All Chapters of แรงรัก แรงสวาท 20+: Chapter 61 - Chapter 70

"ดะ เดี๋ยวบัวไปเอาน้ำมาให้ดื่มนะคะ" "ไม่ต้อง ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ นั่งก่อนสิ" ฉันพยักหน้า พรางนั่งลงตรงข้ามกับคุณพ่อของพี่ดินและเดเนียล เดเนียลมองหน้าฉันแบบไม่ละสายตาเลยตอนนี้ พี่ดินจะรู้รึเปล่านะว่าคุณพ่อมาหาฉัน แล้วเดเนียลมาด้วย ถ้าพี่ดินรู้ว่าเดเนียลมาพี่ดินต้องโกรธมากแน่ๆเลย "คะ คุณพ่อมีอะไรรึเปล่าคะ เดี๋ยวบัวโทรตามพี่ดิน...""ฉันมาหาเธอ ไม่ได้มาหาลูกชายฉัน" คุณพ่อพูดขัดขึ้น "พ่อครับเธอท้องอยู่ผมว่า...." "หุบปากสะ" ทำไมคุณพ่อของพี่ดินท่าทางน่ากลัวขนาดนี้นะ ท่านไม่ยิ้มเลย จนฉันเกร็งไปหมดทั้งตัวแล้วตอนนี้ "บัวก็คิดว่าจะไปหาคุณพ่ออยู่เหมือนกันค่ะ แต่เห็นพี่ดินบอกว่าคุณพ่อไม่ค่อยว่าง^_^" "ลูกชายฉัน คุยเรื่องเงินกับเธอแล้วใช่มั้ย" คุณพ่อพูดขึ้น "งะ เงิน อะไรคะ" ฉันถามกลับอย่างแปลกใจ ฉันไม่เข้าใจว่าคุณพ่อถามเรื่องอะไรกัน "ก็เงิน10ล้าน ที่จะให้เธอหลังที่เธอคลอด" เรื่องนั้น ฉันจำได้แล้วแหละ เรื่องเงินนั่น แต่ฉันไม่ยอมรับเงิน แต่พี่ดินก็ไม่ได้ถามอะไรอีกแล้วนะ ไม่รู้ว่าคุณพ่อทำไมถึงพูดเรื่องนี้ สีหน้าและแววตาของคุณพ่อพี่ดินตอนนี้ มันทำให้ฉันรู้สึกใจคอไม่ดีเลยจริงๆ"ค่ะ ทราบ

ฉันพยายามจะไม่ร้อง พยายามกลั้นเอาไว้ ฉันต้องเข้มแข็งให้มากกว่านี้ เพื่อลูกของฉัน ฉันก้มหน้าพรางเอามือลูบท้องตัวเองไปมาเบาๆ "แม่จะทำยังไงดีลูก แม่จะไปจากที่นี่ ไปจากคนใจร้ายคนนี้ได้ยังไง" ฉันแอบดูตรงประตูห้องนอน พี่ดินนั่งอยู่ตรงโซฟา เขากำลังดื่มเหล้าถ้าฉันจะออกจากห้องคงไม่ได้แน่ๆ ฉันเดินวนไปรอบห้อง ฉันไม่อยากอยู่แบบนี้ ฉันไม่อยากอยู่กับเขา ฉันอยากไปจากเขา เขามันคนใจร้าย หลอกฉัน เห็นฉันเป็นแค่เครื่องมือธุรกิจของเขา ฉันควรจะทำยังไงดี ฉันคิดว่าก่อนอื่นฉันต้องไปบอกเลิกกับพี่ดินก่อน ส่วนลูก ลูกอยู่ในท้องของฉัน ลูกต้องเป็นของฉันแค่คนเดียว ฉันพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะเดินออกจากห้อง แล้วไปหยุดตรงหน้าพี่ดิน พี่ดินเงยหน้าขึ้นมามองฉันแว๊บนึงก่อนจะ ยกเหล้ากระดกจนหมดแก้ว "หลบไป ผมจะดูบอล" เขาพูดราวกับว่าเมื่อกี้มันไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขามักจะเป็นแบบนี้ตลอด ทำได้เขาถึงได้เป็นคนเลือดเย็นขนาดนี้ เขาไมาคิดอะไรกับสิ่งที่เขาทำกับฉันเลยงั้นหรอ"พี่ดินเราเลิกกันนะคะ บัวจะดูแลลูกเอง บัวจะไม่ให้พี่เอาลูกไปจากบัว ไม่ว่ายังไงบัวก็จะสู้จนตัวตาย" "ตัวตาย ?" พี่ดินเลิกคิ้วมองหน้าฉัน "ค่ะ" "คุณพูดอะไรขอ

คำพูดของพี่ดินมันทำให้ใจฉันหวั่นไหวจริงๆ ดวงตาคู่นั้นของเขาที่กำลังจ้องมองฉัน เหมือนกำลังอยากจะซื่ออะไรบางอย่าง ฉันพยายามจะไม่มองหน้าเขา แต่มันอดไม่ได้ ทั้งที่เขาใจร้ายขนาดนี้ แต่ทำไมใจฉันมันถึงยังรักเขามากมายขนาดนี้ด้วย ''อยากไปเดินเล่นมั้ย ตอนนี้ดอกไม้ที่สวนกำลังบาน คุณอยากไปดูมั้ย'' ''ไม่ค่ะ'' ''งั้นคุณอยากกินสตอเบอรี่มั้ย เก็บกินสดๆ ผมจะพาไป'' ''ไม่ค่ะ'' ''องุ่นละ อยากลองเก็บองุ่นดูมั้ย ผมจะสอน'' ''ไม่ค่ะ'' พี่ดินถอนหายใจออกมายาวๆ ก่อนจะจูบลงมาที่มือของฉัน เขาเอามือฉันวางลงตรงกลางน่าอกข้างซ้ายของเขา ตึกตักตึกตัก หัวใจพี่ดินกำลังเต้นรัวอยู่ตอนนี้ ''กลับมาเป็นกอบัวที่น่ารักคนเดิมได้รึเปล่า อย่าเมินผมแบบนี้'' ฉันเงียบไม่ตอบอะไร ฉันต้องใจแข็งสิ อย่าอ่อนให้เขาได้ใจอีก ''งั้นขึ้นไปนอนกันเถอะ'' พี่ดินลุกขึ้นออกจากตักของฉัน ''บัวไม่ง่วง'' ''งั้น...''''บัวอยากอยู่คนเดียว''''ผมจะอยู่กับคุณ พรุ่งนี้ผมก็จะกลับกรุงเทพ กว่าจะได้เจอคุณอีกก็อีกตั้งหลายวัน คุณอย่าไล่ผมสิกอบัว" พี่ดินล้มตัวลงมานอนตักของฉันเหมือนเดิม เขาหลับตาลง พรางจับมือฉันไว้วางไว้ตรงอกข้างซ้ายของเขาเหมือนเดิม ตกด

[ Talk แผ่นดิน ]เมื่อกี้ไอ้ชาติลูกน้องคนสนิทของผมโทรมาบอกว่า กอบัวหนีไป พอได้ยินแบบนั้นหน้าผมมันชาไปหมดหึ! มันน่าตลกใช่มั้ย เธอหนีผมไปจริงๆ ผมไม่คิดเลยว่าเธอจะกล้าหนีไปแบบนี้ ผมให้ลูกน้องหาเบาะแสคนที่พาเมียผมหนีไปว่ามันเป็นใคร อีกไม่นานก็คงจะรู้ตัว เพราะไอ้ชาติมันจำทะเบียนรถยนต์ได้มันแปลกที่กอบัวเธอไม่รู้จักใครเลย แล้วเธอจะหนีไปกับใครได้ ผมโทรไปหาเธอ เธอไม่แม้แต่จะรับสายผมเลย แถมยังปิดเครื่องหนีผมอีก ให้มันได้แบบนี้ดิวะ!!ตุบ! ผมทุบโต๊ะทำงานเสียงดังลั่นห้อง"แม่งเอ้ย!!"ผมก้มหน้าเอามือยีหัวตัวเองแรงๆ ทำไมเธอต้องหนีผมด้วยวะ ผมบอกให้เธอรอผมกลับไป ทำไมเธอถึงได้ดื้อขนาดนี้ ผมแทบจะไม่เป็นอันทำอะไรแล้วตอนนี้ ใจผมมันกระวนกระวาย อยากจะออกไปตามหาเธอตั้งแต่ตอนนี้เลยด้วยซ้ำ แต่ผมยังไปไหนตอนนี้ไม่ได้ผมสั่งให้ลูกน้องไปเฝ้าที่บ้านกอบัวไว้แล้วเผื่อเธอจะมาบ้านตอนนี้ผมต้องรีบเคลียร์งานทุกอย่าง ก่อนที่ผมจะไปตามหากอบัว ผมต้องไปคุยกับพ่ออีกครั้ง เรื่องลูกของผมกับกอบัว และเรื่องที่พ่อจะบังคับผมให้แต่งงานกับคนที่พ่อหาให้ ซึ่งแน่นอนว่าคนอย่างผมไม่มีทางแต่ง ผมเกลียดที่สุดคือการแต่งงาน ไอ้เรื่องแต่งง

ฉันเปิดเข้าดูวิธีทำขนมต่างๆในอินเตอร์เน็ต เอาพอที่ฉันพอจะทำได้ จากนั้นฉันก็เดินไปหาสมุดกับปากกามาจดๆขั้นตอนการทำแล้วก็ พวกส่วนผสมต่างๆเอาไว้ เช้าวันใหม่....ฉันตื่นขึ้นมารอเดเนียลที่หน้าบ้าน คือฉันตื่นเต้น ฉันอยากจะทำขนมขายไวๆ ฉันจะได้มีเงินเก็บไม่ต้องรบกวนเงินของเดเนียลอีก ฉันว่าจะทำขายหน้าบ้านนะ เพราะมันเป็นชุมชนผู้คนพลุกพล่านพอสมควร อีกอย่างหน้ารั้วบ้านก็เป็นร้านค้าด้วย ทำเลดีมาก ฉันจะทำขายช่วงเช้าๆ ฉันนั่งรอเดเนียลจนถึง9โมงเช้า เห็นรถหรูคันสีดำขับเข้ามาจอดหน้าบ้าน ฉันยืนขึ้นเดินลงไปหาเดเนียล เพราะฉันจะให้เขาพาฉันไปซื้อของที่ตลาด ประตูรถเปิดออก ฉันที่กำลังเดินตรงไปที่รถถึงกับต้องหยุดชะงัก แล้วก็รีบก้าวถอยหลังทันที เฮือก!! พี่ดินพี่ดินลงจากรถพร้อมกับปิดประตูเสียงดังลั่น เขามาที่นี่ได้ยังไง ไหนเดเนียลบอกว่าพี่ดินไม่มีทางรู้ไงว่าฉันอยู่ที่นี่ ฉันพึ่งจะหนีออกมาได้ไม่ถึงสามวันเลยนะ โชคชะตากำลังเล่นตลกอะไรกับฉันอยู่ "คุณหนีมากับมันทำไม กอบัว!!" พี่ดินถามเสียงแข็ง เขาเดินเข้ามาหาฉัน ฉันรีบวิ่งหนีเข้าไปในบ้าน กำลังจะปิดประตู แต่ถูกพี่ดินดันไว้ซะก่อน ฉันรีบถอยหนีพี่ดินให้ไกลที่สุด