Si Angela ay natigilan sandali habang nag-iisip kung bakit sobrang nag-ayos si Jenny. Napagtanto niyang ang dahilan ay ang taong kanilang iinterbyuhin sa hapon – ang presidente ng Tierra Alacoste Group.
Ang Tierra Alacoste Group ay isang alamat sa buong Pilipinas. Isa itong malaking kumpanya na nangunguna sa bansa, at ayon sa mga sabi-sabi, wala pang nakakatalo rito. Tatlong taon na ang nakalipas, bigla na lang itong naitatag at mabilis na nakapasok sa mundo ng matataas na kompanya sa isang napaka-simpleng paraan. Sa loob ng tatlong taon, ang kumpanyang ito na parang sumulpot mula sa wala ay mabilis na umunlad at naging isa sa pinakamalaking kumpanya sa buong bansa. Ngayon, kasinlakas na ito ng tatlong pamilyang matagal nang namamayani sa Pilipinas. Ngunit ang presidente ng Tierra Alacoste Group ay mas kaakit-akit pa kaysa sa kumpanya mismo, dahil sobrang misteryoso nito. Sa loob ng tatlong taon, kahit anong gawin ng mga tao, hindi lang ang mga detalye tungkol sa presidente ang hindi nila alam, wala ring nakakalam kung ano ang pangalan at hitsura nito. Ang kawalang-katiyakan na ito ay hindi nakapigil sa pananabik ng lahat para sa misteryosong president na ito. Pinagmamasdan ni Angela si Jenny at napatawa siya sa itsura nito. "Jenny, talagang gusto mo si Mr. Alacoste? Wala kang takot na baka baldado at matanda siya?" "Ang tanga mo!" sagot ni Jenny na naglalakad-lakad sa paligid. "Sabi ng lahat, sobrang bata siya at walang asawa! Kaya't tiyak na mabango siya!" Ngunit kabaligtaran sa inaasahan ni Jenny, seryosong sinabi ni Ate Cheiy, "Minsan lang mangyari ang oportunidad na ito, kaya dapat tayong maghanda nang mabuti. Alam mo, ito ang unang pagkakataon na tumanggap si Mr. Alacoste ng interbyu mula sa media. Kung makakakuha tayo ng magandang larawan niya, tiyak na aabot ito sa r***k ng benta ng ating magasin." "Oo nga," sagot ni Angela, na humahagod ng kanyang buhok na parang nag-aayos din sa sarili. Seryoso si Ate Cheiy. "Mahalaga ang pagkakataong ito. Ipinakita na natin ang aming determination, at hindi tayo puwedeng magkamali!" Ngunit ang presidente ng Tierra Alacoste Group ay talagang hindi tumatanggap ng mga interbyu. Noong unang nag-imbita ang kanilang magasin, tinanggihan sila, at wala silang ideya kung ano ang mali sa ibang partido. Pero kahapon, bigla na lang silang tinawagan at sinabi nilang tatanggap sila ng interbyu. Ang biglang balita ay nagulat sa kanilang patnugot, para bang may dumapo sa kanilang balikat mula sa langit. Pagkatapos ng mabilis na pag-check ng nilalaman ng interbyu, sina Angela, Ate Cheiy, at Jenny, kasama ang photographer, ay nagpunta na sa Tierra Alacoste Group. Matatagpuan ang Tierra Alacoste Group sa financial district ng Makati. Pagkatapos batiin ang receptionist sa unang palapag, umakyat na sila sa elevator patungo sa tuktok na palapag. “Fashion Magazine ba ito?” tanong ng secretary ng opisina ng presidente nang makita silang lumalabas ng elevator. “Naghihintay na sa inyo si Mr. Alacoste.” Nang sinabi niya iyon, dinala sila papasok sa opisina ng presidente. Pagpasok nila sa opisina ay pare-parehas silang natigilan. Si Mr. Alacoste? Natigilan si Angela. Hindi niya inasahan na ang misteryosong presidente ng Tierra Alacoste ay may parehong apelyido ng kanyang bagong kasal na asawa. Ngayon niya lang din na-realize na magkatulad nga ang apelyido ng sikat na company at ang kanyang asawa. Habang nasa loob sila ng opisina, kitang-kita ang pagkabahala ni Jenny. Patuloy siyang humihila kay Angela, tinatanong nang pabulong kung maayos ang kanyang buhok. Nakangiti si Angela. “Ang ganda nga!” Habang sinasabi ito, tiningnan niya nang may kuryosidad ang opisina. Ngunit nang makita niya ang pigura sa tabi ng French window, bigla siyang natigilan at nakalimutang sagutin ang mga tanong ni Jenny. Napansin din ni Jenny ang sa lalaki sa bintana. Sa puntong iyon, hindi na siya nag-alala kay Angela at bumaba ang boses na pasigaw, “Ay Diyos ko, ang presidente ng Tierra Alacoste… ay… ay nasa wheelchair?” Bago pa man makasagot si Angela, dahan-dahang umikot ang wheelchair sa tabi ng bintana. Nanlaki ang mga mata ni Jenny sa gulat at napahawak kay Angela bago nagsalita. "Wow! Ang guwapo ng president Tierra Alacoste! Mas guwapo pa siya sa mga artista!" Para bang nawala sa isip ni Jenny ang katotohanang nasa wheelchair ang tao, at ang kanyang masayang sigaw ay tila nagpa-panic sa kanyang utak. Ngunit hindi narinig ni Angela ang kahit isang salita ng kanyang pagbibiro. Nakatuon siya sa lalaki sa harap niya, para bang may kulog na pumutok sa kanyang isipan! Ang sikat ng araw mula sa labas ng bintana ay pumasok sa silid at tumama sa kanyang mukha, na parang binigyang-diin ang bawat anggulo at hugis nito. Ang liwanag ay nagbigay ng magandang tanawin sa kanyang perpektong anyo, na tila hindi totoo. Sa mga madilim na mata niya, may kakaibang malamig na liwanag na nag-aanyaya, parang may mga lihim na gustong ibahagi. Kung tititigan mo siya, mahihirapan kang tumingin palayo, dahil sa kanyang karisma at sa nakakabighaning aura na nakapaligid sa kanya. Siya si Mr. Alacoste?! Ang presidente ng Tierra Alacoste Group ay talagang si MATEO ALACOSTE?!Nakatulala lamang si Angela sa kawalan, siya ay parang naguguluhan sa mga pangyayari. Wala siyang oras para mag-react bago niya nakita si Mateo Alacoste na nakangiti sa kanila, "Fashion magazine? Umupo kayo." "Angela, anong iniisip mo? Wag kang shunga-shunga dyan!" Hindi siya nakapag-isip hanggang sa siniko siya ni Jenny sa tabi niya, at doon siya bumalik sa katotohanan at umupo sa sofa kasama si Jenny at ang iba pa. Dahan-dahang inilipat ni Mateo ang kanyang wheelchair sa harapan nila. Excited na nagtanong si Jenny, "Mr. Alacoste, pwede na bang magsimula?" "Yes, please." Nanatiling malamig ang tono ni Mateo, hindi man lang siya tumingin kay Angela, parang hindi sila nagkakilala. Pakiramdam ni Angela ay bumilis ang tibok ng kanyang puso. Ito na ba talaga ang aking bagong kasal na asawa, si Mateo? Ang malamig niyang kilos ay nagbigay ng duda sa kanya kung ang kaakit-akit na lalaking kilala niya ay nakatago sa likod ng seryosong anyo na ito. Hindi niya maalis ang pakiramdam na paran
Naramdaman ni Su Kexin na parang umuukit ang kanyang puso sa sandaling ito. She guessed? Ano bang pinagsasabi niya! Bagamat walang masabi sa kanyang isip, sa labas ay pilit niyang hinila ang gilid ng kanyang bibig at sinabi, "ahm, siguro ano... si Mr. Alacoste ay napaka outstanding na tao, sa tingin ko, dapat ay kasal na siya, 'di ba?" Matapos itanong iyon, lalo siyang nakaramdam ng guilt at hindi na naglakas ng loob na tumingin kay Mateo Alacoste. Pero hindi nagtagal, hindi niya naiwasang mag-isip nang may inis— Bakit siya nakakaramdam ng guilt? Si Mateo Alacoste ang unang nagtago sa kanyang pagkatao, at siya rin ang nagkunwaring hindi siya kilala pagpasok sa opisina. Ano bang dapat niyang ipagkasala? Habang nag-iisip si Angela, napansin ng lalaking nakawheelchair sa harap niya ang mga banayad na pagbabago sa kanyang ekspresyon. Hindi napigilan ni Mateo ang pag-angat ng kanyang mga labi, na tila may nakatagong ngiti. Matagal na niyang alam na ang taong magiging interbyu niya
"Wala, wala." Medyo kinakabahan si Angela at na-stutter pa siya, kaya't mabilis niyang itinago ang kahon sa likod niya. "Pareho lang ng sa iyo, eh... masakit ang tiyan ko, mauna na akong magbanyo." Parang tumakbo na lang siya papuntang banyo. Pagkatapos umupo sa toilet, maingat na binuksan muli ni Angela ang maganda at eleganteng gift box. Sa hindi katulad ng mga scarf ng mga sikat na brand na nakuha ng iba, ang laman ng maliit na kahon ni Angela ay isang bunch ng mga susi. Bago siya nakareact sa gulat, may natanggap siyang text message. Isang string ng mga address na ipinadala sa kanya ni Mateo, na nasa pinakamahal na villa sa mayamang bahagi ng Makati. Address at mga susi. Dito, agad niyang naisip na talagang gusto ni Mateo na lumipat siya roon. Siyempre, tama naman ang iniisip ni Mateo. Legitimate na mag-asawa na sila at dapat ay nakatira na silang magkasama... Paglabas ni Angela mula sa banyo, bumalik siya sa magazine kasama sina Jenny at ang iba pa. Sa interview na ito,
Pagdating ni Angela sa Civil Registry ng Makati para makuha ang marriage certificate, wala pa rin ang lalaking makakapareha niya sa kasal. Nakapag-usap na sila at napagkasunduang magkikita, pero mahigit kalahating oras na ang lumipas. Napabuntong-hininga si Angela habang nag-aalangan kung tatawagan ba ang lalaking papakasalana niya sana. Pero bago pa man niya magawa, tumunog ang phone niya. Agad niya itong sinagot, pero imbes na boses ng isang nag-aalala o paumanhin, isang galit na sigaw ang sumalubong sa kanya. "Angela! Sinungaling ka! Sa kolehiyo pa lang, palamunin ka na! Ngayon gusto mong maghanap ng matinong lalaki para i-cover up ang pagkatao mo? Managinip ka na lang!" Nanlaki ang mata ni Angela, hindi makapaniwala sa naririnig. "Kaya pala gusto mong magpakasal agad kahit tatlong araw pa lang tayong magkakilala sa blind date! Kung hindi pa nalaman ng ex ko na magka-university pala kayo, naloko mo na sana ako! Walang hiya ka, Angela!" Pagkarinig ng beep, agad na naputol ang ta
Pagkalipas ng isang oras, naglalakad si Angela palabas ng Civil Affairs Bureau, hawak ang pulang libro sa kanyang kamay. Para siyang lumulutang, hindi pa rin makapaniwala na kasal na siya—at ang lalaking napangasawa niya, isang estranghero lamang kanina. Tiningnan niya ang sertipiko ng kasal at napansin ang litrato nila ng kanyang asawa. Nakaupo silang dalawa, si Mateo ay seryoso at walang ekspresyon, habang si Angela naman ay mukhang hindi komportable at nag-aalinlangan. Nakalagay sa ilalim ng larawan ang kanilang mga pangalan. Angela Mendoza at Mateo Alacoste. Sa pagkakataong iyon, napagtanto niya na ang pangalan ng kanyang bagong asawa ay nalaman lang niya mula sa sertipiko ng kasal. Hindi niya alam kung matatawa siya o matutulala. Sobrang bilis ng mga pangyayari. Biglang lumapit si Mateo sa kanya, napansin niya ang malamig ngunit nakakaakit na tinig nito, “Angela Mendoza?” binasa ni Mateo ang kanyang pangalan mula sa pulang libro, at ang kanyang boses ay parang bulong ng hangin