หลังจากกลับมาตากบ้านของคุณพ่อ พี่ดินก็พาฉันแวะซื้อของบำรุง พี่ดินซื้อเยอะมาก พวกนม อะไรต่างๆ เยอะมากจริงๆ จนฉันต้องร้องท้วงให้เขาหยุดซื้อ "คุณมีเจ้าตัวเล็กในท้องตั้งสองคนนะกอบัว คุณต้องบำรุงเยอะๆ" พี่ดินพูดพรางหยิบนมใส่ตะกร้าเพิ่ม"พี่ดิน พอได้แล้วแค่นี้ก็กินได้เกินสองเดือนแล้วนะคะ" "แต่ผมว่าเอาเพิ่มอีกหน่อยดีกว่า" ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ให้กับความบอกไม่ฟังของพี่ดิน "เดี๋ยวของมันจะหมดอายุก่อนที่จะกินหมดเอานะคะพี่ดิน" พี่ดินที่กำลังหยิบของใส่ตะกร้าหยุดชะงัก แล้วก็เอาของวางลงที่เดิม "อื้ม งั้นเอาแค่นี้ก่อนก็ได้" พูดจบพี่ดินก็พาฉันเดินไปคิดเงิน ไม่รู้ว่าทำไมผู้หญิงแถวนี้ถึงเอาแต่จ้องมองพี่ดินตาเป็นมันส์เลย ฉันไม่ชอบเอาซะเลยที่พวกเธอมองสามีของฉันแบบนี้ "กอบัว คุณเป็นอะไร ?" พี่ดินถามฉันหลังจากที่เราขึ้นมาบนรถกันแล้ว "เปล่าค่ะ" "คุณโกหก เวลาคุณงอนคุณชอบทำหน้าเหมือนหมู" "พี่ดิน !!" ฉันหันขวับไปมองพี่ดินตาขวาง เมื่อเขาบอกว่าฉันเหมือนหมู "นั่นไง ยิ่งเหมือนหมูกว่าเดิมอีก" พี่ดินเอานิ้วมาเขี่ยๆ ปลายจมูกของฉัน "ขับรถไปเลยนะคะ ถ้ายังจะพูดว่าบัวเหมือนหมูอีกบัวจะลงจากรถจริงๆด้วย" "คร๊าบ
1ปีผ่านไป🎉ตอนนี้ลูกแฝดตัวน้อยของฉันกับพี่ดินอายุได้1ขวบกับอีก1เดือนแล้ว กำลังหัดเดินเลย ตอนนี้ลูกพูดคำว่าพ่อแม่ได้แล้ว คำว่าปู่ ย่า ก็พูดได้แล้ว เพราะคุณพ่อของพี่ดินมาพูดคำว่าปู่กรอกหูหลานทุกวัน555 วันนี้ฉันกับพี่ดินจะไปฮันนีมูนกัน เพราะตั้งแต่แต่งงานเราไม่ได้ไปฮันนีมูนกันเลย เราไม่ค่อยมีเวลาแต่ตอนนี้ลูกโตแล้ว คุณพ่อเป็นคนเสนอให้เรารีบไป เพราะเดี๋ยวลูกโตไปว่านี้จะไม่มีเวลา เพราะจะวุ่นวายหลายอย่าง ไหนจะงานที่บริษัทของพี่ดินด้วยหลังจากที่เอาลูกไปส่งไว้กับคุณพ่อของพี่ดินแล้ว ฉันกับพี่ดินก็ขับรถมุ่งหน้าไปที่ทะเล ที่ภูเก็ตกัน @ภูเกต....ทะเล~เรามาถึงที่นี่ก็ประมาณบ่าย3 แล้ว ฉันนั่งรอพี่ดินเอากระเป๋าเข้าไปเก็บในห้องพัก เราพักกันที่รีสอร์ทซึ่งห่างจากทะเลไม่มากนัก มองไปข้างหน้าก็เห็นน้ำทะเลสีฟ้าครามกับเม็ดทรายละเอียดสีขาวเฮ้อ...คิดถึงเจ้าสองแฝดจัง พอมาอยู่โดยไม่ได้ยินเสียงร้องของลูกมันทำให้ฉันคิดถึงลูกขึ้นมาจับใจ อยากจะกลับบ้านแล้วล่ะสิฉัน "นั่งเหม่ออะไรอยู่ หื้ม" พี่ดินสวมกอดฉันจากด้านหลัง "เรากลับบ้านกันดีมั้ยคะพี่ดิน" พอจบคำพูดของฉัน พี่ดินก็ปล่อยกอดออกแล้วมานั่งข้างๆฉัน พร้อมก
'แผ่นดิน' อายุ28 ชายหนุ่มนักธุรกิจใหม่ไฟแรง ทั้งที่พึ่งเรียนจบโทมาหมาดๆ แต่เขากลับกู้สถานการณ์ที่เสี่ยงจะล้มละลายของบริษัทครอบครัวตัวเองให้กลับมามีกำไรอย่างมหาศาล ตอนนี้เขาเป็นหนุ่มที่ทรงอิทธิพลและน่าเกรงขามมากที่สุดในแวดวงการของนักธุรกิจ ทั้งถูกกฏหมายและผิดกฎหมาย ทั้งชีวิตไม่เคยมีแฟนเลยสักคน เพราะถือคติว่าซื้อกินดีกว่า การที่เอาชีวิตไปผูกมัดกับใคร สิ่งที่กลัวที่สุดคือการแต่งงานมีครอบครัว เพราะไม่เคยคิดเรื่องนี้ในหัวเลย และมันจะไม่มีวันนั้น "ไอ้ดิน สนใจซื้อสาวบริสุทธิ์มานอนกกสักคืนไหมวะ กูเห็นประกาศขายในเว็บเถื่อน แม่งอย่างสวย" นี่คือเสียงของไอ้คีริน เพื่อนสนิทของผม มันเป็นหมอ และเป็นหมอที่หยาบคายที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอมาเลย ไอ้คีรินยื่นโทรศัพท์มาให้ผมดูรูปผู้หญิงที่มันกำลังพูดถึง และชมไม่ขาดปาก ว่าเธอสวย ผมแค่มองดูภาพในโทรศัพท์ด้วยหางตา "ไม่สนใจหรอวะ มึงไม่เอากูเอานะเว้ย! ชักช้าเดี๋ยวคนอื่นซื้อก่อนพอดี หาได้ที่ไหนทั้งสวยทั้งซิงแบบนี้! " ผมลุกขึ้นยืนเต็มตัว "กูไปบ่อนละ!" พูดจบผมก็เดินออกมาจากห้องไอ้คีริน ณ บ่อนคาสิโน...ตอนนี้ผมกำลังมองภาพผู้หญิงคนนั้นที่เธอลงขายความบริสุทธิ
เช้าวันใหม่... ฉันกำลังตรวจเช็คความเรียบร้อยของตัวเองอยู่หน้าโต๊ะกระจก ฉันอยู่ในชุดกางเกงยีนขายาว เสื้อยืดสีชมพูอ่อน มีกระเป๋าสพายข้างใบเล็กหนึ่งใบ"บัว ทำอะไรอยู่เร็วๆสิเขามารอนานแล้ว" นี่คือเสียงแม่ที่กำลังพูดเร่งฉัน"จ้า แม่บัวเสร็จแล้ว" ฉันรีบวิ่งออกจากห้อง "ไปๆ รีบไป" แม่ดันฉันให้ออกจากบ้าน คงจะกลัวคนที่มารอบ่นนั่นแหละ พอดีเมื่อคืนฉันนอนดูซีรีย์จีนจนดึก วันนี้เลยตื่นสาย พอออกมาหน้าบ้านก็เห็นรถตู้หรูสีดำจอดรอรับอยู่ แล้วก็มีผู้ชายยืนรออยู่หน้ารถ "ขอโทษที่ทำให้รอนานนะคะ^_^" ฉันยิ้มจางๆในคนที่ยืนรอด้วยความรู้สึกผิด ครืด! เสียงเลื่อนเปิดประตูรถ "ขึ้นรถเถอะครับ คุณแผ่นดินรออยู่" "ค่ะ^_^" ฉันก้าวขาขึ้นรถ พอฉันขึ้นไปนั่งในรถชายคนนั้นก็ปิดประตู ฉันสังเกตุเห็นเขาเดินไปหาแม่ เเล้วก็ยื่นซองอะไรบางอย่างให้แม่ด้วย เขาเอาอะไรให้แม่นะฉันคงทำได้แค่สงสัยนั่นแหละ คงไม่กล้าถามพี่คนขับรถหรอก เพราะหน้าเขาโหดมาก เอาไว้กลับมาบ้านค่อยถามแม่ก็ได้ รถหรูได้เคลื่อนผ่านหน้าบ้านฉันช้าๆ....ผ่านไปประมาณ30นาที รถก็มาจอดที่คอนโดหรูย่านใจกลางเมือง เอ๊ะ ไหนบอกมาทำความสะอาดห้อง แต่คอนโดหรูขนาดนี้ก็น่าจ
ชายแปลกหน้าที่ฉันไม่รู้จัก เขาอุ้มฉันเข้ามาในห้อง แล้ววางฉันลงที่เตียงนอนขนาดคิงไซส์ "ยะ อย่าทำอะไรบัวเลยนะคะ..." ฉันขยับถอยหนีเขาจนติดขอบเตียง ฉันไม่คิดเลยว่าตัวเองจะมาตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ นี่ฉันกำลังจะโดนข่มขืนใช่ไหม แล้วฉันจะต้องทำยังไงถึงจะหนีจากเขาได้ หน้าตากับการกระทำของเขามันชั่งจัดกันจริงๆ พรึ่บ! เขาดึงขาอย่างแรงจนฉันแถไปตามแรงดึงของเขา จากนั้นเค้าก็ดันฉันให้นอนราบไปกับที่นอนแล้วขึ้นค่อมฉัน ฉันสั่นไปทั้งตัว กลัว ฉันกลัวเขามาก็จริงๆ สายตาที่เขามองฉัน มันทำให้ฉันรู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัว "อย่าเล่นตัวผมไม่ชอบ เงินคุณก็ได้" "งะ เงิน คุณพูดเรื่องอะไร บะ บัวไม่เข้าใจ" เขาโน้มใบหน้าลงมาใกล้ฉันเรื่อยๆ ฉันได้แต่นอนแข็งทื่อ ไม่กล้าขยับ น้ำตาเอ่อล้นเต็มสองตาแล้วตอนนี้ แม่จ๋าช่วยบัวด้วย !__!"คุณขายความบริสุทธิ์ไม่ใช่รึไง ผมซื้อคุณแล้ว""ห๊ะ! ขะ ขายความบริสุทธิ์" ฉันจะไปทำเรื่องหน้าอายแบบนั้นได้ยังไงกัน มันต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดแน่ๆ ฉันอาจจะเข้าห้องผิด ฉันต้องรีบอธิบายให้เขาเข้าใจ ก่อนที่เขาจะทำแบบนั้นกับฉัน"คุณคะ บัวว่าคุณกำลังเข้าใจผิดอยู่" "ไม่ต้องกลัว ผมจะทำเบาๆ" "ไม่ บัว
เขาถาโถมสะโพกกระแทกท่อนเอ็นเข้ามาในรูเสียวของฉันอย่างไม่ปราณี ฉันทั้งกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดแต่เขากลับไม่สนใจเลยสักนิด ตรับ ตรับ ตรับ~ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกึกก้องไปทั่วห้อง เขาชักท่อนเอ็นออก "อ๊า~ เสียวเกินไปแล้ว" จากนั้นเขาก็จับร่างฉันพลิกคว่ำแล้วก็ยกสะโพกฉันขึ้น มือนึงจับเอวฉันไว้ อีกมือนึงเขาก็จับท่อนเอ็นอันใหญ่เสียบเข้ามาตรับ ตรับ ตรับ~ "อึก บัวเจ็บ กรี๊ด~" ฉันกำกำผ้าปูที่นอนแน่นฉันน้ำตาไหลออกมาไม่ยอมหยุด มันทั้งเจ็บทั้งจุก จนฉันไม่ไหวแล้ว เขาโหดร้ายกับฉันมาก "อ๊า ท่านี้ฟิตมาก ซี๊ด~" เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เขาตบก้นฉันอย่างแรง แล้วก็โน้มตัวลงมาเอามือมาเค้นน่าอกฉัน ร่างกายฉันเหมือนถูกฉีกแยกออกจากกันที่ละชิ้นๆ ไม่ไหว ฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ [ Talk แผ่นดิน] ในระหว่างที่ผมกำลังลังร่วมรักกับเธออย่างเมามันส์ จู่ๆ ร่างของเธอก็ฟุบลงไปกับที่นอน "เชี้ย...!!" ผมรีบชักท่อนเอ็นออกแล้วพลิกร่างเธอให้หงายหน้าขึ้น เธอนอนแน่นิ่งไปเลย "ตายรึป่าววะ" แป๊ะ! แป๊ะ! ผมเอามือตบไปที่หน้าเธอเบาๆ เธอไม่ตอบสนองอะไรผมเลย "คุณ คุณ อย่ามาตายที่ห้องผมดิวะ !!" ผมเอานิ้วไปใกล้ๆจมูกเธอ เพื่อเช็คว่าเธอตายไ
แกร่ก! เสียงเปิดประตูห้องเข้ามา ฉันที่กำลังนั่งอยู่สะดุ้งโหยงทันทีแล้วรีบหันขวับไปมองตรงประตู ผู้ชายตัวโตเดินเข้ามาในห้อง คือเขา คนที่ขืนใจฉัน เขาเดินมาใกล้ๆฉัน เหมือนกำลังจะนั่งลงข้างๆฉัน ฉันรีบลุกขึ้น...พรึ่บ~ แต่เขาขว้าเอวฉันให้ลงไปนั่งตักของเขา จากนั้นเขาก็เอามือรวบผมฉันออกจากต้นคอ เขาประทับจูบตรงต้นคอฉันอย่างแผ่วเบา ทำเอาขนฉันลุกซู่ไปทั้งตัว ฉันได้แต่นั่งสั่นไม่กล้าขยับ ไม่กล้าพูดอะไร เพราะฉันกลัวว่าเขาจะทำแบบนั้นกับฉันอีก "คุณกลัวผม ?" เขาเอียงคอเลิกคิวมองหน้าฉัน ".....""ไม่ต้องกลัว" "บะ บัวอยากกลับบ้าน" "คุณว่าห้องนี้สวยไหมกอบัว?" เขารู้จักชื่อฉันเต็มๆของฉันได้ยังไงกัน ฉันไม่เคยบอกเขาหนิ "ผมถาม..." เขากดเสียงต่ำลงเมื่อเห็นว่าฉันไม่ยอมตอบเขา "สะ สวยค่ะ" "ผมยกให้คุณ" เขาพูดน้ำเสียงเรียบนิ่ง ยกให้ฉัน ? บ้ารึป่าวจะมายกให้ฉันทำไมกัน "ปล่อยบัวเถอะ บัวอยากกลับบ้าน บัวสัญญาว่าบัวจะไม่บอกเรื่องวันนี้กับใคร บัวจะไม่แจ้งความ" ฉันพูดเสียงสั่นๆ มันสั่นไปทั้งตัว เพราะเขาไม่ยอมปล่อยมือออกจากเอวของฉันเลย แถมเขายังเอามือมาลูบๆขาของฉันด้วย"แจ้งความ หึ! " จู่ๆเขาก็หัวเราะในลำคอเบาๆ
เขาพาฉันขึ้นรถไปที่บ้าน ระหว่างทางไม่มีการเอ่ยบทสนทนาใดๆจากฉันกับเขาสักคำ เขานั่งนิ่งไม่พูดไม่จาสายตามองไปที่ถนน ฉันก็เหมือนกันณ บ้านของฉัน..."ผมรออยู่ในรถแล้วกัน" เขาหันมาพูดกับฉัน ฉันลงจากรถแล้วรีบเดินเข้าบ้าน "อ้าว อีบัวแกกลับมาทำไม" "แม่ ทะ ทำไมแม่ถามบัวแบบนี้" ฉันน้ำตาคลอ หรือว่าที่ผู้ชายคนนั้นพูดจะเป็นเรื่องจริง "ก็ฉันขายแกไปให้กับเสี่ยดินเขาแล้ว แกจะกลับมาทำไม ไปๆเดี๋ยวได้ซวยกันหมดพอดี เงินที่เสี่ยแดนให้ฉันเอาไปใช้หนี้พนันหมดแล้ว ถ้าเสี่ยมาทวงคืนฉันจะทำยังไง ไม่ชิบหายกันหมดรึไง" แม่พูดพร้อมกับผลักฉันให้ออกจากบ้าน "ขะ ขาย แม่ขายบัวจริงๆใช่ไหม ฮึก..." ฉันร้องไห้สะอื้นออกมาอย่างหนัก แม่ทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง ขายฉันทำไม แม่เคยรักฉันบ้างไหม ที่ผ่านมาฉันพยายามทำงานหาเงินมาให้เพื่อหวังจะให้แม่เห็นฉันดีในสายตาบ้าง แม่ไม่เลย ขนาดแค่กอดฉันยังไม่เคยได้รับมันจากแม่เลย "บัว แม่เป็นหนี้พนัน แม่ไม่มีทางเลือก บัวช่วยแม่นะ กลับไปกับเสี่ยดินเขา แม่รับเงินมาแล้ว ถ้าบัวกลับมาอยู่บ้านแม่จะเอาเงินที่ไหนไปคืน" แม่พูดน้ำเสียงที่เย็นลงจากเมื่อกี้ มันทำให้ฉันแปลกใจเพราะแม่ไม่เคยแทนตัวเองว่าแม