภิณไลย์ญาเดินกลับไปกระทั่งผ่านหน้าประตูห้องที่เธอจำได้ว่านิโคลัสพาลูกของเขาเข้ามาในห้องนี้ เสียงดังข้างในทำให้หญิงสาวนึกสงสัย เธอคิดว่าเป็นห้องเด็กน้อยคงไม่เป็นไรจึงเปิดประตูเข้าไปก็เห็นโซอี้นั่งอยู่บนพื้นข้างเตียง แตเมื่อหนูน้อยเห็นว่ามีใครเข้ามาในห้องก็รีบเอามือไลพ่ไว้ข้างหลังเหมือนแอบซ่อนอะไรบางอย่าง ภิณไลย์ญาเดินเข้าไปและนั่งลงตรงหน้า ยิ้มให้ก่อนทักว่า“อรุณสวัสดิ์โซอี้”“อรุณสวัสดิ์ เนเน่”“หนูตื่นเช้าจังเลยนะคะ...เอ...แล้วนี่หนูอยู่คนเดียวเหรอคะ?”โซอี้พยักหน้าแต่มือทั้งสองยังคงไพล่ไว้ข้างหลังและมีสีหน้าเหมือนเป็นกังวล ดวงตากลมโตคู่นั้นมองหญิงสาวตรงหน้าเหมือนอย่างไม่ไว้วางใจ ภิณไลย์ญายิ้มกว้างกว่าเดิม“อืม...ใครถักเปียให้หนูคะ สวยจังเลย”“แดดี๊...แดดี๊อาบน้ำให้ แล้วถักเปียให้”“ว๊าว...จริงเหรอคะ แดดี๊เก่งจังเลย ท่าทางแดดี๊จะรักหนูมากเลยนะคะโซอี้”“แดดี๊บอกว่าอย่างนั้น”“เอ...แล้ว..
Last Updated : 2024-11-26 Read more