"Wala, wala." Medyo kinakabahan si Angela at na-stutter pa siya, kaya't mabilis niyang itinago ang kahon sa likod niya. "Pareho lang ng sa iyo, eh... masakit ang tiyan ko, mauna na akong magbanyo."
Parang tumakbo na lang siya papuntang banyo. Pagkatapos umupo sa toilet, maingat na binuksan muli ni Angela ang maganda at eleganteng gift box. Sa hindi katulad ng mga scarf ng mga sikat na brand na nakuha ng iba, ang laman ng maliit na kahon ni Angela ay isang bunch ng mga susi. Bago siya nakareact sa gulat, may natanggap siyang text message. Isang string ng mga address na ipinadala sa kanya ni Mateo, na nasa pinakamahal na villa sa mayamang bahagi ng Makati. Address at mga susi. Dito, agad niyang naisip na talagang gusto ni Mateo na lumipat siya roon. Siyempre, tama naman ang iniisip ni Mateo. Legitimate na mag-asawa na sila at dapat ay nakatira na silang magkasama... Paglabas ni Angela mula sa banyo, bumalik siya sa magazine kasama sina Jenny at ang iba pa. Sa interview na ito, kumuha si Angela at ang kanyang team ng ilang litrato ni Mateo, pero dahil walang pahintulot niya, wala silang lakas ng loob na i-publish ang mga iyon. Kaya't tinanong muli ng editor-in-chief si Mateo kung puwede niyang ilabas ang mga litrato niya. Tinangka lang ng editor-in-chief na subukan ang swerte, dahil kilala ang presidente ng Alacoste Group sa kanyang pagiging misteryoso. Isang sorpresa na makapanayam siya sa pagkakataong ito, kaya’t hindi nila inisip ang tungkol sa mga litrato. Ngunit ang nakagugulat, pumayag si Mateo agad, at nag-uumapaw ang saya sa buong magazine. "Grabe! Mga litrato ng presidente ng Alacoste Group! Mukhang ilalabas na natin ito!" "Bilis, ipakita mo naman samin ang mga litrato ni President Alacoste. Gwapo ba siya gaya ng sinabi ni Jenny?" Dahil hindi pumayag si Mateo sa mga litrato kanina, hindi naglakas-loob sina Angela at ang kanyang team na ilabas ang mga ito sa magazine. Pero ngayon na naaprubahan na, ipinakita nila ang mga litrato. Biglang nag-uumapaw ang sigawan ng mga babae sa magazine. "Wow! Ang gwapo! Jenny, hindi mo na-describe ng tama si President Alacoste!" "Oo, sa itsura pa lang, talo na lahat ng mga bagets sa industriya ng entertainment!" "Pero, ano bang weird na upuan na ginagamit ni President Alacoste? Parang... wheelchair?" Sa wakas, may nakapansin sa wheelchair ni Mateo, at biglang natahimik ang lahat. "Oo." sumagot si Jenny nang malakas, "Nasa wheelchair si President Alacoste. Pero ano namang masama roon? Ang gwapo at mayaman pa rin siya, parang prinsipe kahit nasa wheelchair!" Agad namang sumang-ayon ang mga babae sa paligid, pero ilang male colleagues ang parang hindi matanggap ang sitwasyon at nakipagsabayan ng mga banat. “Tsk, anong masama kung mayaman siya at gwapo? Alam niyo ba na 80% ng mga lalaki sa wheelchair, walang silbi sa bagay na 'yan?" "Tama, sabi mo bagong kasal siya? Siguro ang asawa niya, malamang magiging byuda na." "Puff!" Si Angela na walang partisipasyon sa usapan, nalunok ang tubig at nag-ubo nang malakas. Lumapit ang isang kasamahan at pinunasan ang likod niya. "Angela, anong nangyari sa'yo? Mukhang sobrang charm ni Mr. Alacoste, kahit ang kalmadong Angela natin ay di nakatiis." "Oo nga." sabi ni Jenny. "Hindi mo alam kung gaano ka-nervous si Angela kanina sa interview." Si Angela, nahahaluan ng tawanan at lungkot sa mga babaeng ito, hindi alam kung paano siya mag-react. "Paano naman ako magiging ganyan?" "Hindi ito tungkol sa pagiging baliw sa mga lalaki." Agad na hinawakan ni Jenny ang kanyang mukha, "Mainly kasi sobrang perfect ni Mr. Alacoste. Maliban sa mga may kapansanan sa kanyang mga binti, talagang para siyang standard CEO sa mga nobela." Clearly, sa charm ni Mateo, hindi alintana ng mga babae ang mga banat ng ilang male colleagues. Sa mga sumunod na araw, abala ang magazine sa interview kay Mateo. Lahat ay masigasig sa trabaho. Sa wakas, dumating ang weekend. Ramdam ni Angela na pagod na pagod na siya, pero wala pa rin siyang oras para magpahinga. Pagkatapos bisitahin ang kanyang ina sa ospital, abala siya sa pag-iimpake ng mga gamit para lumipat sa bahay ni Mateo. Natatakot siya na kung patagilid pa ito, baka isipin ng iba na hindi siya seryoso. Talagang malaki ang villa ni Mateo, at ang estilo ng dekorasyon ay nagbibigay ng antigong pakiramdam. Kaunti lang ang mga katulong sa bahay, isang matandang mag-asawang sina Uncle Jed at Aunt Selene. Tinulungan ni Uncle Jed si Angela na ilipat ang mga gamit niya sa master bedroom sa ikalawang palapag. Ang master bedroom ay moderno at simple ang dekorasyon. Nang buksan niya ang cabinet, nakita niyang kalahati nito ay puno ng mga shirt ng lalaki, at ang kabilang bahagi ay walang laman. Agad na naisip ni Angela na nag-shashare sila ng kwarto ni Mateo. Pero wala namang masama roon. Ilagay niya na lang ang mga gamit niya at punuin ang walang laman na bahagi ng cabinet. Pagkatapos maayos ang lahat, gabi na at wala pa ring umuuwing Mateo. Kumain na lang si Angela ng noodles na niluto ni Aunt Selene at bumalik sa kwarto para maligo. Matapos maligo at maghanda nang magpunas, bigla niyang naisip na nakalimutan niyang kumuha ng towel. Nainis si Angela sa sarili dahil sa kanyang kapabayaan. Matapos ang ilang sandali ng pag-iisip, maingat niyang binuksan ang pinto ng banyo. Nakita niyang wala pang dumadating na si Mateo, kaya't mabilis siyang tumakbo sa master bedroom na may basa pang katawan. Habang naghahanap ng towel sa cabinet, bigla siyang nakarinig ng "click" mula sa likuran. Nagulat si Angela. Nang lumingon siya, nakita niyang si Mateo na nakaupo sa wheelchair, dahan-dahang pumasok sa kwarto. Tila nagulat si Mateo. Hindi niya inasahan na ang bagong kasal niyang asawa ay ganito ang pagsalubong sa kanya. Mas lalo pang natakot si Angela. Nawala ang kanyang isipan. Nang makabawi siya, sumigaw siya at mabilis na tumakbo papuntang banyo. Sa hindi inaasahan, madulas ang sahig dahil sa kanyang tubig. Nang tumakbo siya, madulas siya at napaluhod. "Careful!" Biglang nagbago ang mukha ni Mateo. Mabilis siyang lumapit sa wheelchair niya para saluhin si Angela. Nakatumba si Angela sa kanyang mga binti. Nagulat si Mateo sa malambot at basang katawan na dumapo sa kanyang kamay. Nang tumingin siya, nakita ang flushed na mukha ni Angela dahil sa takot. Hindi maituturing na napakaganda si Angela sa unang tingin, pero ang kanyang mga features ay pino. Kapag tiningnan mong mabuti, siya ay isang beauty na lalong gumaganda habang pinagmamasdan. Lalo na sa sandaling ito, wala siyang makeup, basa ang buhok na nakatali sa likod, may mga patak ng tubig na tumutulo mula sa kanyang buhok, dumadaloy sa kanyang collarbone na may malinaw na linya, pababa sa kanyang magandang katawan. Kumunot ang lalamunan ni Mateo at lumalim ang kanyang mga mata. Sa wakas, nakabawi si Angela sa gulat at tiningnan ang lalaki sa kanyang harapan. Hindi na bata si Angela at agad niyang naintindihan ang ibig sabihin ng mga mata ng lalaki. Damn it! "Pasensya na..." Mabilis siyang bumangon, pero nang humawak siya sa mga binti ni Mateo, nagulat siya...Pagdating ni Angela sa Civil Registry ng Makati para makuha ang marriage certificate, wala pa rin ang lalaking makakapareha niya sa kasal. Nakapag-usap na sila at napagkasunduang magkikita, pero mahigit kalahating oras na ang lumipas. Napabuntong-hininga si Angela habang nag-aalangan kung tatawagan ba ang lalaking papakasalana niya sana. Pero bago pa man niya magawa, tumunog ang phone niya. Agad niya itong sinagot, pero imbes na boses ng isang nag-aalala o paumanhin, isang galit na sigaw ang sumalubong sa kanya. "Angela! Sinungaling ka! Sa kolehiyo pa lang, palamunin ka na! Ngayon gusto mong maghanap ng matinong lalaki para i-cover up ang pagkatao mo? Managinip ka na lang!" Nanlaki ang mata ni Angela, hindi makapaniwala sa naririnig. "Kaya pala gusto mong magpakasal agad kahit tatlong araw pa lang tayong magkakilala sa blind date! Kung hindi pa nalaman ng ex ko na magka-university pala kayo, naloko mo na sana ako! Walang hiya ka, Angela!" Pagkarinig ng beep, agad na naputol ang ta
Pagkalipas ng isang oras, naglalakad si Angela palabas ng Civil Affairs Bureau, hawak ang pulang libro sa kanyang kamay. Para siyang lumulutang, hindi pa rin makapaniwala na kasal na siya—at ang lalaking napangasawa niya, isang estranghero lamang kanina. Tiningnan niya ang sertipiko ng kasal at napansin ang litrato nila ng kanyang asawa. Nakaupo silang dalawa, si Mateo ay seryoso at walang ekspresyon, habang si Angela naman ay mukhang hindi komportable at nag-aalinlangan. Nakalagay sa ilalim ng larawan ang kanilang mga pangalan. Angela Mendoza at Mateo Alacoste. Sa pagkakataong iyon, napagtanto niya na ang pangalan ng kanyang bagong asawa ay nalaman lang niya mula sa sertipiko ng kasal. Hindi niya alam kung matatawa siya o matutulala. Sobrang bilis ng mga pangyayari. Biglang lumapit si Mateo sa kanya, napansin niya ang malamig ngunit nakakaakit na tinig nito, “Angela Mendoza?” binasa ni Mateo ang kanyang pangalan mula sa pulang libro, at ang kanyang boses ay parang bulong ng hangin
Si Angela ay natigilan sandali habang nag-iisip kung bakit sobrang nag-ayos si Jenny. Napagtanto niyang ang dahilan ay ang taong kanilang iinterbyuhin sa hapon – ang presidente ng Tierra Alacoste Group.Ang Tierra Alacoste Group ay isang alamat sa buong Pilipinas. Isa itong malaking kumpanya na nangunguna sa bansa, at ayon sa mga sabi-sabi, wala pang nakakatalo rito. Tatlong taon na ang nakalipas, bigla na lang itong naitatag at mabilis na nakapasok sa mundo ng matataas na kompanya sa isang napaka-simpleng paraan. Sa loob ng tatlong taon, ang kumpanyang ito na parang sumulpot mula sa wala ay mabilis na umunlad at naging isa sa pinakamalaking kumpanya sa buong bansa. Ngayon, kasinlakas na ito ng tatlong pamilyang matagal nang namamayani sa Pilipinas.Ngunit ang presidente ng Tierra Alacoste Group ay mas kaakit-akit pa kaysa sa kumpanya mismo, dahil sobrang misteryoso nito. Sa loob ng tatlong taon, kahit anong gawin ng mga tao, hindi lang ang mga detalye tungkol sa presidente ang hindi
Nakatulala lamang si Angela sa kawalan, siya ay parang naguguluhan sa mga pangyayari. Wala siyang oras para mag-react bago niya nakita si Mateo Alacoste na nakangiti sa kanila, "Fashion magazine? Umupo kayo." "Angela, anong iniisip mo? Wag kang shunga-shunga dyan!" Hindi siya nakapag-isip hanggang sa siniko siya ni Jenny sa tabi niya, at doon siya bumalik sa katotohanan at umupo sa sofa kasama si Jenny at ang iba pa. Dahan-dahang inilipat ni Mateo ang kanyang wheelchair sa harapan nila. Excited na nagtanong si Jenny, "Mr. Alacoste, pwede na bang magsimula?" "Yes, please." Nanatiling malamig ang tono ni Mateo, hindi man lang siya tumingin kay Angela, parang hindi sila nagkakilala. Pakiramdam ni Angela ay bumilis ang tibok ng kanyang puso. Ito na ba talaga ang aking bagong kasal na asawa, si Mateo? Ang malamig niyang kilos ay nagbigay ng duda sa kanya kung ang kaakit-akit na lalaking kilala niya ay nakatago sa likod ng seryosong anyo na ito. Hindi niya maalis ang pakiramdam na paran
Naramdaman ni Su Kexin na parang umuukit ang kanyang puso sa sandaling ito. She guessed? Ano bang pinagsasabi niya! Bagamat walang masabi sa kanyang isip, sa labas ay pilit niyang hinila ang gilid ng kanyang bibig at sinabi, "ahm, siguro ano... si Mr. Alacoste ay napaka outstanding na tao, sa tingin ko, dapat ay kasal na siya, 'di ba?" Matapos itanong iyon, lalo siyang nakaramdam ng guilt at hindi na naglakas ng loob na tumingin kay Mateo Alacoste. Pero hindi nagtagal, hindi niya naiwasang mag-isip nang may inis— Bakit siya nakakaramdam ng guilt? Si Mateo Alacoste ang unang nagtago sa kanyang pagkatao, at siya rin ang nagkunwaring hindi siya kilala pagpasok sa opisina. Ano bang dapat niyang ipagkasala? Habang nag-iisip si Angela, napansin ng lalaking nakawheelchair sa harap niya ang mga banayad na pagbabago sa kanyang ekspresyon. Hindi napigilan ni Mateo ang pag-angat ng kanyang mga labi, na tila may nakatagong ngiti. Matagal na niyang alam na ang taong magiging interbyu niya