ตอนที่66 รอดพ้น

ตอนนี้เดเนียลขับรถพาฉันออกมาไกลมากแล้ว และรถของพี่ชาติก็ตามเรามาไม่ทันแล้วด้วย

"คุณจะพาฉันไปไหน" ฉันหันหน้าไปถามเดเนียลที่กำลังขับรถอยู่

''คุณอยากไปที่ไหนละ ผมจะพาคุณไป" เขาหันมาถามฉันก่อนจะหันหน้ากลับไปมองถนน

"ฉะ ฉันก็ไม่รู้..." ฉันส่ายหน้าไปมาเบาๆ

ตอนนี้มันเริ่มจะมืดแล้ว ฉันไม่รู้ว่าฉันจะไปที่ไหน ฉันอยากกลับบ้านแต่ก็กลับไปไม่ได้

"งั้นเดี๋ยวผมพาไปพักที่บ้านยายผม ที่นั่นปลอดภัย คุณไม่ต้องกลัวว่าไอ้ดินมันจะไปเจอ"

ฉันพยักหน้าตอบเดเนียล ตลอดทางเสียงโทรศัพท์ฉันมันดังขึ้นตลอด แน่นอนว่าพี่ดินโทรมา ฉันก้มมองดูเบอร์ของพี่ดินด้วยอารมณ์ที่หลากหลายความรู้สึก

"ปิดเครื่องซะ ถ้าไม่อยากเจอมันจับไปขังอีก"

''ค่ะ''

ฉันกดปิดเครื่องตามที่เดเนียลบอก ฉันว่าจากที่นั่งรถกับเขามาสองสามชั่วโมง เขาก็ดูไม่ได้เลวร้ายแบบที่ฉันคิดไว้นะ แต่ใจก็แอบหวั่นๆอยู่ดี

"มองหน้าผมทำไม" เดเนียลเลิกคิ้วถามฉัน

''เปล่าๆ''

อ่า! แย่จังนี่ฉันเผลอมองหน้าเขาอย่างงั้นหรอ

''คุณกำลังระแวงผมอยู่รึเปล่ากอบัว ?''

''นะ นิดหน่อย...'' ฉันพยักหน้าตอบเดเนียล

เดเนียลยิ้มหวานให้ฉัน รอยยิ้มนี้ของเขาที่ฉันเคยกลัว

''ไม่ต้องกลัวผมหรอก ผมไม่ทำร