Chapter 5: The ring is beautiful

Naramdaman ni Su Kexin na parang umuukit ang kanyang puso sa sandaling ito.

She guessed?

Ano bang pinagsasabi niya!

Bagamat walang masabi sa kanyang isip, sa labas ay pilit niyang hinila ang gilid ng kanyang bibig at sinabi, "ahm, siguro ano... si Mr. Alacoste ay napaka outstanding na tao, sa tingin ko, dapat ay kasal na siya, 'di ba?"

Matapos itanong iyon, lalo siyang nakaramdam ng guilt at hindi na naglakas ng loob na tumingin kay Mateo Alacoste.

Pero hindi nagtagal, hindi niya naiwasang mag-isip nang may inis—

Bakit siya nakakaramdam ng guilt? Si Mateo Alacoste ang unang nagtago sa kanyang pagkatao, at siya rin ang nagkunwaring hindi siya kilala pagpasok sa opisina. Ano bang dapat niyang ipagkasala?

Habang nag-iisip si Angela, napansin ng lalaking nakawheelchair sa harap niya ang mga banayad na pagbabago sa kanyang ekspresyon.

Hindi napigilan ni Mateo ang pag-angat ng kanyang mga labi, na tila may nakatagong ngiti.

Matagal na niyang alam na ang taong magiging interbyu niya sa araw na ito ay siya. Sa totoo lang, dahil alam niyang doon siya nagtatrabaho, nagdesisyon siyang bigyan ito ng pagkakataon at pumayag sa interbyu.

Akala niya ay unang beses nilang magkikita, pero sa katotohanan, nakilala na niya ito sa isang blind date tatlong araw na ang nakalipas...

Sigurado siya na hindi pa niya ito nakita noon, pero parati niyang naiisip na parang pamilyar ang mukha nito, kaya nagpasya siyang ipasuri ito.

At sa pagkakataong iyon, nagtagpo sila sa harapan ng Civil Affairs Bureau kaninang umaga pagkatapos siyang iwan at insultuhin.

Naaalala ang kanyang mensahe, nagpasya si Mateo na lumapit at magtanong sa kanya...

Itinanong niya ang tanong na iyon kanina para lang mang-asar, pero hindi niya inasahan na magiging napaka-nervous niya sa sagot. Ang pagkabahala na ito ay hindi tugma sa dati niyang nalaman tungkol dito.

Bahagyang nag-isip si Mateo at kalmado niyang sinagot, "Oo, kasal na ako, ilang araw na lang."

Nang sabihin ni Mateo ang tatlong salitang "ilang araw na," bahagyang pinalawig niya ang tono, at ang kanyang mga mata ay dumapo kay Angela sa isang malabo na paraan, na nagpalakas ng tibok ng kanyang puso ng hindi niya alam.

Bago makasagot si Angela, biglang sumigaw si Jenny sa tabi niya, "Ah!"

"Mr. Alacoste, kasal ka na talaga? Magiging malungkot ang mga puso ng maraming babaeng mambabasa kung malaman ito," sabi ni Jenny na tila nalungkot, sabay tanong na puno ng curiosity, "Sino kayang klase ng tao ang asawa ni Mr. Alacoste? Anak kaya siya ng isang mayamang pamilya?"

"Jenny!"

Mabilis na hinila ni Angela si Jenny. Ito ang tanong na napagkasunduan nilang huwag talakayin sa manuskrito, at masyadong personal ito, kaya medyo bastos.

Buti na lang at hindi nagalit si Mateo. Bahagya lamang siyang ngumiti, ngunit hindi sinagot ang tanong ni Jenny.

"Okay, sapat na ang tungkol sa personal na buhay ni Mr. Alacoste. Ngayon, magtanong tayo ng ilang bagay tungkol sa trabaho." Ayaw ni Angela na masyadong magtagal sa usapang kasal, kaya agad niyang binago ang takbo ng interbyu.

Ang mga sumunod na tanong ay pormal, at sa wakas ay natapos ang interbyu nang maayos.

"Masaya akong tanggapin ang interbyu mula sa inyong magasin sa pagkakataong ito."

Nang magpaalam, magalang na nakipagkamay si Mateo sa kanila, ngunit nang makipagkamay kay Angela, tila huminto siya ng isang segundo, ang kanyang mga itim na mata ay bahagyang nakatingin sa singsing sa kanyang daliri, at ang kanyang manipis na mga labi ay bahagyang umangat, "Napakaganda ng singsing mo."

Biglang nakaramdam si Angela ng init sa kanyang mga pisngi at mabilis na binalik ang kanyang kamay.

Paglabas nila mula sa opisina ni Mateoi, sa wakas ay nakapag-relax ang katawan ng ninerbiyos na si Angela.

Si Jenny naman ay patuloy na sumisigaw sa tabi niya, "Oh Diyos ko, nahawakan ko ang kamay ng presidente ng Alacoste Group! Nagdesisyon akong hindi maghuhugas ng kamay ngayong linggo."

Tiningnan ni Angela siya nang may halong ngiti. Nang malapit na niyang pagsabihan ito na parang baliw, bigla niyang nakita si Mateo na ang kanyang sekretarya ay papalapit sa kanila na may hawak na ilang magaganda at maliliit na kahon.

"People from fashion magazine, pinapabigay ng aming president ang maliit na regalo na inihanda niya para sainyo, please accept it."

Mas lalong nasabik si Jenny nang matanggap ang magandang nakabalot na kahon, "Oh Diyos ko, mayroon pang regalo, hindi ba napaka-considerate ni Mr. Alacoste?"

Habang sinasabi ito, hindi na siya nakapaghintay na buksan ang kahon at nakita ang isang Chanel scarf sa loob.

"Wow, talagang karapat-dapat na maging presidente ng malaking kumpanya, napaka-generous niya!" sigaw ni Jenny nang may kasiyahan, "Bawat isa sa atin ay iba-iba ang design, Angela, ano yung pattern ng sa iyo."

Ayaw sanang buksan ni Angela ito, pero hindi niya nakayanan ang malambing na pakiusap ni Jenny, kaya napilitan siyang buksan ang kahon.

Ngunit sa sandaling binuksan niya ito, nahagip niya ang mga bagay sa loob, agad na nagbago ang kanyang mukha, at mabilis na isinara ang kahon.