All Chapters of Trapped With The Crippled Billionaire: Chapter 11 - Chapter 20

Bigla na lamang binalot ng sakit ang kanyang buong katawan na nagpasigaw sakanya. Tila ba may umaatake sakanya, at ang pag-atake ay lalong lumalala, sunod-sunod, paiba-ibang alon ng sakit ang kanyang nararamdam.Halos napuno ng sakit, galit, at kahihiyan si Angela. Gusto niyang lumaban, pero parang wala siyang magawa at napipilitang magtiis...Pagkatapos ng walang katapusang dilim at sakit, biglang nagbago ang tanawin sa paligid niya. Nagsimula ang malakas na bagyo, may kidlat at kulog.Pinipilit ni Angela na maglakad kahit na sobrang daming bugbgog ng kanyang katawan, mahigpit na nakabalot ang kanyang punit na damit, natutumba siya sa ulan, hawak ang kanyang cellphone, paulit-ulit na pinipindot ang isang numero, parang nababaliw na.GeorgeGeorge, nasaan ka...Natatakot ako, pakiusap, tulungan mo ako...Ngunit kahit gaano pa siya kadalas tumawag, isang malamig na boses ng babae lang ang naririnig niya—"Sorry, the number you dialed is powered off. Please try again later."Sa wakas, h

Simula nang maupo si George, si Angela na dati ay mahilig mag-overtime, ay palaging umuuwi sa tamang oras, at hindi ito iba sa araw na ito. Pagkatapos umuwi sa villa sakay ng sasakyan at bumagsak sa malambot na sofa, napagtanto ni Angela na hindi pa rin ganap na gumagaling ang kanyang sipon, at ang kanyang mga kalamnan ay masakit. Hindi nagtagal, nang marinig niyang may lumalapit, nagmadali siyang bumangon at nakita ang wheelchair ni Mateo na nakaparada sa tabi niya. Hindi tulad ng karaniwang formal na puting shirt na suot niya, ngayong araw ay naka-casual gray sweater si Mateo sa bahay, na nakasalang ang kanyang perpektong hugis ng baliktad na tatsulok. "Bumalik ka nang maaga ngayon ah?" Nang makita si Mateo sa oras na ito, nagulat siya nang kaunti. Tumingin si Mateo kay Angela. Medyo maputla pa ang kanyang mukha, at ang mga mata nito ay pula, halatang umiiyak siya kanina. "Oo." Mabilis na nagbigay ng sagot si Mateo. "Nakahanda na ang pagkain, kumain na tayo." Pumunta si Angela

Bago pa makareact si Anggela, bigla siyang nakarinig ng sigaw. Tumingin siya at nakita si Keanna na tumatakbo papunta sa kanya, parang nag-aalala.Si Keanna ay asawa ng kanyang ama at ina ni Lindsay, pero hindi siya ang tunay na ina ni Angela. Nasa ospital pa rin ang kanyang ina, at halos nag-aagaw buhay sa mga gamot.Agad na tinulungan ni Keanna si Lindsay na tumayo mula sa lupa. Dumating din si George. Nang makita ang nakakaasiwang itsura ni Angela at ang bahagyang pamumula ng kanyang mga mata, sumiklab ang galit sa kanyang mga mata. "Angela, anong ginagawa mo!"Hindi katulad ng kabaitan ni Lindsay, nahihiya si Angela sa natapon na pulang alak, pero nakayuko pa rin siya, "Sinasadya niyang sagarin ako! Hindi ko sinasadya na itulak siya. Pasensya na.""Sinasadya?" Umangat ang boses ni Keanna at tinignan si Angela na parang galit na galit, "Anong ibig mong sabihin na sinasadya? Akala ko pa naman hindi ka ganoon! Selosa ka lang kasi nakakapag-asawa ng mabuti si Lindsay, kaya gusto mong

"Uuwi?"Napahinto si Angela sa kanyang pagbangon nang marinig ang sinabi ni Mateo. Uuwi? May tahanan pa ba siya ngayon? Bagama't tumira siya sa villa ni Mateo, itinuring lang niya ito bilang pansamantalang tirahan, hindi isang tahanan.Tumingin siya sa guwapong mukha ni Mateo at naramdaman niya ang pagkatunaw ng kaunting lamig sa kanyang puso. Sa kabila ng kakaibang simula ng kanilang kasal, biglang sumagi sa isip niya na marahil hindi ganoon kasama ang magkaroon ng isang asawa. Nang maisip ito, kumalma ang katawan niya, at niyakap niya ang leeg ni Mateo.Habang naramdaman ni Mateo ang pagbabago sa katawan ni Angela, nanatiling malamig ang kanyang mukha, pero may bahagyang ngiti sa kanyang mga mata. Pumasok sila sa sasakyan, at agad umalis ang driver mula sa Tienz Villa.Sa di kalayuan, isang anino ang lumabas mula sa kadiliman. Nakatingin sa umaalis na itim na Bentley, si George ay puno ng gulat sa kanyang mga mata. Matapos umalis si Angela sa pamilya Lin, bagama't hindi siya naglaka

Nasa eroplano na sila papuntang Manila, business class.Nakatabi ni Angela si George, at ramdam niya ang di maipaliwanag na pagka-awkward. Ang tanghalian na inihanda sa eroplano ay seafood rice na talagang ayaw niya, kaya hindi siya kumain."Bakit?" Napansin ni George na hindi man lang tinangkang galawin ni Angela ang kanyang pagkain, kaya't nagmura siya, "Ayaw mo pa ring kumain ng seafood?"Medyo naiinis na si Angela dahil sa pang-aasar ni George, kaya’t malamig na sagot niya, "Naalala mo ba, Editor-in-Chief George?""Syempre." Dahan-dahang uminom si George ng kape, "Siyempre, first love, mas matagal talagang maaalala."Hawak-hawak ni Angela ang tinidor at hindi niya namamalayan na hinahampas niya ito nang malakas."At saka," tila hindi napansin ni George ang reaksyon ni Angela at nagpatuloy siya, "pinaglaruan mo ako mula umpisa hanggang dulo, kaya't hindi ko makakalimutan ang pakiramdam na iyon."Bahagyang namutla ang mukha ni Angela, "Editor-in-Chief George, sino ba talaga ang nagl