ตอนที่72 แผ่นดินตีมึน

"ผมจะไม่ทำอีก ผมสัญญา" พี่ดินมองหน้าฉันดวงตาแดงกล่ำ

ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ เรื่องที่ผ่านมามันเลวร้ายสำหรับฉัน

"บัวจะทำงานหาเงินมาใช้หนี้พี่ให้หมด"

"ไม่เอาแบบนี้ได้มั้ย ผมไม่ต้องการเงิน"

"...."

พี่ดินก้มหน้าลงยกมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาของตัวเอง

อ่า! ทำไมฉันรู้สึกว่าฉันเริ่มจะใจอ่อนแล้วล่ะ ไม่สิ ถึงเขาจะอธิบายให้ฉันฟังแล้ว แต่เรื่องผู้หญิงฉันรับไม่ได้ เพราะฉันเคยขอพี่ดินแล้ว

"หิวมั้ย ผมให้ชาติซื้อของมาแล้วไปกินข้าวกินกันเถอะ"

ฉันลุกขึ้นเดินนำหน้าพี่ดินเข้าไปในครัว หิว ฉันหิวจนตาลายแล้วตอนนี้ แต่ไม่อยากพูดบอกพี่ดินว่าฉันหิว

โต๊ะอาหาร

"กินเยอะๆ^_^" พี่ดินตักอาหารมาใส่จานให้ฉัน

"บัวไม่อยากกินอันนี้"

ฉันเขี่ยของที่พี่ดินตักให้เอาไว้ตรงขอบจานแล้วก็ตักอย่างอื่นมากินแทน

ฉันสังเกตุเห็นพี่ดินหน้าเสียไปเลย ทำไมอะก็ฉันไม่อยากกินมันจริงๆ ฉันไม่ได้จะทำอะไรให้เขาเสียความรู้สึกสักหน่อย ถึงฉันจะโกรธฉันก็ไม่คิดจะทำร้ายความรู้สึกใครหรอก(มั้ง)

"ห้ามร้องไห้นะคะ"

ฉันรีบพูดขึ้นเพราะท่าทางของพี่ดินตอนนี้มันเหมือนกับคนกำลังจะร้องไห้อีกแล้ว

"ผะ ผมอิ่มแล้ว คุณกินไปเถอะ ผมไปอาบน้ำก่อน"

พูดจบพี่ดินก็ลุกขึ้น