Bigla na lamang binalot ng sakit ang kanyang buong katawan na nagpasigaw sakanya. Tila ba may umaatake sakanya, at ang pag-atake ay lalong lumalala, sunod-sunod, paiba-ibang alon ng sakit ang kanyang nararamdam.Halos napuno ng sakit, galit, at kahihiyan si Angela. Gusto niyang lumaban, pero parang wala siyang magawa at napipilitang magtiis...Pagkatapos ng walang katapusang dilim at sakit, biglang nagbago ang tanawin sa paligid niya. Nagsimula ang malakas na bagyo, may kidlat at kulog.Pinipilit ni Angela na maglakad kahit na sobrang daming bugbgog ng kanyang katawan, mahigpit na nakabalot ang kanyang punit na damit, natutumba siya sa ulan, hawak ang kanyang cellphone, paulit-ulit na pinipindot ang isang numero, parang nababaliw na.GeorgeGeorge, nasaan ka...Natatakot ako, pakiusap, tulungan mo ako...Ngunit kahit gaano pa siya kadalas tumawag, isang malamig na boses ng babae lang ang naririnig niya—"Sorry, the number you dialed is powered off. Please try again later."Sa wakas, h
Kahit na sinabi ito ni Mateo, malamig at walang pakialam ang tono niya, pero may kakaibang bigat na naramdaman si Angela nang marinig ito.Lalo na ang mga itim na mata sa harap niya, na parang kalmado, pero sa ilalim ay madilim at hindi siya makabasa ng emosyon mula dito.Tinulungan ni Mateo si Angela na lagyan ng pamahid ang sugat niya, at ibinaba ni Angela ang kanyang mga mata. "Salamat.""Walang anuman." Itinago ni Mateo ang pamahid, ngunit may malamig na ekspresyon, "Ayaw kong may bakas ng iba sa katawan mo."Biglang nanigas si Angela, bagamat wala siyang sinabing kahit ano, parang alam na ni Mateo ang nararamdaman niya.Habang nararamdaman ang lamig ng pamahid sa kanyang baba, napagtanto ni Angela na ang taong ito, si Mateo, ay mas domineering at hindi mahulaan kaysa sa iniisip niya."Alam ko." Hindi niya namamalayan na may pawis na lumabas mula sa kanyang mga palad, kaya't ibinaba niya ang ulo at sumagot."Magpahinga ka ng maaga." Ipinihit ni Mateo ang wheelchair niya, "Matutulo
Simula nang maupo si George, si Angela na dati ay mahilig mag-overtime, ay palaging umuuwi sa tamang oras, at hindi ito iba sa araw na ito. Pagkatapos umuwi sa villa sakay ng sasakyan at bumagsak sa malambot na sofa, napagtanto ni Angela na hindi pa rin ganap na gumagaling ang kanyang sipon, at ang kanyang mga kalamnan ay masakit. Hindi nagtagal, nang marinig niyang may lumalapit, nagmadali siyang bumangon at nakita ang wheelchair ni Mateo na nakaparada sa tabi niya. Hindi tulad ng karaniwang formal na puting shirt na suot niya, ngayong araw ay naka-casual gray sweater si Mateo sa bahay, na nakasalang ang kanyang perpektong hugis ng baliktad na tatsulok. "Bumalik ka nang maaga ngayon ah?" Nang makita si Mateo sa oras na ito, nagulat siya nang kaunti. Tumingin si Mateo kay Angela. Medyo maputla pa ang kanyang mukha, at ang mga mata nito ay pula, halatang umiiyak siya kanina. "Oo." Mabilis na nagbigay ng sagot si Mateo. "Nakahanda na ang pagkain, kumain na tayo." Pumunta si Angela
Sa oras na ito, si Lindsay, na humahawak sa braso ni Angela, ay nagulat, at biglang tumawa, "Oo, halos nakalimutan ko! Si George ay nag-aral din sa UP, at siya rin ay nasa Department of Journalism. Siya ang nakatatandang kaibigan ng ate ko.""Oo, kilala ko siya." Pinigilan ni Angela ang panghihinayang sa kanyang puso at sinubukan maging kalmado, "Matagal na rin kasi akong hindi nakakakita sa kanya."Medyo kumunot ang noo ni George sa tila walang pakialam na sagot ni Angela. "Lindsay, may gusto akong sabihin sa kapatid mo. Okay lang ba?"Nagbago ang tingin ni Lindsay, pero nanatili pa rin siyang mahinahon. "Sige, titingnan ko lang kung may matutulungan sa kusina."Sa isang iglap, tanging sina Angela at George na lang ang natira sa sala."Bakit, Angela, wala kang reaksyon nang malaman mong ako ang asawa ng kapatid mo?" Tanong ni George, nakatitig kay Angela, na may halong pang-aasar."Ano bang gusto mong maging reaksyon ko? Tawagin ka bang kapatid?" Seryosong tanong ni Angela kay George
Bago pa makareact si Anggela, bigla siyang nakarinig ng sigaw. Tumingin siya at nakita si Keanna na tumatakbo papunta sa kanya, parang nag-aalala.Si Keanna ay asawa ng kanyang ama at ina ni Lindsay, pero hindi siya ang tunay na ina ni Angela. Nasa ospital pa rin ang kanyang ina, at halos nag-aagaw buhay sa mga gamot.Agad na tinulungan ni Keanna si Lindsay na tumayo mula sa lupa. Dumating din si George. Nang makita ang nakakaasiwang itsura ni Angela at ang bahagyang pamumula ng kanyang mga mata, sumiklab ang galit sa kanyang mga mata. "Angela, anong ginagawa mo!"Hindi katulad ng kabaitan ni Lindsay, nahihiya si Angela sa natapon na pulang alak, pero nakayuko pa rin siya, "Sinasadya niyang sagarin ako! Hindi ko sinasadya na itulak siya. Pasensya na.""Sinasadya?" Umangat ang boses ni Keanna at tinignan si Angela na parang galit na galit, "Anong ibig mong sabihin na sinasadya? Akala ko pa naman hindi ka ganoon! Selosa ka lang kasi nakakapag-asawa ng mabuti si Lindsay, kaya gusto mong
"Parang hindi ako makakain," sabi niya, sinisikap na maging casual ang boses, "Kasi may sipon ako at ayokong mahawaan ang iba."Tumahimik bigla si Mateo, bago nagtanong, "Asan ka na?""Nandito ako sa Teinz Villa. Uh... kumain ka na muna, at tanungin mo si Aunt Selene na mag-iwan ng isang bowl ng lugaw para sa akin. Babalik na ako agad."Nang matapos si Angela magsalita, may matinding katahimikan sa telepono. Napakunot ang noo niya at tiningnan ang kanyang telepono, napagtanto niyang lowbat ito at kusa nang namatay.Ang saklap. Bakit pa nag-lowbat ngayon?Ilang beses na pinindot ni Angela ang telepono sa inis, pero wala pa ring tugon. Parang gusto na niyang sumabog. Hindi maipinta ang mukha nito sa sobrang inisLowbat ang cellphone niya, paano siya makakauwi?Napilitan siyang alalahanin ang pinakamalapit na bus stop papunta sa bahay ng Gonzales at naglakad papunta sa bahay ng mga taong ayaw na niyang makita pa.Sakto lang, naka-high heels pa siya ngayon. Bago pa man siya makalakad nang
"Uuwi?"Napahinto si Angela sa kanyang pagbangon nang marinig ang sinabi ni Mateo. Uuwi? May tahanan pa ba siya ngayon? Bagama't tumira siya sa villa ni Mateo, itinuring lang niya ito bilang pansamantalang tirahan, hindi isang tahanan.Tumingin siya sa guwapong mukha ni Mateo at naramdaman niya ang pagkatunaw ng kaunting lamig sa kanyang puso. Sa kabila ng kakaibang simula ng kanilang kasal, biglang sumagi sa isip niya na marahil hindi ganoon kasama ang magkaroon ng isang asawa. Nang maisip ito, kumalma ang katawan niya, at niyakap niya ang leeg ni Mateo.Habang naramdaman ni Mateo ang pagbabago sa katawan ni Angela, nanatiling malamig ang kanyang mukha, pero may bahagyang ngiti sa kanyang mga mata. Pumasok sila sa sasakyan, at agad umalis ang driver mula sa Tienz Villa.Sa di kalayuan, isang anino ang lumabas mula sa kadiliman. Nakatingin sa umaalis na itim na Bentley, si George ay puno ng gulat sa kanyang mga mata. Matapos umalis si Angela sa pamilya Lin, bagama't hindi siya naglaka
Kinabukasan, nagising si Angela nang mas maaga kaysa sa karaniwan at ginamit ang laptop para magsulat ng resignation letter. Pakiramdam niya ay hindi niya kayang magtrabaho sa ilalim ni George, kahit na anong pilit gawin. Ngunit bago niya pa ito mai-print, nakatanggap siya ng tawag mula sa ospital."Miss Angela? Ganito kasi, napansin namin kaninang umaga na may pagbabago sa EEG wave graph ng iyong ina, at mukhang may mga senyales na baka nagigising siya.""Ha? Totoo ba, Doktor? Talaga bang nagigising na si Mama?" Napuno siya ng pag-asa."Posible lang, Miss Angela, pero huwag masyadong umasa.""Kahit kaunting pag-asa lang, doktor, nasa mga kamay ninyo si Mama.""Oo, gagawin namin ang lahat, pero…" Medyo nag-aalangan ang boses ng doktor, "Dahil may senyales ng pagbuti, gagamit tayo ng ibang pamamaraan ng paggamot, pero... tungkol sa gastos…”Biglang kinabahan si Angela, ngunit tinugunan niya agad ito, "Alam ko, doktor. May medical insurance naman si Mama na makakakubra ng karamihan. Ako
"Hindi, okay lang..." Iwas ni Angela ang tingin ni Mateo, "Kasi... Medyo may sakit ang mama ko ngayon... Kailangan niyang magpahinga..."Medyo malabo ang sinabi ni Angela, pero hindi niya binanggit na malubha ang kalagayan ng nanay niya, at pati na rin ang gastusin sa pagpapagamot.Tinutok ni Mateo ang kanyang mga mata kay Angela at may kakaibang lamig sa kanyang mga mata.Sa mga taon niyang pagnanais na magtagumpay sa mundo ng negosyo, nakapalibot siya ng mga kababaihan na naglalaro lamang sa kanya—mga kababaihan mula sa mahihirap na lugar, o mga babaeng mula sa mga kilalang pamilya. Lahat sila, palaging nagmamaganda at umaasa sa mga kalalakihan kahit sa pinakamaliit na bagay—humihingi ng pera, o ng tulong.Ngunit si Angela ay ibang-iba sa kanila. Bagamat magkasama lang sila ng ilang buwan, hindi pa siya humingi ng kahit anong bagay mula sa kanya. Para bang iniiwasan niyang makinabang mula sa kanya.Ang ganitong pag-iwas at distansya ay nagbigay kay Mateo ng hindi maipaliwanag na iri
Biglang parang gusto nang maglabasan ng usok mula sa mga tainga ni Angela!"Ikaw... ikaw ba'y maliligo?" Hindi siya makatingin kay Mateo, kaya't mabilis niyang itinulak ang pinto ng banyo at isinara.Nakatutok ang mga mata ni Mateo kay Angela na para bang inaasar niya talaga ito, napansin niyang namumula ang mukha nito at naisip niyang ang cute nito. Kaya naman hindi na niya pinilit na buksan pa ang pinto.Pagbalik sa kama, ramdam pa rin ni Angela na parang kayang magpabiyak ng itlog sa init ng mukha niya, kaya't agad siyang nag-check sa mga messages niya upang magpakalma.Ngunit makalipas ang ilang sandali, lumabas na si Mateo mula sa banyo. Hindi makatingin si Angela sa kanya, kaya’t nakayuko na lang ito at naglalaro sa cellphone."Matulog ka na." Bulong ni Mateo, at nang tumango si Angela, pinatay niya ang mga ilaw.Ang gabing iyon, nakaramdam si Angela ng sobrang hiya na naging sanhi ng insomnia.Tuwing ipipikit niya ang mata, parang muling naaalala ang matipunong katawan ni Mateo
"How can I be sure na totoo yang sinasabi mo?" “Naku, syempre, totoo ‘yan! Huwag kang mag-alala, hindi ko nga siya tinulungan! Hindi ko nga siya kilala!”Tuluyan nang binitiwan ni Mateo ang matandang lalaki, batid niyang hindi nito kayang magsinungaling sa kanya."Kunin niyo siya." Malamig na sabi ni Mateo. "Tiyakin niyo kung totoo ang sinasabi niya, at alamin kung sino ang nagpakilala kay Angela sa kanya noong una.""Oo, Sir," agad na sagot ni Rex. Tinungo niya ang mga tauhan at inutusan silang kunin ang matanda, pagkatapos ay lumapit siya kay Mateo at bumulong, "Sir Mateo, a good thing, ibig sabihin hindi ang matandang 'to ang nang-abuso kay Angela noon."Walang kahit anong emosyon sa mukha ni Mateo. Tumingin siya kay Rex nang malamig. "Good thing ba na ibang lalaki ang nang-abuso sa kanya?" "Sir Mateo, hindi ko po yun ibig sabihin." Nahihiyang sambit ni Rex, agad na namula ang mukha nito sa nasabi, hindi niya naisip na mali ngang sabihin 'yon.Hindi sumagot at tila walang pakiala
Sinulyapan ni Angela si Mateo, pero hindi na nagtanong pa.Matapos ang pagtatalo nila ni Mateo, ang masamang pakiramdam na dulot ng malamig na trato ni George ay agad na nawala, at nakatulog si Angela habang nakasandal sa bintana ng kotse.Nang makita ni Rex na nakatulog si Angela, hindi na siya nakapagpigil at bumulong, "Sir Mateo, nahanap ko na po ang nangyari kay Angela dalawang taon na ang nakakaraan."Si Mateo, na kanina ay nakatingin kay Angela habang natutulog ito, ay agad na lumingon kay Rex. Nagbago ang ekspresyon nito at naging malamig. "Nahanap mo ba yung tao mula noon?""Nahanap na po.""Nasaan siya ngayon?""Ini-impake na po siya at ikinulong, gaya ng utos. Ano po ang
Habang naiisip ang mga litrato, nakaramdam si Angela ng matinding kahihiyan at hindi kayang tumingin kay Mateo, kaya't tumanggi na lang siyang magmukhang mahina at iniwasan siya.Ngunit agad siyang hinawakan ni Mateo sa baba at pinilit siyang tumingin sa kanya."Angela," mababa ang boses ni Mateo, "Huwag mong iwasan ang mata ko."Matapos ang ilang sandali, nagpatuloy siya, "Oo, nakita ko yung mga litrato. Siguro mga dalawang taon na ang nakalipas, may naglagay ng pinhole camera sa kwarto ng hotel kung saan ka nagkaroon ng aksidente."Naalala ni Angela ang posibilidad na ito, kaya't tumango siya at tahimik na bumulong, "Pasensya na.""Ba't ka pa humihingi ng tawad?" tanong ni Mateo, medyo lumalim ang boses."Eh kasi, yung mga litrato na ‘yun, baka naman nakaka-abala at nakakahiya sa'yo," ang malumanay na sagot ni Angela habang unti-unting bumaba ang ulo.Sa pale niyang mukha at mga luha sa pilikmata, pakiramdam ni Mateo ay may humila sa puso niya at parang may sakit na naramdaman.Naku
Tila ba nahulog sa kahihiyan si Angela sa mga sinabi ni Mateo, ngunit nang marinig niya ang mga salitang binitiwan ni George, hindi niya naiwasang magtaka at magkunot ng noo, magsisimula na kaya ito?Sobrang diretso ni George sa kanyang mga salita.Bagamat matagal nang ganito ang pakikitungo ni George kay Angela simula nang magtagpo sila muli, may kakaibang pakiramdam si Angela nang marinig niyang tinanong ni George si Mateo sa ganung paraan."George, anong ibig mong sabihin?" Tanong ni Angela, medyo galit at hindi na kayang magpigil."Ano, Angela, hindi mo na kayang magpigil?" Natatwang tanong ni George sakanya.Sa totoo lang, hindi rin alam ni Angela kung bakit siya nagalit.Siguro, ayaw niya lang na magkamali si Mateo sa pagkakaintindi sa kanya. Hindi niya gustong isipin ni Mateo na isa siyang gold digger, isang babaeng madali lang makuha ng sinuman."Sa tingin ko, dapat maging responsable ka sa mga sinasabi mo," malamig na sagot ni Angela dito."Responsable? Ha!" Tumawa nang malak
Ang ekspresyon ni Mateo ay kalmado, at kahit na nakita niya si Angela, hindi man lang nagbago ang mukha niya. Para bang wala lamg ito sakanya."Okay, magsimula na tayo," sabi ni George, sabay turo kay Angela na umupo sa sofa. Inilipat ni Mateo ang wheelchair sa kabila nila, at hindi man lang tumingin kay Angela."Salamat po for the last interview, Uncle," magaan na sabi ni George, at ipinakita kay Angela na parang normal lang ang lahat. "Dahil sa interview na iyon, tumaas nang malaki ang benta ng aming magazine.""Walang anuman.""Ang interview na ito ay tungkol sa Outstanding Youth Award na napanalunan mo kamakailan, Tito," patuloy ni George, "Maaari ko po bang malaman kung anong pakiramdam mo nang matanggap mo ang award na iyon?""Isang pagkilala," maikling sagot ni Mateo, tila ba hindi interesado.Magaan lang ang tanungan nilang magtito, ngunit si Angela na nakatayo sa gilid ay nahirapang magpigil ng kaba.Kilalang-kilala ni Angela si George. Siya ang editor-in-chief, at kung siya
Hindi nakasagot si Angela, ngunit ramdam niyang sobrang pagod siya. She pushed away the hands of Mateo, stood up, and left the dining area.Tiningnan ni Mateo ang likod ni Angela, ngunit hindi siya tumayo para habulin siya.Noong gabing iyon, hindi bumalik si Mateo sa master bedroom. Si Angela ay mag-isa, hindi mapakali sa kama.Kinabukasan, maaga umalis si Mateo, at nang magising si Angela, wala na siya.Pagkatapos mag-isa ng almusal, dumaan siya sa kumpanya. Ngunit bago pa siya makaupo, nakita niya si George na mabilis na lumabas mula sa kanyang opisina.Kumunot ang noo ni Angela, at balak niyang magtago sa banyo upang maiwasan ang direktang pakikisalamuha sa kanya, ngunit tinuro siya ni George at nagsalita."Angela, Are you free later? Samahan mo ako sa Alacoste Group para sa isang interview."Alacoste Group?Tila ba nanigas si Angela sakanyang kinatatayuan at paglingon niya, nakita niyang nakatingin si George sa kanya ng walang emosyon."Editor-in-Chief." Sinubukan niyang magpangg
Kahit na nagsimula nang medyo magulo ang kasal nila ni Mateo, nirerespeto ni Angela ang kasal at hindi niya kailanman sasaktan si Mateo. Ngunit ang mga salitang binitiwan ni Mateo sa oras na iyon ay tila puno ng pagdududa, at labis itong nakasakit kay Angela."Mateo, anong ibig mong sabihin?" ang tono ni Angela ay malamig, "Nag-aalala ka ba na may something sa amin ni George?"Inamin ni Angela na marahil ay masyado na siyang sensitibo ngayon.Pero talagang hindi na niya kayang tiisin pa. Ang pang-iinsulto at pang-aasar ni George araw-araw, at ang mga litrato ngayon, ay nagtulak sa kanya sa bingit ng pagkabaliw.Akala niya, kahit papaano, si Mateo ay nagtitiwala sa kanya, ngunit ngayon, itinuturing na ba siyang isang babaeng pabago-bago ng isip?Hindi inaasahan ni Mateo ang ganitong reaksyon ni Angela, kaya nagkunwaring hindi siya nagkagusto sa tono ng babae at bahagyang nagkunwaring alalahanin ang sitwasyon. "Hindi ko naman iyon ibig sabihin. Kumain na tayo."Nais sanang tapusin ni Ma