Lahat ng Kabanata ng Trapped With The Crippled Billionaire: Kabanata 1 - Kabanata 10

Pagkalipas ng isang oras, naglalakad si Angela palabas ng Civil Affairs Bureau, hawak ang pulang libro sa kanyang kamay. Para siyang lumulutang, hindi pa rin makapaniwala na kasal na siya—at ang lalaking napangasawa niya, isang estranghero lamang kanina. Tiningnan niya ang sertipiko ng kasal at napansin ang litrato nila ng kanyang asawa. Nakaupo silang dalawa, si Mateo ay seryoso at walang ekspresyon, habang si Angela naman ay mukhang hindi komportable at nag-aalinlangan. Nakalagay sa ilalim ng larawan ang kanilang mga pangalan. Angela Mendoza at Mateo Alacoste. Sa pagkakataong iyon, napagtanto niya na ang pangalan ng kanyang bagong asawa ay nalaman lang niya mula sa sertipiko ng kasal. Hindi niya alam kung matatawa siya o matutulala. Sobrang bilis ng mga pangyayari. Biglang lumapit si Mateo sa kanya, napansin niya ang malamig ngunit nakakaakit na tinig nito, “Angela Mendoza?” binasa ni Mateo ang kanyang pangalan mula sa pulang libro, at ang kanyang boses ay parang bulong ng hangin

Nakatulala lamang si Angela sa kawalan, siya ay parang naguguluhan sa mga pangyayari. Wala siyang oras para mag-react bago niya nakita si Mateo Alacoste na nakangiti sa kanila, "Fashion magazine? Umupo kayo." "Angela, anong iniisip mo? Wag kang shunga-shunga dyan!" Hindi siya nakapag-isip hanggang sa siniko siya ni Jenny sa tabi niya, at doon siya bumalik sa katotohanan at umupo sa sofa kasama si Jenny at ang iba pa. Dahan-dahang inilipat ni Mateo ang kanyang wheelchair sa harapan nila. Excited na nagtanong si Jenny, "Mr. Alacoste, pwede na bang magsimula?" "Yes, please." Nanatiling malamig ang tono ni Mateo, hindi man lang siya tumingin kay Angela, parang hindi sila nagkakilala. Pakiramdam ni Angela ay bumilis ang tibok ng kanyang puso. Ito na ba talaga ang aking bagong kasal na asawa, si Mateo? Ang malamig niyang kilos ay nagbigay ng duda sa kanya kung ang kaakit-akit na lalaking kilala niya ay nakatago sa likod ng seryosong anyo na ito. Hindi niya maalis ang pakiramdam na paran

"Wala, wala." Medyo kinakabahan si Angela at na-stutter pa siya, kaya't mabilis niyang itinago ang kahon sa likod niya. "Pareho lang ng sa iyo, eh... masakit ang tiyan ko, mauna na akong magbanyo." Parang tumakbo na lang siya papuntang banyo. Pagkatapos umupo sa toilet, maingat na binuksan muli ni Angela ang maganda at eleganteng gift box. Sa hindi katulad ng mga scarf ng mga sikat na brand na nakuha ng iba, ang laman ng maliit na kahon ni Angela ay isang bunch ng mga susi. Bago siya nakareact sa gulat, may natanggap siyang text message. Isang string ng mga address na ipinadala sa kanya ni Mateo, na nasa pinakamahal na villa sa mayamang bahagi ng Makati. Address at mga susi. Dito, agad niyang naisip na talagang gusto ni Mateo na lumipat siya roon. Siyempre, tama naman ang iniisip ni Mateo. Legitimate na mag-asawa na sila at dapat ay nakatira na silang magkasama... Paglabas ni Angela mula sa banyo, bumalik siya sa magazine kasama sina Jenny at ang iba pa. Sa interview na ito,

Nasa daliri ng lalaki ang simpleng singsing na may maliit na diyamante — ang singsing na siya mismo ang pumili dati.Natigilan si Angela at nakalimutang umupo. Tumingin si Mateo sa kanya.“Bakit?” tanong ni Mateo, at napatingin ito sa daliri ni Angela na wala pang singsing. Medyo tinaas nito ang kilay. “Nasaan ang wedding ring mo?”Medyo nahiya si Angela.Dahil pakiramdam niya, hindi bagay kay Mateo ang sing-sing na simpleng kinuha niya, kaya’t hindi niya ito sinuot sa harap niya. Pero hindi niya inaasahan na makita iyon ni Mateo at suotin pa.Kaya’t kinuha ni Angela ang singsing mula sa kanyang bag at isinuot ito. Napatango si Mateo. “Ayos lang, maganda naman.”Hindi alam ni Angela kung ano pa ang sasabihin kaya’t naupo na lang siya at sinimulang ubusin ang almusal.Pagkatapos ng almusal, tiniklop ni Mateo ang dyaryo at malumanay na sinabi, “Hatid na kita sa trabaho.”“Ah, hindi na, salamat.” Agad na sagot ni Angela. “Magtataxi na lang ako o magtetrain.”Hindi puwede iyon! Kung makit

Naka-ukit pa rin sa isip ni Angela ang parehong mukha, pero kumpara sa kabataan at ganda niya noong estudyante siya, mas matalas na ang mga linya at mukha nito. Pero ang kabaitan na matagal na niyang naaalala ay nawala na, at tanging kawalang-interes na lang ang natira.Nakikinig siya sa mga ulat mula sa kanyang mga tauhan, paminsan-minsan ay tumatango at nagbibigay ng ilang simpleng utos.Hindi man lang siya tumingin kay Angela, at tuwid siyang pumasok sa opisina ng patnugot na pinapaligiran ng mga tao.Naging maputla ang mukha ni Angela.George, paano siya nakabalik? At bakit siya bumalik...?Dati, iniwan siya nito dati sa ere, hindi man lang nagpaalam, bakit siya nandito ngayon?Dalawang taon na ang nakalipas, at unti-unti na niyang nalimutan ang lahat, pero hindi niya inaasahan na ang kanyang pagdating ay parang bumuhos na alon, bumuhos sa kanya ng sabay-sabay.Nang magkasalubong sila kanina, hindi siya sigurado kung nakilala siya ni George sa unang tingin.Nang maisip ito, bigla